ซึมเศร้าก็ไม่ใช่ หมดไฟก็ไม่เชิง เมื่อเกิดภาวะ Languishing ตอนสอบเข้ามหา'ลัย รับมือยังไงดี!

สวัสดีค่ะทุกคน มีใครเป็นเหมือนกับพี่แป้งบ้างไหมคะ ที่ Work From Home หรือเรียนออนไลน์อยู่บ้านมานานแสนนาน รู้สึกว่าเหมือนชีวิตขาดอะไรบางอย่าง ไม่ได้ไปเที่ยว เพื่อนๆ ก็ไม่ค่อยได้เจอ อาจเพราะว่าเราไม่ได้ออกไปใช้ชีวิตอย่างสบายใจเลย ยิ่งช่วงนี้น้องๆ ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหา'ลัยกันอีกด้วย หลายคนคงจะรู้สึกเครียด กังวล และรู้สึกเนือยกับชีวิต เพราะไม่มีจุดมุ่งหมายหรือแรงจูงใจในการทำสิ่งต่างๆ บางคนอาจกังวลว่าอาการนี้เป็นสัญญาณของภาวะซึมเศร้าหรือภาวะหมดไฟหรือเปล่า? ซึ่งจริงๆ แล้ว อาการเหล่านี้อาจเป็นส่วนหนึ่งของ “ภาวะเนือย” หรือ "Languishing" ที่เกิดขึ้นบ่อยในยุคนี้ก็ได้ค่ะ

ต้องเตรียมตัวสอบเข้ามหา'ลัยแล้ว 
แต่ยังรู้สึกเนือยกับชีวิต จะรับมือยังไงดี?

ภาวะ Languishing คืออะไร?

ภาวะนี้ถูกพูดถึงโดย Corey Keyes นักสังคมวิทยาชาวสหรัฐอเมริกา พบว่าภาวะ Languishing  คือ ภาวะเนือย ๆ  ที่ไม่ได้หมดไฟ และก็ไม่ใช่ซึมเศร้า เป็นความรู้สึกนิ่งเฉยและว่างเปล่า ไม่อยากทำอะไรเป็นพิเศษ ไม่สนุก ขาดแรงจูงใจหรือจุดมุ่งหมายในชีวิต มีความสับสนกับอนาคตที่ไม่แน่นอน หรือเป็นผลมาจากความเหนื่อยหน่ายที่ต้องทำอะไรจำเจเป็นเวลานาน ๆ เช่น การเรียนออนไลน์ การWork From Home รวมถึงการเผชิญกับสถานการณ์โควิด-19 ที่ทั่วโลกกำลังเจออยู่ในขณะนี้นั่นเองค่ะ

อาการของ ภาวะ Languishing เป็นแบบไหน?

1.รู้สึกเหนื่อยแต่ไม่ได้เกิดอาการหมดไฟ  

ยังคงมีความรู้สึกอยากทำอะไรหลาย ๆ อย่างอยู่ แต่แค่รู้สึกเนือย ๆ ยังไม่มีแรงจูงใจหรือสิ่งที่มากระตุ้นให้เกิดความรู้สึกอยากลงมือทำ เช่น ช่วงนี้น้องๆ อาจมีหลายสิ่งต้องรับผิดชอบ ไม่ว่าจะเป็น ภาระงานที่ครูสั่ง แถมอีก 1 เดือนจะสอบแล้วหนังสือก็ต้องอ่าน  เลยยังไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนก่อนดี  

2.เกิดความรู้สึกไม่สนุกเหมือนก่อน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเศร้า  

น้องๆ อาจจะเคยมีกิจกรรมบางอย่างที่ชอบและรู้สึกสนุกที่ได้ทำมากๆ เพื่อคลายเครียดหลังเลิกเรียน แต่พอตอนนี้กลับรู้สึกว่าทำไมไม่เห็นจะสนุกเหมือนเมื่อก่อนกันนะ และเกิดความรู้สึกสงสัยในใจว่า เราเลิกชอบมันแล้วหรือแค่รู้สึกเบื่อกันแน่  

3.รู้สึกเคว้ง เหมือนชีวิตไม่มีจุดมุ่งหมาย แต่ไม่ถึงกับหมดหวัง

เป็นความรู้สึกที่มองหาทางออกหรือทางไปต่อไม่เจอ ไม่รู้ว่าเราจะต้องไปทางไหนดี พยายามหาหนทางต่างๆ และถึงแม้ว่าจะตัดสินใจเลือกแล้วแต่ก็ยังรู้สึกว่าควรจะไปให้สุดทางเลยดีไหมมันอาจจะยังไม่ใช่ทางที่ดีที่สุดสำหรับเราตอนนี้ก็ได้  เช่น  ยังไม่รู้ว่าอยากเรียนคณะอะไร จะสอบไปเพื่ออะไร  ถ้าเลือกไปแล้วเราจะเรียนไหวไหม  เรียนจบไปแล้วจะทำงานอะไรดี

4.ทำงานหรือเรียนได้ไม่เต็มประสิทธิภาพอย่างที่เคย  

ด้วยความที่เรารู้สึกเหนื่อยหน่ายหรือเบื่อ ทำให้เกิดความรู้สึกไม่อยากเรียนหรืออ่านหนังสือต่อแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าทำไม่ได้ ซึ่งมันอาจส่งผลทำให้เราไม่ได้ตั้งใจโฟกัสกับเรื่องการเรียน หรือการอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบมากพอ จนบางทีทำให้สิ่งเหล่านั้นมีประสิทธิภาพลดลง

เราจะรับมือกับภาวะ Languishing ยังไงดี?

1.เริ่มต้นด้วยการตั้งเป้าหมายเล็กๆ แล้วขยับขยายไปยังเป้าหมายที่ใหญ่ขึ้น

ลองปลุกพลังตัวเองขึ้นมาด้วยการตั้งเป้าหมายเล็กๆ ในแต่ละวันดูก็ได้ค่ะ เช่น จัดโต๊ะอ่านหนังสือใหม่ ฝึกทำโจทย์ GAT เชื่อมโยง อ่านชีวะเรื่องพันธุศาสตร์ ค่อยๆ ทำให้สำเร็จไปทีละอย่าง เพื่อให้ชีวิตของเรามีเป้าหมายมากขึ้น พอเราเห็นสิ่งที่เราตั้งเป้าเอาไว้สำเร็จก็จะช่วยให้เรามีพลังฮึดสู้มากขึ้นแน่นอนค่ะ

2.ลองทำในสิ่งที่ท้าทาย หรือสิ่งที่เราไม่เคยทำมาก่อน  

การที่เรากล้าก้าวออกมาจากเซฟโซนของตัวเองออกมาเผชิญกับสิ่งใหม่ ลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำมาก่อน เช่น ฝึกภาษาที่ 3 เรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ที่สามารถนำไปประยุกต์ใช้กับคณะที่เราอยากเข้า ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจเป็นตัวจุดประกายแรงบันดาลใจให้กับชีวิตของเรามากขึ้นก็ได้นะคะ

3.จัดตารางชีวิต เพื่อให้เราโฟกัสสิ่งที่ต้องทำมากขึ้น

จัดตารางเวลาให้ชัดเจนว่าแต่ละเวลาจะทำอะไรบ้าง เพื่อให้ตัวเองได้โฟกัสการเรียน หรือการอ่านหนังสือได้อย่างต่อเนื่อง และเพื่อให้เราได้อยู่กับตัวเองมากขึ้นอีกด้วย ก่อนเริ่มทำน้องๆ อาจจะเขียนป้ายไปแปะที่ประตูหน้าห้องว่า "ห้ามรบกวน" ก็ได้นะคะ จะได้ไม่มีใครมาขัดจังหวะเรา ในขณะที่กำลังมีสมาธิจดจ่อกับสิ่งตรงหน้าอยู่ แต่! ที่สำคัญเลยต้องอย่าลืมให้เวลาพักผ่อนกับตัวเองด้วยนะ

4.พูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมองความคิดหรือการใช้ชีวิตกับคนอื่น

การที่เราได้ลองพูดคุยหรือปรึกษาคนรอบตัว ไม่ว่าจะเป็น คนในครอบครัว เพื่อนๆ หรือรุ่นพี่จากคณะที่เราอยากเข้า จะช่วยให้เราได้รับความคิดเห็น  คำแนะนำ  หรือเทคนิคต่างๆ  มากมาย  ซึ่งการที่เราได้แลกเปลี่ยนเรื่องราวต่างๆ นั้น อาจสร้างแรงผลักดันทำให้เรามีพลังใจฮึดสู้กับการเรียนหรือเตรียมตัวสอบมากขึ้นค่ะ

สำหรับน้องๆ คนไหนที่กำลังตกอยู่ในภาวะนี้ พี่แป้งหวังว่าบทความนี้จะช่วยให้น้องๆ สามารถปรับตัวและรับมือกับภาวะนี้ได้อย่างราบรื่นนะคะ อย่ากดดันตัวเองมากจนเกินไป ทุกอย่างมีทางออกเสมอ ไม่ต้องเร่งรีบเพื่อให้หลุดพ้นแต่ค่อยเป็นค่อยไปในแบบที่เราสบายใจอยากจะทำดีที่สุด สู้ๆนะคะ พี่แป้งเป็นกำลังใจให้ ^^