ชายหนุ่มกลุ่มหนึ่งเดินทางเข้าไปหาไม้ในป่าลึกด้วยกัน 7 คน หลังจากที่ฟันฝ่าอุปสรรคในป่าแล้วนั้น ระหว่างกลับหมู่บ้านก็เจอกับเสือร้านที่คร่าชีวิตคณะเดินทางไปทีละคน พวกเขาต้องหาวิธีที่จะเอาชนะ “เสือร้าย” ให้ได้
 

หนังสือเรื่องเสือ ฉบับภาษาไทย

ทำไมถึงควรอ่านนวนิยายชุดนี้?

จริงๆ แล้วนิยายจตุรภาคเกาะบูรู (Tetralogi Buru) นี้ประกอบด้วยสี่เล่มด้วยกัน แต่มีแปลเป็นภาษาไทยเพียงแค่ 3 เล่มเท่านั้น โดยเล่มที่สี่มีชื่อว่า Rumah Kaca ผลงานชุดนี้เป็นของปรามูเดีย อนันตา ตูร์ อดีตอาจารย์มหาวิทยาลัยสอนประวัติศาสตร์และวรรณคดีอินโดนีเซีย ก่อนที่เขาจะถูกกุมขังเพราะเข้าร่วมขบวนการต่อต้านการเมืองในปี พ.ศ. 2490-2492 และที่นั่นเองเขาได้เริ่มเขียนนวนิยายชุดนี้

บิดาของเขาเป็นนักชาตินิยม ขณะที่มารดาเป็นนักต่อสู้เพื่อสิทธิสตรี หลังจากปรามูเดียถูกจับกุมขังยาวนานถึง 4 ปี รัฐบาลดัชท์ก็ปล่อยตัวออกมา แต่เขาก็ถูกจับอีกครั้งในปี พ.ศ. 2508 เนื่องจากปรามูเดียเป็นนักหนังสือพิมพ์และเขียนข่าวเกี่ยวกับรัฐบาลสหรัฐอเมริกา และในปี พ.ศ. 2522 ก็ได้รับการปล่อยตัวแต่ถูกกักบริเวณไว้ ทำให้ไม่สามารถออกนอกประเทศได้ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2542 เขาก็ได้รับอิสระ ก่อนจะไปเปิดตัวหนังสือชุดจตุรภาคนี้ที่สหรัฐอเมริกา

ปรามูเดียตอนยังหนุ่ม
(ขอบคุณรูปภาพจาก : http://heracliteanfire.net/)
 

ที่เกริ่นมาซะยืดยาวเพราะพี่คิดว่าปรามูเดียเป็นนักเขียนที่มีชีวประวัติน่าสนใจมากๆ เลยนะคะ แล้วเขาก็ได้ถ่ายทอดชีวิตของเขาผ่านมุมมองของมิงเก ตัวเอกของเรื่องผู้สืบเชื้อสายพระวงศ์และได้เข้ารับการศึกษาเเบบชาวยุโรป อย่างที่รู้กันดีว่าอินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีหลากหลายเชื้อชาติและชนชั้น แล้วพ่อหนุ่มมิงเกคนนี้เนี่ยก็พยายามรวบรวมคนหลายเชื้อชาติเข้ามาร่วมแรงร่วมใจกัน ทั้งหมดก็เพื่ออิสระภาพทางความคิดและการแสดงออกที่ทุกคนควรมี หรือถ้าจะเรียกให้ถูกก็คงเหมือนกับต้องการประชาธิปไตยนี่แหละค่ะ

ในปีพ.ศ. 2523 หลังจากที่ปรามูเดียได้รับการปล่อยตัวแล้วนั้น นิยายเรื่องนี้ก็ได้ตีพิมพ์จริงๆ จังๆ และขายดิบขายดีมากจนกระทั่งถูกทางการสั่งห้าม โยโซฟ อีชัก ผู้จัดพิมพ์ถูกขังคุก ส่วนแมกซ์ เลน นักการทูตชาวออสเตรเลีย ผู้แปลนวนิยายเซ็ตจตุรภาคเกาะบูรูเป็นภาษาอังกฤษก็ถูกประกาศให้เป็นบุคคลต้องห้าม ถึงแม้แบ็คกราวน์ของเรื่องจะเล่าถึงสมัยก่อนการประกาศเป็นเอกราชของอินโดนีเซีย แต่ก็ยังสร้างความไม่พอใจให้รัฐบาลอยู่ดี เพราะนิยายเรื่องนี้วิพากษ์วิจารณ์ระบบการปกครองที่กดขี่ของลัทธิอาณานิคมค่ะ

มิงเกในอุดมคติของนักเขียนค่ะ
(ขอบคุณรูปภาพจาก : http://heracliteanfire.net/)
 

ทีเด็ดของนวนิยายชุดจตุรภาคเกาะบูรูยังไม่หมดเพียงเท่านี้นะคะ เพราะมันยังถูกแปลมากกว่า 20 ภาษาทั่วโลก! ความลับของหนังสือชุดนี้คือการรวบรวมประวัติศาสตร์ขึ้นมาแล้วถ่ายทอดสู่สายตาประชาชนในรูปแบบของนวนิยาย เขารวบรวมเหตุการณ์ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิวัติในฟิลิปปินส์ การต่อสู้ของชาวอาเจะห์และบาหลี รวมถึงการก่อตั้งหนังสือพิมพ์ของชาวพื้นเมืองเป็นต้น

ปรามูเดียในปัจจุบันค่ะ
(ขอบคุณรูปภาพจาก : http://heracliteanfire.net/)
 

ในนิยายชุดนี้ไม่ได้วิจารณ์แค่ลัทธิอาณานิคมเท่านั้น แต่ยังวิจารณ์ถึงลัทธิทุนนิยมที่กำลังเกิดขึ้น การกีดกันชนกลุ่มน้อย และการยกย่องผู้หญิงในฐานะนักสู้ หากน้องๆ ศึกษาประวัติศาสตร์อินโดให้ดีจะพบว่าชาวชวานั้นมีอิทธิพลทางการเมืองมากกว่าชนชั้นชาติต่างๆ ในอินโดนีเซีย ชวามีการแบ่งชั้นวรรณะ ปรามูเดียจึงเรียกร้องให้อินโดนีเซียจัดตั้งรัฐบาลที่ประกอบด้วยประชาชนทุกชนชั้น ทุกเกาะและทุกเชื้อชาติ ไม่ใช่ให้ชาวชวามีอิทธิพลมากขนาดนี้ นี่จึงเป็นสาเหตุที่ปรามูเดียเขียนนิยายเป็นภาษามลายู

เมื่ออ่านในหนังสือจะพบว่า มิงเก ตัวเอกของเรื่องมีความคิดที่ต้องการให้ประเทศหมู่เกาะนี้มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน นี่เลยทำให้ปรามูเดียได้รับรางวัลแมกไซไซในปี ค.ศ.1995 และยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลโนเบลอยู่หลายครั้งเลยค่ะ นับว่าน่าสนใจมากๆ เลยนะคะน้องๆ ^^
 

หนังสือชุดจตุรภาคเกาะบูรู เวอร์ชั่นภาษาไทย
 

เป็นอย่างไรบ้างคะกับวรรณกรรมที่พี่น้ำผึ้งนำมาฝากในวันนี้ จะเห็นได้ว่าแต่ละเรื่องนั้นแฝงไปด้วยแง่คิดและปรัชญาทั้งนั้นเลยนะคะ โดยเฉพาะตัวนักเขียนที่นับว่ายิ่งใหญ่เหลือเกิน ดูเหมือนว่าแต่ละท่านจะเป็นนักสู้เพื่อเสรีภาพนะคะ :D พี่เชื่อว่าถ้าได้อ่านแล้วจะต้องได้ข้อคิดกลับไปแน่นอนเลยค่ะ ใครอ่านเรื่องไหนแล้วเป็นยังไงบ้างก็อย่าลืมมาเล่าให้ฟังนะคะ ส่วนใครยังไม่อ่าน พี่ก็อยากให้น้องๆ ไปอ่านกันเยอะๆ เนอะ นับว่าเป็นการเรียนรู้ประวัติศาสตร์ของประเทศในอาเซียนอย่างหนึ่งด้วย 

อันที่จริงพี่ว่าวรรณกรรมอินโดยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจมากๆ เลยนะคะ โดยเฉพาะวรรณกรรมยุคใหม่ที่พี่ไม่ได้กล่าวถึงในวันนี้ แต่ไว้คราวหลังถ้ามีโอกาสจะนำมาฝากน้องๆ นะคะ :)

ก่อนจากกันพี่ก็ขอทิ้งด้วยประโยคคมๆ จากมิงเกที่กล่าวไว้ใน ‘รอยย่างก้าว’ สักนิด “ทุกสิ่งทุกอย่างที่มีคุณค่าในอารยธรรมมนุษย์ ไม่เพียงแต่มีต้นกำเนิดมาจากความฝัน แต่ยังได้รับแรงบันดาลใจมาจากความฝัน จากจินตนาการ ... คุณคิดว่ารถยนต์กับหัวรถจักรสร้างขึ้นมาได้ด้วยการยอมรับสิ่งต่างๆ อย่างที่เป็นอยู่หรือ? เปล่าเลย มันเกิดมาจากความฝันและจินตนาการเช่นกัน”