ฟ้าน้ำค้าง
นักเขียนที่เชื่อว่า...ในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบสำหรับทุกคน

สวัสดีค่ะ ชาวเด็กดีทุกคน ถ้าใครเป็นแฟนนิยายรัก เชื่อมั่นว่าจะต้องคุ้นเคยกับนักเขียนนามปากกา “ฟ้าน้ำค้าง” เป็นอย่างดีกันแน่ๆ เพราะเธอมีผลงานออกมาให้เราชื่นชมกันแล้ว ถึง 8 เรื่อง และแต่ละเรื่องก็ได้รับความนิยมมากๆ โดยเฉพาะเรื่องล่าสุดนี้ “รักเหลือร้าย” ที่มียอดวิวในเด็กดีเกิน 1 ล้านวิว ไปเรียบร้อย แต่เห็นผลตอบรับเกินคาดแบบนี้ เชื่อไหมคะว่าเธอยังไม่คิดว่าผลงานของตัวเองสมบูรณ์แบบสักนิด ฟ้าน้ำค้างยังคิดว่ามีจุดบอดบางอย่างอยู่เสมอ ยังต้องพัฒนาต่อไป

และนอกจากนี้เธอยังเชื่ออยู่เสมอว่าถึงแม้ยอดวิวที่ได้มาจะสำคัญ แต่ก็ไม่ได้สำคัญไปกว่าคอมเมนต์จากนักอ่านที่ช่วยชี้ให้เห็นถึงข้อผิดพลาดต่างๆ ที่บางครั้งตัวเธอเองก็มองข้ามไป และความคิดที่ว่านี้ มันก็ทำให้เห็นถึงความมุ่งมั่นในการพัฒนางานเขียนของเธอได้อย่างชัดเจน จนพี่หญิงอดไม่ได้เลยที่จะรีบมาแชร์พลังงานด้านบวกดีๆ แบบนี้ให้ชาวเด็กดีทุกคนผ่านบทสัมภาษณ์ในครั้งนี้ค่ะ

ซึ่งตัวจริงของ “ฟ้าน้ำค้าง” ผู้สร้างผลงานสุดฟินที่อ่านแล้วชวนให้ใจละลายคนนี้จะเป็นใคร เราไปร่วมทำความรู้จักกับเธอที่ด้านล่างนี้กันได้เลยจ้า
 

สวัสดีค่ะ ฟ้าน้ำค้าง ค่ะ นามเล่นๆ เรียกกันว่าชมพู่ ><  เขียนนิยายมาแล้ว 8 เรื่องฮ่ะ ตอนนี้ก็กำลังใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อย อยากทำอะไรก็ทำ โดยพยายามไม่เขียนนิยายเป็นอาชีพ พยายามไม่ยึดติด อย่างเช่นตอนนี้กำลังหัดวาดรูป ระบายสีค่ะ ^w^

“ฟ้าน้ำค้าง” เป็นนามปากกาที่ตั้งขึ้นมานานมาก แทบจำไม่ได้เลยค่ะว่ามาจากไหน เหมือนก้มหน้าคิดแป๊บเดียวแล้วก็ตั้งเลย ประมาณว่าฉันจะแต่งนิยาย นามปากกาอะไรก็ได้ที่พอดูดี แต่หลังจากนั้นก็ติดลมค่ะ ใช้นามนี้แต่งมายาวเลย 

จุดเริ่มต้นการเขียนนิยาย จริงๆ เขียนตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัยแล้ว 555 แต่ว่าเขียนแล้วเลิก เขียนแล้วเลิกตลอด พอเรียนอยู่ก็ทำไม่ได้เต็มที่ ส่วนตัวนะคะ ไม่สามารถเต็มที่กับทั้งสองอย่างให้ดีได้เลยเลิกไปก่อน ได้โอกาสอีกทีตอนเรียนจบแล้วก็เลยได้ทำเต็มที่ กอปรกับเป็นเรื่องแรกด้วยเลยเขียนค่อนข้างง่าย เพราะเราใช้ประสบการณ์ที่ผ่านๆ มาใส่ไปหมด

คิดว่าประสบความสำเร็จในฐานะนักเขียนแล้วหรือยัง

ยังค่ะ ไม่ประสบความสำเร็จ และคิดว่าคงไม่มีจุดนั้นแน่ๆ เพราะสำหรับชมยังไงก็ยังเห็นข้อบกพร่องของนิยายอยู่ หรือบางทีสมบรูณ์แล้ว แต่คนยังไม่ชอบ ซึ่งมันก็เกิดได้หลายสาเหตุ เขาอาจจะไม่ชอบแนวเรา หรือบางจุดที่มันไม่ใช่ เราก็ทำได้แค่เพียงปลงค่ะ เพราะในโลกนี้ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบสำหรับทุกคน

แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปจากวันนั้นถึงวันนี้ก็คือนิสัยของคนซึ่งเราเอาตัวเองเป็นหลัก เพราะเราเป็นคนอ่านคนแรก เราแต่งมาเราชอบแบบไหน แนวไหน การที่เราได้ทำอะไรใหม่ๆ หรือประสบพบเจออะไรมันก็ส่งผลทำให้งานเขียนเราเปลี่ยนไปเช่นเดียวกัน 
 

 

การเขียนอะไรใหม่ๆ ไม่ซ้ำแนวเดิมคือสิ่งที่ยากสำหรับการเขียนนิยาย

การเขียนอะไรใหม่ๆ โดยไม่ซ้ำกับแนวเดิมๆ หรืองานเดิมๆ ค่ะ งานสองงานแรกนั้นจะเขียนค่อนข้างง่าย เพราะเรายังไม่เคยเอาสิ่งที่ประสบพบเจอมาเขียนลงไปหรือว่าถ่ายทอดกับอะไร มันเลยค่อนข้างเร็วและลื่นไหล

แต่ในฐานะที่เราเป็นคนอ่านและเป็นคนแรกด้วย เราก็อยากเห็นการเปลี่ยนแปลงไปจากงานเดิมๆ แต่อยู่ในขอบเขตที่ยังรับได้ ซึ่งส่วนตัวแล้วเป็นคนไม่มีพรสวรรค์หรือแต่งนิยายไม่เก่งเลย แต่อาศัยจินตนาการนึกคิดเอาๆ ประกอบกับสิ่งที่เราพบเจอไม่ว่าจะข้อมูล หนังสือ ละคร ซีรีส์ เพลง ถ้าเป็นไปได้ก็พยายามเสพ แต่ทุกวันนี้ก็ยังเสพน้อยอยู่เลยค่ะ TT
 

“คอมเมนต์” สำคัญเพราะเป็นกำลังใจและทำให้ฉุกคิดเรื่องพล็อต

กำลังใจในการเขียนของชม ถ้าตรงๆ ไม่โลกสวยนะคะ เงินค่ะ 555 แต่จะเอาจุดนี้มาอ้างอิงและยึดเป็นจุดหลักไม่ได้ การที่เอาเงินมาเป็นแรงผลักทำให้นิยายไม่สนุกเลย มันต้องตัดเรื่องนี้ทิ้งไป (แต่เราก็ทำเพื่อมันแหละ) แล้วออกมากระโดดจินตนาการในโลกใบที่สองที่เราอยากอ่านจริงๆ จะมาแบบใส่อะไรส่งๆ ไม่ได้ เพราะถ้าเป็นเราก็คงจะหยุดหรือเลิกอ่าน เพราะฉะนั้นก็จะพยายามทำให้มันสนุกในฐานะคนอ่านคนแรกเท่านั้น 

คอมเมนต์สำคัญมากค่ะ สำคัญสุดๆ แม้แต่คอมเมนต์ด่า555 เพราะเป็นส่วนที่ทำให้เรามีกำลังใจมากกก(ก ล้านตัว) และฉุกคิดเรื่องพล็อต เรื่องเนื้อหาว่ามันถูกต้องโอเคไหม ถ้ามั่นใจก็เดินต่อ แต่ถ้าไม่ก็ต้องกลับไปแก้ค่ะ 

“รักเหลือร้าย” นิยายที่เล่าถึงความรักในวงการบันเทิง

นิยายรักแนวผ่อนคลายอารมณ์ค่ะ เพราะเวลาเครียดๆ ถ้าใครได้อ่านแนวนี้ก็คงจะคลายลงไปบ้าง

เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับ พระเอกก็เป็นพระเอกในวงการเลยค่ะ แต่นางกำลังจะลาออก เพราะไปทำงานธุรกิจของครอบครัว แต่ก็มีเหตุการณ์ดันให้มาเจอนางเอกตัวป่วนที่นิสัยเบ๊อะ บ๊องๆ แสบๆ ด้วยความที่พระเอกหมั่นไส้เลยทำให้ต้องติดตามเพื่อเอาคืนกันมาราวกับเจ้ากรรมนายเวรค่ะ

พระนางก็จะชอบพูดและแสดงท่าทีเสียดสีกันแบบทำให้เรารู้สึกคันหัวใจยุบยิบๆ พอถึงจุดหนึ่งพระเอกก็จะเปลี่ยนมาจีบนางเอกนางแล้วหยอดคำหวานเก่งจนชวนให้คนอ่านใจละลาย อันนี้รับประกัน ><

แรงบันดาลเรื่องนี้มาจาก...เป็นแนวที่เราไม่เคยเขียนตามเคยค่ะ555 อยากมีแนวนี้บ้างโดยเราเป็นคนกำหนดเรื่องและรายละเอียดเอง ส่วนที่ว่าทำไหมเลือกเขียนเกี่ยวกับวงการบันเทิง เพราะเสพข่าวบันเทิงเยอะ 555 สมัยนี้เนอะ เราเล่นเฟสบุ๊ค อินสตราแกรมก็จะมีข่าวบันเทิง เราก็เลยจับตรงนี้เป็นหัวโขนของพระนาง 

ต้องการสร้างคาแรกเตอร์พระนางให้เป็น “คน” มากที่สุด

แรงบันดาลการสร้างตัวละครคือความต้องการจะสร้างให้เขามีความเป็น ‘คน’ มากที่สุดเท่าที่จะเป็นได้ ยิ่งตัวละครมีดีเทลเท่าไรก็ยิ่งมีเสน่ห์ พยายามไม่ยึดติดกับนางเอกที่สวยแล้วต้องเรียบร้อย หรือ พระเอกที่ต้องแมน พูดเพราะตามใจคนอ่านหวัง เพราะเราคิดว่าเขามีชีวิต เขามีจิตใจ เรากำหนดไม่ได้ตรงๆ (แต่ใช้การมโนได้555) เขาเป็นลูกเราคนหนึ่งที่เราไม่สามารถขีดเส้นได้ว่าเธอจะต้องทำตามพล็อตนะ ทุกอย่างขึ้นอยู่ที่นิสัยตัวละครจริงๆ ค่ะ TT พล็อตเลยมักจะเปลี่ยนตลอด
 

เขียนเพราะสนุก ไม่ได้คาดหวังว่าจะมีคนติดตามเยอะ

ไม่เคยคิดเลยว่าผลตอบรับจะดี และสิ่งที่ทำให้ออกมาปังน่าจะเป็นเพราะเราไม่คาดหวัง ไม่เครียด เขียนเพราะสนุก อยากให้มันสนุก ตัวเราสนุกแค่นั้นเองจริงๆ 

ตอนเห็นยอดวิวทะลุล้านครั้งแรกก็ไม่คิดอะไรเลย 555 เพราะว่าส่วนตัวสนเรื่องคอมเมนต์และคนติดตามมากกว่า แต่เรื่องวิวก็ทำให้ตระหนักได้เหมือนกันว่านอกจากคนที่แสดงตัวแล้วยังมีนักอ่านเงาที่เขาตามอ่านเหมือนกัน ซึ่งนักอ่านเงานี่พลังสูงมากกก 555 อยากอ่านต้องได้อ่าน และเขาก็พร้อมเปย์มาก เพราะตัวเองก็เป็นค่ะ ขอบคุณเป็นที่สุดค่ะ

ส่วนที่ชอบที่สุดของเรื่องนี้ก็คาแรคเตอร์พระนางนี่แหละค่ะ มันดูกัดๆ กินๆ กลืนกันดี นางเอกคิดอะไรพระเอกก็รู้ทันไปซะหมด เลยคิดว่ามันทำให้สนุก
 

สีเหลืองมัสตาร์ด
 

“รักเหลือร้าย” เท่ากับ “สีเหลืองมัสตาร์ด” 

ตอนตั้งฉากหลังสีเวลาเขียนในเวิร์ดใช้ม่วงอ่อนค่ะ แต่ถ้าตามฟีลลิ่งจริงๆ ก็สีเหลืองมัสตาร์ดตามปกแหละ เป็นโทนนิยายที่อ่านแล้วสดใส แต่ก็ไม่ได้ใสจ้าค่ะ มันก็มีขมๆ หน่วงๆ นิดๆ 
 

อยากให้นิยายได้รับผลตอบรับดี ไม่มีสูตรตายตัว

โห คือ ส่วนตัวคิดว่าไม่มีสูตรตายตัวนะคะ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงได้ แต่คิดว่าส่วนที่ช่วยก็คือตัวเรานี่แหละค่ะ ถ้าเราสนุก คนอ่านก็สนุก ตัวเราก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง คนอ่านก็เป็นมนุษย์คนหนึ่ง มันต้องมีอะไรที่กินใจเขาเหมือนที่กินใจเราแน่

ประสบการณ์ตีพิมพ์นิยายกับสำนักพิมพ์ พิมพ์นิยายทำมือ และลงขายในเด็กดี

กับสำนักพิมพ์เขาก็ดูแลเราดีนะคะ ส่งต้นฉบับก็จบโดยที่เราไม่ต้องทำอะไรเลยนอกจากโปรโมตนิดหน่อย แต่กับทำมือคือปวดหัวมากกก แอบวายป่วงนิดๆ 555 แต่สนุกค่ะ ได้ประสบการณ์ด้วย ทุกอย่างแทบออกมาเป็นดั่งใจหวัง ทั้งเรื่องปก เนื้อหา หรือว่าการขาย เราแทบจะรู้จังหวะแทบทุกอย่าง เพราะเราเป็นคนถือข้อมูล เราเขียน เรารู้ว่าจะขายของยังไง555 แต่ก็แค่ส่วนหนึ่งแหละค่ะ เพราะถ้านิยายไม่โดนใจ เข็นยังไงก็เข็นยาก ทำมือนี่เหนื่อยจริงๆ แต่ผลตอบรับทั้งเรื่องรายได้และประสบการณ์ก็แสนคุ้มค่าแหละค่ะ

ในเด็กดีก็มีขายนะคะ อยากอ่านซื้อเลย สะดวกสุดๆ!
 

อย่ายึดติดกับการเขียนเพียงอย่างเดียว ต้องใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้าในการเรียนรู้ 

อยากอ่านอะไรก็เขียนไปแบบนั้น มันเกิดจากการที่เรารับข้อมูลหรืออะไรบางอย่างมาด้วยความสุข ความตื่นเต้น แล้วเราก็อยากจะถ่ายทอดมันออกมาผ่านตัวหนังสือ เพราะฉะนั้นส่วนตัวแล้วคิดว่าอย่ายึดติดกับการเขียนเพียงอย่างเดียว ต้องใช้ประสาทสัมผัสทั้งห้าในการเรียนรู้ ตา หู จมูก ปาก สัมผัส พยายามใช้ให้คุ้มค่าค่ะ
 

การเขียนนิยายเปรียบเหมือนไดอารี่ 

เป็นไดอารี่หรือการเขียนเรื่องราวความรักของมนุษย์ค่ะ เรื่องราวของคนจริงๆ ที่เขารู้สึก เขาคิด เขาดำเนินชีวิต หรือทำงาน โดยไม่ยึดติดเรื่องพล็อตหรือกราฟเป็นสำคัญ แต่ถ้าทำได้คู่กันก็จะดีมากๆ

ฟ้าน้ำค้างถึงชาวเด็กดี

อวยพรปีใหม่ทุกคนนะคะ ทั้งนักอ่านและนักอยากเขียนและกำลังเขียนทั้งหลาย ส่วนตัวชมก็เป็นนักอยากเขียนและกำลังเขียนนี่แหละค่ะ555 อยากทำเริ่มเลยค่ะ แค่สมัครแล้วปล่อยเนื้อหาให้อ่านโลด เดี๋ยวก็ติดลมสนุกกับการเขียนไปเอง >< สุดท้ายนี้ฝากผลงานนิดนุงนะคะ อิอิ 

เกลียดนี้ที่รัก,รักเหลือร้าย, ยิ้มนี้เป็นของพี่ ,Whisper Softly ให้รักโยงใจเราไว้ด้วยกัน, เสน่หาหวนรัก, ผูกรักเพียงใจ, ผูกรักคล้องใจ, ผูกรักฝากหัวใจ

ใครติดตาม ฟ้าน้ำค้าง มาตลอด ก็ขอขอบคุณด้วยนะคะ อาจจะมีเรื่องสนุกตรงใจบ้าง ไม่ตรงใจบ้างให้ตามกันและไม่ตามกันบ้าง แต่ก็ขอบพระคุณเป็นที่สุดค่ะ เพราะถ้าไม่มีทุกคนเดี๊ยนก็คงไม่มาถึงจุดนี้ #กราบบบ 

……………………

จบไปแล้วนะคะ สำหรับการพูดคุยในวันนี้ พี่หญิงต้องขอขอบคุณ “ฟ้าน้ำค้าง” มากๆ ที่มาร่วมแชร์พลังบวกที่จะช่วยสร้างกำลังใจให้กับชาวเด็กดีทุกคน พี่หญิงชื่นชมจากใจเลยค่ะ ถึงแม้เธอจะเป็นนักเขียนที่ได้รับความนิยมมากๆ แต่ก็ไม่เคยถือทิฐิว่าเป็นคนเก่งจนไม่ยอมรับความคิดเห็นใคร และยังให้ความสำคัญกับทุกคอมเมนต์ที่นักอ่านส่งมาเสมอๆ ด้วยคิดว่ามันเป็นทั้งกำลังใจและคำแนะนำในการพัฒนางานให้ดีขึ้น

 สำหรับใครที่เป็นนักเขียนพี่หญิงก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนพัฒนางานเขียนให้ดีขึ้นกันต่อไป พร้อมเปิดใจยอมรับคำแนะนำของคนรอบข้าง

ส่วนใครที่เป็นนักอ่านก็อยากลืมแวะไปติดตามผลงานของฟ้าน้ำค้างนะคะ แล้วทุกคนจะรู้เลยว่า… อาการที่อ่านนิยายไป แล้วอมยิ้มไปเนี่ย เป็นอย่างไร^^

สุดท้ายนี้พี่หญิงก็ขอลาไปก่อน เจอกันใหม่ครั้งหน้า วันนี้สวัสดีค่ะ
 

พี่หญิง