[ความฝัน]ที่จะออดิชั่นผ่านJYPจนได้เป็นศิลปิน
ตั้งกระทู้ใหม่
คุณต้องการจะลบกระทู้นี้หรือไม่ ?
5 ความคิดเห็น
คำพูดที่บอกว่า ฝันแล้วทำให้มันเป็นจริง หลายๆอย่างอาจจะง่ายนะแต่การเป็นศิลปินมันยากมากเลย ตัวเราก็เคยคิดนะว่าเราควรตื่นและละจากความฝันที่ไม่เปนจริงได้แล้ว แต่พอมาดูกัซวงอื่นๆจิตใต้สำนึกเรามันตัดไม่ได้จิงๆ ยังไง จขกท.ก็สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณคร้าาา
เป็นเหมือนกันเดะเลยค่ะ ดิ้นลนอยู่ฝ่ายเดียวตัดใจก้ไม่ได้ ปีนี้ก้ไม่ได้ออ เพราะอายุแค่ 13 ใกล้14 เรียนก้ไม่เคย นอกจากฝึกเอง ร้องก้ไถ่นา โห๋ ชีวิต แต่เรารอ 2017 ค่ะ ตอนนี้เราเลยคิดว่าจะพัฒนาตัวเองค่ะ จนกว่าจะมีอีกครั้ง แต่ขอให้เขา ออ 2017-2018 ไม่งั้น อายุจะเปนปัญหา สู้ๆน่ะค่ะ มาพัฒนาไปพร้อมๆกัน
เราอายุ15ค่ะ คืออยากเล่าให้ฟังนะคะ คือตอนแรกเราก็ติ่งเหมือนกันจ้า ตอนนั้นอายุ14ปี เรากับ จขกท.มีโม้เม้นเหมือนกัน จขกท.คือเราในตอนแรกๆที่เริ่มมีความฝันนี้เลย ตอนแรกเราเก็บไว้ไม่กล้าบอกใคร พอเก็บมากๆแล้วเราอึดอัดมากๆ เลยตัดสินใจบอกเพื่อน...แต่สิ่งที่เพื่อนตอบมาก็คือ..อย่าเลยมันไกลเกินไป เราก็เจ็บนะ ขนาดเพื่อนยังไม่ค่อยจะยอมรับ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ...
แต่เรารวบรวมความกล้าทั้งหมดบอกพ่อกับแม่ ตอนนั้นทุกคนเงียบหมด ไม่มีใครพูดอะไร มันทำให้เรารู้สึกแย่และคิดน้อยใจ...แต่ผลที่ออกมา คือ...ทะเลาะกับพ่อแม่ เรารวมรวบความกล้าที่จะบอกว่า "มันคือความฝันของหนูแล้วใครจะทำไม!!" ฟังดูแล้วไม่ค่อยเคารพพ่อแม่เลย อย่าทำแบบเราก็พอ ถ้าจะบอกพ่อแม่เราอยากให้ใช้เวลา...
เราเคยทะเลาะกับพ่อแม่จนโดยพ่อตบหน้าทีนึง เราเสียใจมาก คิดในใจว่าความฝันของเรามันแย่ขนาดจนไม่มีใครยอมรับเลยรึไง...
ต่อมา...หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราไม่คุยกับพ่อแม่3วัน เราเป็นลูกที่แย่มากเพราะแม่เดินมาขอโทษเรา ทั้งๆที่เราเป็นคนรั้นจนเกิดเรื่อง แต่แม่เดินมาพูดกับเรา...เราเลยบอกความในใจไปทั้งหมดว่า หนูอยากเป็นนักร้องจริงๆ มันคือความฝัน มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระอย่างที่พ่อกับแม่เข้าใจ
ทีนี้ดูเหมือนแม่เราจะเริ่มรับได้แล้ว เราดีใจและโล่งใจมากๆ ต่อมา...พ่อเราเดินมาขอโทษเรา คือแบบรู้สึกแย่มากที่ทำให้พ่อเดินมาขอโทษ แต่ความฝันของเรามันทำให้เรากล้าทำอะไรได้หลายอย่าง..มันทำให้เรากล้าได้เสีย
ทุกวันนี้พ่อแม่ยอมรับได้แล้ว...และพรุ่งนี้แม่จะพาไปออดิชั่น เขินจัง5555555555
แต่เราอยากบอก จขกท.ว่า อย่าท้อ เรามีความฝันเดียวกันเราเข้าใจหัวอก
ขอบคุณมากค่ะ ตัว จขกท.เองคิดว่าน่าจะบอกตอนอายุ15นร้าเพราะคิดว่าเรียนอยากจะเตรียมอะไรให้พร้อมก่อนเพื่อพ่อกับเเม่จะคิดว่าเราจะทำได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค้ะ
เหมือนกันเลย เราอายุ14จะเข้า15ปีนี้ เราก็คิดว่าจะไปออ ตอนอายุ 16 เหมือนกัน เราเคยบอกแม่แล้วครั้งนึงแต่ท่านบอกว่าเพ้อเจ้อตอนนั้นรู้สึงท้อมากแต่บอกกะตัวเองไว้ว่าท้อแต่อย่าถอย ล้มก็ลุกขึ้นใหม่ได้ เพราะฉะนั้นสู้ๆนะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค้ะ จขกท.จะสู้ๆค่ะจะทำให้สำเร็จจนได้ค่ะ
เราอายุ 18 อยากออค่ายลุงผักมากๆ มีแต่คนว่าเราคิดผิดเลือกทางผิดมีแต่คนไม่สนบสนุน เราก็เคยถามแม่ว่าทางเลือกที่ีไม่ได้เลวร้ายไรเลยทำไมพ่อแม่บางคนถึงห้ามไม่ให้ลูกไปล่ะทั้งที่ลูกก็ชอบและมันก็ไม่ได้เลวเลย แม่เราก็บอกว่าพ่อแม่มีเหตุผล เราเลยถามต่อ ทางที่เลือกทั้งๆที่มันดีทำไมถึงมองว่ามันไม่ดีห้ามไม่ให้ไปทำไม แม่ก็เงียบ
ตอนถามน้ำตาแทบไหล หลายคงเคยเป็นแบบนี้มั้ง ทุกข์อยู่คนเดียวไม่มีใครเค้าใจความรู้สึกเรา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?