Meet # 173  ได้ยินชื่อ Meet ของเราคราวนี้ เชื่อว่าน้องๆ หลายคนอึ้งไปเลย อะไรนะ ชาฮับเหรอ??? แปลว่าอะไรอะ สารภาพเลยว่าตอนแรกพี่ตินก็งงเหมือนกัน แต่พอได้คุยแล้ว อ๋อออออ น้องเขามีสายเลือดอิหร่านนี่เอง แบบว่าดูหน้าก็รู้เนอะ หน้าคมตาคมเท่ซะขนาดนั้นน่ะ พี่ตินเชื่อว่า อีกไม่นานน้องชาฮับต้องกลายเป็นพระเอกในใจใครหลายคนเลยล่ะ จริงไหม ^^ 
 

พี่ติน : ทักทายทุกคนก่อนนะ น้องชาฮับ
ชาฮับ : สวัสดีคับ ผมชื่อ มารุจน์ นามสกุล กูมมุดดิน ชื่อเล่น ชาฮับ ชาฮับแปลว่า นักรบครับ มาจากภาษา อิหร่าน เพื่อนชอบเรียกว่า ชาชัก ผมเป็นลูกครึ่งอิหร่าน-ไทย เป็นคนจังหวัดลำปางครับ ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ปีที่ 1 มหาวิทยาลัยรังสิต คณะศิลปศาสตร์ เอกภาษาอังกฤษ

พี่ติน : ใครตั้งชื่อ ชาฮับ ให้เนี่ย เท่จริงๆ  
ชาฮับ : คุณพ่อเป็นคนตั้งให้ครับ เรื่องมันมีอยู่ว่าพ่อผมเป็นนักกีฬามวยปล้ำของอิหร่าน แล้วพ่อก็อยากให้ผมเป็นนักสู้ เลยตั้งชื่อให้ว่านักรบครับ 

พี่ติน :  แล้วเรียนศิลปศาสตร์ เล่าเรื่องคณะนี้ให้ฟังหน่อยสิจ๊ะ
ชาฮับ : คณะศิลปศาสตร์ที่มหาวิทยาลัยรังสิต ก็ให้เราฝึกภาษาแบบโดยตรง กับผู้เชี่ยวชาญทางภาษา และมีสื่อการเรียนการสอนที่ทันสมัย มีอาจารย์ให้คำปรึกษา ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติ และสาขาวิชาก็มีให้เลือกมากมาย มีทั้ง ภาษาอาหรับ จีน ญี่ปุ่น รัสเซีย อังกฤษ และไทย ที่ผมเลือกเรียน สาขาวิชาภาษาอังกฤษ เป็นเพราะว่าสามารถสร้างโอกาสที่เปิดกว้างในการประกอบอาชีพ  

พี่ติน :  เล่าเรื่องเพื่อนๆ ในคณะให้ฟังหน่อย เป็นคนแบบไหนกันบ้าง
ชาฮับ : เพื่อนในคณะผมมีหลายแบบครับ มีครบทุกรสสนุกสนานเฮฮา ทุกคนก็มีข้อดีข้อเสียแตกต่างกันไป ผมเป็นคนคบเพื่อนได้ทุกแบบครับ แต่ทุกคนก็จะรับผิดชอบกับการเรียนมาก แต่เวลาพักผ่อนเราก็จะสนุกเฮฮากันครับ 

พี่ติน :  ถ้าเพื่อนๆ อยากเรียนคณะเดียวกัน จะแนะนำว่าอะไรดี
ชาฮับ : อยากจะให้เพื่อนๆ เลือกเรียนสิ่งที่ตัวเองชอบก่อน ถามตัวเองว่าชอบอะไร แล้วเราจะทำในสิ่งที่เราชอบได้ดี ถ้าเพื่อนๆ อยากเรียนคณะศิลปศาสตร์ ผมก็อยากให้เพื่อนๆ มีความชอบในด้านภาษาก่อน  และที่มหาลัยรังสิตก็มีให้เรียนหลากหลายภาษา ทั้งภาษา อังกฤษ ฝรั่งเศส ญี่ปุ่น รัสเซีย จีน อาหรับและไทย

พี่ติน :  ตอนนี้วิชาโปรดของชาฮับคืออะไรล่ะ
ชาฮับ : วิชาภาษาอังกฤษ ครับ เพราะ ถึงแม้ว่าผมจะเป็นลูกครึ่ง อิหร่าน แต่ผมก็มีความสนใจในภาษาอังกฤษมากกว่า เพราะภาษาอังกฤษเป็นภาษากลาง ที่ใช้ติดต่อสื่อสาร และส่วนตัวผมชอบพูดคุยกับชาวต่างชาติด้วย

พี่ติน :  อนาคตอยากจะทำอะไร
ชาฮับ : ผมอยากเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านภาษาอังกฤษและอยากจะเรียนต่อให้สูงที่สุดเพราะอยากเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยครับ

พี่ติน :  หนุ่มวัย 18 คิดว่าผู้ชายวัยนี้เป็นยังไง ลองเปรียบเทียบซิ
ชาฮับ : หนุ่มในวัยผมก็คงเป็นคนที่เชื่อมันในตัวเองสูง และ กล้าคิดกล้าทำ กล้าแสดงออก แต่ขึ้นอยู่กับว่าใครจะทำในสิ่งที่ดี หรือไม่ดีครับ

พี่ติน :  ถ้าเปรียบตัวเองเป็นอาหาร คิดว่าเป็นอาหารอะไร 
ชาฮับ : ข้าวไข่เจียว เพราะ เป็นอาหารที่ง่ายๆ แต่น้อยคนที่จะทำให้อร่อย หรือทำให้รสชาติเหมือนกัน ก็เหมือนกับผม เพราะผมเป็นคนง่ายๆ เหมือนคนอื่น แต่ถ้าใครรู้จักผมแล้ว ก็จะรู้ว่าผมเป็นคนที่ต่างจากคนอื่น (คนบ้า)

 

 


 
 


 
 
   
 
 
 



พี่ติน :
 
แล้วความสามารถพิเศษ เห็นว่าเป็นนักกีฬา ยูโด ด้วย ลองเท้าความกันหน่อย มาเล่นได้ยังไง    
ชาฮับ : ถ้าเท้าความจริงๆ ผมก็เล่นยูโดตามพี่สาวผมครับ เพราะพี่สาวผมชอบเล่นกีฬาป้องกันตัว แล้วเดินทางไปแข่งต่างจังหวัดบ่อยๆ เพราะ พี่ผมก็เป็นนักกีฬาตัวจังหวัดเหมือนกัน ผมเลยไปเล่นเป็นเพื่อนด้วย เลยได้เป็นตัวจังหวัดเหมือนกันครับ แล้วพอมารู้ตัวอีกทีก็เลิกเล่นกีฬานี้ไม่ได้แล้ว

พี่ติน :  คิดยังไงกับกีฬา ยูโด มันเป็นกีฬาที่ให้ความประทับใจอย่างไรบ้าง
ชาฮับ : กีฬายูโด ถ้าแปลเป็นภาษาไทยก็แปลว่า ความสุภาพ คือการเคารพเพื่อให้เกียรติผู้ต่อสู้ ถึงแม้ว่ายูโดจะมีทั้งหัก เชือด ทุ่ม ล็อก แต่ยูโดก็สอนให้ผมรู้จักแพ้รู้จักชนะ และที่สำคัญสุดๆ คือ ความอดทนครับ เพราะเราต้องซ้อมมาเป็นปีๆ เพื่อเล่นให้ชนะคู่ต่อสู้ภายใน 5 นาที

พี่ติน :  ยูโด ให้ประโยชน์อย่างไรกับเรา
ชาฮับ : ให้ผมรู้จักคำว่าแพ้ ชนะ อภัย และได้ใช้ชีวิตแบบนักกีฬาเป็นคนตรงต่อเวลาครับ และที่สำคัญ ทำให้ผมผอมลงมาได้ (ตอนแรกผมเป็นเด็กที่อ้วนมากเลย)

พี่ติน :  มีนักยูโดในใจไหม ชอบใครเป็นพิเศษปะ แบบลีลาการเล่น หรืออะไรทำนองนี้  
ชาฮับ : คงเป็นโค้ชผมเองครับ ชื่ออาจารย์ชาญชัย สุขสุวรรณเป็นโค้ชมหาวิทยาลัยรังสิตโค้ชผมเป็นแชมป์เหรียญทองซีเกมส์ 3 สมัยผมจำได้ตอนเด็กผมยังทันเห็นโค้ชผมแข่ง และทุ่มได้ทุกคนโดยใช้เวลาไม่ถึง 5 นาที

พี่ติน :  สำหรับชาฮับแล้ว ยูโดคือ...
ชาฮับ : ก็คงเป็นการแปรงฟันตอนเช้าครับ เพราะแปรงฟันตอนเช้าก็ต้องแปรงทุกวัน ไม่งั้นคงไม่กล้าออกไปไหน ก็เหมือนกับยูโด ถ้าวันไหนผมไม่ได้ไปซ้อมก็คง ดิ้นตายคาเตียงหละครับ

พี่ติน :  นอกจากยูโดแล้ว ยังชอบทำอะไรอีกบ้าง
ชาฮับ : ชอบว่ายน้ำครับเพราะผมชอบน้ำแช่ได้ทั้งวันเลย(ถ้าไม่มีแดดนะ)

พี่ติน :  เป็นลูกครึ่งอิหร่าน ลองเล่าความประทับใจกับประเทศอิหร่าน
และความเป็นอิหร่านหน่อย อยากฟังอะ
ชาฮับ : พ่อผมเป็นคนอิหร่านครับ ผมก็ไม่เคยไปที่อิหร่าน แต่พ่อผมกลับไปบ้านที่อิหร่านบ่อยๆ พ่อก็ชอบเราให้ฟังว่าที่นู้น สะอาด น่าอยู่ ส่วนมากคนที่นั้นจะขาว แต่ผมก็งง ทำไมผมไม่เห็นขาวเหมือนเค้าเลย ที่จริงผมก็อยากไปเที่ยวที่นั้นซักครั้ง เพราะเป็นลูกครึ่งอิหร่าน แต่ไม่เคยไปอิหร่านก็รู้สึกแปลกๆ

พี่ติน :  เป็นตัวแทนของจังหวัดลำปางเหรอ แปลว่าต้องอยู่ลำปางน่ะซี
ลองแนะนำเที่ยวลำปางหน่อย มีอะไรน่าเที่ยวบ้างจ๊ะ
ชาฮับ : ที่เที่ยวก็มีเยอะนะครับแต่ที่มีชื่อสียง ก็คงจะเป็นน้ำตกแจ้ซ้อนครับ นักท่องเที่ยวเยอะมาก เพราะมีน้ำพุร้อน ที่นักท่องเที่ยวสามารถเอาไข่ดิบๆ ไปต้มแล้วมันก็จะสุก และมีน้ำแร่ธรรมชาติให้แช่ด้วย   

พี่ติน :  ไปแข่ง ‘กาญจนบุรีเกมส์’ เล่าให้พี่ฟังหน่อย ประสบการณ์ในตอนนั้นเป็นอย่างไรบ้าง สนุกไหม รู้สึกยังไง
ชาฮับ : ก็ถือว่าทำได้ยังไม่เต็มที่ครับ เพราะก่อนไปผมก็เพิ่งสอบ
และมีเวลาฝึกซ้อมแค่ 4วัน ผมเลยได้เหรียญทองแดงมา
แต่ผมก็พอใจกับเหรียญทองแดงนี้เพราะพ่อแม่ก็มาให้กำลังใจผมด้วย

พี่ติน : ไหนลองสรุปซิมีรางวัลไหน..ที่ประทับใจที่สุด (เกี่ยวกับยูโด) ชอบที่สุด
ชาฮับ : ได้เหรียญเงิน กีฬานักเรียนนักศึกษาแห่งประเทศไทย ครั้งที่ 27 “รถม้าเกมส์” เพราะจังหวัดลำปางเป็นเจ้าภาพ และเป็นปีแรกที่ผมได้แข่งกีฬานักเรียนนักศึกษา

พี่ติน :  เรื่องที่ภูมิใจที่สุดที่คิดว่าตัวเองเคยทำมาคืออะไร
ชาฮับ : คงจะเป็นเรื่องที่ผมได้เกรดเฉลี่ยรวม ในปี 1 ของมหาลัยรังสิต ได้ 3.85 เพราะผมสามารถทำให้พ่อแม่ ภูมิใจในตัวผม และผมก็ภูมิใจที่ทำในสิ่งที่ตัวเองชอบได้ดี เพราะมันก็เป็นจุดเริ่มต้นที่สำคัญในชีวิตมหาวิทยาลัย

พี่ติน :  สิ่งที่คิดว่าตัวเองทำได้ดีที่สุดคืออะไร แบบว่าเก่งมากๆ ทำแล้วรู้สึกดีทุกครั้ง และทำได้ดีที่สุด
ชาฮับ : ก็คงเป็นการติวหนังสือให้เพื่อนครับ เพราะทำแล้วรู้สึกดีที่ได้ช่วยเพื่อน และเป็นกานเตือนความจำให้ตัวเองก่อนเข้าห้องสอบด้วย แล้วเวลาออกจากห้องสอบมา ถ้าเพื่อนออกมาบอกว่าทำได้เยอะมากเราก็จะดีใจ ที่เป็นส่วนหนึ่ง ที่ทำให้เพื่อนมีความสุขครับ

พี่ติน : ปรัชญาในการดำเนินชีวิตคือ
ชาฮับ : ถึงผมจะเดินช้าแต่ผมก็ไม่เคยคิดที่จะหยุดเดิน

พี่ติน :  ตอนนี้ชอบไปไหนบ่อยๆ ไหม จะได้เจอชาฮับที่ไหนบ้างเนี่ย
ชาฮับ : Major Cineplex Rangsit ตอนเย็นๆ ถึงดึกๆ จะเห็นผู้ชาย (หล่อๆ 55) ใส่ชุดนอนมาดูหนัง นั้นน่ะผมเอง

พี่ติน :  เล่าเรื่องในครอบครัวให้พี่ตินฟังหน่อย มีพี่น้องกี่คน คุณพ่อคุณแม่เป็นอย่างไรกันบ้าง
ชาฮับ : ครอบครัวผมมีอยู่ 4 คน มีพ่อ แม่ พี่สาว และผม พ่อผมเป็นคนอิหร่าน ที่พูดไทยไม่ชัด พ่อผมเลยดูตลกๆหน่อย  เพราะพ่อชอบพูดผิดบ่อยๆ พ่อผมเป็นคนใจดีตามใจผม แต่แม่นี่ ดุมาก แม่ผมเป็นคนสวย (ชมแม่ตัวเอง) แต่อย่าให้โกรธนะ แม่จะเป็นคนละคนเลย ส่วนพี่สาวผม เค้าห้าวๆ ซ่าๆ ไม่งั้นไม่เล่นยูโดหลอก เป็นคนตลก ออกบ้านิดๆ  เค้ากับเพื่อนผมได้ทุกคน เราอายุห่างกันปีเดียว เลยดูสนิทกันมาก เพราะพ่อกับแม่ ให้เราเรียนโรงเรียนเดียวกัน อยู่มหาวิทยาลัยก็ที่เดียวกัน เจอกันทุกวัน จนหน้าเหมือนกันละเนี่ย

พี่ติน :  ขออะไรก็ได้ 1 ข้ออยากขออะไร
ชาฮับ : ขอกระเป๋าโดราเอม่อน เพราะผมอยากได้อะไร ผมก็จะหยิบออกมาเอง แต่ไม่เอาตัวโดลาเอม่อนนะ เอาแต่กะเป๋า

พี่ติน :  ขอความเห็นเรื่องเว็บเด็กดี
ชาฮับ : เว็บdek-d เป็นเว็บที่ผมเข้าบ่อยที่สุด และเพื่อนๆ หลายๆ คนก็คงเป็นเหมือนกัน ผมชอบเข้ามาติดตามข่าวสาร ทั้งการเรียน บันเทิง มากมาย เป็นเว็บที่ดูได้ทุกอย่าง ผมก็อยากให้เว็บdek-d อยู่กับเราไปนานๆๆๆ เลยนะครับ เราจะได้มีเรื่องมาแบ่งปันกันต่อไปเรื่อยๆ

พี่ติน :  คำพูดสุดท้ายที่อยากจะพูดที่สุดคือ 
ชาฮับ : ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ทนอ่านบทสัมภาษณ์ของฮับนะครับ
ถ้าเพื่อนอ่านจบ คงรู้จักฮับมากขึ้น  และขอบคุณ พี่อติน ที่ให้โอกาสให้ฮับได้ลง meet ด้วยนะครับ




ไม่เป็นไรจ้ะ หล่อๆ (บ้าๆ) อย่างนี้ ยินดีให้
ลงแน่ๆ น้องๆ ก็ตามไปทำความรู้จักกับหนุ่มชาฮับ
ได้ที่
http://my.dek-d.com/sherin
นะจ๊ะ ^^


Dek-d :
อตินเอง

 

 

Meet #173 : น้องชาฮับ
Interviewer : อตินเอง
 
 
พี่อติน
พี่อติน - Writer Editor ผู้ดูแลหมวดนักเขียนที่หลงใหลการอ่านแบบสุดๆ และไม่เคยพลาดทุกข่าวสารในวงการวรรณกรรม!

แสดงความคิดเห็น

กระทู้นี้ถูกปิดการแสดงความคิดเห็น

ถูกเลือกโดยทีมงาน

ยอดถูกใจสูงสุด

0 ความคิดเห็น