6 ก้าวสู่การเป็นนักเขียนหน้าใส ตอนที่ 3 การวางพล็อต

คุณแสงอรุณ วรรณจู
นามปากกา Hideko_Sunshine

จริงๆ แล้วนิยายแต่ละเรื่องไม่มีการกำหนดความยาวของจำนวนหน้านะคะ สั้นบ้าง ยาวบ้าง ขนาดกลางๆ บ้าง ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับพล็อตเรื่องค่ะ เราจึงคิดว่านิยายแต่ละเรื่องควรเดินไปตามพล็อตที่วางไว้ และทุกฉากที่ใส่ในนิยายมีการบอกเล่าเรื่องราวหรือมีความสำคัญต่อเรื่อง ไม่ใช่ใส่มาลอยๆ โดยไม่มีประโยชน์อะไรกับเรื่องเลย อย่างน้อยๆ ใส่มาเพื่อการพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละครก็ยังดี และแน่นอนว่าถ้าทุกฉากมีความสำคัญ มีการบอกเล่าเรื่องราว หรือทำให้เกิดการพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละคร...เรื่องมันจะดำเนินไปได้และสนุกด้วยตัวของมันเองโดยที่ไม่ต้องกังวลเลยค่ะว่าจะใส่อะไรลงไปในเรื่อง จะเขียนอะไรให้คนไม่เบื่อ เพราะเอาเข้าจริงพอเราเขียนไปแล้วปริมาณหน้ามันจะมาของมันเองแบบที่เราไม่รู้ตัวเลย ฉะนั้นการวางพล็อตเรื่องจึงมีความสำคัญมากนะคะ

แต่ถ้าถามว่าทำยังไงให้เรื่องไม่น่าเบื่อ ทำยังไงให้เรื่องมีความแปลกใหม่และเร้าใจนักอ่าน ตอบว่า...การเล่าเรื่องด้วยการไม่เปิดทุกอย่างให้นักอ่านรู้แต่แรก แต่ค่อยๆ เปิดไปทีละนิด...ทีละนิด...เผยปมมาทีละหน่อย สลับไปกับการหักมุมหรือเขียนในสิ่งที่คนอ่านคาดไม่ถึงก็น่าจะช่วยได้และทำให้คนอ่านไม่เบื่อค่ะ ตัวอย่างเช่น “Hot Secret Room ภารกิจกระซิบรักใกล้ชิดหัวใจร้ายเกินควบคุม!” ในเรื่องนี้มีการหักมุมและเล่นกับความลับของตัวละครพอสมควรค่ะ

คุณพราวนภา ภู่รัตนากรกุล
นามปากกา TheLittleFinger

การที่คนเราจะรู้สึกดีๆ ต่อกันได้ ต้องมีเหตุการณ์ที่ทำให้เกิดความผูกพันและความชิดใกล้เกิดขึ้นก่อน โดยในส่วนนิยายรักกุ๊กกิ๊กทั่วๆ ไปก็อาจจะเป็นจากการเผชิญเหตุการณ์ร่วมกัน หรือมีภารกิจให้จำต้องทำร่วมกันเป็นต้น เพื่อให้พระเอกและนางเอกมีโอกาสได้รู้จักกันมากขึ้น การได้รู้จักกันมากขึ้นก็มีส่วนช่วยให้ภาพลักษณ์ที่พระนางเคยมองและเข้าใจผิดระหว่างกันค่อยๆ ได้รับการแก้ไขออกไปด้วย ไม่ใช่แค่รู้จักกันมองตาแล้วปิ๊งรักทันใดดั่งปลากัด หรือในส่วนของนิยายที่แนวดราม่าหน่อย ก็ควรมีเหตุการณ์ที่เป็นจุดไคลแมกซ์ของเรื่อง หรือมีปัญหามีปมอยู่ภายในเรื่อง ปมจากในตัวละครเอง หรือปมที่เกิดขึ้นจากคนรอบตัวตัวละครหลัก หรือครอบครัวของตัวละครเป็นต้น เพื่อให้เรื่องสามารถดำเนินได้ และค่อยๆ คลี่คลายปมดังกล่าวไปเรื่อยๆ พร้อมกับสร้างความผูกพันระหว่างพระนางที่เพิ่มมากขึ้น

เช่นในเรื่อง "Make A Wish เกมซานต้าตามหาหัวใจ" ต่างเป็นเหยื่อในเกม "ตามล่าหา Wish" ของลุงซานต้าประหลาดที่มาในชุดเสื้อฮาวายกางเกงสามส่วน ที่ยื่นข้อเสนอว่าจะให้พรตามปรารถนา ถ้าหากสามารถตามล่าสอบถามความหวังของคนได้ครบตามจำนวนที่ต้องการ พระเอกกับนางเอกที่เดิมไม่ได้รู้จักมักจี่อะไรกันเป็นพิเศษ กลับกลายสภาพเป็นคู่แข่งระหว่างกัน ที่ต้องแย่งกันสอบถามตามล่าความหวังจากผู้คนรอบตัวให้ได้ครบจำนวนเป็นคนแรกเพื่อให้ความหวังของตัวเองเป็นจริง ระหว่างที่ตามล่าความหวังนั้น ตาลุงซานต้าจอมเพี้ยนก็จะมีโปรแกรมพาตามล่าหาความหวังในที่แปลกๆ เช่น พาหายตัวไปปล่อยกลางเมืองหิมะที่หนาวเหน็บเพื่อถามหาความหวังจากเด็กน้อยในบ้านแถวนั้น หรือปล่อยลงเรือให้พายไปเกาะที่ไม่รู้ที่ไหน สถานการณ์ต่างๆ ทำให้พระเอกกับนางเอกที่กัดกันอยู่แล้วกัดกันมากขึ้นไปอีก แต่ในการกัดกันนั้นก็ทำให้เกิดความสนิทสนมมากขึ้นไป และเป็นเหตุให้เปิดใจให้กันแบบไม่รู้ตัวในที่สุด

คุณชลธิชา บุญรัตนพิทักษ์
นามปากกา ลูกชุบ

เรื่องนี้ควรกำหนดไว้ตั้งแต่ตอนคิดคาแร็กเตอร์นะคะ จริงๆ แล้วชุบเองก็คิดว่าการเขียนฉากรักกันแล้วมันน่าเบื่อเหมือนกัน เลยทำให้คาแร็กเตอร์ของตัวละครมีอะไรน่าลุ้นหน่อย เช่น นางเอกเป็นคนปิดกั้นตัวเอง เคยโดนหักอกมาก่อน ก่อนจะรักใครก็ต้องคิดแล้วคิดอีก ส่วนพระเอกอาจจะไม่เคยรักใครจริงจัง มารักนางเอกคนแรกก็โดนนางเอกตั้งกำแพงใส่แล้ว แค่นี้ก็เป็นพล็อตให้เขียนต่อได้แล้วว่าทำไมคนสองคนยังลงเอยกันไม่ได้สักที อีกวิธีการหนึ่งก็คือการเล่นพล็อต ต้องกำหนดมาตั้งแต่แรกเหมือนกัน ยกตัวอย่างเช่น ตอนกลางเรื่องที่เริ่มรักกันแล้ว กำลังจะน่าเบื่อแล้ว ก็มีพล็อตให้ต้องมีเรื่อง เช่น แฟนเก่านางเอกกลับมา พระเอกจับได้ว่านางเอกโกหก และอีกมากมาย ตัวนี้ต้องกำหนดตั้งแต่แรกนะ จะได้แอบใส่รายละเอียดไประหว่างทาง และสามารถโยงมาถึงฉากสำคัญได้แบบเนียนๆ

คุณกานตริน ลีละหุต
นามปากกา เจ้าหญิงผู้เลอโฉม

ในกรณีที่จุดจบคือ พระเอกนางเอกรักกันลงเอยกัน การจะทำให้คนอ่านตั้งใจอ่านไปจนถึงตอนสุดท้ายที่รู้อยู่แล้วว่าจะจบแบบนี้ได้...ก็ต้องมีปัจจัยอื่นที่ทำให้คนรู้สึกว่าเรื่องของเราน่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นตัวพลอตเรื่องที่มีปมหรือมีความลับรอการเปิดเผย หรือการใช้คาแร็กเตอร์ที่เด่นชัดจนทำให้เรื่องของเราเด่นเด้ง และการเล่นกับความสัมพันธ์ที่แปลกใหม่ของตัวละครมาดึงดูดให้คนอ่านอยากอ่านต่อ อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ายังไงพระเอกกับนางเอกก็จะรักกันในตอนจบอยู่แล้ว

ตัวอย่างเช่น เรื่อง "A Hacker's Code ถอดรหัสลับจับหัวใจยัยตัวดื้อ" ที่เล่นกับปมแนวลึกลับสืบสวนสอบสวน เริ่มเรื่องจากการที่ "ควอเตอร์" แฟนของ "เชลโล" หายตัวไปหลังจากบอกเลิกเธอกะทันหันในวันเกิดของเธอ ตามมาด้วยข่าวการเสียชีวิตของพ่อของควอเตอร์ พร้อมกับข่าวที่บอกว่าพ่อของควอเตอร์ยักยอกเงินจำนวนมหาศาลจากบริษัทนานาชาติ G.Sachs เชลโลรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล เธอจึงไปขอให้ "ไค" ซึ่งเป็นแฟนเก่าของเธอและแฮกเกอร์ระดับปีศาจมาช่วยเธอตามหาควอเตอร์ และในแต่ละบทก็จะมีการเปิดปมใหม่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆ กับการเฉลยความจริงทีละส่วน เพื่อให้นักอ่านได้ร่วมประกอบจิกซอว์ทีละชิ้นไปพร้อมกับเชลโล :) ถึงจะรู้อยู่แล้วว่ายังไงเชลโลก็คู่กับไค แต่ปมปริศนาในเรื่องก็จะช่วยดึงดูดให้นักอ่านอ่านเรื่องนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อจะหาจิกซอว์ให้เจอทีละชิ้นจนสุดท้ายค่อยมาประกอบเป็นภาพรวมได้ค่ะ

เป็นยังไงบ้างคะกับสัปดาห์นี้ หวังว่าจะมีประโยชน์กับน้องๆ ทุกคนที่อยากเป็นนักเขียนนิยายรักวัยรุ่น และหวังว่าน้องๆ ทั้ง 14 คนที่เหลืออยู่ จะได้นำเคล็ดลับไปพัฒนาเรื่องของตัวเองให้ดียิ่งขึ้น

น้องๆ อย่าลืมเข้าไปกดโหวต คอมเมนท์ให้กำลังใจเพื่อนๆ ที่กำลังแข่งขันอยู่ด้วยนะคะ