Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ขอคำปรึกษาคะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเราอยู่ม.3 นะ เรามีเรื่องทะเลาะกับเพื่อนสนิทเก่าเรารู้สึกไม่โอเคกับเพื่อนๆเลย เราไม่โอเคกับที่บ้านคือกับแม่ เราต้องนอนห้องเดียวกับแม่ เราคิดถึงพ่อของเรามาก คือพ่อแม่เราแยกกันคะคนละภาคเลย เราคิดถึงพ่อมากเลย ร้องไห้ประจำเลย อยู่ที่นี้เราไม่ค่อยมีอะไรดีเลย เราไม่เคยมีความสุขเลย เราว่าเราอยู่กับพ่อก็มีทะเลาะกันบ่อยแต่เราก็โอเคกว่าที่จะอยู่กับเเม่ เราจะลองยกตัวอย่างแบบว่า "เรามีโลกอยู่2 ใบ โลกใบแรกคือโลกควาจริงที่ เราไม่ค่อยมีความสุขกับมัน กับโลกความฝัน ที่เหมือนกว่าบ้างครั้งจะต้องฝันร้ายแต่ก็ยังมีความสุขมากกว่าโลกความจริง "และอีกอัน "เหมือนเราผูกพันกับสิ่งๆหนึ่งมากแต่ต้องอยู่ห่างจากของสิ่งนั้นไป" เราร้องไห้ตลอดเลยจากที่เราจะไม่เคยร้องไห้คิดถึงใครเลยเรากับร้องไห้คิดถึงพ่อมาก เราไม่มีสมาธิเลย เรารู้สึกว่า จะอยู่บ้านหรือโรงเรียนเราก็ไม่มีความสุข เราอยากย้ายไปอยู่กับพ่อเราตอนนี้แต่ทำไม่ได้เพราะเราติดภาระกิจที่จะต้องเรียนให้จบม.3
ปล.1ที่เราตั้งกระทู้เพื่อต้องการคำแนะนำ
ปล.2เราอยากได้กำลังใจจากเพื่อนหรือต้องการให้เพื่อนๆมาแชร์ความทุกข์ของตัวเองทิ้งลงไว้ในกระทู้นี้ไม่ว่าจะเรื่องใด
ปล.3เราตั้งกระทู้ไม่ค่อยเป็นต้องขอโทษด้วยถ้าผิดอะไร
ปล.4ห้ามด่าเรานะ

แสดงความคิดเห็น

3 ความคิดเห็น

เมโลดี้สีฟ้าใส 17 พ.ค. 60 เวลา 02:40 น. 1

คำแนะนำ หนูควรไปพบจิตแพทย์ค่ะ


ป.ล.ไม่ได้ว่า แต่จะบอกว่าหนูควรตั้งกระทู้ในบอร์ดปัญหาวัยรุ่นมากกว่าที่จะเป็นบอร์ดฟิตเกรดติวเตอร์นะคะ ที่นั่นน่าจะมีคนแนะนำได้เยอะกว่า

1
เมโลดี้สีฟ้าใส 19 พ.ค. 60 เวลา 07:34 น. 1-1

เห็นแจ้งเตือนแล้วเลยนึกได้ พี่ไม่ได้จะบอกว่าหนูเป็นบ้าหรืออะไรนะ อย่าเข้าใจผิด การไปพบจิตแพทย์ไม่ได้หมายความว่าต้องบ้านะคะ คุณหมอจะมีวิธีการให้เราได้ระบายหรือมีคำแนะนำดีๆให้เราค่ะ ถ้ามันถึงที่สุดหรือรู้สึกว่าไม่ไหวมันท้อหรืออะไร ไปพบจิตแพทย์ก็เป๊นอีกทางที่น่าสนนะคะ

0
i_pichz 17 พ.ค. 60 เวลา 14:01 น. 2

อย่างแรกพี่ต้องบอกน้องว่าสู้ๆนะคะ แต่ไม่มีใครที่จะเข้าใจน้องได้เท่าตัวน้องเอง พี่แนะนำว่าน้องต้องเริ่มมีความสุขจากตัวน้องเอง จากประสบการณ์ของพี่นะพี่เคยเป็นแบบคล้ายๆน้องที่โรงเรียนพี่มีปัญหากับเพื่อนสนิทและด้วยความที่พี่เป็นเด็กกิจกรรมที่อยู่ห้องพิเศษทำให้พี่ขาดเรียนบ่อย อาจารย์ไม่ค่อยชอบหน้าเท่าไหร่ กลับมาบ้านพ่อแม่พี่ก็ทำงานไม่มีเวลาให้อาทิตย์นึงแทบไม่ได้คุยกันเลยและพี่อยู่กับยายค่ะ พ่อแม่กลับบ้านอาทิตย์ละสองวัน พี่สาวพี่เป็นคนที่เก่งมากเรียนอยู่จุฬา ด้วยความที่พี่เรียนที่เดียวกกับพี่สาวตลอดทำให้เกิดการเปรียบเทียบค่ะ ตอนใกล้จบมอสามพี่ตั้งเป้าหมายว่ายังไงก็จะไม่ต่อที่นี่อีกแล้ว แล้วพี่ก็เริ่มไปหาโรงเรียนที่อื่นต่อค่ะ พี่เริ่มอ่านหนังสือ เริ่มทำทุกอย่างที่คิดว่ามันจะทำให้ชีวิตพี่ดีขึ้น พี่เริ่มคุยกับพ่อแม่ ความสัมพันธ์ในครอบครัวดีขึ้นเรื่อยๆ และพี่ก็สอบติดในที่ที่พี่อยากเรียน เปลี่ยนสังคมใหม่เปลี่ยนเพื่อนใหม่พี่แฮปปี้มากน้อง ทุกอย่างมันต้องเริ่มจากตัวเราเองก่อนค่อยๆคิดว่าปัญหานี้เราควรแก้ยังไงเพราะว่าไม่มีใครรู้ปัญหาของน้องได้ดีกว่าตัวน้องเองอีกแล้ว สู้ๆอีกครั้งนะคะ สุดท้ายแล้วไม่มีกำลังใจไหนสำคัญมากกว่าน้องให้กำลังใจตัวเองแล้วล่ะ

1
Canyonlox 19 พ.ค. 60 เวลา 16:45 น. 3

สู้ๆค่ะแนะนำว่าไปพบจิตแพทย์จะช่วยอะไรดีกว่าไม่ก็หากิจกรรมภายนอกหาความสุข เพื่อที่จะได้ไม่ต้องคิดมากเรื่องนี้ อีกทางถ้ามีโอกาสจบม.3สอบเข้าโรงเรียนประจำเลยค่ะนอกจากจะเจอแม่น้อยลงยังได้โฟกัสเรื่องการเรียนอีกด้วย ^^

0