สวัสดีค่า พบกับคอลัมน์เด็กพลังบวกที่จะพาน้องๆ ไปรู้จักวัยรุ่นทัศนคติดีๆ ที่จะมาสร้างแรงบันดาลใจให้เราใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ ทำกิจกรรมดีๆ เพื่อตัวเองและสังคมค่ะ
ปฏิเสธไม่ได้เลยค่ะว่าตอนนี้ของที่วางขายตามห้างตามตลาดดูหน้าตาคล้ายกันไปหมด ทำเอาคนขายต้องงัดกลยุทธ์ราคามาดวลกันเพื่อเอาตัวรอด หรือไม่ก็ใส่ "ฝีมือ" และ "ความครีเอต" ลงไปในสินค้าเดิมๆ เพื่อสร้างความโดดเด่นและเพิ่มมูลค่า อย่างเช่นเด็กพลังบวกของเราในวันนี้ค่ะ~ เมื่อสองสัปดาห์ที่แล้ว คุณณัฐกมล พลเพชร ได้โพสต์ภาพและคลิปของลูกชายที่กำลังทำให้รองเท้าช้างดาวสุดฮิตของคนไทยดูเก๋ขึ้น! แต่จะเก๋ขึ้นยังไง แล้วทำไมยอดวิวทะลุ 4 ล้าน ไปตามอ่านกันเลยค่ะ! ><
แนะนำตัว
"สวัสดีครับ ชื่อ 'กอล์ฟ' นพนัฐ พลเพชร เรียนอยู่ชั้น ม.1 โรงเรียนตะโหมด จ.พัทลุงครับ"
การคุยครั้งนี้ไม่ใช่การนั่งจิบกาแฟคุยชิลล์ๆ แต่อย่างใด เพราะคิวที่ยาวเหยียดทำให้เจ้าตัวต้องแยกประสาทแกะรองเท้าไปพร้อมๆ กัน
รายได้ลด...จึงเริ่มจรดปลายคัตเตอร์!
เหตุผลอะไรทำให้คิดอยากหาเงิน? "ทางบ้านมีรายจ่ายเยอะครับ ช่วงที่แม่ล้มป่วยรายได้ก็ลดลง มีค่ารักษาตัวเพิ่มเข้ามาด้วย แล้วยังมีน้องอีก 4 คนที่กำลังเรียน โตสุดอายุแค่ 10 ขวบเองครับ"
คุณแม่ของกอล์ฟ (เจ้าของโพสต์) เล่าว่า "ตอนนั้นเรามานั่งคิดกันค่ะว่าจะทำอะไรดี เคยทั้งรับของมาขายตามตลาดนัด ขายปลาดุกย่าง แต่ไปไม่รอด บังเอิญวันนึงนั่งหน้าคอมด้วยกันแล้วเปิดไปเจอคลิปแกะรองเท้าที่เขารับงานมาทำที่บ้าน เราสนใจจะทำบ้างแต่ก็ต้องเสียค่ามัดจำที่ถือว่ามากสำหรับบ้านเรา เลยคิดเริ่มต้นกันเอง อีกเหตุผลนึงคือเห็นลูกชายเคยแกะยางลบขายให้เพื่อนด้วยค่ะ^^"
กอล์ฟเล่าต่อว่า "ตอนเห็นงานนี้ก็คิดดูว่าน่าจะทำได้แหละ เล็งๆ ไว้แต่ยังไม่รู้วิธีเลยว่าจะทำยังไง ไม่มีตัวอย่าง เลยลองผิดลองถูกเป็นเดือน เสียไปเกินสิบคู่ จนเกือบจะล้มเลิกไปแล้วครับ" ว่าแต่ทำไมต้องช้างดาวล่ะ? "คนใต้ชอบใส่ช้างดาวครับ มันทำจากยางพาราด้วย มีในพื้นที่ เท่ากับว่าเราได้สนับสนุนพวกเขาไปด้วย"
แล้วไอเดียลวดลายบนรองเท้าแต่ละคู่มาจากไหน? "ส่วนใหญ่เป็นพวกการ์ตูนดังๆ อย่างคิตตี้ โดเรมอน มิกกี้เมาส์, ทีมฟุตบอล, ใบชา ฯลฯ เปิดหาแบบตามเน็ต ถ้าอันไหนวาดได้ก็วาดเองเลย ก่อนหน้านี้เคยทำแล้ววางขาย แต่มันจะมีปัญหาเรื่องไซส์ครับ เราเลยเปลี่ยนมารอลูกค้าสั่งก่อนว่าอยากได้ลายอะไร แล้วเราค่อยทำ"
ฟังเผินๆ เหมือนกอล์ฟจะชอบศิลปะ แต่ปรากฏว่าเขาบอกปัดอย่างไว "ไม่เลยครับ เป็นคนที่ชอบออกแบบ แต่ไม่ชอบลงมือทำ 555"
กว่าจะสำเร็จ 1 คู่
คุณแม่อธิบายเรื่องอุปกรณ์ให้ฟังว่า "ของที่ต้องเตรียมคือรองเท้า, ปากกา (คู่นึงใช้ 4-5 ด้าม), กระดาษลอกลาย, น้ำมันหล่อลื่น และใบมีด ปีที่แล้วใช้มีดแกะสลัก ทั้งแพงและกะความลึกยาก เขาเลยเอาใบคัตเตอร์มาดัดแปลง ช่วยลดต้นทุนไปเยอะเลยค่ะ"
หันไปถามกอล์ฟบ้างว่า นี่ถือเป็นงานยากไหม? "ยากบ้างง่ายบ้างแล้วแต่งานครับ เมื่อยมือมากกว่า ^^ โชคดีที่มีคุณพ่อกับคุณแม่ช่วยบางขั้นตอน แล้วมีรุ่นพี่ที่เคยทำมาให้คำแนะนำด้วย เช่นเรื่องการกะน้ำหนักมือ เพราะแรกๆ ยังไม่ดีเท่าไหร่ ลึกตื้นไม่เท่ากัน"
"ปกติผมใช้เวลาหลังเลิกเรียนครับ เมื่อก่อนวันธรรมดากว่าจะเสร็จคู่นึงใช้เวลา 3-4 วัน แต่ตอนนี้ใช้เวลาน้อยลง ถ้าเป็นเสาร์-อาทิตย์ก็จะได้ 3-4 คู่"
ช่างแกะรองเท้าคิวทอง
คุณแม่เล่าว่า "ออเดอร์วันนึงมาพอสมควรเลยค่ะ ถ้านับเฉพาะคนที่โอนแล้วก็มี 50-60 คู่ ประมาณเวลาไว้น่าจะต้องทำยาวไปถึงมีนาคมปีหน้าเลย แต่ถึงจะช้าเพราะต้องทยอยทำตามคิว ลูกค้าเขาก็ยินดีรอ เพราะอยากสนับสนุนน้องด้วย ส่วนคนที่ได้ของไปแล้วเขาก็พอใจในผลงาน"
"เคยมีคนมาขอบริจาคเงินเปล่าๆ ด้วยนะคะ เพราะเห็นว่าเขาต้องเลี้ยงน้องหลายคน แต่น้องบอกว่าอยากขายฝีมือมากกว่า"
อัพเกรดสมาธิและฝีมือ
"สมาธิกับฝีมือการแกะเพิ่มขึ้นแน่นอนครับ แรกๆ ยังกะแรงไม่ได้ และส่วนตัวเป็นคนไม่ค่อยจดจ่อกับอะไร ไม่ค่อยตั้งใจเรียน แต่ตอนนี้ดีขึ้น รับผิดชอบขึ้น และที่สำคัญคือภูมิใจที่หาเงินมาช่วยที่บ้านได้ครับ ทั้งค่ารักษาคุณแม่ ค่าเดินทาง ค่าขนมของน้องสี่คน และค่าใช้จ่ายส่วนในบ้าน"
ทิ้งท้ายด้วยข้อคิด
"จะทำอะไรได้ไหม มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะทำหรือไม่ทำ ถึงเมื่อก่อนจะดูยาก แต่พอทำได้ก็ยิ่งง่ายขึ้น ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถเราครับ"
เพิ่งจะอายุ 11 แต่น้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายหลักๆ ในบ้านได้แล้ว ขอดีใจกับคุณพ่อคุณแม่ของน้องด้วยนะคะ^^ ใครเห็นแล้วอยากได้สักคู่ทักไปต่อคิวได้เลยที่เฟซบุ๊ก ณัฐกมล พลเพชร และสำหรับน้องๆ ที่อยากหารายได้ตอนเรียนแบบนี้บ้าง ลองคิดวิธีประยุกต์สิ่งของใกล้ตัวดู ไม่แน่ว่าเด็กรุ่นใหม่อาจปิ๊งไอเดียดีๆ จนก่อร่างเป็นนักธุรกิจตั้งแต่เด็กเลยก็ได้นะคะ
อย่าลืมย้อนอ่านเด็กพลังบวกคนก่อนหน้านะคะ ><
'โบ๊ท' (ดาหลัว) เดือนวิจิตรศิลป์ มช.
กับประสบการณ์รับงานแสดงที่ช่วยปลดล็อคความกล้า!
กับประสบการณ์รับงานแสดงที่ช่วยปลดล็อคความกล้า!








5 ความคิดเห็น
น่าชื่นชมมากๆ
อ่านแล้วภูมิใจแทนคุณแม่ที่มีลูกชายที่ขยันแบบนี้
เก่งมากหลานชาย
"จะทำอะไรได้ไหม มันขึ้นอยู่กับว่าเราจะทำหรือไม่ทำ ถึงเมื่อก่อนจะดูยาก แต่พอทำได้ก็ยิ่งง่ายขึ้น ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถเราครับ"
โดนใจประโยคนี้มากค่ะ
เก่งง น่าชื่นใจจริงๆ