สวัสดีค่ะ ช่วงนี้เห็นน้องๆ ทยอยเตรียมตัวรับเปิดเทอมกันอย่างขะมักเขม้น ก่อนเปิดเทอมเลยอยากชวนมาทบทวนกันสักหน่อยกับการเรียนในเทอมที่ผ่านมา เป็นยังไงกันบ้าง? เหนื่อยเกินไปไหม? เครียดกับการเรียนเกินไปรึเปล่า?
.jpg)
หลายคนอาจไม่เคยเจอความรู้สึกแบบนี้ หรือเคยเจอบ้างแต่พอรับมือได้ น้องทำดีแล้วค่ะ แต่สำหรับน้องคนไหนที่ไม่แน่ใจ กลัวว่าตัวเองอาจจะกำลังเผชิญกับความเก็บกดในการเรียนอยู่ เรามาหาทางออกไปพร้อมกันนะคะ :D
1. เราชอบโทษตัวเอง
หลายคนมองเห็นแต่ข้อผิดพลาดของตัวเอง "เราหัวไม่ดี สอบตกตลอด ต่อให้ขยันเท่าไหร่ เกรดก็แย่อยู่วันยังค่ำ" ไม่รู้ว่าตอกย้ำตัวเองพอรึยัง แต่การลงโทษตัวเองแบบนี้ซ้ำๆ มันจะยิ่งทำให้น้องๆ จมอยู่กับความรู้สึกแย่ จนเริ่มเก็บกดค่ะว่า ทำไมทำอะไรไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง
ทางออกสำหรับเรื่องนี้คือต้องหันมาทำความรู้จักตัวเองให้มากค่ะ ไม่มีใครมีข้อเสีย 100% ต้องมีข้อดีบ้าง ตามหาสิ่งนั้นให้เจอ แล้วดึงออกมาใช้ให้คุ้มค่าที่สุด ส่วนข้อเสียแทนที่จะนั่งโทษตัวเอง สู้เก็บไว้เป็นบทเรียน แล้วค่อยๆ แก้ไขที่จุดนั้นดีกว่านะคะ มาพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสกัน
2. เราหงุดหงิดง่ายมาก
เคสนี้มักรู้สึกอ่อนไหวเป็นพิเศษกับเรื่องเรียน มองว่าการเรียนเป็นเรื่องน่าปวดหัว จนอยากลาขาดจากกันเลย หลายคนเรียนไม่รู้เรื่องนิดหน่อยก็เหวี่ยง เพื่อนเอาการบ้านมาถามก็อารมณ์ขึ้นกะทันหัน ยิ่งพอเห็นคะแนนสอบไม่เป็นตามคาด ก็ถึงขั้นสูญเสียความเป็นตัวเองเลยทีเดียว
พี่เมก้าก็เคยหงุดหงิดเรื่องเรียนบ่อยๆ ค่ะ เวลาประกาศผลแล้วสอบตกงี้ นอยด์นะ แต่พยายามบอกตัวเองว่า "ครั้งหน้าแก้ตัวใหม่ ครั้งนี้ปล่อยไป" เพราะเราย้อนอดีตไม่ได้แล้ว หงุดหงิดไป คะแนนก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาค่ะ สู้มาทำใจนิ่งๆ แล้ววางแผนกันดีกว่า จะเรียนยังไงให้เกรดพุ่ง!
3. เราบังคับตัวเองเสมอ
ใครเป็นแบบนี้บ้าง? คิดว่าชีวิตไร้สาระเกินไป เลยพยายามบีบตัวเองให้เรียนพิเศษหนักๆ คร่ำเคร่งอ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดตลอดเวลา โดยไม่หยุดพัก มองแค่เป้าหมายว่าทุกอย่างต้องอยู่ที่เกรด อยู่ที่มหาวิทยาลัยระดับต้นของประเทศ และการเรียนเราต้องออกมาดีพร้อม
1. เราชอบโทษตัวเอง
หลายคนมองเห็นแต่ข้อผิดพลาดของตัวเอง "เราหัวไม่ดี สอบตกตลอด ต่อให้ขยันเท่าไหร่ เกรดก็แย่อยู่วันยังค่ำ" ไม่รู้ว่าตอกย้ำตัวเองพอรึยัง แต่การลงโทษตัวเองแบบนี้ซ้ำๆ มันจะยิ่งทำให้น้องๆ จมอยู่กับความรู้สึกแย่ จนเริ่มเก็บกดค่ะว่า ทำไมทำอะไรไม่ได้ดั่งใจสักอย่าง
ทางออกสำหรับเรื่องนี้คือต้องหันมาทำความรู้จักตัวเองให้มากค่ะ ไม่มีใครมีข้อเสีย 100% ต้องมีข้อดีบ้าง ตามหาสิ่งนั้นให้เจอ แล้วดึงออกมาใช้ให้คุ้มค่าที่สุด ส่วนข้อเสียแทนที่จะนั่งโทษตัวเอง สู้เก็บไว้เป็นบทเรียน แล้วค่อยๆ แก้ไขที่จุดนั้นดีกว่านะคะ มาพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสกัน
2. เราหงุดหงิดง่ายมาก
เคสนี้มักรู้สึกอ่อนไหวเป็นพิเศษกับเรื่องเรียน มองว่าการเรียนเป็นเรื่องน่าปวดหัว จนอยากลาขาดจากกันเลย หลายคนเรียนไม่รู้เรื่องนิดหน่อยก็เหวี่ยง เพื่อนเอาการบ้านมาถามก็อารมณ์ขึ้นกะทันหัน ยิ่งพอเห็นคะแนนสอบไม่เป็นตามคาด ก็ถึงขั้นสูญเสียความเป็นตัวเองเลยทีเดียว
พี่เมก้าก็เคยหงุดหงิดเรื่องเรียนบ่อยๆ ค่ะ เวลาประกาศผลแล้วสอบตกงี้ นอยด์นะ แต่พยายามบอกตัวเองว่า "ครั้งหน้าแก้ตัวใหม่ ครั้งนี้ปล่อยไป" เพราะเราย้อนอดีตไม่ได้แล้ว หงุดหงิดไป คะแนนก็ไม่ได้เพิ่มขึ้นมาค่ะ สู้มาทำใจนิ่งๆ แล้ววางแผนกันดีกว่า จะเรียนยังไงให้เกรดพุ่ง!
3. เราบังคับตัวเองเสมอ
ใครเป็นแบบนี้บ้าง? คิดว่าชีวิตไร้สาระเกินไป เลยพยายามบีบตัวเองให้เรียนพิเศษหนักๆ คร่ำเคร่งอ่านหนังสือ ทำแบบฝึกหัดตลอดเวลา โดยไม่หยุดพัก มองแค่เป้าหมายว่าทุกอย่างต้องอยู่ที่เกรด อยู่ที่มหาวิทยาลัยระดับต้นของประเทศ และการเรียนเราต้องออกมาดีพร้อม
.jpg)
จริงอยู่ว่าการวางเป้าหมาย ทำเกรด และคะแนนสอบดีๆ เป็นตัวแปรสำคัญที่ทำให้สำเร็จตามที่หวัง แต่การฝืนตัวเองมากเกิน พอมาถึงจุดอิ่มตัว เราจะไม่อยากทำแล้ว มาเรียนแบบค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า จัดตารางอ่านหนังสือ ทำการบ้าน แล้วหาเวลาพักผ่อนบ้าง ไม่อยากให้น้องเครียดค่ะ
4. เราถูกคาดหวังตลอด
ความคาดหวังเป็นอะไรที่ดีนะคะ แต่ความคาดหวังที่มากเกินไป คือความทุกข์ค่ะ ทุกข์ของคนที่รู้ว่าตัวเองกำลังแบกรับความหวังของผู้อื่นเอาไว้ ยิ่งได้รับคำชมมาก ยิ่งต้องป่ายปีนให้สูงขึ้นไป เรียนให้ดีที่สุด เก่งให้มากขึ้นไปอีก เพื่อไม่ให้ทุกคน รวมถึงตัวเราเอง ต้องผิดหวัง
ไม่บอกให้น้องๆ เอาความคาดหวังมาเป็นแรงผลักดันนะคะ เพราะถ้าไม่ได้ตามที่หวัง คนเจ็บหนักคือเราเอง อยากให้มองข้ามสิ่งนี้ไปเลย คิดแค่ว่า เรากำลังพยายามสู้เพื่ออนาคตและความฝันของตัวเอง ถ้าลุยอ่านหนังสือเต็มที่ ต่อให้เป้าหมายสูงแค่ไหน ไม่ต้องคาดหวัง ก็ถึงเส้นชัยได้ค่ะ
5. เราขาดความมั่นใจทุกเวลา
ขาดความมั่นใจนิดๆ หน่อยๆ ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ขาดความมั่นใจทุกเวลา อาการหนักแล้ว! หากน้องเริ่มขาดความเชื่อมั่น ไม่มั่นใจว่าจะเรียนได้ ไม่มั่นใจว่าความสามารถจะไปถึง ทั้งที่ยังไม่ได้ลองทำเลย ความกลัวแบบนี้มันไปเก็บกดความสามารถในการเรียนรู้ของเราโดยไม่รู้ตัวค่ะ
น้องต้องรู้จักที่จะโยนความกลัวทิ้งไป แล้วสร้างความมั่นใจใหม่ๆ ขึ้นมา สำหรับเรื่องเรียน ไม่ควรปล่อยให้คำว่า "ทำไม่ได้ ไม่รู้เรื่อง" ผ่านลอยไป ถ้าเกิดขึ้น ควรรีบหาคำตอบค่ะว่า ทำไมถึงทำไม่ได้ ทำยังไงถึงจะรู้เรื่อง อย่าเก็บความสงสัยไว้ข้างใน ยกมือถามแบบมั่นใจไปเลย
6. เราแปลกแยกจากเพื่อน
น้องๆ เคยรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวไหม ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน มาเรียนแล้วก็กลับบ้าน เหมือนตัวเองแตกต่างไปจากคนอื่น เข้ากับใครไม่ได้ อยากจะเดินไปคุยกับเพื่อน เล่นอะไรสนุกๆ คอยช่วยกันเรียน ห่วงใยใส่ใจกัน แต่เพื่อนที่ดีที่สุด กลับมีแค่หนังสือและแบบฝึกหัดเล่มโตๆ
4. เราถูกคาดหวังตลอด
ความคาดหวังเป็นอะไรที่ดีนะคะ แต่ความคาดหวังที่มากเกินไป คือความทุกข์ค่ะ ทุกข์ของคนที่รู้ว่าตัวเองกำลังแบกรับความหวังของผู้อื่นเอาไว้ ยิ่งได้รับคำชมมาก ยิ่งต้องป่ายปีนให้สูงขึ้นไป เรียนให้ดีที่สุด เก่งให้มากขึ้นไปอีก เพื่อไม่ให้ทุกคน รวมถึงตัวเราเอง ต้องผิดหวัง
ไม่บอกให้น้องๆ เอาความคาดหวังมาเป็นแรงผลักดันนะคะ เพราะถ้าไม่ได้ตามที่หวัง คนเจ็บหนักคือเราเอง อยากให้มองข้ามสิ่งนี้ไปเลย คิดแค่ว่า เรากำลังพยายามสู้เพื่ออนาคตและความฝันของตัวเอง ถ้าลุยอ่านหนังสือเต็มที่ ต่อให้เป้าหมายสูงแค่ไหน ไม่ต้องคาดหวัง ก็ถึงเส้นชัยได้ค่ะ
5. เราขาดความมั่นใจทุกเวลา
ขาดความมั่นใจนิดๆ หน่อยๆ ไม่ใช่เรื่องแปลก แต่ขาดความมั่นใจทุกเวลา อาการหนักแล้ว! หากน้องเริ่มขาดความเชื่อมั่น ไม่มั่นใจว่าจะเรียนได้ ไม่มั่นใจว่าความสามารถจะไปถึง ทั้งที่ยังไม่ได้ลองทำเลย ความกลัวแบบนี้มันไปเก็บกดความสามารถในการเรียนรู้ของเราโดยไม่รู้ตัวค่ะ
น้องต้องรู้จักที่จะโยนความกลัวทิ้งไป แล้วสร้างความมั่นใจใหม่ๆ ขึ้นมา สำหรับเรื่องเรียน ไม่ควรปล่อยให้คำว่า "ทำไม่ได้ ไม่รู้เรื่อง" ผ่านลอยไป ถ้าเกิดขึ้น ควรรีบหาคำตอบค่ะว่า ทำไมถึงทำไม่ได้ ทำยังไงถึงจะรู้เรื่อง อย่าเก็บความสงสัยไว้ข้างใน ยกมือถามแบบมั่นใจไปเลย
6. เราแปลกแยกจากเพื่อน
น้องๆ เคยรู้สึกเหมือนอยู่ตัวคนเดียวไหม ไม่มีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน มาเรียนแล้วก็กลับบ้าน เหมือนตัวเองแตกต่างไปจากคนอื่น เข้ากับใครไม่ได้ อยากจะเดินไปคุยกับเพื่อน เล่นอะไรสนุกๆ คอยช่วยกันเรียน ห่วงใยใส่ใจกัน แต่เพื่อนที่ดีที่สุด กลับมีแค่หนังสือและแบบฝึกหัดเล่มโตๆ
.jpg)
ความจริงแล้วไลฟ์สไตล์คนเราต่างกันมากเลย บางคนอาจจะสบายใจ ที่ได้ทำอะไรคนเดียว แต่บางคนสบายใจมากกว่าที่มีเพื่อนเรียนด้วย ทางออกคือพยายามปรับที่ตัวเองก่อนค่ะ ลองชวนเพื่อนมาอ่านหนังสือด้วยกัน ช่วยกันทำการบ้าน เราจะได้ไม่คร่ำเคร่งกับการเรียนอยู่คนเดียวเนอะ
7. เราอายที่ต้องขอความช่วยเหลือ
หลายคนเป็นนะคะ ไม่กล้าเล่าปัญหาให้ใครฟัง โดยเฉพาะเรื่องเรียน เรียนไม่รู้เรื่อง อยากปรึกษาเรื่องงานกับเพื่อน ก็ไม่กล้าถาม เพราะกลัวว่าพูดไปก็ไม่มีใครรับฟัง ไม่มีใครช่วยได้ เผลอๆ ยังจะหัวเราะซ้ำสองว่าซีเรียสเกินไป กลายเป็นความเก็บกด ต้องพึ่งตัวเองซะส่วนใหญ่
สำหรับน้องๆ ที่รับมือได้ ไม่มายด์ว่าตัวเองจะต้องเป็นคนแกร่งตลอดเวลา ไม่น่าเป็นห่วงเลยค่ะ แต่สำหรับน้องที่ไม่ชินกับการขาดคนคอยรับฟัง งานนี้อาจจะอึดอัดข้างใน เพราะไม่มีใครแชร์เรื่องเรียนกับเราเลย ทางออกคือทำตัวให้กล้าเข้าไว้! เพื่อนพร้อมที่จะช่วยเหลืออยู่แล้วค่ะ
8. เราเหนื่อยที่ต้องแข่งกับคนอื่น
ใครเริ่มเป็นแบบนี้ ชอบเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับคนอื่น เก็บมาคิดตลอดว่า เราต้องอยู่เหนือกว่าคนกลุ่มนั้น รับไม่ได้ที่ตัวเองจะด้อยกว่า ไม่อยากให้คนรอบข้าง มองเราด้วยสายตาดูถูก เลยถีบตัวเองให้สูงขึ้น เรียนให้หนักขึ้น รู้ไหม? ยิ่งไม่อยากแพ้ ยิ่งแข่งขัน มันยิ่งเหนื่อยนะคะ
จริงอยู่ว่าบางคนอาจจะชอบแข่งขัน เพราะสนุกกับการไฟต์ การมีคู่แข่ง ทำให้ได้แอคทีฟตัวเอง แต่สำหรับน้องที่แข่งกับคนอื่น แล้วรู้สึกแย่ กำลังใจถดถอย มันก็ไม่ใช่คำตอบแล้วนะ ควรหยุด แล้วหันกลับมาสู้กับตัวเองค่ะ ทุกคนมีทางเดินของตัวเอง เราเรียนในแบบของเราให้เต็มที่ที่สุดก็พอ
9. เราเบื่อสิ่งที่ชอบทำ
เมื่อก่อนเราอาจมีความสุขกับการดูซีรีส์ อ่านการ์ตูน เล่นเกม แต่มาช่วงหลังๆ ห่างหายจากสิ่งนี้ไปนานมาก เบื่อกิจกรรมเดิมๆ ไม่มีกะจิตกะใจไปทำอย่างอื่น เพราะวุ่นอยู่แต่กับเรียน การบ้านก็เยอะไม่หวาดไม่ไหว แถมยังเครียดเรื่องสอบจนไม่มีแรงขยับตัวไปทำอะไรอีก ท้อแท้มากมาย
7. เราอายที่ต้องขอความช่วยเหลือ
หลายคนเป็นนะคะ ไม่กล้าเล่าปัญหาให้ใครฟัง โดยเฉพาะเรื่องเรียน เรียนไม่รู้เรื่อง อยากปรึกษาเรื่องงานกับเพื่อน ก็ไม่กล้าถาม เพราะกลัวว่าพูดไปก็ไม่มีใครรับฟัง ไม่มีใครช่วยได้ เผลอๆ ยังจะหัวเราะซ้ำสองว่าซีเรียสเกินไป กลายเป็นความเก็บกด ต้องพึ่งตัวเองซะส่วนใหญ่
สำหรับน้องๆ ที่รับมือได้ ไม่มายด์ว่าตัวเองจะต้องเป็นคนแกร่งตลอดเวลา ไม่น่าเป็นห่วงเลยค่ะ แต่สำหรับน้องที่ไม่ชินกับการขาดคนคอยรับฟัง งานนี้อาจจะอึดอัดข้างใน เพราะไม่มีใครแชร์เรื่องเรียนกับเราเลย ทางออกคือทำตัวให้กล้าเข้าไว้! เพื่อนพร้อมที่จะช่วยเหลืออยู่แล้วค่ะ
8. เราเหนื่อยที่ต้องแข่งกับคนอื่น
ใครเริ่มเป็นแบบนี้ ชอบเอาตัวเองมาเปรียบเทียบกับคนอื่น เก็บมาคิดตลอดว่า เราต้องอยู่เหนือกว่าคนกลุ่มนั้น รับไม่ได้ที่ตัวเองจะด้อยกว่า ไม่อยากให้คนรอบข้าง มองเราด้วยสายตาดูถูก เลยถีบตัวเองให้สูงขึ้น เรียนให้หนักขึ้น รู้ไหม? ยิ่งไม่อยากแพ้ ยิ่งแข่งขัน มันยิ่งเหนื่อยนะคะ
จริงอยู่ว่าบางคนอาจจะชอบแข่งขัน เพราะสนุกกับการไฟต์ การมีคู่แข่ง ทำให้ได้แอคทีฟตัวเอง แต่สำหรับน้องที่แข่งกับคนอื่น แล้วรู้สึกแย่ กำลังใจถดถอย มันก็ไม่ใช่คำตอบแล้วนะ ควรหยุด แล้วหันกลับมาสู้กับตัวเองค่ะ ทุกคนมีทางเดินของตัวเอง เราเรียนในแบบของเราให้เต็มที่ที่สุดก็พอ
9. เราเบื่อสิ่งที่ชอบทำ
เมื่อก่อนเราอาจมีความสุขกับการดูซีรีส์ อ่านการ์ตูน เล่นเกม แต่มาช่วงหลังๆ ห่างหายจากสิ่งนี้ไปนานมาก เบื่อกิจกรรมเดิมๆ ไม่มีกะจิตกะใจไปทำอย่างอื่น เพราะวุ่นอยู่แต่กับเรียน การบ้านก็เยอะไม่หวาดไม่ไหว แถมยังเครียดเรื่องสอบจนไม่มีแรงขยับตัวไปทำอะไรอีก ท้อแท้มากมาย
.jpg)
เบื่อๆ แบบนี้ บางทีสิ่งที่น้องต้องการอาจจะเป็นการพักผ่อนก็ได้นะคะ ถามตัวเองซิว่า กดดันเกินไปไหม? ลองปล่อยให้ตัวเองได้พักจากการเรียนบ้าง ถ้าไม่รู้ว่าจะทำอะไรที่ชอบ อย่างน้อยก็หาเวลามาล้มตัวนอนค่ะ หลับตานิ่งๆ ให้สมองได้พักผ่อน ความเครียดจะได้ไม่จมอยู่กับเรานานๆ
10. เราเรียนแบบไม่มีความสุข
สิ่งสุดท้ายที่ทำให้เด็กๆ เก็บกดกับการเรียนมาก คือการมาเรียนแบบไม่มีความสุขเลย เรียนไม่รู้เรื่อง เรียนไม่ทัน เหมือนนั่งรอเวลาให้หมดไปแต่ละคาบ ทั้งเนื้อหาที่ยากแสนยาก ทั้งคุณครูที่โหดแสนโหด จนความคิดแวบเข้ามาในหัวอยู่บ่อยๆ "เรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย?"
เข้าใจน้องๆ นะคะ เรียนไม่มีความสุข ใครจะไปอยากเรียน กดดันซะเปล่าๆ แต่ลองคิดกลับกัน เครียดไปก็หนีไม่พ้นอยู่ดี สู้ปลง แล้วหันมาบิ้วต์ตัวเองให้สนุกดีกว่าค่ะ วิชาไหนยาก ลองมองให้เป็นความรู้ใหม่ๆ น่าค้นหา ส่วนครูดุๆ - -' ก็น่าระทึกใจดี มองเป็นเรื่องตื่นเต้น ขำๆ ก็ช่วยได้ค่ะ
ความจริงแล้วอาการเก็บกดไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ หรอก ต้องผ่านการสะสมความเครียดมาพอสมควรเลย ถ้าปล่อยวางได้เร็วเท่าไหร่ สิ่งนี้ก็จะอยู่กับเราไม่ได้นาน เชื่อมั่นและภูมิใจในศักยภาพของตัวเอง พี่เมก้าเชื่อว่าน้องๆ ทุกคน จะประสบความสำเร็จในการเรียนได้แน่นอนค่ะ
10. เราเรียนแบบไม่มีความสุข
สิ่งสุดท้ายที่ทำให้เด็กๆ เก็บกดกับการเรียนมาก คือการมาเรียนแบบไม่มีความสุขเลย เรียนไม่รู้เรื่อง เรียนไม่ทัน เหมือนนั่งรอเวลาให้หมดไปแต่ละคาบ ทั้งเนื้อหาที่ยากแสนยาก ทั้งคุณครูที่โหดแสนโหด จนความคิดแวบเข้ามาในหัวอยู่บ่อยๆ "เรามาทำอะไรที่นี่เนี่ย?"
เข้าใจน้องๆ นะคะ เรียนไม่มีความสุข ใครจะไปอยากเรียน กดดันซะเปล่าๆ แต่ลองคิดกลับกัน เครียดไปก็หนีไม่พ้นอยู่ดี สู้ปลง แล้วหันมาบิ้วต์ตัวเองให้สนุกดีกว่าค่ะ วิชาไหนยาก ลองมองให้เป็นความรู้ใหม่ๆ น่าค้นหา ส่วนครูดุๆ - -' ก็น่าระทึกใจดี มองเป็นเรื่องตื่นเต้น ขำๆ ก็ช่วยได้ค่ะ
ความจริงแล้วอาการเก็บกดไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ หรอก ต้องผ่านการสะสมความเครียดมาพอสมควรเลย ถ้าปล่อยวางได้เร็วเท่าไหร่ สิ่งนี้ก็จะอยู่กับเราไม่ได้นาน เชื่อมั่นและภูมิใจในศักยภาพของตัวเอง พี่เมก้าเชื่อว่าน้องๆ ทุกคน จะประสบความสำเร็จในการเรียนได้แน่นอนค่ะ
10 ความคิดเห็น
เรานี่เกือบเป็นซะทุกข้อ สงสัยคงเก็บกดหนักแล้วมั้ง...
เราเป็นเกือบทุกข้อเลยอ่ะ สอบกลางภาคเราได้ที่1ของห้อง เเต่พอปลายภาค ครูก็พูดเสียดสีเราว่าเราไม่มีทางได้ที่1 เราเฟลมากอ่ะ เมื่อวานเราเก็บไปฝันเลยว่าเราไม่ได้ที่1 เเล้วเพื่อนก็เอาเเต่เมินเราTT
เป็นเกือบทุกข้อเลยค่ะ จู่ๆก็รู้สึกเบื่อที่จะเรียนอย่างไม่มีเหตุผล
เกือบเป็นทุกข้อเลยย เครียดหนักมาก ยิ่งแม่ชอบกดดันด้วย สมองระเบิด!
เป็นเกือบทุกข้อเลย ทุกวันนี้แค่เอาเวลาไปเล่นเกมก็รู้สึกผิดต่อตัวเอง แต่เราจะแปลกหน่อยตรงที่บ้านไม่ได้บังคับให้เรียนหนักเลย พ่อยังบอกให้อ่านให้น้อยลงด้วยซ้ำ 55
พ่อเเม่เราชอบบอกว่าเรียนอะไรก็ได้ไม่เครียดเเต่ผลสุดท้ายก็มากดดันมาบ่นตลอดเวลาเเต่เราก็พยายามไม่สนใจนะเเต่นับวันมันก็ยิ่งหนักขึ้นอ่ะ
เป็นทุกข้อเลย ทรมานมาก????????????????