สวัสดีค่ะ อีกแป๊บเดียวก็จะปีใหม่แล้ว ก็เหมือนกับว่าเวลาในการเตรียมตัวสอบของน้องๆ ที่จะเรียนต่อปริญญาตรีก็เหลือนน้อยลงไปทุกที บางคนก็เบื่อที่จะอ่านหนังสือสอบ บางคนก็เหนื่อยกับการเตรียมตัวสอบ บางคนก็ล้ากับการเรียนพิเศษเพิ่มเติม เห็นผลง่ายๆ ที่ต้องทำขนาดนี้ก็เพราะว่าอยากสอบติดและอยากเรียนในคณะที่ใฝ่ฝันกันใช่มั้ยล่ะคะ?
แต่ก็อย่างว่าแหละ มีแต่คนบอกว่าเด็ก ปวช. ไม่ว่าจะเรียนสายไหนเสียเปรียบในเรื่องของวิชาสามัญมากๆ เลยเพิ่มดีกรีความกลัวให้กับน้องๆ ไปอีกร้อยยี่สิบแปดสเตปกันเลยทีเดียว อะไรที่น้องๆ สายอาชีพกลัวกับการสอบเข้ามหา'ลัยบ้าง ตามมาดูกันเลยดีกว่าค่ะ
เรื่องใหญ่ที่สำคัญของน้องๆ ปวช.ที่ต้องเร่งอ่านหนังสือกับแทบเป็นแทบตายเลยก็คือ กลัวที่จะทำข้อสอบไม่ได้ เนื่องจากว่าข้อสอบที่ออกสอบสำหรับการสอบเข้ามหา'ลัยคือ เนื้อหาที่เพื่อนๆ ม.ปลายเรียน ซึ่งเนื้อหาที่ ปวช. เรียนไม่เหมือนกับข้อสอบ อ่านไปก็เครียดไปกลัวสอบเข้าไม่ได้เพราะเรียนมาไม่เหมือนกับสายสามัญ พี่แป้งจะบอกว่า "อย่าไปกลัว" ก็คงไม่ได้ เพราะพี่ก็บังคับใครไม่ได้
ทางที่แก้ได้ดีที่สุดคือ ตัดทุกสิ่งออกจากสมองตัวเองไป อย่างเพิ่งคิดว่า เราทำไม่ได้แน่ๆ เราสอบไม่ได้หรอก คิดใหม่ซะว่าเรากำลังอ่านหนังสือเรียนอยู่ เชื่อพี่แป้งเถอะค่ะว่าทุกคนที่เรียนม.ปลายไม่ได้หมายความว่าจะสอบได้ทุกคน การสอบได้ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความขยันและหมั่นเพียร ยิ่งเรากลัวก็ยิ่งบั่นทอนเวลาในการเตรียมสอบ และจุดจบของเรื่องนี้ก็คือการสอบไม่ได้ ซึ่งแย่ไปกว่าเดิมอีก กลัวได้ค่ะแต่อย่าท้อ อย่าถอย พยายามทำให้เต็มที่ดีกว่าไม่ทำอะไรเลยนะคะ
จะสอบเข้ามหา'ลัยทั้งที แต่ว่ามีโควตาให้ ปวช. น้อยมาก หลายโครงการรับตรงก็รับเฉพาะ ม.6 ไม่ก็เด็กซิ่วที่จบสายสามัญมา แล้วเด็ก ปวช. ล่ะ? ที่นั่งมีตรงไหนบ้าง ... มีน้องๆ หลายคนที่คิดว่าการสอบเข้ามหา'ลัยไม่มีที่นั่งให้กับเด็ก ปวช. ถ้ามีก็มีน้อย บอกเลยว่าไม่จริงค่ะ ถ้าไม่ใช่คณะที่รับเฉพาะสายวิทยาศาสตร์-คณิตศาสตร์ เช่น คณะแพทยศาสตร์ สัตวแพทยศาสตร์ พยาบาลศาสตร์ วิทยาศาสตร์ ฯลฯ ส่วนใหญ่ในรอบแอดมิชชั่นก็รับน้อง ๆ ปวช. ทั้งนั้นค่ะ แต่มักจะไม่รู้ว่ารับด้วย ซึ่งสิ่งที่น้อง ๆ ปวช. ต้องทำมากกว่าสายสามัญคือการซื้อระเบียบการแล้วเปิดดูข้อมูลด้านหลังค่ะว่าสามารถสมัครได้หรือไม่
ส่วนในรอบรับตรงก็มีไม่น้อยเลยนะคะที่รับน้องๆ ปวช. ซึ่งส่วนใหญ่จะอยู่ในรูปของ นักเรียนเทียบเท่าตามที่ประทรวงศึกษารับรองค่ะ โดยเฉพาะน้องๆ ปวช.สายช่างอุตสาหกรรมมี คณะวิศวกรรมศาสตร์ของหลายสถาบันที่เปิดรับ เพราะข้อดีที่สายสามัญสู้ไม่ได้เลยก็คือ สายอาชีพเรียนทั้งเนื้อหาและปฏิบัติจริง จริงเป็นที่ต้องการในสายนี้เป็นจำนวนมาก เมื่อเรียนจบไปไม่ต้องมีการเทรนนิ่งให้เสียเวลา สามารถทำงานได้จริงเลย เพราะฉะนั้นไม่ต้องกลัวเรื่องที่นั่งเลยค่ะ ขอแค่เตรียมตัวให้พอ รับรองว่าที่นั่งในการเรียนคณะที่ฝันไม่หนีไปไหนแน่ ๆ
เรื่องนี้เป็นสิ่งที่น้องๆ ปวช. กลัวมากเลยค่ะ จากคำกลัวของรุ่นพี่ที่บอกว่าเนื้อหาวิชาช่วง 3 ปีที่เรียน ปวช. มา ไม่เพียงพอกับการเรียนมหา'ลัย จนทำให้ต้องลาออกตั้งแต่ปี 1 ซึ่งก็เป็นเรื่องจริงค่ะ แต่ก็จริงแค่ส่วนเดียว เนื้อหาตอนเรียนปี 1 เน้นปรับพื้นฐานเพื่อให้ทุกคนซึ่งมาจากต่างโรงเรียน ต่างสาขา ต่างสายการเรียนให้มีพื้นฐานที่เหมือนกัน เพื่อเรียนต่อในปี 2 3 และ 4 ค่ะ เพราะฉะนั้นไม่ใช่การเรียนไม่ไหว อยู่ที่ว่าน้อง ปวช. ต้องพยายามกว่าปกติแค่นั้นเอง
พี่แป้งเคยมีโอกาสนั่งคุยกับน้องๆ หลายคนที่เรียนจบ ปวช. และสอบเข้ามหา'ลัยได้ เรื่องของการเรียนปี 1 ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันเลยว่า ตอนเรียนปี 1 เหนื่อยมาก เพราะเราต้องเรียนในสิ่งที่เราไม่มีพื้นฐานมาก่อน บางคนจบคอมพิวเตอร์ธุรกิจมา สอบเข้าคณะวิทยาการคมพิวเตอร์ได้ ตอนปี 1 ต้องเรียนวิชาคณิตศาสตร์ซึ่งพื้นฐาน 3 ปีที่เรียน ปวช. มาสู้ ม.6 ไม่ได้ แต่ก็พยายามจนเรียนผ่าน เมื่อขึ้นปี 2 ปี 3 เรียนพวกการเขียนโปรแกรม เรื่องลึกเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ บอกเลยว่าเด็ก ปวช. ชนะขาด เพราะเคยได้ทำได้เรียนมาตั้งแต่สมัย ปวช. แล้ว เพราะฉะนั้นรุ่นพี่หลายๆ คนก็ฝากมาบอกว่า อย่ากลัวกับปี 1 ที่เรียน เพราะเด็ก ปวช. ก็ไม่ได้น้อยหน้าใคร สามารถเรียนจบได้ถ้ามุ่งมั่นแล้วขยันพอค่ะ
เป็นอีกสิ่งที่น้องๆ ปวช. กลัวมาก คือเพื่อนๆ ในรุ่นเดียวกันไม่ยอมรับ แปลก แตกต่าง เนื่องจากเรียนสายอาชีพมา ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนที่มาจากสายสามัญ จนทำให้ไม่กล้าที่จะสอบเข้ามหา'ลัย ทั้งๆ ที่เป็นคณะที่ใฝ่ฝัน เลือกที่จะเรียนต่อ ปวส. และจบการเรียนไว้แค่นั้น ซึ่งจริงๆ แล้วสังคมมหา'ลัยไม่ได้โหดร้ายขนาดนั้นนะคะ หลายๆ คนจบ ปวช. มานี่เป็นคนป๊อบของคณะเลยก็มี เพราะว่าเด็ก ปวช. ทำเป็นจริงๆ ไม่ใช่ว่าเรียนแต่ทฤษฎี ซึ่งส่วนใหญ่แล้วก็จะกลายเป็นติวเตอร์จำเป็นที่คอยช่วยติวให้เพื่อนๆ สายสามัญค่ะ
พี่แป้งเป็นคนนึงที่จบ ม.ปลายมา แล้วก็สอบเข้าคณะวิศวฯได้ ซึ่งเป็นคณะที่เพื่อนๆ สายอาชีพเยอะมาก บอกเลยว่าปี 1 พี่เป็นคนที่ติวเรื่องวิชาการให้เพื่อนสายอาชีพ แต่พอขึ้นปี 2 เท่านั้นแหละ ต้องให้เพื่อนสายอาชีพมาติวให้ การเรียนในมหา'ลัยส่วนใหญ่จะไม่ถามหรอกค่ะว่าจบอะไรมา เกรดเท่าไหร่ เพราะทุกคนพุ่งเป้าไปที่ว่า "จะทำยังไงให้เรียนจบมหา'ลัยได้" ซึ่งเป็นเรื่องที่ใหญ่กว่าการมานั่งแบ่งพรรคแบ่งพวกระหว่างเด็ก ม.ปลาย และ ปวช. เพราะทุกคนจบมาก็คือบัณฑิตคณะนั้น ๆ เหมือนกัน เพราะฉะนั้นอย่าไปกลัวค่ะ แค่มนุษยสัมพันธ์ดีนี่ก็เพื่อนตรึมแล้วค่ะ
บางคนเลือกที่จะไม่เรียนต่อมหา'ลัยเพราะคำดูถูดนินทาสารพัด ว่าไม่มีปัญญาเรียนบ้าง เรียนไม่จบบ้าง เรียน ปวช. จะเอาอะไรไปสู้กับเด็กม.ปลายที่เขาเรียนวิชาสามัญมาแบบเน้น ๆ คนส่วนใหญ่จะมองเด็ก ปวช. ว่าเป็นเด็กเถื่อน ชอบตีกัน ชอบความรุนแรง ไม่เรียนหนังสือ ซึ่งจริง ๆ แล้วเป็นเพียงส่วนน้อย และเด็ก ม.ปลาย ก็มีบางส่วนที่เป็นแบบนี้ จนทำให้คนส่วนใหญ่มองเด็ก ปวช. ไม่ดี และเกิดคำดูถูกนินทาสารพัด
การที่จะทำให้คำดูถูกนี่หายไปทางเดียวคือต้องพิสูจน์ให้เห็นค่ะว่า เราสามารถทำได้ และทำได้ดีด้วย รุ่นพี่หลายๆ คนพยายามถีบตัวเองเพื่อให้เรียนจบปริญญาตรี แล้วต่อยอดไปปริญญาโท ปริญญาเอก จนมีผลงานโดดเด่นในวงการที่เรียนจบ เจ้าของบริษัทหลายๆ คนก็จบสายอาชีพมา วิศวกรหลายท่านที่คุมงานก็สร้างก็จบสายอาชีพ เขาประสบความสำเร็จได้เพราะใช้คำดูถูกนินทามาเป็นแรงผลักให้สู้เพื่ออนาคต ใครดูถูกเราเขาทำได้ค่ะ แต่ถ้าเราดูถูกตัวเองเมื่อไหร่ อะไรเราก็ทำไม่ได้นะคะ ก็กลายเป็นคนที่ล้มเหลว ใช้ชีวิตไปวันๆ เท่านั้นเอง
คนเรามีสิทธิ์ที่จะกลัวได้ต่างๆ นานา แต่อยู่ที่ว่าใครจะสามารถผลักดันตัวเองได้มากแค่ไหน บางคนนำความกลัวที่มีมาเป็นแรงผลักดันตัวเองจนเรียนจบได้ แต่บางคนกลับทำร้ายตัวเองด้วยความกลัวที่มีจนไม่สามารถทำอะไรได้เลย เพราะฉะนั้นจะกลัวไม่กลัวก็ต้องลุยต่อไปค่ะ สุดท้ายนี้พี่แป้งอยากถามน้องๆ ว่า อะไรคือสิ่งที่กลัวมากที่สุดในการเรียนต่อในรั้วมหาวิทยาลัยคะ? มาแชร์และให้กำลังใจกันได้เลย เราจะแอดฯติดไปด้วยกันนะคะ
8 ความคิดเห็น
ผมเป็นคนที่จบสายสามัญมานะครับ
ขอสนับสนุน จขกท. ว่าในระดับมหาลัย ไม่มีการมานั่งแบ่งพรรคแบ่งพวก
โดยอาศัยที่ว่า จบสายสามัญมา หรือ สายอาชีพ อิอิ
ตอนนี้หนูเรียนปวช. 3 อยู่ค่ะ แล้วสอบ มศว ติดตัวสำรอง รอประกาศผลอีกที
ก่อนสอบหนูเครียดมาก เรียนพิเศษ อ่านระเบียบการซ้ำแล้วซ้ำอีกว่ารับปวช. แน่นะ?
แล้วก็มีคนสบประมาทว่าสู้ ม. ปลาย ไม่ได้หรอก ข้อสอบมันยาก สมองไม่ถึงหรอก
แต่ดีที่แม่หนูให้โอกาส เปิดทางให้เข้าเรียนที่ๆ อยากเข้า ซึ่งนั่นก็คือ มศว
แม่สนับสนุนเต็มที่ ไม่เคยดูถูกหนูเลย หนูอยากเรียนการท่องเที่ยว-โรงแรม ก็ให้หนูเรียน
หนูก็เลยพยายามจนมาถึงตรงนี้ อยากจะบอกนักเรียน ปวช. ทุกคนว่าอย่าท้อ
ถ้าพยายามจริงๆ สู้คนอื่นได้แน่นอน
ปล. ช่วยอวยพรให้หนูติด มศว ด้วยนะคะ สาธุ
ขออวยพรให้ คุณ AlbertaKaren ค่ะ ขอให้สอบติดนะคะ ^^
ปล.จบปวส. แต่ก็คิดจะเข้ามหาลัยเหมือนกันจ้า
เป็นเด็กสายอาชีพซะอย่าง อย่าไปกลัวค่ะ น้อง
พี่มีเพื่อนสมัยเรียนม.ต้นไปเรียนต่อสายอาชีพกันเยอะแยะ
ผมก้เดกสายชีพคับจยคอม สอตติดนาวีสวนนันเรียบร้อยคับบ เปนกำลังใจให้เพื่อนๆสายชีพน้ะ สุ้ๆ
ผมก้เดกสายชีพคับจยคอม สอตติดนาวีสวนนันเรียบร้อยคับบ เปนกำลังใจให้เพื่อนๆสายชีพน้ะ สุ้ๆ