สวัสดีค่ะชาวเด็กดี หมดเนื้อหมดตัวต้อนรับงานสัปดาห์หนังสือไปเท่าไรแล้วคะ (555) พี่อรนี่แทบจะล้มละลายเลยทีเดียว แต่ไม่เป็นไรหนึ่งปีมีแค่สองครั้ง คิดเสียว่าเป็นรางวัลให้ตัวเองและเป็นกำลังใจให้กับนักเขียนแล้วกันเนอะ เอาละสำหรับรุ่นพี่นักเขียนเด็กดีที่พี่อรจะพามาแนะนำในสัปดาห์นี้ขอโม้เบาๆ ว่าเธอลงนิยายในเว็บเด็กดีได้แค่ ครึ่งตอน (ย้ำ! ครึ่งตอน ไม่ได้เขียนผิดนะคะ) บ.ก. จากสำนักพิมพ์ก็ติดต่อของจองเรื่องไปตีพิมพ์ซะแล้ว 

พี่อรว่าหลายคนรู้จักเธอแล้วค่ะ หรืออาจจะรู้จักดีเลยก็ได้ บ้างในนามปากกา ปลายน้ำ บ้างในนามปากกา เลี่ยงหลิน ส่วนตัวพี่อรรู้จักเธอผ่านชื่อนามปากกาหลัง เพราะครั้งหนึ่งเคยอ่านและเลือกผลงานของเธอมาแนะนำลงในคอลัมน์นิยายเด็กดีน่าอ่าน (ธีม นิยายจีนที่รัก) ตอนนี้เรื่องที่แนะนำก็ได้ตีพิมพ์ออกมาเป็นรูปเล่มสวยงาม ต้อนรับงานสัปดาห์หนังสือครั้งที่ 44 ซะแล้ว โอกาสนี้พี่อรเลยขอชวนทุกคนมารู้จักกับเธออีกครั้งผ่านหลากหลายคำถาม ที่ไม่เพียงจะแสดงถึงตัวตน แต่ยังคิดว่าน่าจะช่วยให้นักเขียนใหม่ๆ ได้ฉุกคิดถึงอะไรบางอย่าง เรามาลองทำความรู้จักกับเธอคนนี้ไปพร้อมๆ กันดูนะคะ
 

นอกจากจะเป็นนักเขียนแล้วก็ยังเป็นนักวาด
 

เลี่ยงหลิน: สวัสดีชาวเด็กดีทุกคนค่ะ ชอบชื่อเว็บเด็กดีจังทำให้เหมือนทุกคนเป็นเด็กและนิสัยดี ฮ่าๆ (ยิ้มกว้าง) เลี่ยงหลินเป็นนักเขียนนิยายที่ยึดเป็นอาชีพค่ะ เมื่อก่อนทำงานบริษัทเอกชนแล้วมันจำเจค่อนข้างน่าเบื่อ ต้องติดต่อคนหมู่มาก คุยโทรศัพท์จนหูเปื่อยเลยเกลียดการคุยโทรศัพท์มาจนถึงบัดนี้ เจ้านายปากจัดมากกก (นินทา) ขอลาวันเสาร์ไปงานหนังสือก็ไม่ให้ไป ลาออกซะเลย (อ้าว) แล้วมายึดอาชีพนักเขียนเป็นหลักค่ะ เขียนสนุกบ้างไม่สนุกบ้างแต่โชคดีที่มีแฟนนิยายให้การสนับสนุน เลยมีเวลาให้ตัวเองได้ออกไปท่องเที่ยว เรียนรู้หลายๆ อย่าง การเป็นนักเขียนได้อยู่กับตัวเอง ได้มีเวลาพิจารณาหลายๆ อย่างทำให้เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น เข้าใจสิ่งรอบข้างมากขึ้น โตขึ้น เลิกกวนไปได้ในระดับหนึ่ง (ยิ้มร้าย)

ปัจจุบันนอกจากเป็นนักเขียนแล้วก็มีงานอดิเรกคือถ่ายรูปกับวาดภาพค่ะ (อ้อรูปถ่ายนี่ขายได้ด้วยนะคะ สามารถรับจ้างถ่ายรูปได้ด้วยค่ะ มีรายได้เล็กๆ น้อยๆ อีกทาง) ทุกอย่างมีที่มาที่ไปค่ะ เพราะอยากทำปกนิยายแต่ไม่อยากซื้อภาพเลยซื้อกล้องมาถ่ายภาพแทน อยากได้ปกนิยายเป็นภาพวาดแต่หาซื้อยากเลยหันมาหัดวาดภาพแทน อยากบอกว่าอาชีพนักเขียนเป็นอาชีพที่มีความสุขจริงๆ เป็นคนนิสัยติสต์ๆ หน่อย ไม่ค่อยเข้าสังคม ชอบอยู่คนเดียว ไปดูหนังคนเดียว เที่ยวคนเดียว พูดคนเดียว (เอ๊ะไม่ใช่แล้ว) ไม่ชอบผูกติดกับใคร รู้สึกมันทำให้เราใช้ชีวิตง่ายๆ สบายๆ ดีค่ะ
 

เลี่ยงหลิน: นามปากาก 亮林 เลี่ยงหลิน แปลว่า ผืนป่าแห่งแสงสว่าง

จริงๆ แล้วเป็นคนง่ายๆ คิดง่ายๆ ทำง่ายๆ อยากได้นามปากกาจีนก็หาในอากู๋เลยค่ะ ไม่คำนวณฤกษ์ยามตัวอักษรบลาๆๆๆ ใดๆ ทั้งสิ้น ไปเจอชื่อนี้ในเว็บเด็กดีนี่แหละ (เว็บนี้อรรถประโยชน์เนอะ) พอเห็นความหมายแล้วชอบ โดยเฉพาะคำว่าหลินเป็นคำพ้องของนามสกุลในภาษาจีนที่ใช้อยู่ค่ะ (ที่บ้านใช้แซ่) เลยตัดสินใจใช้นามปากกานี้
 

เลี่ยงหลิน: ก่อนหน้านี้ใช้นามปากกาปลายน้ำค่ะ ส่วนมากเป็นนิยายที่ขายเองพิมพ์เอง ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักมากนักแต่ก็มีแฟนนิยายพอเป็นกำลังใจให้ส่วนหนึ่งเป็นคนที่เขียนนิยายหลายแนวมาก แนววัยรุ่น นิยายรักผู้ใหญ่ นิยายแนวทะเลทราย นิยายแนวพารานอมอล คือถ้าชอบอ่านนิยายแนวไหนก็สามารถเขียนได้หมดค่ะ
 

เริ่มแรกของการเขียนนิยายเริ่มมาจากนิยายวัยรุ่นแนวแจ่มใสค่ะ ตอนนั้นอ่านแล้วชอบเลยเขียน ซึ่งอยากขอบคุณสำนักพิมพ์แจ่มใสด้วยที่เป็นจุดเริ่มต้นให้นักเขียนหลายๆ คนมีวันนี้ ถึงแม้จะเห็นกระแสต่อต้านนิยายแนวอิโมติคอนของแจ่มใสเลิฟซีรีย์อยู่ประปราย แต่สำหรับเลี่ยงหลิน แจ่มใสทำให้หนังสือนิยายเข้าหาคนอ่านได้ง่ายขึ้น เปิดตลาดให้กว้างขึ้น ทำให้เด็กๆ รักการอ่านมากขึ้น อยากให้ทุกคนคิดว่าไม่มีใครที่จะยืนอยู่กับที่ตลอดไป อย่างเลี่ยงหลินเองก็เคยเขียนนิยายวัยรุ่นและเติบโตมาเขียนนิยายแนวผู้ใหญ่ในวันนี้ ทุกคนต่างเริ่มจากจุดเล็กๆ ก่อนทั้งนั้น อยากให้เพื่อนๆ ที่อยากเป็นนักเขียนเริ่มจากสิ่งที่ตัวเองรัก เพราะการทำสิ่งที่ตัวเองรักถึงแม้จะยากขนาดไหนมันก็จะสามารถผ่านไปได้ด้วยความสุข
 

และอยากขอบคุณเว็บเด็กดีด้วยเพราะเลี่ยงหลินเองก็มีคนรู้จักเพราะการลงนิยายในเว็บเด็กดีเมื่อประมาณสิบปีก่อน เว็บเด็กดีเติบโตขึ้น นักเขียนหลายคนในนี้ก็เติบโตไปพร้อมกัน แฟนนิยายเมื่อก่อนรู้จักกันตั้งแต่ยังเรียนอยู่มัธยมจนบัดนี้เข้าสู่วัยทำงานกันหมดแล้ว เว็บเด็กดีคือจุดนัดพบของเด็กที่พาไปสู่คำว่าผู้ใหญ่ที่มีศักยภาพ น้องๆ หลายคนเป็นแบบอย่างที่ดีให้แก่เด็กที่อยู่ในวัยชักจูงได้ง่ายเป็นเรื่องน่าชื่นชมมากๆ ค่ะ
 

เลี่ยงหลิน: ทีแรกเรียกว่าไม่สนใจเลยมากกว่าค่ะ ข้อที่เป็นอุปสรรคมากที่สุดคือนิยายจีนจำชื่อตัวละครยากมาก (มองปากเลี่ยงหลินนะคะยากมว๊ากกก) ด้วยเป็นคนค่อนข้างไฮเปอร์ไม่อยู่สุขจำอะไรไม่ค่อยได้ทำให้นั่งมองกองนิยายจีนที่ซื้อให้น้องสาวอ่านมานาน แต่พอเริ่มเบื่อแนวนิยายที่อ่านก็เลยหันไปจับนิยายแบบคุกกี้ของสำนักพิมพ์แจ่มใสซึ่งเป็นนิยายแปลจีน เล่มเล็กอ่านง่ายเนื้อเรื่องกระชับ พอได้เริ่มอ่านก็เลยตะลุยอ่านไปเรื่อยๆ ค่ะ นิยายจีนโบราณเรื่องแรกที่อ่านเป็นจริงเป็นจังก็คงเป็นเรื่อง ยอดกุนซือทะลุมิติ ตำนานรักเหนือภพ ลำนำวิหคสวรรค์ จนไปชอบนิยายเรื่องจอมนางคู่บัลลังก์ชอบการเดินเรื่องและการแปลหลายๆ อย่างเลยค่ะ อ่านนิยายบ้าง ดูซีรีย์จีนบ้าง ผ่านไปไม่กี่เดือนก็เลยอยากเขียนจนเกิดเป็นเรื่องดวงใจไร้กาลขึ้นมา ซึ่งเป็นงานที่หินมากเลยนะคะ ด้วยวิทยายุทธ์ที่ยังอ่อนด้อย แต่ก็เขียนด้วยความตั้งใจ มุมานะพยายามเป็นอย่างยิ่ง ขอฝากตัวนักเขียนมือใหม่ด้วยนะคะ
 

ปกหวานของ ดวงใจไร้กาล นิยายเรื่องล่าสุดที่เพิ่งวางแผง 

 

บุปผาโรยราร่วงหล่น สายชลพลัดพรากสิงขร
สายร่างหนึ่งนางจากจร มิอาวรณ์ดวงใจไร้กาล
 

ดวงใจไร้กาล เป็นเรื่องราวของเด็กหญิงอัจฉริยะวัยสิบขวบที่ตายแล้วกลับไปเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณเป็นเฉินหย่งชิ่ง เปลี่ยนนิยามคำว่าเกิดใหม่ที่ไม่ได้กลับไปเกิดในอนาคตแต่กลับไปในอดีตกาลพร้อมความทรงจำในภพก่อน หย่งชิ่งมีพี่ชายสี่คนที่รักและหวงน้องสาวสุดๆ พี่ชายแต่ละคนก็มีบุคลิกลักษณะแตกต่างกันเป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้เลยทีเดียว เมื่ออายุสิบขวบหย่งชิ่งได้ไปแข่งหมากล้อมและเป็นจุดเริ่มต้นการผจญภัยและกงล้อแห่งโชคชะตาเริ่มหมุนเปลี่ยนอีกครั้ง ตั้งแต่การเข้าวังไปพบองค์จักรพรรดิ รักแรกพบกับท่านอ๋องนักรบผู้เก่งกล้า และความรักที่ถูกทดสอบด้วยอุปสรรคหลายรูปแบบ ทั้งตื่นเต้นสนุกสนาน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและน้ำตา เรื่องนี้เป็นแนวกินเด็กค่ะ รักกันตั้งแต่นางเอกยังเด็ก อย่าลืมติดตามกันนะคะ
 

เลี่ยงหลิน: ต้องอ่านเยอะๆ ค่ะ ชอบสำนวนแนวไหนก็อ่านแนวนั้น อ่านอย่างพิจารณา สังเกต จับใจความอย่างตั้งใจ แล้วใส่ความเป็นตัวเองเข้าไปทำให้ผลงานที่ออกมาไม่เหมือนใครและเป็นของเราเองค่ะ แต่สิ่งสำคัญคือต้องสามารถสื่อให้คนอ่านเข้าถึงความรู้สึกที่เราถ่ายทอดผ่านตัวอักษร การลำดับเรื่อง การย่อหน้า การเว้นวรรคตอนก็สำคัญมันจะช่วยในเรื่องการใช้จังหวะสร้างอารมณ์ความรู้สึกได้เป็นอย่างดี แต่อยากให้ทุกคนจำไว้ว่าก่อนจะมาเป็นนักเขียนที่ดีเราต้องเป็นนักอ่านตัวฉกาจก่อนค่ะ
 

เลี่ยงหลิน: โว้วๆๆๆ พี่อรทำการบ้านมาดีมาก ปรบมือรัวๆ ขอบคุณมากที่ให้เกียรตินักเขียน

โดยส่วนตัวชอบอ่านนิยายที่มีดราม่าพอให้มีเรื่องราวค่ะ จึงค่อนข้างถนัดกับการเขียนนิยายที่ใช้อารมณ์ความรู้สึก ดวงใจไร้กาลจะเน้นความรักหลายรูปแบบ โดยเฉพาะความรักระหว่างพี่น้อง อย่างแรกที่ต้องทำคือเราต้องให้คนอ่านมีความรู้สึกผูกพันกับตัวละครก่อน เพื่อให้สามารถชักจูงอารมณ์ร่วมของคนอ่านได้ง่ายขึ้น ฉะนั้นตัวละครต้องมีเอกลักษณ์ให้คนอ่านจดจำได้ อาจจะมีนิสัย คำพูด หรือการกระทำที่โดดเด่นจนคนอ่านจำได้ แล้วค่อยๆ โยงเรื่องราวไปถึงจุดที่ทำให้เกิดเรื่องราวเสียน้ำตา ไม่ว่าจะทุกข์ หรือสุข คนเราก็สามารถหลั่งน้ำตาได้ทั้งนั้นค่ะ

แต่การจะเขียนให้นักอ่านรู้สึกได้ คนเขียนต้องรู้สึกเองก่อนค่ะ บางฉากที่เขียนอ่านทีไรก็น้ำตาซึมทุกครั้งเหมือนกัน คือมันถ่ายทอดมาจากใจ เราต้องเข้าไปในเหตุการณ์ที่เขียน เข้าลึกถึงจิตใจตัวละครแต่ละคนว่าคนไหนรู้สึกอย่างไรแล้วหาคำ ประโยคที่ใช้แทนความรู้สึกได้ทั้งหมด ไม่ต้องมากไม่ต้องยาว แต่ต้องกระชับและกระชากใจ คนอ่านจะเข้าถึงและรู้สึกได้มากกว่า แต่การเขียนก็ขึ้นอยู่กับเทคนิคเฉพาะตัวของนักเขียนแต่ละคน อย่าลืมตัวตนของเราจะดีที่สุดค่ะ
 

เลี่ยงหลิน: เสน่ห์ของนิยายจีนคือพล็อตเรื่องที่เล่นได้เยอะมากค่ะ จินตนาการไม่มีที่สิ้นสุดแทบไม่ต่างกับนิยายแฟนตาซีเลย แต่เข้าถึงคนอ่านได้ง่ายกว่าเพราะคนไทยอยู่กับหนังจีนกำลังภายในมานานหลายสิบปีแล้ว ยิ่งตอนนี้เป็นยุคของโซเชียลเน็ตเวิร์คที่ทำให้เราสามารถท่องไปทั่วโลกได้บนหน้าจอคอมพิวเตอร์หรือโทรศัพท์มือถือ มี Google Translate และวุ้นแปลภาษาก็น่าจะตามมาอีกไม่ช้า การเข้าถึงนิยายจีนจึงง่ายมาก ขนาดเดี๋ยวนี้ก็มีนิยายแปลจีนในเว็บเด็กดีให้อ่านฟรีโดยไม่ต้องเสียเงิน ด้วยเนื้อหาที่สนุก แปลกใหม่น่าตื่นเต้นจึงทำให้นิยายจีนเป็นที่แพร่หลายมาก
 

เลี่ยงหลิน: ดวงใจในจันทรา เกิดจากแรงเชียร์ของแฟนนิยายซึ่งเป็นคู่พี่ชายใหญ่ของนางเอกกับคู่หมั้นนางเอกที่ทะเลาะกันได้ตลอดเวลา เป็นคู่กัดที่น่ากระตุ้นต่อมจิ้นสำหรับสาววาย จริงๆ เป็นคนที่อ่านและเขียนนิยายได้ทุกแนว (ถ้าชอบ) จึงอยากลองเขียนแนวบอยเลิฟ จะว่ายากก็ยาก จะว่าไม่ง่ายก็ไม่ง่าย เอ๊ะ! ยังไง? ความยากง่ายต่างกันตรงการเล่าเรื่องมั้งคะ เพราะในเรื่องจะมีแต่ผู้ชายสรรพนามที่ใช้จึงต้องไม่ให้สับสนว่าหมายถึงใคร ใครเป็นคนเล่าในแต่ละย่อหน้า ซึ่งต้องไม่ซ้ำและน่าเบื่อด้วย อีกความแตกต่างคือเรื่องนี้จะเป็นแนวจีนโบราณเต็มตัว เพราะเรื่องดวงใจไร้กาลหย่งชิ่งยังมีความทรงจำของคนในยุคปัจจุบันความนึกคิดจึงทันสมัยกว่า ทั้งสองเรื่องเป็นนิยายรัก ไม่ว่าจะเป็นนิยายรักชายหญิงธรรมดา หรือนิยายชายรักชาย สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนคือการดำเนินเรื่องที่บนพื้นฐานของความรัก อยากให้นักอ่านหลายๆ ท่านลองเปิดใจกับนิยายวายดูค่ะ (ถ้าเปิดใจท่านจะเสียทรัพย์หนักมากกก อย่างแน่นอน ทุกวันนี้เลี่ยงหลินผลิตไตไม่ทันแย้ว) ดวงใจในจันทรา จะตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ everY ค่ะ อย่าลืมติดตามกันนะคะ
 

เลี่ยงหลิน: เนื่องจากเป็นนักเขียนเต็มตัวเลยไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องการบริหารเวลาค่ะ แต่โดยมากชอบเขียนตอนกลางคืนเหมือนนักเขียนหลายๆ ท่าน มันสงบอยู่กับตัวเองสมองแล่นได้ดีกว่าตอนกลางวันที่มีคนในบ้านเดินไปเดินมา แต่เป็นคนเขียนนิยายช้าค่ะ ยิ่งเขียนมานานขึ้นก็ทำให้การเขียนแต่ละเรื่องช้ามากขึ้น คิดหลายตลบ ต้องรักษาคาแร็คเตอร์ตัวละครไม่ให้หลุดทั้งคำพูดและกิริยาอาการ การใช้คำ การลำดับเรื่องราวให้น่าติดตาม ตอนกลางวันที่ไม่ค่อยได้เขียนนิยายก็มักจะวาดรูปหรือไม่ก็ออกไปถ่ายรูปค่ะ เป็นการสร้างจินตนาการไปในตัว เปิดหูเปิดตาหาสิ่งแปลกใหม่ให้ตัวเอง ใช้ชีวิตนักเขียนอย่างคุ้มค่า สาเหตุที่ดวงใจไร้กาลเล่มหนามากเพราะมันเป็นนิยายจีนค่ะ แล้วเรื่องนี้มีการปูเรื่องตั้งแต่นางเอกเกิดไปจนแก่ มันจึงค่อนข้างยาว ซึ่งทำให้ไม่ได้เขียนตอนพิเศษบางตอนที่คิดไว้เพราะแค่เขียนจบก็ยาวกว่า 367 หน้าเอสี่แล้ว หนังสือเล่มนี้หนา 741 หน้านิยาย หนัก 763 กรัม หนาและหนักมากจริงๆ ค่ะ
 

เลี่ยงหลิน: ปัญหาใหญ่สุดคือการรวบรวมสมาธิค่ะ อย่างที่บอกว่าเป็นคนไฮเปอร์ไม่ชอบทำอะไรอย่างเดียวนานๆ ฮือๆๆ เป็นอุปสรรคมากเลยค่ะ วิธีแก้ปัญหาตอนนี้ใช้การวาดรูป ทำให้มีสมาธิมากขึ้นค่ะ แต่ก็ยังเขียนนิยายช้าอยู่ดี (หัวเราะทั้งน้ำตาฮือๆๆๆ)
 

เลี่ยงหลิน: อืมนั่นสิคะ... ยังแปลกใจตัวเองอยู่เหมือนกัน เราต้องสร้างเพื่อนในจินตนาการมั้งคะ ให้พวกเขาเป็นเพื่อนของเรา ซึมซับนิสัยเพื่อนของแต่ละคนอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้วถ่ายทอดออกมาเพราะมันจะมีอารมณ์ความรู้สึกและมุมมองในแบบลึกซึ้งออกมาด้วย สำหรับการเขียนนิยายเรื่องอื่นบางครั้งตัวละครอาจจะนิสัยคล้ายกับเพื่อนในชีวิตจริงบ้าง แต่เรื่องดวงใจไร้กาลนี่เพื่อนในจินตนาการหมดเลยค่ะ ยากเหมือนกันนะคะ แต่เราก็ทำได้แล้ว เย้
 

เลี่ยงหลิน: อย่างแรกเลยคืออยากให้ทุกคนทำในสิ่งที่ตัวเองรักค่ะ อย่าทำเพราะกระแส ทำเพราะเพื่อนทำ ทำเพราะมันเท่ มันเด่น ถ้าคุณทำเพราะรักคุณจะไม่เบื่อและมีความสุขในงานที่เขียนออกมา อ่านหนังสือให้มาก อ่านทุกแนว นิยาย สารคดี ประวัติศาสตร์ นิตยสาร วิชาการ แต่อย่าอ่านผ่านๆ นะคะ อ่านแล้วจับใจความ จับรูปแบบการเขียน จับรูปประโยคเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ให้เรา ใช้ภาษาไทย พูดภาษาไทยให้ชัดเจนและถูกต้อง (อย่าบอกว่าเลี่ยงหลินใช้ภาษาวิบัติน้า เพราะตัวอักษรไม่มีอารมณ์ให้เห็น บางครั้งจึงใช้ภาษาพวกนั้นบ้างเป็นบางครั้งค่ะ แต่ไม่เคยเผลอใช้ภาษาวิบัติหรือพิมพ์ผิดเลยถ้าไม่ต้องการใช้) การลงนิยายออนไลน์จะให้ประสบการณ์และเปิดโอกาสให้กับเราค่ะ อย่างเรื่องดวงใจไร้กาล ของเลี่ยงหลินเองก็มีคุณประวิทย์ บ.ก.สำนักพิมพ์คำต่อคำ เข้ามาติดต่อตั้งแต่ลงนิยายได้ครึ่งตอน ย้ำนะคะว่าครึ่งตอน งานนี้ต้องขอบคุณพี่อตินที่ช่วยเป็นสื่อกลางติดต่อเข้ามาค่ะ เพราะถ้าเป็นคนอื่นอาจจะลังเลไม่แน่ใจ ว่าใช่ตัวแทนจากสำนักพิมพ์จริงหรือเปล่า หลังจากนั้นก็มีสำนักพิมพ์ติดต่อมาอีก 2-3 สำนักพิมพ์ค่ะ แต่ตอบตกลงกับสำนักพิมพ์แรกไปแล้ว ดีใจที่มีคนสนใจงานเขียนของเรา ส่วนเรื่องดวงใจในจันทราก็มีนักอ่านที่น่ารักแนะนำให้สำนักพิมพ์ everY ค่ะ ทางพี่บ.ก.จึงติดต่อมาและผ่านพิจารณา ซึ่งยังเขียนไม่จบแต่เหลือเนื้อเรื่องอีกนิดหน่อยเท่านั้น เลี่ยงหลินเคยได้รับโอกาสมาแล้ว อยากให้ทุกคนได้รับโอกาสนั้นเช่นกัน ลองลงนิยายออนไลน์ดูนะคะ ถ้าคุณสามารถจับใจคนอ่านได้ คุณก็สามารถจับใจบ.ก.ได้เช่นกันค่ะ เรามาพยายามไปด้วยกันนะคะ
 

เลี่ยงหลิน: ขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่คอยเป็นกำลังใจให้เลี่ยงหลินค่ะ นักอ่านน่ารักมากน่ารักจนอยากแจกนิยายฟรีให้ทุกคน (แต่ไม่รวยพอฮือๆๆๆ ยกโทษให้ข้าน้อยด้วย) อยากบอกว่าทุกคอมเมนต์ของนักอ่านเป็นแนวทาง เป็นกำลังใจ เป็นแรงผลักดันให้นักเขียนเขียนงานยาวกว่า 367 หน้าเอสี่ไปได้อย่างราบรื่นจนจบ นักเขียนทุกคนที่ลงนิยายออนไลน์ต้องการกำลังใจทั้งนั้นค่ะ จะมากหรือน้อย หรือแค่ประโยคสั้นๆ ก็ทำให้หัวใจนักเขียนพองโตได้แล้ว ทุกคอมเมนต์ทุกคำพูดของคุณสามารถสร้างหรือทำลายกำลังใจนักเขียนได้เช่นกัน แต่สิ่งหนึ่งที่นักเขียนควรมีคือความแข็งแกร่งที่สามารถยืนหยัดรับฟัง แยกแยะสารที่รับมาได้โดยไม่ทำร้ายตัวเองและนักอ่านที่น่ารักทุกคน เลี่ยงหลินอยากให้นักอ่านทุกท่านภูมิใจว่าท่านคือแรงผลักดันเล็กๆ ที่ส่งให้นักเขียนทุกคนไปถึงจุดมุ่งหมายของความฝันที่ตั้งใจไว้ และนักเขียนไม่เคยลืมความน่ารักของนักอ่านทุกคนเช่นกันค่ะ ท้ายนี้ต้องขอขอบคุณทางเว็บไซต์เด็กดีดอทคอมที่เปิดโอกาสให้นักเขียนหน้าใหม่อย่างเลี่ยงหลินได้มีบทสัมภาษณ์ ได้แสดงตัวตนและทัศนคติในด้านงานเขียนออกสู่สายตาเพื่อนนักเขียนและนักอ่านทุกท่าน ยินดีที่ได้รู้จักทุกคนนะคะ
 

การให้เกียรตินักอ่าน การให้เกียรติเพื่อนนักเขียน และที่สำคัญคือการให้เกียรติตัวเอง คือสิ่งที่พี่อรสัมผัสได้จากบทสัมภาษณ์ชิ้นนี้ค่ะ หลายประโยคชวนให้ฉุกคิด หรือแม้แต่ดึงสติกลับมา สำหรับพี่อรชอบประโยคที่เธอบอกว่า "สิ่งหนึ่งที่นักเขียนควรมีคือความแข็งแกร่งที่สามารถยืนหยัดรับฟัง แยกแยะสารที่รับมาได้โดยไม่ทำร้ายตัวเองและนักอ่านที่น่ารักทุกคน" เพราะที่ผ่านมาพี่อรเห็นนักอยากเขียนหลายคนหยุด เลิก หรือทุกข์กับคอมเมนต์มามาก ตั้งสติและแยกแยะสารที่รับมาว่าเป็นสารที่เราสามารถนำมาปรับปรุงเพื่อประโยชน์หรือเปล่า ถ้าไม่ใช่วางมันไว้ตรงนั้นแล้วหันกลับมานั่งเขียนต้นฉบับต่อไป แต่ถ้าคิดว่าเห็นด้วยควรปรับปรุงก็ขอให้ลองพยายามปรับแก้เพื่องานที่เรารัก หวังว่าทุกคนจะมีความแข็งแกร่งที่สามารถยืนหยัดรับฟัง โดยที่ไม่ทำร้ายใครแม้แต่ตัวเองนะคะ สำหรับสัปดาห์หน้าบอกได้คำเดียวว่าคอสยองขวัญไม่ควรพลาด! แล้วพบกันเสาร์หน้าค่ะ บ๊ายบาย