When Ari Met Arizona: เปิดสตอรี่คว้าทุน YSEALI บินไปแลกเปลี่ยนที่อเมริกาฟรีแบบตัวแม่!

เนื่องจากวันที่ 4 กรกฎาคมที่ผ่านมาเป็น "วันชาติสหรัฐอเมริกา" (Independence Day)  "น้องอาริ" @ari_arianariri ว่าที่บัณฑิตจาก ม.ขอนแก่น ก็เลยถือฤกษ์งามยามดีมารีวิวเกี่ยวกับโครงการแลกเปลี่ยนสุดเริดจากรัฐบาลสหรัฐฯ อย่าง  YSEALI Academic Fellowship เล่าให้อ่านเพลินๆ แบบละเอียดยิบ ทั้งการสมัคร เตรียมตัว และชีวิตจริงในอเมริกา เผื่อใครอยากตามรอยสายแลกเปลี่ยนบ้าง พูดเลยว่าอ่านสนุก เรียลสุดๆ และได้แรงบันดาลใจไปเตรียมสมัครรอบหน้าแน่นอนค่ะ 

พร้อมแล้วไปลุยกันเลย!

แนะนำตัว

สวัสดีค่า ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนเลยนะคะ ชื่อ "อาริ-อาริโซน่า" จบการศึกษาจากสาขาภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ ม.ขอนแก่น ตอนนี้อยู่ในช่วงหางานและวางแผนอนาคตค่ะ

มารู้จักโครงการ  YSEALI กันก่อน~

YSEALI มาจากชื่อเต็มว่า Young Southeast Asian Leaders Initiative เป็นโครงการหาผู้นำในด้านต่างๆ ประกอบด้วยหลายโครงการค่ะ เช่น 

• YSEALI Regional เป็น Workshop โครงการระยะสั้นในระดับภูมิภาค
• YSEALI Professional Fellows Program สำหรับวัยทำงานอายุ 25-35 ปี
• YSEALI Seeds for the Future สำหรับโครงการพัฒนาชุมชนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
• YSEALI Women’s Leadership Academy สำหรับพัฒนาภาวะผู้นำของผู้หญิง

นอกจากนี้ยังมีทุนและโครงการอื่นๆมากมายจากรัฐบาลสหรัฐที่กระจายโอกาสให้สำหรับทุกแทบจะทุกช่วงอายุ 

รีวิว YSEALI Academic Fellowship

ประเภทโครงการที่อาริไปคือ "YSEALI Academic Fellowship" เปิดรับสมัครเยาวชนอายุ 18-25 ปีทั่วทั้งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และติมอร์เลสเต แปลว่าคนไทยก็สมัครได้ เพราะพี่อาริก็เป็นคนไทยจ้า 555 โครงการนี้จะแบ่งเป็น 4 หัวข้อ ได้แก่ Civic Engagement, Natural Resounces, Innovation and Entrepreneurship, และ Society and Governence  (แต่เหมือนว่าหัวข้อหลังจะเพิ่งเพิ่มเข้ามาทีหลัง)

 โครงการจะไปทั้งหมด 5 สัปดาห์ ปีหนึ่งจะมีสองช่วงคือ Spring กับ Fall โดย 1 หัวข้อจะแบ่งเป็น 2 มหาวิทยาลัยหลักรับผิดชอบค่ะ ส่วนหัวข้อเราเลือกเอง แต่ช่วงเวลาและมหาวิทยาลัยทางโครงการจะพิจารณาให้นะคะ

โครงการนี้ให้อะไรบ้าง?

เป็นโครงการเต็มจำนวน ช่วยค่าใช้จ่ายทุกอย่างตั้งแต่ค่าเครื่องบินไปกลับจากไทย -> อเมริกา ค่าที่พักตลอดจนจบโครงการ เงินรายสัปดาห์ บัตรรถโดยสารใช้เดินทางในอเมริกา ค่าดำเนินการวีซ่า และหลังจบโครงการ ก็ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายศิษย์เก่าสถานทูตและศิษย์เก่า YSEALI ด้วย  เรียกว่าเข้ามาแล้วมีแต่ได้กับได้ค่ะ!

ของอาริสมัครไปในหัวข้อ  "การมีส่วนร่วมในฐานะหน้าที่พลเมือง" หรือที่เราเห็นกันคือ Civic Engagement รุ่น Spring ปี 2024 ที่รัฐ Arizona มหาวิทยาลัยรัฐอาริโซนา (Arizona State University) ตอนนี้เปลี่ยนเป็น Nortern Arizona University แล้วนะคะ // แอบกระซิบว่าอาริเป็นรุ่นสุดท้ายที่ได้ไปแลกเปลี่ยนที่มหาวิทยาลัยนี้ แอบเศร้าาา แง

ขอบเขตของ Civic Engagement จะค่อนข้างกว้าง เราสามารถสนใจประเด็นไหนก็ได้ที่เราคิดว่ามีคนในสังคมได้รับผลกระทบ โดยที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องใหญ่ ระดับประเทศ หรือระดับโลกก็ได้ แต่อาจเกิดขึ้นในระดับชุมชน แต่คนส่วนใหญ่มองข้ามหรือไม่ค่อยถูกพูดถึง

สำหรับเรื่องที่พี่อาริโฟกัสจะเป็นเรื่องของ ความไม่เท่าเทียมทางเพศ เพราะเป็นปัญหาที่เราเจอมาตั้งแต่เด็ก จนถึงตอนนี้ที่มีสมรสเท่าเทียมแล้ว ก็ยังเกิดการเลือกปฏิบัติทางเพศโดยเฉพาะในกลุ่มทรานส์ แม้ประเทศไทยจะขึ้นชื่อว่าเป็นสวรรค์ของ LGBTQIAN+ แต่ความเข้าใจและบทบาทในสังคมยังถูกมองข้าม เช่น การรับราชการต้องแต่งกายตามเพศกำเนิด หรือการถูกเลือกปฏิบัติจากคำนำหน้าไม่ตรงกับเพศสภาพ อาริเลยอยากจะเป็นกระบอกเสียงและเป็นแรงบันดาลใจให้กับทรานส์หและเยาวชนว่าพวกเรายังมีหวังและสามารถมีตัวตนในแวดวงวิชาการได้ค่ะ

เตรียมตัวสัมภาษณ์

หลังจากที่โครงการคัดเลือกผู้ผ่านเข้ารอบเพื่อไปสัมภาษณ์ เราจะต้องเตรียมตัวไปสัมภาษณ์ที่สถานทูตนะคะ ตรงนี้ไม่มีค่าใช้จ่ายซัปพอร์ต การแต่งกายแต่งชุดอะไรก็ได้ขอแค่เป็นชุดสุภาพ ใครคิดอะไรไม่ออกใส่ชุดนักศึกษาไปแบบพี่อาริก็ได้ค่า ง่ายๆ ดี 

การสัมภาษณ์เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด ขออภัยที่จำคำถามมาได้ไม่หมดจริงๆ สอบเสร็จปุ๊บสมอง reset เลย แต่เท่าจำได้มีประมาณนี้ค่า 

1. แนะนำตัว
2. ทำไมถึงสนใจ
3. ไปแล้วจะทำอะไร
4. ไปแล้วจะกลับมาทำอะไร
5. คิดว่าจะร่วมงานกับองค์กรไหนที่เกี่ยวข้องกับหัวข้อบ้าง
6. มีอะไรอยากถามกรรมการมั้ย

 จริงๆ มีเยอะกว่านี้ และเห็นเพื่อนบางคนหรือรุ่นพี่บางคน อย่าง "พี่ซาร่า" (อาสารีแคป) โดนสัมภาษณ์เรื่องกฎหมายด้วย ส่วนตัวอาริคิดว่าคำถามส่วนมากมาจากเรียงความและหัวข้อที่เราเขียนค่ะ กรรมการต้องการรู้ว่าเรารู้สิ่งที่เราจะไปมากน้อยแค่ไหน  *ดังนั้นถ้าใครผ่านเข้ารอบสัมภาษณ์อย่าลืมเตรียมตัวดีๆ นะคะ เพราะ 1 ปีเปิดรับสมัครแค่รอบเดียวเท่านั้นค่ะ

หลังจากสัมภาษณ์เสร็จเราปล่อยจอยเลย คิดแค่ว่าถ้าได้ก็เริด แต่ถ้าไม่ได้ก็สมัครใหม่ อยากให้กำลังใจทุกคนว่าอย่าเพิ่งท้อ เพราะจริงๆ มี alumni บางคนที่สมัคร 5 รอบกว่าจะติด หรืออย่างอาริก็สมัครแล้วเพิ่งมาได้สัมภาษณ์ตอนรอบที่ 3 รอบแรกสมัครเพราะเห็นคำว่า "อเมริกา" และเลือกหัวข้อสิ่งแวดล้อมเพราะเคยทำกิจกรรมด้านนี้ ปีต่อมาก็สมัครอีกแต่ยังไม่ติด 

จนมาปีที่ 3 ลองเสี่ยงดวงสมัครกับเรื่องที่เผชิญเองตั้งแต่เด็กจนโต นั่นก็คือ "ความไม่เท่าเทียมทางเพศ" หลังจากสัมภาษณ์ประมาณ 1-2 เดือน ในที่สุดก็ถึงวันประกาศผล ตอนนั้นนอนอยู่ยังไม่ตื่น แต่เพื่อนโทรหา 10 สายโทรทั้งไอจี ไลน์ เบอร์โทร พยายามส่งมาให้ดูว่าเราติดนะ เราก็ยังเถียงว่าเพื่อนล้อกันเล่นหรอ ไม่เห็นมีชื่อชั้นเลย นางก็ยังสู้ บอกว่าให้ดูใหม่ดีๆ

พอดูอีกรอบ ตื่นเลย ติดแล้วจ้า ดีใจมากกกกกก!

Ps. ตอนนั้นยังไม่รู้นะคะว่าจะได้ไปมหาลัยไหน ตอนนั้นภาวนามากขอให้ได้ไป Arizona เพราะเราก็ชื่ออาริ สุดท้าย She knows ค่า จักรวาลบันดาลกให้จริง ได้ไป Arizona สมใจ Ari in Arizona มากกกกก เหมือนสิ่งนี้เกิดมาเพื่อชั้น You cannot take Ari from Arizona ka~~~~

เตรียมตัวไปอเมริกา

หลังจากรู้ผลเดือนมกรา แล้วต้องไปเดือนเมษาถึงพฤษภา เราต้องรีบเตรียมตัวทั้งทำพาสปอร์ต ทำวีซ่า เตรียมกระเป๋าเดินทาง เตรียมเสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ที่เราคิดว่าจำเป็นไปค่ะ ส่วนตัวแม่อย่างเราก็เอาไป 3 กระเป๋าจ้า checked bag 2 carry-on 1 โครงการจ่ายให้จ่าย checked bag ให้ 1 ใบ 23 กิโล แต่เราจ่ายเองอีก 1 ใบประมาณ 100$ หรือประมาณ 3,700 บาท ถ้าย้อนกลับไปได้จะไปเอาบางส่วนออก เราหนักและไม่ได้ใส่ เสียดายน้้ำหนักกระเป๋ามาก เวลาไปเช็กอินต้องไหว้สวดมนต์ภาวนาให้น้ำหนักไม่เกิน

ทางโครงการจองตั๋วจองอะไรให้เสร็จสรรพ พอถึงวันเดินทางเราก็ไปเดินสับๆ เช่นกันค่า เป็นการเดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตของอาริ ก่อนหน้านี้เคยขึ้นเครื่องบินในประเทศไทยแค่ 2 ครั้งเอง กลัวมาก กลัวหลง กลัวสนามบินสุด จนแจ้งทางโครงการว่าขอไปพร้อมกับเพื่อนได้มั้ย 

แถมก่อนไปน้ำหนักกระเป๋าก็เกินตามคาด โชคดีมากทีเพื่อนกับพี่สาวยังไม่กลับ เลยขอใช้พื้นที่นี้กล่าวขอบคุณนางฟ้าพี่เบลล่ามาช่วยดูแลกระเป๋าให้ ถ้าไม่ได้ชี ชั้นคงตกเครื่องแล้วนั่งร้องไห้อยู่ในสนามบิน เพราะชั้นเอากระเป๋าไปแรปแล้วแต่น้ำหนักเกิน ตอนนั้นไม่รู้เองว่ามันมีเครื่องชั่งที่สนามบิน ต้องแกะออกในขณะที่อีกไม่ชั่วโมง Gate จะปิด ซึ่งเราต้องไปจ่ายเงินค่ากระเป๋าเพิ่มด้วย รอไปอีกประมาณ 30 นาที ตอนนั้นคิวเยอะ รีบก็รีบ เช็กอินเสร็จ วิ่งสับของจริงแก!

นี่นะหรอเมกา….(เสียงมุนินทร์)

"ตึ๊งดึ๊ง~ เรียนท่านผู้โดยสาร ขณะนี้ถึงสหรัฐอเมริกาแล้ว" 

และแล้วก็ถึงสหรัฐอเมริกาแล้วจ้าาาาาา หลังจากวิ่งเกือบตาย ก่อนจะไปที่ฟินิกซ์ เมืองหลวงของอาริโซนา เราต้องมาบินเข้าด่านตรวจคนเข้าเมืองของอเมริกาก่อน เรามาแลนดิ้งที่ LA (Los Angeles) ถึงประมาณเช้ามืด เช้ามาก หนาวด้วย และคนเป็นล้านนนนนน ในใจคือกลัวมาก กลัว ตม.แกล้งไม่ให้เข้า ชั้นจะเป็น  Yseali คนแรกมั้ยที่โดนส่งกลับประเทศ แต่สุดท้ายผ่านมาได้ด้วยดีนะคะ 

จากนั้นเราก็มุ่งหน้าไปที่อาริโซนา บ้านเกิดเมืองนอนทางจิตวิญญาณของเรากันต่อจ้า

ถึงแล้วจ้าคุณพี่ ร้อนมากอากาศคนละโลกกับลอสแองเจลลิส ที่อาริโซนาจะเป็นสภาพภูมิอากาศแบบทะเลทราย ไม่ใช่ทะเลทรายแบบซาฮาร่าหรืออียิปต์ที่มีอูฐน๊า เป็นทะเลทรายโขดหินเหมือนกับแกรนแคนยอน เหมือนในหนังคาวบอยเลย พอมาถึงก็มี Student Ambassador มารับนะคะ ยันไม่ทันได้หายเหนื่อย เราก็มุ่งหน้าไปที่ที่พักกันต่อจ้า

ของเราได้พักที่โรงแรมที่เป็นฟีลคอนโดเลย พักห้องละ 2 คน + มีห้องครัวให้ด้วย อันนี้อาจารย์บอกมาว่าตั้งใจเลือกให้ เพราะรุ่นก่อน feedback มาว่าอยากได้ครัว จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายขึ้น (กินข้าวข้างนอกราคาแอบแพง) ขอบคุณอาจารย์มากค่า 

สำหรับเรื่องความต้องการเพิ่มเติม หรือใครมีเงื่อนไขหรือความไม่สะดวกใจอะไรอาจารย์จะส่งแบบฟอร์มมาให้กรอกค่ะ แนะนำเขียนไปตั้งแต่แรกเลยจะได้ไม่มีปัญหาทีหลังค่า

วันแรกที่มาถึงเราก็ออกไปข้างนอกเลยค่ะ Jet lag เหรอไม่แคร์จ้า รีบไปซื้อของ เดินสำรวจเมือง วันแรกดาราสาวแบบเราก็ต้องไปถ่ายรูปเท่านั้น! ที่นี่อากาศร้อนที่เป็นร้อนแห้ง ร้อนแต่ไม่มีเหงื่อ เราชอบมากกกกเพราะแต่งหน้าสวยไม่หยือ 

แล้วจะบอกด้วยว่าแสงที่อเมริกาโกงมาก มันสวย x 10 อยากให้มาพิสูจน์เอง นี่ย้อนกลับไปดูรูปเก่าๆ อยากจะกราบอเมริกาว่าทำไงให้ชั้นสวยขนาดนี้!

พูดเรื่องเรียนบ้าง เดี๋ยวคนนึกว่ามาเที่ยว

ขออนุญาตเข้าเรื่องเรียนค่า ตอนชั้นไปมีแต่คนคิดว่าชั้นไปเที่ยว 55555 แก ชั้นไปเรียนจริงๆ แล้วได้ไปเรียนที่มหาวิทยาลัยเลยนะ!

พอไปถึงพบว่าที่นี่จะไม่เหมือนที่ไทย อย่างที่ มข. ก็จะแยกออกจากเมือง แต่ที่นี่ก็เหมือนตึกออฟฟิศ (ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้ว่าเป็นตึกเรียน) ASU จะมีหลายแคมปัสหรือว่าวิทยาเขตนะคะ แคมปัสหลักจะอยู่  Tempe อันนี้ใหญ่มาก เป็นมหาลัยที่เมืองแถมมาด้วย ฟีลๆ นั้น 

ส่วนเมืองที่เราไปเรียนคือที่ฟินิกซ์ อยู่ห่างกันประมาณ 30 นาทีค่า สำหรับวันแรกอาจารย์จะให้เราแนะนำตัวและทำความรู้จักกับเพื่อนๆ โดยใช้เป็นภาษาอังกฤษเป็นหลัก เพราะคนมาจากหลายเชื้อชาติค่ะ

ตอนเรียน อาจารย์จะสอนเกี่ยวกับเรื่องหน้าที่พลเมือง ตั้งแต่ความหมายของคำว่า  Civic Engagement ประวัติศาสตร์อเมริกา, รัฐศาสตร์ (Political Sciences), การพัฒนาชุมชน, การเก็บข้อมูลกลุ่มวิจัย, การทำโพรเจกต์, การหาทุน นอกจากนี้ยังได้เรียนเกี่ยวกับปัญหาที่รัฐอาริโซนากำลังเผชิญ เช่น เรื่องทรัพยากรน้ำ เรื่องคนไร้บ้าน ฯลฯ อาจารย์มีให้ฟังจำลองสถานการณ์เสียงแว่วในหูด้วย อันนี้เราไม่ไหวเลยไม่ขอทำค่ะ

นอกจากนี้อาจารย์ยังสอนเรื่อง Human Trafficking ซึ่งเป็นหัวข้อที่สะเทือนใจมาก โดยเฉพาะกรณีที่ผู้หญิงจำนวนมากตกเป็นเหยื่อของความรุนแรงและการแสวงหาประโยชน์จากความไว้ใจ เรื่องราวเหล่านี้ทำให้เราตระหนักว่าความรุนแรงทางเพศและการหลอกลวงไม่ได้เกิดขึ้นห่างไกลเลย แต่มีอยู่จริงในโลกใบนี้ และมันพรากอนาคตของใครหลายคนไปอย่างน่าเศร้า

จากความรู้สึกจุกในอกในวันนั้น กลายเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้เราเริ่มสนใจเรื่องสิทธิสตรีและอนามัยการเจริญพันธุ์มากขึ้น เพราะไม่อยากให้ผู้หญิงต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่มีใครยื่นมือมาช่วยเหลือ

และนอกจากการเรียนในห้อง อาจารย์ยังให้ทำแบบทดสอบ Clifton Strengths เพื่อให้เรารู้จักตัวเองมากขึ้น ตรงนี้มีประโยชน์มากเลย เพราะทำให้เราเห็นทั้งจุดแข็ง จุดอ่อน ข้อดีข้อเสียของตัวเอง ช่วยให้รู้ว่าเราควรพัฒนาทักษะด้านไหน หรือทักษะที่มีอยู่เหมาะกับตำแหน่งงานแบบไหนในองค์กร

พวกเรายังได้ไปทำกิจกรรมจิตอาสาแพ็กอาหารให้คนไร้บ้าน มีทั้งคนในชุมชนและองค์กรต่างๆ มาร่วมด้วย สนุกมาก แอบหิวแต่กินไม่ได้! 555 แล้วก็ได้ไปเยี่ยม 360 Ability ศูนย์ฟิตเนสของผู้พิการที่ดีมากกก มีรถรับ-ส่ง สนามกีฬา ฟิตเนส และจ้างงานคนพิการจริงจัง ที่ชอบคือที่นี่ไม่ได้แยกคนพิการออกไป แต่เปิดให้คนทั่วไปมาใช้ร่วมกันได้ด้วย

แล้วก็ได้ไปที่ 1 n 10 ซึ่งสำคัญกับเรามาก เพราะที่นี่เป็นศูนย์พึ่งพิงสำหรับ LGBTQIAN+ ที่ถูกปฏิเสธจากครอบครัวจนกลายเป็นคนไร้บ้าน ทึี่นี่จะมีทั้งเสื้อผ้า รองเท้า เครื่องดนตรี คอมพิวเตอร์ ห้องครัว อาหาร ครบทุกอย่างที่ใช้ดำรงชีวิตได้ dignity แบบไม่ต้องหลบซ่อน (แต่ไม่ใช่ที่พักค้างคืนนะคะ ตึกนี้มีคนบริจาคให้ใช้งาน) เราเข้าไปแล้วรู้สึกประทับใจมาก เพราะรู้เลยว่าสิ่งนี้จำเป็นจริงๆ และที่ไทยเรายังไม่มีแบบนี้ เข้าไปถึงก็รู้สึกแรงบันดาลใจเกิดเลยค่ะ

หลังจากกลับจากอเมริกา เราเลยก่อตั้งองค์กรของตัวเองชื่อ Voice of Youth and Diversity เพื่อเป็นกระบอกเสียงให้เยาวชนและกลุ่มคนหลากหลายทางเพศ ช่วงแรกเราให้บริการยืมเสื้อผ้า เสื้อผ้าทั้งหมดเป็นของเราเอง เพราะมีเยอะมากเลยเอามาทำโพรเจกต์ซะเลย ฟรี ไม่มีค่าใช้จ่าย แค่ต้องซักคืนเท่านั้นค่ะ 

ตอนนี้องค์กรก่อตั้งมาได้ 1 ปีแล้ว เราทำคนเดียวทั้งหมด ทั้งตัดต่อ ทำกราฟิก คิดแคปชัo และไปร่วมกิจกรรม เราไม่อยากให้คนติดภาพว่าการทำกิจกรรมเพื่อสังคมต้องมีการรวมกลุ่ม บางคนไม่มีเพื่อนหรือไม่รู้จักใคร แต่อยากทำบ้าง ก็สามารถทำได้นะคะ เราเป็นตัวอย่างให้แล้วค่า ฝากกดไลก์ กดแชร์ Facebook Fanpage, Instagram และ TikTok ด้วยน้าาา

เมื่ออาริต้องบอกลาอาริโซนา

ในวันสุดท้ายของการเรียน อาจารย์จะให้นำเสนอโพรเจกต์ที่เราตั้งใจจะกลับไปทำในประเทศของตัวเอง ซึ่งของพี่อาริใช้ชื่อว่า From Diversity to Opportunity เล่าเรื่องของเด็กคนหนึ่งที่มีความหลากหลายทางเพศมาตั้งแต่เด็ก กว่าจะมายืนตรงนี้ จุดที่ได้รับทุนเต็มจำนวนจากรัฐบาลสหรัฐฯ และได้มานำเสนอโพรเจกต์ที่อเมริกา เด็กคนนั้นต้องผ่านอะไรมาบ้าง และต่อจากนี้จะส่งต่อแรงบันดาลใจให้สังคมยังไง

หลังจากเรียนมาหลายสัปดาห์ ก็ถึงเวลาบอกลาห้องเรียนและอาริโซนาแล้วค่า เราผูกพันกับเมืองนี้มาก เหมือนมันสร้างมาเพื่อรอเรามา เวอร์ป๊ะ 555 ไม่เวอร์แกกกก ชั้นชอบอาริโซนาตั้งแต่รู้ว่ามีชื่อชั้นอยู่ในนั้น ชั้นไม่ได้เปลี่ยนชื่อตามรัฐนะ รัฐเปลี่ยนชื่อตามชั้นต่างหาก (ก่อนหน้านี้มันชื่อรัฐ Zona พอชั้นไปเลยกลายเป็น Arizona เลย)

ก่อนบินไปเมืองต่อไป ชั้นแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำสนามบิน เพราะกลัวเพื่อนเห็น มันเป็นครั้งแรกที่ชั้นได้เป็นตัวเองแบบ 100% จากคนที่โดนคนรอบตัวกรอกหู เพื่อนเป่าหัว หรือคนบอกว่าชั้นเหมาะกับสายฝอ เหมาะกับอเมริกา พอมาอยู่จริงๆ มันคือชั้นเลยแก ชั้นมีความสุขมาก เหมือนที่เคยบอกไว้ You can’t take Ari from Arizona. จบ!

สิ่งที่ประทับใจในอาริโซนา

เมาธ์เพลิน 555 ชั้นประทับใจการวางผังเมืองและขนส่งสาธารณะที่นี่มาก เพราะมันทั่วถึง ครอบคลุมทั้งเมือง มีทั้ง Waymo (รถไร้คนขับ) และสกูตเตอร์ให้เช่า ขี่สะดวกสุดๆ แถมอากาศก็ดี หน้าไม่หยือ พระอาทิตย์ก็สวยมากกกกก แบบ OMG! ต้องดูรูป! ส่วนค่าครองชีพก็ไม่ได้แรง เพราะอาริโซนาเป็นรัฐน้องใหม่ คนยังย้ายมาไม่เยอะ ค่าบ้านเลยยังไม่สูง อเมริกามี 50 รัฐอาริโซนาเป็นรัฐที่ 48 อะลาสกา 49 ฮาวาย 50 (เผื่อออกสอบๆ)

ก่อนไปรัฐอื่น อาจารย์พาไป "แกรนด์แคนยอน" (Grand Canyon) ด้วยแก ของจริงสวยมากกก สวยตาแตก สวยเว่ออออออคุณน้า! แต่หนาวนะ ไม่ต้องขนเสื้อกันหนาวจากไทยก็ได้เพราะแถวนั้นมีร้านเสื้อผ้ามือสอง ราคาหลักไม่กี่ดอลก็เอาอยู่ แล้วตอนชั้นไปคือพายุหิมะตกต้อนรับเลยจ้า ถามคนแถวนั้นว่าแบบนี้ทุกวันมั้ย เค้าบอกว่า “เพิ่งวันนี้แหละ แถมตกแรงด้วย” บุญบาปสุดๆ พายุเข้าพอดี เลยได้เล่นหิมะครั้งแรกในชีวิต เด็กน้อยตาดำๆ คนนี้ได้สัมผัสหิมะแบบจริงๆ จังๆ แล้วค่า

สิ่งหนึ่งที่ชอบในอเมริกาคือ 1 รัฐสามารถเป็น 1 ประเทศได้เลย มีแทบจะทุกสภาพภูมิอากาศและสภาพแวดล้อม อย่างอาริโซนาขับออกมาไม่กี่ชั่วโมงก็เจอป่า เจอฝน เจอหิมะ เจอแม่น้ำ ถ้าใครมีโอกาสอยากให้ลองไปดูนะคะ ถ้าอยากไปฟรีก็สมัครโครงการนี้ได้เลย อิอิ (แอบขายของ)

จากอาริโซนาสู่มหานครนิวยอร์ก

In New York (เสียงเพลง Empire State of Mind) ถึงแล้วจ้ามหานครนิวยอร์กที่ฉันใฝ่ฝัน บินจากอาริโซนาใช้เวลาประมาณ 14 ถึง 15 ชั่วโมง เพราะบินข้ามจากฝั่ง West Coast ไปฝั่ง East Coast คือคนละฟากของประเทศเลย ถึงปุ๊บก็นั่งรถตู้ไปโรงแรม แก นิวยอร์กรถติดมาก ในความรู้สึกชั้นมันคือกรุงเทพฯ บ้านเรา แต่ผังเมืองดีแต่วุ่นวายคูณสิบ ตอนที่ไปฟ้าไม่เปิด นอยด์เบาๆ เมืองเลยดูอึมครึมเหมือนก็อตแทมในหนังแบทแมน

ให้ทายว่าตัวแม่มาถึงแล้วทำอะไร ถูก ถ่ายรูปจ้า

ชุดที่ใส่นอนตอนบินคือคิดมาแล้วว่าจะใส่เดินเล่นที่ Times Square เพราะว่า She knows 555 อาจารย์ปล่อยให้เดินเล่นรอเพื่อนอีกมหาวิทยาลัย คือ University of Nebraska at Omaha สิ่งแรกที่เพื่อนอาเซียนจากมหาลัยนั้นพูดคืออะไร พวกชีบอกว่า ไม่เคยผิดหวังเรื่องแฟชั่นคนไทยเลย เพราะคนไทยที่มหาลัยเขาก็แต่งตัวเริ่ด แต่ไม่เท่า ASU ค่ะ ไม่ได้มีการแข่งขัน แต่ทำไมเราต้องแพ้ 55555

พอปะกันปุ๊บก็ปึ๊งเลยจ้า วิ่งเข้าไปทักทาย เม้าธ์มอยกันสนุก เพราะพวกเราจะไป สำนักงานใหญ่ UN  และใช่ค่ะ พวกเราต้องเดินไป ชั้นพูดเลยว่าแทบจะเป็นลม ใครจะมาต่างประเทศเตรียมรองเท้าดีๆ มาด้วยนะ รอบนั้นรองเท้าชั้นกัดเท่าฉ่ำ บางเรื่องไม่ต้องเป็นตัวแม่ก็ได้ มันเหนื่อย เป็นคนธรรมดาบ้าง (เตือนแล้วนะ)

ที่ UN คือใหญ่มาก วิวสวย เข้าไปดูห้องประชุมต่างๆ แล้วได้แรงบันดาลใจกลับมาเต็มๆ อยากกลับไปอีกให้ได้ ใบ้ให้นิดนึงว่าเพื่อนรุ่นเดียวกับชั้นคนหนึ่งได้กลับมาอีกในโครงการ UNGA Youth Delegate ชื่อย่อเบลล์ ชีเก่งมากกกกกก (แอบชมสุดใจ)

เช้าวันต่อมาก็มีกิจกรรมกลุ่มแนะนำตัวที่ Central Park ใครจะมาขอเตือนว่าอย่านั่งสุ่มสี่สุ่มห้านะคะ ลิลลี่น้องด็อกกี้เยอะมาก แล้วก็ต้องเดินไปอีกเช่นเคย ตัวแม่แบบเราจิกส้นสูงไปแล้วจะให้แคร์เหรอ ไม่ค่ะ (แคร์บ้างเจ้) วันนั้นมีศิษย์เก่า YSEALI ที่เรียนต่ออยู่ที่นิวยอร์กมาร่วมจอยด้วย การได้เจอศิษย์เก่าแบบนี้สร้างแรงบันดาลใจมากเลยนะ ว่าสักวันหนึ่งเราจะกลับมาเหยียบที่นี่อีกให้ได้

หลังจบกิจกรรมก็แยกย้ายฟรีสไตล์ พวกชั้นทีม ASU เลือกไปดู "เทพีเสรีภาพ" และแน่นอนว่าต้องเดินอีก แล้วเรื่องตลกคือเพื่อนไม่รู้ว่าต้องนั่งเรือไป เพราะเทพีตั้งอยู่กลางน้ำ ชีไปถามคนแถวนั้น แล้วดันโดนบอกทางผิด พอรู้ตัวก็ใกล้เวลาเรือออก วิ่งกันตีนแตกบนพื้นหินปูนในส้นสูง วิ่งไปประมาณ 15 ถึง 20 นาที เท้าระเบิดมาก!

แต่ขอชมว่าเทพีของจริงสวยมาก แม้จะแอบเชิ่ด ไม่ทักกลับเลย วันนั้นฝนก็ตก ฟ้าก็ปิด รูปออกมาไม่ค่อยสวยแต่ชั้นสวยก็เลยไม่แคร์ แล้วตอนกลับเข้าฝั่งคือหนาวมาก ลมแรง ฝนตก ยืนสั่นกันฉ่ำทั้งทีม

ยังไม่จบจ้า ภารกิจระเบิดเท้ายังต่อเนื่อง เพื่อนชวนไป "สะพานบรูคลิน" (Brooklyn Bridge)  ใจนึงอยากกลับ ฝนก็ตก หนาวก็หนาว เท้าก็ปวด ชวนเพื่อนนั่งรถ ชีก็ไม่ไป และใช่ค่ะ ชั้นต้องเดินอีกแล้ว เจ้ ชั้นก็เดินจนถึงสะพานบรูคลิน แต่ยังไม่พอ ต้องขึ้นสะพาน แล้วก็ต้องลงอีกฝั่งอีก เอาเหอะ ไม่ได้มาบ่อย สู้สิวะอิหญิง รูปที่ได้มาก็คุ้มอยู่นะ

หลังจากภารกิจที่นิวยอร์กจบลง ภารกิจต่อไปคือ กรุงวอชิงตัน ดีซี (Washington D.C.) เมืองหลวงของสหรัฐอเมริกา เมืองนี้เป็นจุดนัดรวมของ YSEALI ทุกธีมเพื่อรับเกียรติบัตร สำหรับฝั่งคนไทย เราได้เข้าพบท่านอุปทูต ณ สถานเอกอัครราชทูตด้วย วันนั้นเพื่อนจากหัวข้อสิ่งแวดล้อมก็มาพร้อมกันพอดี เลยได้เข้าพบพร้อมกัน 2 หัวข้อ 4 มหาวิทยาลัยเลยค่ะ

พวกเราเดินทางจากนิวยอร์กมาถึงกรุงวอชิงตัน ดีซี ด้วยรถบัส ใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมง อากาศค่อนข้างเย็นเพราะเป็นช่วงฤดูใบไม้ผลิ มาถึงปุ๊บอาจารย์พาไปนั่งรถบัสทัวร์รอบเมือง ตอนนั้นฟ้าเปิด ชั้นดีใจมาก เพราะแสงสวย ถ่ายรูปออกมาจะได้จึ้ง ดาราแบบเราก็ถ่ายรูปรัวๆ ไปเลย

แล้วรถบัสพาเราไปจอดตามสถานที่สำคัญต่างๆ รอบเมือง มีเวลาให้ถ่ายรูปเต็มที่ ไม่ต้องห่วง ได้ไปทั้ง Lincoln Memorial และ Washington Monument คนเยอะมาก แต่ก็สู้ค่ะ เพราะแสงมันได้!

วันต่อมาโครงการพาเราไปเยี่ยมชมสถานที่ราชการต่างๆ ในกรุงวอชิงตัน ดีซี ได้ไปหลายที่มาก เช่น Supreme Court ของจริงใหญ่และสวยมาก แต่ข้างในต้องเงียบ ห้ามส่งเสียงดังเลยนะคะ

จากนั้นก็ไปที่ U.S. Capitol จุดนี้พวกเราถ่ายรูปรวมกัน แอบเสียดายที่ฟ้าปิดเกือบตลอด ถ้าแดดออกจะปังมาก เพราะเห็นเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ YSEALI หลายคนก็มาถ่ายรูปที่นี่กันเยอะเลย

และแล้ววันสุดท้ายของการจากลาก็มาถึง วันนี้เราต้องไปรับเกียรติบัตรกันค่ะ พวกเราเดินไปที่ ตึก ASU สาขาดีซี บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่น เพื่อนๆ มาร่วมแชร์ความรู้สึกและประสบการณ์ที่ได้จากการใช้ชีวิตและเรียนรู้ในอเมริกา

ช่วงนี้มีการนำเสนอโพรเจกต์กันด้วย เป็นฟีล Policy Café คือผลัดกันเป็นผู้ฟังและผู้นำเสนอ ได้คุยกับเพื่อนจากมหาวิทยาลัยอื่นมากขึ้น ได้ฟังมุมมองหลากหลายมาก เป็นช่วงเวลาที่ทั้งอิน ทั้งอิ่มใจจริงๆ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ตัวเราจะได้อยู่อเมริกาแล้วนะคะ 

ฟังดูเศร้าเนาะ แต่ในสถานการณ์จริงค่อนข้างวุ่นวายเพราะทุกคนต้องเก็บของ คนไหนซื้อของฝากเยอะๆ ต้องเช็กน้ำหนักกระเป๋าให้ดีด้วย ของอาริก็น้ำหนักเกินเลยต้องแชร์กระเป๋ากับเพื่อนคนไทยด้วย เห็นมั้ยเป็นภาระเพื่อนมาก แต่เพื่อนๆ ทุกคนน่ารักมาก มาส่งมาบอกลากัน บางคนก็ร้องไห้ แงงง พูดแล้วก็คิดถึง

และแล้วก็ถึงเวลาต้องกลับจริงๆ แล้วค่า บ๊ายบายเมกา แอบใจหายมาก ในนั้นแอบคิดว่า YSEALI ให้ชั้นอยู่ต่ออีกสักปีได้มั้ย แต่ทุกการเดินทางก็ต้องมีจุดสิ้นสุด อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา สรรพสิ่งล้วนเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปเป็นธรรมดา

คิดซะว่าประตูหนึ่งปิดลง เพื่อให้ประตูอีกหลายบานได้เปิดขึ้น ถ้าได้มา YSEALI แล้ว บอกเลยว่าอย่างอื่นก็ไม่ต้องห่วงค่ะ

ถ้าถามว่าประทับใจอะไรบ้าง

ทุกอย่างงงงง 5555 ไม่เวอร์ ประทับใจทุกอย่างจริงๆ การได้ไปต่างประเทศครั้งแรกในชีวิตก็เพราะ YSEALI จากเด็กบ้านนอกที่เรียนโรงเรียนประจำอำเภอ ผลักดันตัวเองมาจนถึงจุดนี้ได้ และมีโอกาสได้มาเล่าเรื่องของตัวเองที่อเมริกา เราภูมิใจในตัวเองมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ!

YSEALI คือการเปิดโลกมาก ได้อยู่กับเพื่อนอาเซียนที่หลากหลายวัฒนธรรม เรียนรู้วิถีชีวิตและวัฒนธรรมเมกัน ได้ประสบการณ์ มิตรภาพ และความทรงจำล้ำค่าที่ไม่มีขายที่ไหนเลยจริงๆ ประสบการณ์ครั้งนี้เปลี่ยนชีวิตอาริมากๆ ค่ะ

ถ้าถามว่าอาริชอบรัฐไหนที่สุด ตอบแบบไม่ต้องคิดเลยว่า Arizona ค่า! Ari Arizona Always and Forever~ เป็นรัฐที่เกิดมาเพื่ออาริ เราอยู่ที่นั่นจะแต่งตัวยังไงก็ได้ ใช้ชีวิตยังไงก็ได้ เป็นตัวเอง 100% จริงๆ ไปดูในไอจีได้เลย 5555 เป็นตัวแม่แฟชั่นจนไม่มีใครคิดว่าไปเรียน มีแต่คนคิดว่าไปเที่ยว สู ชั้นไปเรียนเด้อทุกคน!

มีอะไรอยากฝากถึงผู้อ่านไหม

สำหรับใครที่ยังลังเลว่าจะสมัครดีไหม สมัครเลยค่ะ ถ้าสมัครยังมีโอกาสติด 50 ต่อ 50 แต่ถ้าไม่สมัครก็คือไม่มีโอกาสเลย รุ่นพี่หลายคนก็สมัครหลายรอบกว่าจะติด เพราะฉะนั้นอย่าเพิ่งถอดใจ ถ้าอายุเกินก็ยังมีโครงการอื่นให้สมัครอีก แต่ต้องเริ่มจากการลองก่อน

ไม่ว่าเราจะเรียนอยู่มหาวิทยาลัยไหนก็อยากให้ลอง เพราะศิษย์เก่ามาจากหลากหลายที่มาก ไม่ใช่แค่มหาวิทยาลัยดัง อย่าตัดโอกาสตัวเองเพียงเพราะคิดว่าเราไม่เก่งพอหรือมาจากต่างจังหวัด อาริเองก็โตมาจากบ้านนอก เรียนโรงเรียนประจำอำเภอ ทุกคนมีโอกาสถ้ากล้าที่จะเริ่ม

สุดท้ายอาริอยากขอบคุณทุกคนที่มีส่วนร่วมในความสำเร็จครั้งนี้

• ขอบคุณ YSEALI รัฐบาลสหรัฐฯ และสถานทูตอเมริกาที่มอบทุนแลกเปลี่ยนให้อาริได้ไปเปิดโลก
• ขอบคุณโปรเจกต์และศิระ เพื่อนจาก ASU ที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขตลอดโครงการ
• ขอบคุณเพื่อนๆ YSEALI ที่ร่วมสร้างความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิต
• ขอบคุณพี่รีเบกก้าที่คอยให้คำแนะนำเรื่องโครงการ โทรมาแจ้งผลตอนที่อาริยังไม่ตื่น และเป็นพี่สาวที่น่ารักเสมอ
• ขอบคุณคุณครูนกและคุณครูจุไรรัตน์ที่ให้เงินขวัญถุงในการเดินทาง
• ขอบคุณสาขาภาษาอังกฤษ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่นที่สนับสนุนทุนไปแลกเปลี่ยน
• ขอบคุณพี่อั้ม ดาหลา หญิง ฟาร์ แยม นุ๊ก พี่เฟิดคุง ที่มาส่ง
• ขอบคุณโอมิที่ให้ที่พักตอนไปสัมภาษณ์
• ขอบคุณพี่เบลล่าที่มาส่งและช่วยจัดการทุกอย่างในวันเดินทาง ไม่อย่างนั้นคงตกเครื่อง
• ขอบคุณพี่สาวที่อยู่ข้างๆ และสนับสนุนอาริมาจนถึงวันนี้
• และสุดท้าย ขอบคุณตัวเองที่กล้าสมัครและพาตัวเองมาถึงจุดนี้
• ขอบคุณ Dek-D ที่ให้พื้นที่ในการแบ่งปันเรื่องราวครั้งสำคัญ

สุดท้ายนี้ (สุดท้ายจริงๆ) อยากจะบอกทุกคนว่า  ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเค้า จงบินเอา… หยอกจ้า เอาจริงละ ขอให้ทุกคนซื่อสัตย์กับความฝันตัวเอง ลงมือทำและรักตัวเองให้มากๆค่ะ 

“Dream Big, Be Yourself, and Live Pride”
. . . . . . .

ขอบคุณค่ะ
อาริ อาริโซน่า
YSEALI AFP SPRING 2024 Arizona State University