สวัสดีค่ะ ชาว Dek-D กลับมาพบกับคอลัมน์ประสบการณ์เด็กนอกที่สร้างแรงบันดาลใจให้น้องๆ ในการไปเรียนต่างประเทศกันอีกแล้วนะคะ วันนี้พิเศษเหมือนเดิม พี่กิ๊ฟมีเรื่องราวดีๆ ของนักศึกษาแพทย์ที่ได้ไปแลกเปลี่ยนที่ Kyungpook National University เมืองแทกู ประเทศเกาหลีใต้มาฝาก การเรียนและทำงานของนักศึกษาแพทย์ที่นั่นจะเป็นยังไง เหมือนในซีรีส์ที่เราดูมั้ย อย่ารอช้า รีบไปสัมภาษณ์พี่เขากันดีกว่าค่าาา
 

cr. https://www.jobs.ac.uk
 

              “สวัสดีค่ะ ชื่อ ‘เอน่า - ภัทรศยา วีระโชติสกุล’ ค่ะ อายุ 22 ปี เป็นนักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 5 คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล มหาวิทยาลัยมหิดลค่ะ”
 

               “ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมา เอน่าไปแลกเปลี่ยนผ่านโครงการของศิริราชที่ Kyungpook National University เมืองแทกูทางภาคใต้ของประเทศเกาหลี เป็นเวลา 1 เดือนค่ะ การสมัครเข้าโครงการก็ใช้แค่ใบสมัครกับคะแนนสอบภาษาอังกฤษ (ตัวเอน่าใช้ MU GRAD) หลังจากนั้นเขาก็เรียกสอบสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษ ไม่มีอะไรมากค่ะ ถามทั่วไปว่า ทำไมอยากไป? ไปแล้วคิดว่าจะได้อะไร? ซึ่งเอน่าบอกเหตุผลไปว่า เอน่าเคยไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีของโครงการรัฐ ตอนปี 1 แล้วรู้สึกประทับใจในประเทศนี้มากเลยอยากไปอีก และคิดว่าการไปเรียนที่นั่นเอน่าจะได้เปิดโลก ดูอะไรที่แตกต่างไปมากยิ่งขึ้นค่ะ”
 

 

               “การไปแลกเปลี่ยนที่ผ่านมาเหมือนไปศึกษาดูงานมากกว่าค่ะ เพราะว่านักศึกษาทั้งหมดเป็นคนเกาหลี เรียนเป็นภาษาเกาหลี ตัวเอน่าพูดภาษาเกาหลีได้แค่นิดหน่อยเลยทำให้เข้าใจเลกเชอร์บ้างไม่เข้าใจบ้าง ส่วนใหญ่จะเดาสิ่งที่อาจารย์พูดจากคำศัพท์ทางการแพทย์ที่เป็นภาษาอังกฤษกับท่าทางมากกว่าค่ะ ซึ่งจริงๆ ก็มีปัญหาภาษานิดหน่อยเพราะว่าสำเนียงอาจารย์ฟังยาก โชคดีที่ทางโครงการมีบัดดี้ให้ และนักศึกษาคนอื่นก็พอพูดภาษาอังกฤษได้ เขาก็คอยช่วยเหลือเราเยอะเลยค่ะ”
 

               “ตัวเอน่าได้ไปทำงานในส่วนของ Orthopedics (เกี่ยวกับกระดูก ข้อ กล้ามเนื้อ) และ Surgery (ศัลยศาสตร์) ค่ะ นอกจากฟังเลกเชอร์แล้วก็ได้ออก OPD = ตรวจผู้ป่วยนอก และเข้า field = ดูงานในห้องผ่าตัด ตรงนี้เขาก็เปิดโอกาสให้เราเข้าไปยืนมองการผ่าใกล้ๆ ช่วยถือเครื่องมือด้วยก็ได้”
 

               “อย่างแรกที่เห็นชัดเลยคือเรื่องระบบสาธารณสุขค่อนข้างต่างจากของไทยค่ะ ที่นู่นเขาจะแบ่งเขตพื้นที่ว่าใครสามารถรักษาที่ไหนได้บ้าง โรงพยาบาลเขาทันสมัยทุกที่แม้จะเป็นโรงพยาบาลเล็กๆ ดังนั้นแต่ละโรงพยาบาลก็มีจำนวนผู้ป่วยน้อยกว่าไทย แพทย์สามารถให้เวลาคนไข้ได้มากกว่า ดูแลทั่วถึงกว่าค่ะ”
 

               “ส่วนบรรยากาศโรงพยาบาลของเกาหลีเหมือนในซีรีส์เลยค่ะ เพียงแต่จะดูธรรมดากว่าไม่ได้ตื่นเต้นแบบที่เราเห็นในฉากห้องฉุกเฉิน 555555”  แล้วมีอะไรที่ต่างจากไทยไหม?  “จริงๆ ไม่ค่อยมีอะไรแตกต่างนะคะ ระบบในห้องผ่าตัด การทำความสะอาด ทุกอย่างโดยรวมก็เหมือนไทย ต่างแค่สีของผ้า อย่างศิริราชส่วนที่สะอาดปกติจะใช้สีเขียว แต่ที่นู่นเขาใช้สีฟ้า อีกเรื่องก็น่าจะเป็นโอกาสในการทำหัตถการ เอน่ารู้สึกว่าที่ไทยได้ทำเยอะกว่า ที่เกาหลีส่วนมากอาจารย์จะเป็นคนทำ นักศึกษาจะได้แค่มองดูเท่านั้นค่ะ”
 

​
 

              “เอน่าได้ไปเรียนกับนักศึกษาชั้นปีที่ 5 เป็นปีฝึกงาน ไม่มีสอบกันแล้วเขาก็ไม่ค่อยเครียดนะคะ ไม่ได้แข่งขันกันเท่าไร และถ้าพูดถึงเรื่องนิสัย อยากบอกว่า นิสัยดีมากกกกก เอน่าเป็นต่างชาติคนเดียวแต่เพื่อนไม่เคยเหยียดเราเลย เขาตื่นเต้นและดีใจมากที่เรามาแลกเปลี่ยนที่มหา’ลัยเขา เอน่าได้เจอเพื่อนเยอะมากเพราะระบบที่นู่นเขาให้วนเปลี่ยนวอร์ดทุกอาทิตย์ เพื่อนๆ ก็ชวนไปกินข้าว ไปคาเฟ่ ไม่ก็ไปร้องคาราโอเกะด้วยบ่อยๆ แล้วส่วนใหญ่เขาจะเลี้ยงเราด้วยเหมือนเป็นธรรมเนียมต้อนรับเรา ซึ่งเพื่อนที่พูดถึงทุกวันนี้ก็ยังติดต่อกันอยู่เหมือนเดิมค่ะ ^^
 

​

              “วันธรรมดาโชคดีที่หลังเลิกเรียนพอมีเวลาว่าง เอน่ากับเพื่อนเลยชอบเดินออกไปเที่ยว ส่วนใหญ่ทัวร์ในเมือง ไปสวนสาธารณะ ไปตรอกซอยหาของกิน ไม่ก็ไปย่านถนนคนเดินคล้ายๆ สยามบ้านเรา อากาศที่นู่นดีมากเลยเดินออกไปชมบรรยากาศบ่อยๆ ส่วนเสาร์อาทิตย์มีเวลามากหน่อยก็จะนัดกับเพื่อนไปต่างจังหวัด เอน่าไปปูซาน คยองจูและก็โซลมาค่ะ”
 

              “เรื่องที่พีคที่สุดคือตอนไปเที่ยวโซลก่อนกลับกรุงเทพ เอน่ากับเพื่อนขึ้นรถไฟ KTX ไปพร้อมกับกระเป๋าเดินทาง ทีนี้ตอนลงรถไฟดันมีลุงคนนึงมาขวางทางแล้วพูดภาษาเกาหลีใส่ แถมยกกระเป๋าเราขึ้นบันไดเลื่อนไป ตอนนั้นเราก็พยายามปฏิเสธแต่เขาก็ตื๊อ ผลสุดท้ายคือเขาเอากระเป๋าคืนที่ชั้นบนและขอเงิน 10,000 วอน (~300 บาท) ซึ่งเรารู้สึกงงมากเหมือนโดนหลอก แต่ไม่รู้จะทำยังไงเลยต่อรองราคาและจ่ายไป 3,000 วอน (~90 บาท) ค่ะ”
 

              “ที่จริงเอน่าไม่ได้คาดหวังอะไรเลย แต่ประสบการณ์ที่ได้คือดีมากๆ เอน่าได้ไปเห็นระบบการทำงานของต่างประเทศ และก็ได้รู้ว่าจริงๆประเทศไทยเราก็มีระบบที่ดีนะ นักศึกษาแพทย์ไทยมีเยอะแต่เราได้โอกาสปฏิบัติงานจริงมากกว่า และอุปกรณ์การเรียนกับสิ่งแวดล้อมของเราก็เอื้อต่อเด็กมากกว่า”
 

              “เอน่าอยากไปแลกเปลี่ยนที่เกาหลีอีกตอนปี 6 เพราะส่วนตัวคิดว่าเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ไปเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น เรื่องเรียนต่อยังไม่ได้คิด ส่วนในอนาคตหลังเรียนจบอยากทำงานที่ไทยค่ะ”
 

              “ถ้ามีโอกาสก็อยากให้ลองไปแลกเปลี่ยนดูนะคะ ไปเห็นอะไรที่ไม่เคยเห็น เจอคน เจอสถานที่ใหม่ๆ เราอาจจะมีมุมมองอะไรที่เปลี่ยนไปและได้สะท้อนชีวิตของตัวเองในปัจจุบันด้วย ^^”
 

​
 

              อู้หูววว ประสบการณ์ที่โรงพยาบาลของพี่เอน่าน่าสนุกมากเลยใช่มั้ยคะ พี่เองก็เป็นคนนึงที่อินซีรีส์เกาหลีเกี่ยวกับแพทย์สุดๆ แค่คิดภาพตอนได้ไปอยู่ในห้องผ่าตัดก็ตื่นเต้นแล้ว >< ยังไงน้องคนไหนที่อยากมีโอกาสไปสัมผัสบรรยากาศดีๆ แบบนี้ก็อย่าลืมกล้าที่จะท้าทายตัวเองออกไปสู่โลกใหม่ๆ เหมือนพี่เอน่านะคะ :)