สวัสดีค่ะชาวนักเขียนเด็กดีทุกคน การเขียนฉากโรแมนติกให้เป็นที่น่าจดจำ จะว่ายากก็ไม่ยาก จะว่าง่ายก็ไม่ง่าย เราแค่ต้องทำยังไงก็ได้ให้มันกลายเป็นกิมมิคของนิยายเรา ประมาณว่าถ้าพูดถึงนิยายเรื่องนี้ เราก็จะนึกถึงฉากนี้นะ หากน้องๆ เป็นหนึ่งคนที่กำลังมองหาไอเดียเพื่อสร้างฉากหวานซึ้งสุดโรแมนติกสำหรับตัวละครพระนาง (หรือไม่จำเป็นต้องเป็นพระนางก็ได้!) ในนิยาย แต่น้องๆ คิดเฟ้นหาเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสักที ไม่รู้เลยว่าจะเขียนแบบไหนให้เป็นที่น่าจดจำ ลอง back to the basic ดูดีมั้ยคะ เริ่มต้นด้วยการสร้างแรงบันดาลใจเล็กๆ น้อยๆ จากสิ่งรอบตัวเรา เช่น การอ่านหนังสือหรือดูหนัง

จะว่าไปแล้ว การ์ตูนที่เติบโตมาพร้อมกับเราอย่างเช่น “ดิสนี่ย์” เองก็เป็นตัวเลือกที่น่าสนใจไม่แพ้กัน ใช่แล้วค่ะ เกริ่นมาซะยาวขนาดนี้ พี่กำลังจะบอกว่าการ์ตูนดิสนี่ย์เองก็สามารถเป็นแรงบันดาลใจให้น้องๆ ไอเดียบรรเจิด ได้ฉากสุดโรแมนติกกลับไปใส่ในนิยายได้นะ เพราะงั้นวันนี้พี่น้ำผึ้งจึงหยิบ 5 ฉากคลาสสิคอันโด่งดังในดิสนีย์มาฝาก ไม่แน่นะหลังอ่านบทความนี้จบ ไอเดียของน้องๆ อาจพุ่งพรวดเลยก็ได้ ว่าแต่ฉากคลาสสิคจะมีอะไรบ้างนั้น ตามไปดูเลยจ้า

 

ฉากในตำนานของทรามวัยกับไอ้ตูบ
 

ทำอาหารอิตาเลียนให้

มีคำกล่าวที่สอนผู้หญิงไว้ว่า “เสน่ห์ปลายจวัก” เป็นหนึ่งในสิ่งที่สามารถมัดใจหนุ่มๆ ได้ ทำไมน่ะเหรอ? ลองนึกภาพตามดูสิ เราจะรู้สึกอบอุ่นใจมากแค่ไหนหากมีใครสักคนทำอาหารให้กิน ยิ่งถ้าคนนั้นเป็นคนที่เราแอบชอบ ยิ่งดีต่อใจ ต่อให้อาหารไม่อร่อยก็สามารถฟินได้ เพราะมันแสดงให้เห็นถึงความใส่ใจดีๆ นี่เอง ดังนั้นในช่วงที่ตัวละครเริ่มจีบกันหรือเดตกัน ลองทำให้พระเอกของเรารู้ว่านางเอกแคร์เขาขนาดไหนด้วยการทำอาหารให้กินสิ อาจจะเป็นขนมหวานก็ได้ หรือถ้านางเอกทำอาหารไม่เป็น ทอดไข่เจียวให้ผู้กินก็ยังดี! แสดงให้เห็นถึงความพยายามของนางเอกไปอีก

ถึงอย่างนั้น ดิสนี่ย์มีคำแนะนำดีๆ มาฝาก ลองทำพาสต้าเป็นอาหารสำหรับดินเนอร์ตามแบบการ์ตูนเรื่องทรามวัยกับไอ้ตูบ (Lady And The Tramp) จากนั้นเพิ่มบรรยากาศแสนโรแมนติก (และกลิ่นอายของดิสนี่ย์) ด้วยการบรรเลงเพลงอิตาเลียนคลาสสิคและวางผ้าปูโต๊ะลายตาราง สิ่งสำคัญที่สุดคือ เราต้องแน่ใจว่าช่วงดินเนอร์ของพระนางจะเป็นโมเมนต์ดีๆ ที่ทำให้ตัวละครรู้ใจตัวเองมากขึ้น 

นอกจากนี้เราควรสร้างฉากที่ตราตรึงในใจคนอ่านด้วย ประมาณว่าพูดถึงนิยายของเราต้องนึกถึงฉากดินเนอร์สุดโรแมนติก เช่น เมื่อพูดถึงเรื่องทรามวัยกับไอ้ตูบ คนดูก็จะนึกถึงฉากที่ลูกหมาสองตัวแชร์สปาเก็ตตี้เส้นเดียวกันและปากของพวกเขาก็มาพบกันที่ตรงกลาง หากว่าเราสามารถครีเอทอะไรแบบ รับรองว่านี่จะเป็น #ฉากที่นักอ่านขอฟินตาย แน่นอน
 

ลองปรับสักหน่อย: จริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องเป็นอาหารอิตาเลียนก็ได้ เราแค่ได้แรงบันดาลใจมาจากแอนิเมชั่นสุดน่ารักอย่างทรามวัยกับไอ้ตูบมาเฉยๆ น้องๆ สามารถปรับเป็นอาหารไทย จีน ญี่ปุ่น หรือจะกินหมูกะทะ ชาบูก็ได้ไม่ว่ากัน มีความคูลไปอีกแบบ แต่อย่าลืมสร้างจุดเด่นที่ทำให้นักอ่านประทับใจ และสิ่งสำคัญก็คือเสน่ห์ปลายจวักเป็นหัวใจสำคัญที่ช่วยมัดใจพระเอกนิยายเราได้!

 

แต่งแต้มสีสันแห่งสายลมให้อีกฝ่าย

ข้อนี้เหมาะมากกับตัวละครที่อยู่ๆ ก็รู้สึกติสต์ อยากทำตัวอาร์ต อยู่ดีไม่ว่าดีนึกอยากทำงานฝีมือหรืองานประณีต หากว่าเริ่มติสต์แบบนี้ ดิสนี่ย์ขอแนะนำให้ลองสวมบทบาทเป็นโพคาฮอนทัส (Pocahontas) และแต่งแต้มสีสันแห่งสายลมเหมือนอย่างเพลง Colors of the Wind เพลงประกอบอันโด่งดังของโพคาฮอนทัส

หลายคนอาจสงสัยว่าการแต่งแต้มสีสันเป็นยังไง คำตอบง่ายๆ ก็คือการวาดภาพ เพ้นท์สี หรือทำศิลปะยังไงล่ะ น้องๆ รู้มั้ย จริงๆ แล้วการสร้างผลงานศิลปะให้แก่คนรักเป็นการแสดงความรู้สึกที่แท้จริงของตัวละครที่ไม่เหมือนใคร แถมยังเป็นสิ่งที่ตัวละครสามารถเก็บไว้และอวดคนอื่นได้ด้วย ยิ่งไปกว่านั้น มันยังเป็นเครื่องเตือนใจความรักของทั้งคู่ ไงล่ะ โรแมนติกได้อีก

สำหรับไอเดียวาดรูป ลองนึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่ได้รับแรงบันดาลใจจากธรรมชาติ และแน่นอน มันควรเป็นบางอย่างที่คัลเลอร์ฟูลสดใส รวมเอาทุกสีในรุ้งกินน้ำมาไว้ในหนึ่งเดียว มาจนถึงตอนนี้แล้ว หากตัวละครของน้องๆ มีทักษะศิลปะที่ห่วยมาก อย่าได้แคร์ค่ะ มันไม่สำคัญว่าตัวละครของเราจะวาดภาพหรือเพ้นท์สีได้เลอเลิศหรือห่วยแตกขนาดไหน แต่สิ่งที่จะทำให้งานชิ้นนี้พิเศษสำหรับคนรักของพวกเขาคือการทำมันจากจิตใจต่างหาก ลองหยิบไปใช้ดูได้นะคะ เชื่อว่านางเอกของเราสามารถละลายหัวใจพระเอกได้เลยแหละ
 

ลองปรับสักหน่อย: ในความเป็นจริง ไม่จำเป็นต้องเป็นภาพวาดสีสันสดใสหรือภาพธรรมชาติก็ได้ ตัวละครของเราอาจวาดภาพเหมือนแล้วยื่นให้อีกฝ่ายตรงๆ ในวันวาเลนไทน์ หรือจะสอดใส่ไว้ใต้เก๊ะเพื่อเซอร์ไพรส์คนที่แอบชอบก็ชวนให้นักอ่านลุ้นไปอีกแบบ หากนักเขียนบางคนรู้สึกว่าภาพศิลปะดูเบาไป อยากได้สิ่งที่แอดวานซ์มากกว่านี้ ลองงานปูนปั้นหรืองานประติมากรรมก็ทำให้โรแมนติกได้นะ

 

ฉากอ่านหนังสือให้อสูรฟัง
 

อ่านหนังสือคลาสสิคให้ฟัง

หนึ่งในฉากสำคัญของโฉมงามกับเจ้าชายอสูร (Beauty and the Beast) ที่ทำให้เบลล์ได้ใกล้ชิดกับอสูรมากขึ้นคือฉากอ่านหนังสือในห้องสมุดส่วนตัว บอกเลยว่าโรแมนติกมาก แม้ว่าตัวละครของเราอาจไม่มีห้องสมุดซับซ้อนเหมือนห้องสมุดที่อยู่ในปราสาทของเจ้าชายอสูร แต่นางเอกของเราก็สามารถสวมบทบาทเป็นเบลล์ได้ด้วยการอ่านหนังสือให้พระเอกฟัง ไม่ว่าตัวละครเลือกที่จะทำสิ่งนี้ในบ้านของพวกเขาเพื่อสัมผัสความรู้สึกที่ใกล้ชิดยิ่งขึ้น หรืออ่านหนังสือให้ฟังในห้องสมุดสาธารณะ มันก็เป็นการกระทำที่เต็มไปด้วยความโรแมนติก

ในโฉมงามกับเจ้าชายอสูร เบลล์อ่านโรมีโอกับจูเลียตให้เจ้าชายอสูรฟัง ดังนั้นอาจลองหยิบเช็กสเปียร์หรือวรรณกรรมคลาสสิคชิ้นอื่นออกมาอ่านดู แค่นี้ก็ได้ฟีลชวนรักชวนฝันแล้ว นอกจากนี้หากจำได้ เบลล์ยังช่วยให้อสูรเอาชนะความไม่รู้หนังสือด้วยการสนับสนุนให้เขาอ่านหนังสือให้เธอฟังด้วย เพราะงั้นนอกจากนางเอกของเราจะเป็นฝ่ายอ่านหนังสือให้พระเอกฟังแล้ว อย่าลืมผลัดให้เขาอ่านให้ฟังด้วยนะ
 

ลองปรับสักหน่อย: หากคิดว่าการอ่านหนังสือให้ฟังอาจดูเหมือนดิสนีย์เกินไปหน่อย ลองเปลี่ยนเป็นการสลับกันติวหนังสือ หรือถ้าตัวละครของเรามีความสามารถด้านการร้อง การร้องเพลงบอกรักก็เป็นไอเดียที่เจ๋งไม่แพ้กัน 

 

เจอกันครั้งแรกก็ตกหลุมรักแล้วจ้า
 

เพลิดเพลินไปกับการเต้นรำกลางแจ้งแบบไม่ทันตั้งตัว

ในกรณีที่น้องๆ ไม่เคยดูเจ้าหญิงนิทรา (Sleeping Beauty) เวอร์ชั่นดิสนี่ย์มาก่อน พี่ขอเม้าท์ให้ฟังคร่าวๆ ว่า เจ้าชายฟิลิปพบกับเจ้าหญิงออโรร่าครั้งแรกในป่าใหญ่ ขณะที่เจ้าชายทรงขี่ม้าอยู่ เขาหลงเสน่ห์เสียงร้องอันไพเราะของผู้หญิงคนหนึ่ง ก่อนเจ้าชายจะติดตามเหล่าสัตว์ป่าไปจนกระทั่งพบกับหญิงสาวลึกลับคนนี้ ทั้งสองเริ่มต้นเต้นรำกันกลางป่า และในตอนท้ายของเพลง “Once Upon A Dream” ทั้งคู่ตกหลุมรักกัน!

แม้เราจะไม่สามารถสร้างฉากให้เหมือนในเจ้าหญิงนิทราได้เป๊ะๆ แต่เห็นได้ชัดว่านี่เป็นฉากที่มีเสน่ห์มาก ลองให้ตัวละครของเราชวนคนที่เขารักออกไปเดินเล่าหรือเดินป่ากับเขาท่ามกลางธรรมชาติ บางแห่งที่มีความเป็นส่วนตัวสิ อาจไม่จำเป็นต้องเต้นช้าๆ ด้วยกันก็ได้ แต่ถ้าเต้นด้วยกันก็เป็นอะไรที่จับใจนักอ่านมากขึ้น หรือบางคนอาจเขียนให้พระเอกนำกีตาร์ไปร้องเพลงขับกล่อม (เกี้ยวสาว) เช่นเดียวกับออโรร่าได้ผู้จากการร้องเพลง!!
 

ลองปรับสักหน่อย: แค่พระนางเดินกลับบ้านด้วยกันก็สามารถฟินได้ง่ายๆ โดยไม่จำเป็นต้องเดินเล่นท่ามกลางธรรมชาติ หัวใจสำคัญที่จะทำให้นักอ่านรู้สึกอินไปกับซีนนั้นๆ คือการพรรณาถึงบรรยากาศรอบๆ รวมถึงท่าทางและความรู้สึกของตัวละครที่มีต่อฉากนั้นๆ

 

ล่องเรือไปด้วยกัน
 

พาไปล่องเรือด้วยกัน

ยังจำฉากล่องเรือกลางทะเลสาบของเจ้าชายอีริกกับแอเรียลในเงือกน้อย (The Little Mermaid) ได้ไหมคะ? ที่เจ้าชายต้องมอบจุมพิตให้แก่แอเรียลก่อนพระอาทิตย์ตก ไม่อย่างนั้นเธอจะต้องสูญเสียเสียงร้องอันไพเราะของเธอไปตลอดกาล แม้นี่จะเป็นฉากที่ทำให้เราลุ้นตัวโก่งว่าเจ้าชายจะจุมพิตเงือกน้อยหรือไม่ แต่ก็เป็นฉากที่ทำให้เราฟินได้ไม่แพ้กัน พูดจริงๆ นะ การที่พระนางนั่งเรือลำเดียวกันบนกลางทะเลสาบท่ามกลางแสงอาทิตย์อ่อนๆ ที่สาดส่องเนี่ยเป็นอะไรที่หวานซึ้งมาก บอกเลยว่าไม่มีอะไรจะโรแมนติกไปกว่านี้อีกแล้ว  

หากนักเขียนอยากเพิ่มระดับน้ำตาลในเลือดนักอ่านให้สูงกว่านี้ อย่าลืมบิ้วท์อารมณ์นักอ่านด้วยการบรรยาย หรือเพิ่มความโรแมนติกด้วยเสียงนกร้องหรือเสียงน้ำไหล หรือใครไอเดียบรรเจิดหน่อย จัดปิกนิกดินเนอร์มากินกันสองคนก็น่ารักไปอีกแบบ อ้อ ที่สำคัญ อย่าลืมให้พระเอกจุมพิตนางเอกด้วย! แค่นี้นักอ่านก็ฟินจนจิกหมอนแล้วจ้า
 

ลองปรับสักหน่อย: หากคิดว่าการล่องเรือกลางแม่น้ำมันธรรมดาไป ลองเปลี่ยนเป็นความโรแมนติกบนฟากฟ้าดูก็ได้! ทำให้ตื่นเต้นท้าทายหน่อยก็เหมาะกับนิยายแนวแอ็คชั่นนะ

 

เป็นยังไงบ้างคะกับ 5 ฉากคลาสสิคที่พี่น้ำผึ้งนำมาฝาก หวังว่าน้องๆ คงจะได้ไอเดียไปปรับใช้ไม่มากก็น้อยนะคะ จะว่าไปแล้วนี่เป็นเพียงแค่ไอเดียส่วนหนึ่งเท่านั้น เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่เราสามารถหยิบมาใช้เป็นแรงบันดาลใจได้ ตั้งแต่การฟังเพลงแล้วจินตนาการตามเนื้อเรื่อง (เราก็จะเห็นภาพคนสองคนในหัวชัดเจนและรู้สึกกระตือรือร้นที่จะเขียนออกมา) หรือจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราหรือคนรอบข้างของเรา ทั้งหมดสามารถหยิบมาเป็นไอเดียได้หมด ขอแค่อย่าก็อปปี้ใครมาก็พอแล้ว! 

ส่วนครั้งหน้าพี่จะนำเรื่องอะไรมาฝากนั้น รอติดตามได้เลยจ้า 

พี่น้ำผึ้ง :)

 

ขอบคุณรูปภาพจากภาพยนตร์