7 เทคนิคลับสร้างวายร้ายให้สมจริงเหมือนมนุษย์!

7 เทคนิคลับสร้างวายร้ายให้สมจริงเหมือนมนุษย์!

สวัสดีค่ะชาวนักเขียนเด็กดีทุกคน พูดถึงนิยายสนุกๆ นอกจากพล็อตเรื่องจะดี มีตัวละครเอกปังๆ แล้ว สิ่งสำคัญที่พลาดไม่ได้คือ “วายร้าย” เพราะวายร้ายนี่แหละทำให้เรื่องของเราน่าติดตามมากขึ้น! ลองคิดดูสิว่ามันจะดีแค่ไหน ถ้าเกิดว่านิยายของเรามีวายร้ายที่นักอ่านยากที่จะเกลียด และบางครั้งก็เกลียดที่จะรัก คงกลายเป็นไอคอนิกน่าดู

แม้ว่าการสร้างวายร้ายจะไม่ใช่เรื่องยาก แต่การสร้างวายร้ายให้สมจริงเหมือนคนก็ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ วันนี้พี่น้ำผึ้งเลยชวนทุกคนมาดู 7 เทคนิคลับที่ช่วยให้เราเขียนวายร้ายให้คล้ายกับมนุษย์จริงๆ เพื่อเพิ่มความลึกให้แก่นิยายของเราค่ะ

วายร้าย VS ศัตรู : ต่างกันยังไง?

คำนี้เป็นศัพท์ทางวรรณกรรมที่อธิบายถึงตัวละครที่ขวางเป้าหมายของผู้อื่น มักใช้ตรงข้ามกับคำว่า “ตัวเอก” ซึ่งอธิบายฮีโร่หรือตัวละครหลักของเรื่อง

แต่วายร้ายของเรานั้นตรงข้ามกับศัตรูอยู่มากโข วายร้ายแสดงเจตนามุ่งร้ายอย่างจงใจ

ดังนั้น ศัตรูอาจเป็นเพียงฝั่งตรงข้ามที่ไม่รุนแรงเมื่อเทียบกับวายร้าย

แล้วเราจะเขียนตัวละครวายร้ายที่รู้สึกสมจริงได้อย่างไร? มาดูกัน

01 ให้วายร้ายได้สัมผัสกับบาดแผลและความบอบช้ำอย่างแท้จริง

ปัญหาของวายร้ายที่ดูเหมือนการ์ตูนคือ แรงจูงใจของพวกเขามักเป็นอะไรที่ไม่มีน้ำหนัก เราไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมพวกเขาถึงต้องเป็น 'วายร้าย' ดูเหมือนพวกเขาก็แค่ถูกลิขิตให้เป็นแค่วายร้าย!

การมอบประวัติที่น่าเชื่อถือให้วายร้าย เรื่องราวเบื้องหลังแสดงให้เห็นว่าพวกเขากลายเป็นคน “เลว” ได้อย่างไร ช่วยทำให้พวกเขาซับซ้อน และยังสามารถทำให้วายร้ายของเราเป็นตัวอย่างเตือนใจต่อมุมมองและทางเลือกทางอุดมการณ์ที่ทำลายล้าง

การให้วายร้ายบอบช้ำและเจ็บปวดจากในอดีตอย่างชัดเจน (ประสบการณ์เชิงลบที่บรรยายไว้อย่างครบถ้วนในเรื่องราวของเรา) เป็นวิธีหนึ่งในการอธิบายสิ่งที่ทำให้พวกเขารู้สึกขมขื่น กระหายอำนาจ หรือโหดร้าย ภูมิหลังความเจ็บปวดที่เราพูดเป็นนัยแต่ไม่เปิดเผยในเรื่อง

วิธีหนึ่งที่คนเราตอบสนองต่อความเจ็บปวดเรียกว่า “การเก็บกด (Repression)” ในทางจิตวิทยา นี่คือเวลาที่บุคคลจะฝังเหตุการณ์ในอดีตอันเจ็บปวดลงในจิตใต้สำนึก ลืมมัน (แต่ไม่ลบความบอบช้ำทางอารมณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด) และเกิดบาดแผล

วายร้ายที่มีความเป็นมนุษย์อาจล้มเหลวในอดีต หน้าที่ของนักเขียนคือเปิดเผยอดีต แสดงให้เห็นถึงสถานการณ์ที่ผลักพวกเขาไปสู่เส้นทางแห่งความโหดร้าย และก่อเหตุอันตรายต่อผู้อื่น

02 ให้วายร้ายสร้างความผิดพลาดที่น่าเชื่อถือ

วายร้ายที่อยู่ยงคงกระพัน ไม่มีอะไรทำลายได้ มักเป็นเนื้อหาเกี่ยวกับสัตว์ประหลาดและภาพยนตร์แอ็คชั่นที่เน้นดูเพื่อความบันเทิง เมื่อมีการระเบิดเสียงดังลั่นหรือการยิงปืนเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของผู้ชม พวกเขาอาจไม่สังเกตเห็นว่าวายร้ายแข็งแกร่งอย่างผิดธรรมชาติเพียงใด อย่างไรก็ตามวายร้ายที่เป็นมนุษย์อาจทำผิดพลาดได้ 

ความผิดพลาดอย่างหนึ่งของวายร้ายที่เจอบ่อย คือการพูดคุยหรือคุยโวกับคู่ต่อสู้อย่างไม่รู้จบในภาพยนตร์แอคชั่น การทำแบบนี้เปรียบเหมือนการซื้อเวลาอันมีค่าของตัวเอกในการหลบหนีหรือสร้างชัยชนะ

การให้คนร้ายเกิดข้อผิดพลาดบ้างเป็นสิ่งที่ดี และความผิดพลาดของคนร้ายเกิดจากข้อบกพร่องในด้านความเข้าใจ อุปนิสัย หรือความตระหนักรู้ของตนเอง เป็นเรื่องที่น่าเชื่อถือที่สุด

03 ค่อยๆ เซอร์ไพรส์นักอ่าน

บ่อยครั้งที่ตัวเอกในหนังสือทำให้เราประหลาดใจ พวกเขามีความสามารถในการเติบโต เปลี่ยนแปลง เรียนรู้และพัฒนา ในทางกลับกันตัวละครที่เป็นวายร้ายบางตัวรู้สึกว่างเปล่า เพราะมีการพัฒนาตัวละครน้อยกว่ามาก

เพื่อช่วยให้นักอ่านเข้าใจวายร้าย เราอาจเปิดเผยสิ่งต่างๆ เหล่านี้

หัวใจสำคัญของ “วายร้าย” ในชีวิตจริงเป็นเรื่องราวเตือนใจให้ระวังวิธีที่เราตอบสนองต่อประสบการณ์ที่เป็นอันตรายหรือเจ็บปวด เช่น ความละอาย การหักหลัง การสูญเสีย และการปฏิบัติที่ไม่เหมาะสม 

วายร้ายที่มีความเป็นมนุษย์มักจะเป็นคนที่สามารถทำลายวงจรการทำลายล้างได้ หากพวกเขามีโอกาส วุฒิภาวะ หรือสติปัญญา

04 ลองคิดในมุมวายร้ายดู

เชื่อว่าหลายคนเคยได้ยินประโยคที่ว่า “ทุกคนเป็นฮีโร่ในเรื่องราวของตัวเอง” ตัวละครที่เติมเต็มบทบาทของ “วายร้าย” ในเรื่องของเราอาจมีความเชื่อกับตัวเองว่า พวกเขากำลังทำสิ่งที่ดีอยู่ ดังนั้นลองคิดจากมุมมองของพวกเขาดู

วิธีหนึ่งในการทำเช่นนี้คือ การสร้างแบบสอบถามสำหรับตัวละครวายร้าย! ถามคำถามเกี่ยวกับความปรารถนา ความกลัว และ “สาเหตุ” ที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา ตัวอย่างเช่น

ถามต่อไปว่า “ทำไม” และจินตนาการถึงคำตอบทุกคำตอบที่วายร้ายของเราให้มา 

จงอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับกระบวนการคิด ความปรารถนา และความกลัวของวายร้าย พอๆ กับที่เราสนใจเกี่ยวกับตัวละครเอกที่เป็นฮีโร่

05 วายร้ายต้องมีแรงจูงใจ

วายร้ายควรมีเป้าหมาย แรงจูงใจ และความปรารถนาในปัจจุบัน เหมือนกับตัวละครอื่นๆ ของเรา หากทุกสิ่งที่วายร้ายปรารถนาและทำนั้นมาจากสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 30 ปีก่อน นักอ่านอาจสงสัยว่าทำไมพวกเขาถึงไม่ทำมันตั้งแต่แรกๆ เพราะงั้นเราควรถามตัวเองว่า 

เหตุการณ์ปัจจุบันมีผลต่อสิ่งที่วายร้ายของเราต้องการในตอนนี้อย่างไร

ทางเลือกหนึ่งคือปิดบังความปรารถนาและแรงจูงใจของวายร้ายไว้อย่างสมบูรณ์

06 แสดงให้นักอ่านเห็นว่าวายร้ายของเราเองก็มีความธรรมดา

อีกวิธีหนึ่งในการทำให้ตัวละครวายร้ายของเรามีความเป็นมนุษย์มากขึ้น คือการให้พวกเขาทำสิ่งธรรมดาๆ

ส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้วายร้ายดูชิลๆ และคาดเดาไม่ได้ คือการให้พวกเขาสามารถสลับบทบาทไปมาระหว่างความรุนแรงและความธรรมดา เช่น นักฆ่าที่ได้รับการว่าจ้างอาจยิงหัวหน้าอาชญากรคู่ต่อสู้เข้าที่หัว แล้วกินมันฝรั่งแผ่นหนึ่งห่อทันทีหลังจากนั้น

ในการทำเช่นนั้นทำให้เราครุ่นคิดว่า ใครบางคนที่โหดร้ายเองก็สามารถเป็นมนุษย์ได้บ้างบางเวลา

07 ให้วายร้ายอ่อนแอบ้างก็ได้

วายร้ายที่ไม่ยอมให้กระสุนหรือใบมีดทำอะไรพวกเขาได้ อาจดูมีพลังและอันตรายสำหรับตัวเอกในนิยายของเรา แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าการให้วายร้ายมีจุดอ่อนหรืออ่อนแอบ้างอาจมีประโยชน์ต่อเรื่องของเราในลักษณะต่อไปนี้

จุดอ่อนเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างวายร้ายให้สมจริง และยังทำให้พวกเขาแตกต่างจากคนอื่นๆ ด้วย นี่คือตัวอย่างการสร้างจุดอ่อนด้านต่างๆ ที่เราควรทำ (จะใช้เพื่อสร้างจุดแข็งด้วยก็ได้)

.....................

เป็นอย่างไรบ้างคะกับ 7 เทคนิคการสร้างวายร้ายให้สมจริงที่พี่นำมาฝากในวันนี้ พี่ว่าการสร้างวายร้ายให้สมจริงเป็นสิ่งที่ทำให้นิยายของเราน่าเชื่อถือมากขึ้นนะ เพราะงั้นลองหยิบมาปรับใช้กับนิยายของเรากันค่ะ เชื่อว่านักอ่านจะรู้สึกว้าวซ่ากับวายร้ายของเรามากแน่ๆ  เพียงแค่นี้เราก็จะได้วายร้ายปังๆ จนคนอ่านต้องรักมากๆ (หรือเกลียดสุดขั้ว) แล้ว ใครใช้แล้วเป็นยังไง ลองมาเล่าให้ฟังด้วยนะคะ

พี่น้ำผึ้ง :)