ช่วยแปลมัทนะพาธา ตอน สุเทษณ์ฝากรักนางมัทนาหน่อยนะคะ #พลีสสสสส

จิตระเสน.      เทวะ ! ข้าสงสัยนัก,         แต่ไม่อยากทัก 
                   อยากท้วงต่อหน้าสารถี.

                   เวทมนตร์นั้นเขาอาจมี            จริงอยู่พอที่ 
                   จะเรียกเอาใครใครมา;

                   แต่จะบังคับหัทยา                  ให้รักนั้นข้า 
                   ยังนึกระแวงแคลงนัก.

                   หากเรียกโฉมยงนงลักษณ์       มาแล้วไม่ภัก- 
                   ดิอยู่เป็นข้าบทมาลย์

                   ก็จะกลับกลายเป็นการ           เสื่อมเกียรติวิศาล 
                   ขององค์พระจอมเทวัญ

สุเทษณ์.       เจ้าพูดถูกทุกสิ่งอัน,          แต่กูอัดอั้น

                   ฉะนั้นถึงอย่างไรอย่างไร         เพียงแต่ให้ได้ 
                   เห็นวรพักตร์เลิศงาม

                   แห่งมัทนานงราม,          ก็อาจมีความ 
                   ประโมทย์มนัสสมถวิล

(จิตระรถพามายาวินออกมา มายาวินเป็นวิทยาธร, นุ่งห่มหนังเสือ.)

จิตระรถ.    เทวะ, นี่มายาวิน                   มาเฝ้าบดิน- 
                ทะด้วยมะโนภักดี

สุเทษณ์.    ขอบใจที่มาครานี้                   เขาว่าท่านมี 
                ซึ่งโยคะวิทยาชาญ                                                                                                                           หากเราจะขอให้ท่าน              ช่วยเปลื้องรำคาญ 
                จะได้ละหรือว่ามา.

มายาวิน.   เทวะ, อันเวทวิทยา                ข้ารู้เรียนมา 
                เต็มใจจะใช้ฉลอง                                                                                                                             พระเดชพระคุณละออง            ธุลีบาทลอง 
                จนเต็มสติปัญญา

สุเทษณ์.    ท่านมีเวทมนตร์คาถา              อาจดลหัทยา 
                ใครใครได้หมดฤาไฉน ?

                                      
(ภุชงคัปปะยาตร์, ๑๒)

มายาวิน.     จะทูลเทวะเกรงดู                       ประหนึ่งตูทะนงไป

                  จะงำเงื่อนบทูลไซร้                     ก็เหมือนปิดวิชาการ.

                  พระจงโปรดประทานซึ่ง               อภัยข้าจะทูลสาร

                  และความจริงวิชาการ                 ก็มีอยู่ประจำตน.

                  อถรรพ์เวทะเจนอยู่,             และมนตร์ครูก็ได้สน