เล่าต่อประสบการณ์การไปคอน #EPILOGUEinBKK
ตั้งกระทู้ใหม่
นี่เป็นกระทู้แรกที่มาเล่าความรู้สึก ผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ
มาแนะนำตัวกันก่อนดีกว่าค่ะ
จขกท.ชื่อ ชมพู่ ค่ะ อายุ 15 ปี ม.4 เป็นเด็กภูเก็ตค่ะ ห่างไกลจากกรุงเทพมาก
.
.
.
.
.
เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ เย้ !
วันที่ประกาศคอนบังทันมา จขกท. ตื่นเต้นมากค่ะ แบบว่าบังทันจะมาแล้ว จะได้เจอกันแล้ว พอประกาศออกมาเรารีบไปหาแม่เลยค่ะ แล้วบอกแม่ว่า
"แม่หนูอยากไปคอนบังทัน ขอไปได้มั้ย" พอเราถามแม่ แม่รัวคำถามมาใส่เราเลยค่ะ ไปยังไง ไปกับใคร ที่ไหน จะไปพักที่ไหน
ตอนนั้นยอมรับจริงๆว่ายังไม่ได้คิดอะไรเลยค่ะ 555 แต่รู้แค่ว่าอยากไปมากๆ ตอนนั้นเราก็เลยตอบไปไม่ครบคำถามบ้างตอบแค่ว่า ที่กรุงเทพ ตรงอินดอร์สเตเดี้ยมหัวหมาก และคิดว่าจะนั่งเครื่อไปแต่ไม่ได้บอกว่าจะไปกับใคร
แม่เลยบอกมาว่ายังโชคดีค่ะ ตรงนั้นมีคอนโดญาติอยู่พอดีเดินไปถึงอินดอร์สักกิโลนึงก็ถึงแล้ว ก็ถือว่าตัดปัญหาเรื่องที่พักไปได้หนึ่งเรื่องค่ะ
แม่ก็ถามต่อว่าจะไปกับใคร เราบอกว่าจะไปกับเพื่อนค่ะ ไปกันเอง แม่เราบอกไม่ให้ไปเลยค่ะ ตอนนั้นเราใจแป้วมากอารมณ์มันแบบเขามาไทยแล้วแต่ทำไมเราถึงไม่ได้ไปโอกาสอยู่แค่เอื้อมตรงนี้แล้ว เราพยายามอธิบายแม่แล้วว่าเราจะไปให้ได้ แต่ยังไงแม่ก็ยังไม่ยอมค่ะ เราก็เลยต้องถอยไป
จนผ่านไปประมาณกี่วันไม่รู้นี่แหละ เราจำไม่ได้ 555 เราเล่นเฟชเลื่อนไปเลื่อนมาเจอเพื่อนเราที่โรงเรียนเดียวกันค่ะ เขาพึ่งไปคอนกัซมาแล้วบอกว่าจะไปคอนบังทันอีก เราเลยแชทไปถามนาง(ขอแทนว่า ซี) ว่า นางไปยังไง ทำยังไงพ่อแม่ถึงให้ยอมไป เราจะได้เอามาใช้บ้างค่ะ เผื่อจะได้ไป ปรากฏว่านางตอบเรามาว่า นางไปกับพ่อค่ะ เราเลยถามไปว่าคอนบังทันรอบนี้ก็จะไปใช่มั้ย นางตอบเรามาว่าใช่ค่ะ เราเลยบอกว่าขอติดไปด้วยคนได้มั้ย พ่อแม่เราไม่ยอมให้ไปคนเดียวหรือไปกับเพื่อนอย่างเดียว นางบอก ได้ๆโอเค แต่ต้องขอคุยกับพ่อก่อนนะ อารมณ์ตอนนั้นจขกท.สดใสมากค่ะ คุณ 55555555 แบบอิฉันจะได้ไปแล้วค่ะ ไม่เครียดแล้ว รีบวิ่งติดจรวจไปถามแม่ว่าไปกับพ่อเพื่อนได้มั้ย เนี่ยเพื่อนเขาก็จะไปพ่อเพื่อนพาไป แม่เรานิ่งไปพักนึงแล้วบอกโอเคค่ะ ให้เราไปได้ เรานี่แบบกระโดดโลดเต้นมากค่ะ แบบเห้ยยย !! จะได้ไปแล้ว
.
.
.
จนวันกดบัตร ตอนนั้นตื่นเต้นมากค่ะ ตื่นมาตั้งแต่ 6 โมงเช้าเพื่อมารอกดบัตรตอน 10 โมง เรื่องเรียนเคยตั้งใจอย่างงี้มั้ยคะ ชมพู่ 55555 ก็ทำภารกิจส่วนตัวเสร็จมานั่งรอนั่งคอมตั้งแต่ 9 โมง นั่งเขี่ยทวิตไปเรื่อย จน 09.59 ค่ะ นั่งรอแบบใจจดใจจ่อมาก พอ 10 โมงรีบกดล็อกอินเลยค่ะ แล้วตอนนั้นมันแบบ หมุนติ้วๆๆๆ จขกท.ใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่มเลยค่ะอย่าหมุนสิ กลัวจะนกแบบจริงจัง ประมาณ 10 วิขึ้นหน้าซื้อตั๋วค่ะ เราไม่รอช้าค่ะ รีบกดซื้อบัตร เลือกโซน SR จิ้มไปเลยค่ะ 1 ใบ รีบกดสุดๆ พอดูในรายการสั่งซื้อ ..
มันขึ้นว่า SR STANDING แล้วค่ะ คุณณ !! กรี๊ดลั่นบ้านค่ะ 5555 รีบวิ่งแม่ แม่ วิ่งไปกอดแม่ แม่หนูได้บัตรแล้ว แม่หนูได้บัตรแล้ว แล้ววิ่งไปหาพ่อต่อให้พ่อรีบโอนตังให้ค่ะ ก็โอนเสร็จแจ้งโอนประมาณ วันนึงก็ขึ้นแถบเขียวค่ะ ดีใจมากแคปโพสต์ลงทวิตรัวๆ อวดค่ะ ด้วยความดีใจหนัก
.
.
.
แต่แล้วความโชคดียังมีความโชคร้ายค่ะ เราทักแชทไปหา ซี ว่านางกดบัตรได้หรือยัง(หลายคนคงคิดว่าทำไมไม่กดให้พร้อมกัน นางไม่ได้บอกเราให้เรากดค่ะ เราเลยเข้าใจว่านางจะกดเองแล้วค่อยไปพร้อมกันเฉยๆ)นางบอกเราว่า นางไม่สบายฝากน้องกดค่ะ แต่น้องมันกดไม่ได้ เราฟังแล้วหน้าเสียเลยค่ะ แต่เราพยายามบอกตัวเอไม่เป็นไรบัตรหลุดยังมีเดี๋ยวค่อยกดให้นางต่อ เราก็บอกไปแบบนั้นค่ะ จนถามตอบกลับมาว่า
"เราขอโทษนะ เราไม่ได้ไปแล้วอ่ะ พ่อไม่ให้ไปแล้ว เคีลยร์กับพ่อไม่ลงตัว"
เราแบบติดตั้นเลยค่ะ ในใจนี่ร้อนไปหมดทำไงดีแล้วแบบนี้จะได้ไปมั้น บัตรก็ซื้อมาแล้ว ตอนนั้นพยายามทำให้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ แม่ก็มาถามแล้วเพื่อนล่ะได้บัตรยัง เราก็โกหกแม่ไปค่ะ ว่าไม่รู้อ่ะ ไม่ได้ไปถามอะไรเลย ในใจกำลังพยายามคิดว่าจะหาทางไปได้ยังไง จะบอกแม่ว่าไปกับเพื่อนพ่อแล้วแอบขึ้นไปคนเดียวดีมั้ย มั่วไปหมดค่ะ
แต่สุดทา้ยพอวันอาทิตย์เราก็ยอมบอกแม่ค่ะ ว่า เพื่อนกดบัตรไม่ได้แล้วพ่อก็ไม่ยอมให้ไปด้วย
แม่เราก็นิ่งๆไปค่ะ แล้วถามเราว่าจะเอายังไง บัตรก็ซื้อมาแล้ว ตอนนั้นทุกคนแบบเหมือนรุมเราแล้วอ่าค่ะ บอกว่า อ้าว ซื้อบัตรทำไมยังงั้น เรานิ่งค่ะ ไม่ตอบอะไรใครเลย แล้วก็เดินมานั่งเงียบๆที่หน้าคอม จนแม่เดินมาบอกว่า จะเอายังไง
เราเลยตอบไปว่า ให้แม่ไปด้วยได้มั้ย แม่เราบอก ไม่มีเงินเลยค่ะ เราก็บอกเดี๋ยวเราเก็บเงินออกให้ แม่เราก็มองเราแล้วบอกว่าได้ เรานี่เหมือนดอกไม้บานอีกครั้งเลยค่ะ คือมันดีต่อใจ บัตรก็ได้แล้ว แม่ก็จะพาไปถึงจะเก็บเงินหนักแบบต้องห้ามสุรุ่ยสุร่ายเราก็ดีใจค่ะ ที่อย่างน้อยก็ได้ไป
.
.
.
มาถถึงความโชคไม่ดีรอบสองค่ะ ..
แม่เรามาบอกว่า แม่นั่งเครื่องไปไม่ได้นะ ถ้านั่งแล้วจะปวดหัว คล้ายๆเป็นโรคกลัวที่แคบค่ะ นั่งอึดอัดนานๆไม่ได้ แม่เราค่อนข้างจะอวบๆอ้วนๆค่ะ เราใจแป้วอีกแล้วค่ะ ไปคอนทำไมมันถึงลำบากขนาดนี้ แม่เราบอกว่า จะให้เรานั่งเครื่องไปคนเดียวแล้วให้ญาติไปรับที่สนามบิน เราก็โอเคค่ะ เพราะเราขึ้นเครื่องบ่อยๆแล้วเราทำทุกอย่างเป็นแล้ว
แต่พอวันต่อมาแม่กลับมาบอกว่า ไม่ต้องไปแล้ว มันดูไม่ดีเหมือนผลักภาระให้คนอื่นเลี้ยงลูกเรา QwQ ตอนนั้นเราก็ใจแป้วอีกแล้วค่ะ ฮืออ ห่อเ-่ยวเหลือเกินใจฉัน จนสุดท้ายแล้วแม่ก็มาบอกว่า ต้องนั่งรถไป
เรามองหน้าแม่ ด้วยความที่ปกติเราเป็นคนขี้เกียจนั่งรถเลยขอแบบนั่งเครื่องแล้วให้ญาติไปรับที่สนามบินไม่ได้หรอ
ยังไงเราก็เป็นญาติกัน แม่ก็พยายามบอกเราค่ะ ญาติก็จริง แต่มันก็เป็นความจำใจที่จะต้องเลี้ยงเราให้อยู่ในความดูแล ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเรามันก็จะลำบากใจกันทั้งสองฝ่าย เราก็ อือ แล้วก็ยอมนั่งรถขึ้นไปกรุงเทพค่ะ รอบนี้เราไปกัน 5 คนค่ะ คือ แม่ อี๋เจ(ป้า,ชื่อสมมติ) อี๋เอ(ชื่อสมมติเพื่อนสนิทแม่กับอี๋) เรา แล้วก็ลูกของเพื่อนสนิทแม่ค่ะ
เราก็สนิทกับทุกคนนะคะ คือบ้านเราจะอยู่กันเหมือนเพื่อนค่ะ แต่ก็ยังอยู่ในขอบเขต
เราต้องขอบคุณอี๋เอมากๆ ขอบคุณมากจริงๆ ที่ยอมขับรถพาเราขึ้นกรุงเทพยาว 12 ชม.
ขอบคุณอี๋เจที่ยอมไปทั้งๆที่ตัวเองไม่ต้องไป ไม่ต้องเสียเงินก็ได้
ขอบคุณแม่ที่ยอมพาเราไปทั้ๆที่ตัวเองบอกว่าไม่มีเงิน
พอตอนสุดท้ายแม่เรามาบอกว่า ตามจริงไม่มีใครอยากจะไปหรอก แต่เห็นเรามีความพยายามที่จะไปที่เก็บตัง โดยไม่ปริปากขอเงินใครสักคน ช่วยออกทุกบาททุกสตางค์ที่เป็นค่าใช้จ่ายของตัวเอง
ขอบคุณจริงๆ ทั้งแม่ อี๋เอ อี๋เจ และตัวเราเองที่พยายามเก็บเงินแล้วไปเจอกับคนที่ตัวเองรักจริงๆ
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ ♥ ถ้ามีคนอ่านเยอะเราจะลงประสบการณ์ตอนวันคอนด้วยนะคะ ^^
เป็นกำลังใจให้คนที่เป็นติ่งเกาทุกคนนะคะ แล้วเราจะได้ไปเจอหนุ่มๆกันอีกนะคะ ♥
itmemimi
13 ส.ค. 59 เวลา 10:25 น.
657
views
แสดงความคิดเห็น