สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีทุกคน มาเจอพี่หญิงกันอีกครั้งแล้วนะคะ ในวันนี้พี่หญิงก็พกนิยายดีๆ น่าอ่านมาแนะนำให้ทุกคนรู้จักอีกเช่นเคย ซึ่งนิยายที่พี่หญิงหยิบยกมาชวนทุกคนพูดคุยในวันนี้ก็ไม่ใช่อื่นไกลเลยเป็นนิยายรักกลิ่นอายญี่ปุ่นเข้มข้นที่อยู่ในหมวดนิยายรักคอมเมดี้ของเรานั่นเองค่ะ (และพี่หญิงแอบบอกเลยว่า ความน่าสนใจของนิยายเรื่องนี้ไม่ธรรมดามากๆๆๆ)

คำโปรย

หนุ่มกินพืชขนานแท้ ผู้คุ้นเคยกับวัตถุโบราณและพิพิธภัณฑ์มากกว่าการออกเดทกับสาวๆ เขาคือทายาทคนสำคัญแห่งตระกูลอิวาคุระผู้เฝ้าคลังสมบัติแห่งชาติ แต่ความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นทั้งหลายก็ไม่ช่วยเรื่องการรับมือกับปัจจุบันเท่าไหร่ โดยเฉพาะเมื่อมาเจอผู้หญิงประหลาดที่นอกจากจะทุ่มผู้ชายด้วยแขนเดียวได้แล้วยังชอบพูดจาประหลาดๆ ใส่เขาไม่หยุด ทำเอาเขาถึงกับไปไม่เป็นเลยทีเดียว

โอตาคุสาวผู้เชี่ยวชาญเรื่องการเคลียร์เควสในเกมจีบหนุ่ม และพร้อมเปย์เหล่าหนุ่ม 2D ทุกเมื่อจนเงินไม่มีติดกระเป๋า ซ้ำยังถูกพักงานเนื่องจากการก่อเหตุโดยไม่ตั้งใจ และในขณะนั้นเองหนุ่มหล่อผู้มาพร้อมกับพินัยกรรมประหลาดๆ ก็ย้ายมาอยู่ด้วย ทว่าเพราะวันๆ มัวคุยแต่กับผู้ชายสองมิติหรือไม่ก็ไล่หวดพวกนักเลงเธอจึงเกือบลืมไปแล้วว่าวิธีเข้าหาผู้ชายที่ถูกใจแบบคนปกตินี่เขาทำกันยังไง!

หลังอ่านนิยายเรื่องนี้ พี่หญิงแอบรู้สึกเซอร์ไพร์สไม่น้อยเลยนะคะ เพราะถ้าดูเผินๆ จากคำโปรย นิยายเรื่องนี้ก็คล้ายเป็นนิยายแนวรักโรแมนติกที่ขายความฟินของคู่พระนางทั่วๆ ไป แต่เมื่อได้อ่านเนื้อหาข้างใน เราจะพบว่าไม่ใช่เลย นอกจากเรื่องราวความรักระหว่างพระนางแล้ว เนื้อหาภายในเรื่องยังเปรียบเหมือนเขาวงกตที่เต็มไปด้วยปริศนามากมาย ยิ่งจมลึกไปกับเนื้อเรื่องมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสับสนไปกับจิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆ ที่ผู้เขียนทิ้งไว้เป็นเบาะแสสู่ความจริงของเรื่องราว เสมือนเดินวนอยู่ในเขาวงกตที่ไม่มีทางออก (ทั้งที่จริงๆ มันมี แต่เราโดนหลอกล่อให้ไปไม่ถึงเท่านั้น!) ซึ่งมีตัวดำเนินเรื่องหลักๆ คือ อิวาคุระ ทัตซึยะ และ โยริคาวะ โยชิโกะ คู่พระนางของเรื่องนั่นเองค่ะ

และจากที่กล่าวมาเบื้องต้น พี่หญิงเชื่อว่าน้องๆ หลายคนคงจะเริ่มรู้สึกเห็นด้วยกับพี่หญิงกันแล้วใช่ไหมคะ ว่าความน่าสนใจของนิยายเรื่องนี้ไม่ธรรมดาเลยจริงๆ และเพื่อเป็นการตอกย้ำถึงความดึงดูดใจเข้าไปอีก พี่หญิงก็ขอแยกเนื้อหาของนิยายเรื่องนี้ออกเป็น 2 ส่วนหลักๆ มาพูดคุยกับทุกคนแล้วกันนะคะ

ส่วนแรก... เรื่องราวความรักระหว่างคู่พระนาง

แน่นอนว่านิยายเรื่องนี้จัดอยู่ในหมวดนิยายรักคอมเมดี้ (ขีดเส้นใต้ตัวโตๆ ไว้เลย) เรื่องราวความรักระหว่างพระนางจึงเป็นตัวชูโรงที่สำคัญมากๆ ซึ่งในส่วนนี้ผู้เขียนก็ทำออกมาได้ดีงามชวนฟินมากๆ เลยค่ะ ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เป็นไปอย่างค่อยเป็นค่อยไป ค่อยๆ ขยับจากคนแปลกหน้าที่ต้องมาอยู่ร่วมกันเพราะเหตุจำเป็น สู่การมีความรักให้แก่กันอย่างช้าๆ การดำเนินเรื่องในลักษณะนี้ ทำให้ผู้อ่านอย่างพี่หญิงเห็นถึงพัฒนาการความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกนางเอกได้อย่างชัดเจนมากๆ และความรู้สึกที่ถูกสื่อออกมาก็มีความเป็นธรรมชาติมากๆ แถมนอกจากนี้ผู้เขียนยังออกแบบตัวละครออกมาได้มีความน่าสนใจขั้นสุด ผู้เขียนวาง “ทัตซึยะ” พระเอกของเรื่องให้เป็นคาแร็คเตอร์ตัวละครชายที่ไม่เคยมีประสบการณ์เกี่ยวกับผู้หญิงเลย พอมาโดนนางเอกที่เชี่ยวชาญเรื่องแบบนี้ (จากประสบการณ์ในเกมจีบหนุ่ม) จีบเข้าหน่อย ก็เขินจนทำอะไรไม่ถูก แต่พอบทจะรุกก็ทำเอาพี่หญิงอ่านแล้วฟินเกินหน้าเกินตานางเอกไปไกลเลยคะ (ฮา)

ส่วนที่สอง... ปริศนาภายในเรื่อง

ความดีงามอย่างที่สองที่พี่หญิงไม่กล่าวถึงไม่ได้ของนิยายเรื่องนี้ก็คือ ปริศนาภายในเรื่องนี่ล่ะคะ คือมีความซับซ้อนซ่อนเงื่อนลึกล้ำหนักมากๆๆๆ ด้วยพล็อตหลักของนิยายเรื่องนี้ที่ไม่ได้เน้นปมปัญหาระหว่างความรักระหว่างพระนาง แต่เน้นหนักไปที่การสืบหาความจริงของปริศนาที่คุณย่าของพระเอกทิ้งเอาไว้หลังเสียชีวิตลง เส้นการดำเนินเรื่องจึงเป็นไปแบบคู่พระนางค่อยๆ ตามสืบหาความจริงไปเรื่อยๆ ซึ่งไอ้การตามหาความจริงของคู่นี่แหละ ที่เป็นจุดพีคของนิยายเรื่องนี้เลย (อ่านถึงตอนทั้งคู่ช่วยกันสืบสวนแล้ว แอบคล้ายๆ เชอร์ล็อกโฮมส์ กับวัตสัน อยู่เหมือนกันนะ เพียงแต่ในเรื่องนี้ วัตสัน เป็นผู้หญิงเท่านั้นเอง ฮา)

ผู้เขียนเลือกที่จะใช้มุมมองที่ 3 ในการดำเนินเรื่องราว ซึ่งมันทำให้เราเห็นภาพรวมทั้งหมดของนิยายเรื่องนี้ เห็นถึงชิ้นส่วนปริศนาทั้งหมดที่ผู้เขียนค่อยๆ วางเอาไว้ ไม่ใช่เพียงแต่มุมมองของพระเอกนางเอกเท่านั้น จนเผลอคาดเดาไปถึงบทสรุปความจริงของเรื่องราวว่าต้องเป็นอย่างนี้แน่นอน แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่ ผู้เขียนวางกับดักความคิดสร้างเซอร์ไพร์สให้กับนักอ่านได้อย่างไม่ธรรมดาเลย ชิ้นส่วนเบาะแสที่เราคิดว่าผู้เขียนทิ้งไว้ให้เห็นอย่างชัดเจน กลับเป็นเพียงเบาะแสเล็กๆ ที่ถ้าเข้าใจผิดคลาดเคลื่อนเพียงเล็กน้อยก็จะห่างจากบทเฉลยของเรื่องราวไปไกลเลยค่ะ (ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือพี่หญิงเอง เข้าใจผิดไปไกลเลย แง)

โดยรวมแล้วพี่หญิงชอบการดำเนินเรื่องของนิยายเรื่องนี้นะคะ คือมีความเป็นลำดับขั้นตอนชัดเจน การสลับเปลี่ยนฉากการบรรยายก็ทำได้แนบเนียน ไม่สับสน ซ้ำการวางปมปริศนาก็สอดแทรกเข้ามาได้อย่างถูกจังหวะ และบรรยากาศการดำเนินเรื่องก็ไม่เครียดมากจนเกินไป สามารถรักษาความเป็นนิยายรักคอมเมดี้ไว้ได้อย่างเหนียวแน่น (มากกก) แม้ว่าเนื้อเรื่องจะหนักไปทางสืบสวนก็ตาม (ซึ่งจุดนี้พี่หญิงชอบมากบอกเลย เวลาพระนางหยอดกันเป็นอะไรที่บรรยากาศสีชมพูมากๆ เขินสุดๆ ฮา) เป็นนิยายอีกเรื่องเลยที่พี่หญิงอยากให้ทุกคนได้ลองอ่านกัน

สุดท้ายนี้พี่หญิงขอลาทุกคนไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ

พี่หญิง