Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

[ความฝัน]ที่จะออดิชั่นผ่านJYPจนได้เป็นศิลปิน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ก็สวัสดีจ่ะคือ จขกท.ก็เหมือนติ่งเกาหลีหลายๆคนคือการได้ออดิชั่นเป็นศิลปินค่ายที่มีวงที่เราติ่งอยู่ ส่วนตัว จขกท.จะติ่งวงGOT7เเละทุกครั้งที่จขกท.ดูลิปต่างๆที่เกี่ยวกับค่ายJYPหรือMVเพลงที่ปล่อยออกมา จขกท.จะรู้สึกว่าทำไมทั้งๆที่ทุกคนที่อยู่ในค่ายๆนั้นดูมีความสุขกันจังเเละมีความสุขมากขึ้นไปอีกเมื่อพวกเค้าได้พูดถึงเพลงใหม่ที่พึ่งปล่อยเเละพูดถึงเเฟนคลับของเค้าในถานะที่ จขกท.ก็เป็นเเฟนคลับของGOT7คนหนึ่งทุกครั้งที่ดูพวกเค้าคือพวกเค้าดูจะรักเรามากรักเเต่ทำไมหละทั้งที่แฟนคลับเกือบทุกคนกับGOT7ก็ไม่ได้รู้จักสนิทสนมกันเป็นการส่วนตัวเเต่พวกเค้าสามารถรักกันได้ขนาดนี้เพราะอะไร พอเราเริ่มมาดูเราก็รู้สึกว่ามันดีเนอะการที่เราได้ทำให้คนอื่นมีความสุขกับสิ่งที่เราทำมันด้วยความเต็มใจ ความฝันของเราคือการได้เป็นศิลปินของค่ายJYPเเต่ว่าหนทางที่จะได้เป็นมันก็ไม่ได้ง่ายเพราะจขกท.ไม่เคยเรียนร้องหรือเต้นมาก่อนที่หลายคนบอกว่าเค้าเอาความสามารถตัวเองก็จริงเเต่ว่าพอจขกท.เเค่อยากจะเพิ่มความมั่นใจให้กับตัวเองด้วยเเต่ว่าเเน่นอนว่าการจะขอเรียนร้องหรือเต้นสำหรับจขกท.มันเป็นเรื่องที่ไม่ง่ายเพราะเจ้าของกระทู้ไม่กล้าบอกความฝันนี้ให้พ่อกับเเม่ของจขกท.ฟัง จนหลายๆครั้ง จขกท.ก็ท้อเพราะรู้ว่าโอกาสที่ฝันจะเป็นจริงมันยากมากมี100%ความสำเร็จมีเเค่0.5%เหตุที่มีเเค่0.5%คือ บ้าน จขกท.อยู่ต่างจ. จขกท.อายุ13แล้ว จขกท.ร้องไม่ได้เพราะมาก(ความคิดเห็นส่วนตัว) เต้นก็ไม่เป็น(เเต่ตอนเด็กเคยเต้นเก่งมาก่อน) จขกท.พูดอังกฤษไม่ค่อย พูดเกาหลีก็ไม่ได้ฟังก็ไม่ได้ นี้คือสิ่งที่ไม่รู้จะเเก้ปัญหายังไงเเล้วถึงจะสำเร็จเราก็ไม่รู้ว่าเราจะได้เป็นศิลปินตอนอายุเท่าไหร่ถ้ารวมที่ต้องเป็นเด็กฝึกอีกก็บวกอย่าต่ำ5ปีก็พอดีอายุ20กว่าเพราะจะออตอนอายุ16เเต่ถ้าจะให้ตัดใจมันยากมากๆเลยนะเพราะเราได้ฝันถึงมันไปแล้วเราได้คิดไปแล้วจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะตัดใจลง ในบางครั้งจขกท.ก็อยากจะเอากระทู้ที่จขกท.เขียนไปให้พ่อกับเเม่อ่านนะเเต่เราก็ไม่ได้กล้าขนาดนั้นบวกกับพ่อกับเเม่เรามักจะเเซวอยู่เรื่อยเมื่อพูดถึงความฝัน บางทีก็เหนื่อยนะเหมือนเราดิ้นรนอยู่ฝ่ายเดียวถ้าเราบอกไปเค้ารับรู้ก็จริงเเต่คงไม่สนับสนุนเท่าไหร่หรอกดูท่าเเล้วมันความจะเป็นได้เเค่ความฝันเนอะ5555

แสดงความคิดเห็น

5 ความคิดเห็น

beammini8493 25 มี.ค. 59 เวลา 15:11 น. 1

คำพูดที่บอกว่า ฝันแล้วทำให้มันเป็นจริง หลายๆอย่างอาจจะง่ายนะแต่การเป็นศิลปินมันยากมากเลย ตัวเราก็เคยคิดนะว่าเราควรตื่นและละจากความฝันที่ไม่เปนจริงได้แล้ว แต่พอมาดูกัซวงอื่นๆจิตใต้สำนึกเรามันตัดไม่ได้จิงๆ ยังไง จขกท.ก็สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

1
kamonlak_mai 25 มี.ค. 59 เวลา 17:17 น. 2

เป็นเหมือนกันเดะเลยค่ะ ดิ้นลนอยู่ฝ่ายเดียวตัดใจก้ไม่ได้ ปีนี้ก้ไม่ได้ออ เพราะอายุแค่ 13 ใกล้14 เรียนก้ไม่เคย นอกจากฝึกเอง ร้องก้ไถ่นา โห๋ ชีวิต แต่เรารอ 2017 ค่ะ ตอนนี้เราเลยคิดว่าจะพัฒนาตัวเองค่ะ จนกว่าจะมีอีกครั้ง แต่ขอให้เขา ออ 2017-2018 ไม่งั้น อายุจะเปนปัญหา สู้ๆน่ะค่ะ มาพัฒนาไปพร้อมๆกัน

0
อย่าท้อนะคะ 26 มี.ค. 59 เวลา 05:41 น. 3

เราอายุ15ค่ะ คืออยากเล่าให้ฟังนะคะ คือตอนแรกเราก็ติ่งเหมือนกันจ้า ตอนนั้นอายุ14ปี เรากับ จขกท.มีโม้เม้นเหมือนกัน จขกท.คือเราในตอนแรกๆที่เริ่มมีความฝันนี้เลย ตอนแรกเราเก็บไว้ไม่กล้าบอกใคร พอเก็บมากๆแล้วเราอึดอัดมากๆ เลยตัดสินใจบอกเพื่อน...แต่สิ่งที่เพื่อนตอบมาก็คือ..อย่าเลยมันไกลเกินไป เราก็เจ็บนะ ขนาดเพื่อนยังไม่ค่อยจะยอมรับ แล้วพ่อกับแม่ล่ะ...

แต่เรารวบรวมความกล้าทั้งหมดบอกพ่อกับแม่ ตอนนั้นทุกคนเงียบหมด ไม่มีใครพูดอะไร มันทำให้เรารู้สึกแย่และคิดน้อยใจ...แต่ผลที่ออกมา คือ...ทะเลาะกับพ่อแม่ เรารวมรวบความกล้าที่จะบอกว่า "มันคือความฝันของหนูแล้วใครจะทำไม!!" ฟังดูแล้วไม่ค่อยเคารพพ่อแม่เลย อย่าทำแบบเราก็พอ ถ้าจะบอกพ่อแม่เราอยากให้ใช้เวลา...

เราเคยทะเลาะกับพ่อแม่จนโดยพ่อตบหน้าทีนึง เราเสียใจมาก คิดในใจว่าความฝันของเรามันแย่ขนาดจนไม่มีใครยอมรับเลยรึไง...

ต่อมา...หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราไม่คุยกับพ่อแม่3วัน เราเป็นลูกที่แย่มากเพราะแม่เดินมาขอโทษเรา ทั้งๆที่เราเป็นคนรั้นจนเกิดเรื่อง แต่แม่เดินมาพูดกับเรา...เราเลยบอกความในใจไปทั้งหมดว่า หนูอยากเป็นนักร้องจริงๆ มันคือความฝัน มันไม่ใช่เรื่องไร้สาระอย่างที่พ่อกับแม่เข้าใจ

ทีนี้ดูเหมือนแม่เราจะเริ่มรับได้แล้ว เราดีใจและโล่งใจมากๆ ต่อมา...พ่อเราเดินมาขอโทษเรา คือแบบรู้สึกแย่มากที่ทำให้พ่อเดินมาขอโทษ แต่ความฝันของเรามันทำให้เรากล้าทำอะไรได้หลายอย่าง..มันทำให้เรากล้าได้เสีย

ทุกวันนี้พ่อแม่ยอมรับได้แล้ว...และพรุ่งนี้แม่จะพาไปออดิชั่น เขินจัง5555555555

แต่เราอยากบอก จขกท.ว่า อย่าท้อ เรามีความฝันเดียวกันเราเข้าใจหัวอก

1
pinpinating 26 มี.ค. 59 เวลา 20:53 น. 3-1

ขอบคุณมากค่ะ ตัว จขกท.เองคิดว่าน่าจะบอกตอนอายุ15นร้าเพราะคิดว่าเรียนอยากจะเตรียมอะไรให้พร้อมก่อนเพื่อพ่อกับเเม่จะคิดว่าเราจะทำได้ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค้ะ

0
skg15477 I GOT7 26 มี.ค. 59 เวลา 07:06 น. 4

เหมือนกันเลย เราอายุ14จะเข้า15ปีนี้ เราก็คิดว่าจะไปออ ตอนอายุ 16 เหมือนกัน เราเคยบอกแม่แล้วครั้งนึงแต่ท่านบอกว่าเพ้อเจ้อตอนนั้นรู้สึงท้อมากแต่บอกกะตัวเองไว้ว่าท้อแต่อย่าถอย ล้มก็ลุกขึ้นใหม่ได้ เพราะฉะนั้นสู้ๆนะ

1
pinpinating 26 มี.ค. 59 เวลา 20:54 น. 4-1

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะค้ะ จขกท.จะสู้ๆค่ะจะทำให้สำเร็จจนได้ค่ะ

0
crooked 27 มี.ค. 59 เวลา 16:54 น. 5

เราอายุ 18 อยากออค่ายลุงผักมากๆ มีแต่คนว่าเราคิดผิดเลือกทางผิดมีแต่คนไม่สนบสนุน เราก็เคยถามแม่ว่าทางเลือกที่ีไม่ได้เลวร้ายไรเลยทำไมพ่อแม่บางคนถึงห้ามไม่ให้ลูกไปล่ะทั้งที่ลูกก็ชอบและมันก็ไม่ได้เลวเลย แม่เราก็บอกว่าพ่อแม่มีเหตุผล เราเลยถามต่อ ทางที่เลือกทั้งๆที่มันดีทำไมถึงมองว่ามันไม่ดีห้ามไม่ให้ไปทำไม แม่ก็เงียบ
ตอนถามน้ำตาแทบไหล หลายคงเคยเป็นแบบนี้มั้ง ทุกข์อยู่คนเดียวไม่มีใครเค้าใจความรู้สึกเรา














0