ค่ายเพ(ร)าะฝัน เพราะเรามีฝัน พี่เลยมาเพาะฝัน ค่ายนี้มีอะไรเด็ดมาดูกัน!!!
ตั้งกระทู้ใหม่
.
.
.
ค่ายเพาะฝัน เป็นค่ายที่จัดโดย พี่ๆจากวิทยาลัยนวัตกรรม มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ค่ะ เป็นค่ายที่มาเเนะเเนวการศึกษาต่อเเละการปรับตัวอยู่ในมหาวิทยาลัย บอกมาถึงตรงนี้หลายคนคงคิดว่า นี่มันค่ายวิชาการชัดๆ!!!! จขกท ก็คิดอย่างนั้นเช่นกัน จนได้มาสัมผัสค่ายจริงๆ เเทบไม่น่าเชื่อ ค่ายนี้ต่างออกไป ฉีกทุกกฏของคำว่าค่ายวิชาการ ไม่ใช่ไม่มีสาระนะ เเต่มันสนุก หลุดโลกมากกกกกก พี่ๆที่ค่ายมีการสอดเเทรกความรู้โดยไม่ทันได้รู้ตัว เราเริ่มค่ายวันเเรกด้วยการเเบ่งกลุ่ม จขกท อยู่กลุ่มหมึกกล้วยค่ะ(มาในธีมสัตว์โลกใต้ทะเล) เเล้วทำความรู้จักพี่ๆในกลุ่มค่ะ จากนั้น พี่คิงเเละพี่กู้ด(พิธีกร)ก็ให้ส่งตัวเเทนออกไปจับฉลากกันเพื่อ้ลือกละครที่ต้องเล่น จขกท ได้ละครพีเรียด(ละครย้อนยุค) หลังจากเคลียภารกิจเเละเล่นเกมกันอย่างเมามันส์เเล้ว(ไม่สปอยเกมเนอะ เเต่บอกได้เลยว่า เต้นจนเอวเคล็ดกันเลยทีเดียว555) พี่ๆก็ให้เราเเยกออกไปหาพี่ๆ ที่เป็นสตาฟเพื่อสอบถามการศึกษาต่อ โดยเเบ่งเป็นหมวดอาชีพที่สนใจ จขกท ได้สอบถามพี่ชึ่งผ่านการซิ่ว ชึ่งบอกก่อนเลยว่า พี่เค้าซิ่วมาจาก สาธารณสุข ม.มหิดลค่ะ ทีเเรกก็เเอบตกใจนะ
ว่าติดคณะดี มหาลัยดีขนาดนี้ ทำไมพี่ซิ่วล่ะค่ะ พี่เค้าตอบว่า พี่เบื่อวิทย์เเล้ว อยู่มาตั้งเเต่ ม.1 อยากลองทำอะไรใหม่ๆบ้าง พี่ไม่เสียดายเวลาเลย เพราะพี่ได้มาทำสิ่งที่มีความสุข น้อววววว คุณพระ อย่างคม !!!!!
เป็นการตอกย้ำว่า เราควรเลือกเรียนในสิ่งที่เรามีความสุข ถึงเราจะเคยเลือกผิด เเต่เราเริ่มใหม่ได้เสมอ พี่ๆให้คำเเนะนำดีมาก ละเอียดมากถึงขนาดบอกได้เลยว่า สอบอะไร ยังไง ต้องเรียนอะไรบ้าง จบเเล้วทำงานอะไร ที่สำคัญ พี่ๆใส่ใจน้องทุกคนค่ะ ถึงน้องเยอะเเต่มีพี่อธิบายเเค่คนเดียวพี่ก็ไม่หวั่น สรุปเย็นนั้นทุกคนได้ความรู้ ความสุข ของรางวัล กลับบ้านกันอย่างเบิกบานใจ(ลืมบอกไปว่าพวกเราเข้าค่ายที่โรงเรียนเทศบาล 1 (เยี่ยมเกษสุวรรณ) โรงเรียนของ จขกท เองค่ะ) ค่ายมีทั้งหมด วันครึ่ง เพราะฉะนั้นพวกพี่ๆจึงนัดพวกเรามาในวันพรุ่งนี้ตอนเช้า เเละทิ้งท้ายไว้ว่า "ใครไม่มาพรุ่งนี้พลาดดดดด โดยเฉพาะ ม.6" เเล้วเด็กม.6อย่างเราจะพลาดได้อย่างไรกันนนน
.
.
.
วันต่อมา เป็นวันที่มีกิจกรรมกันเเต่เช้า เล่นเกมเข้าฐาน สนุกเฮฮากันไป มาถึงฐานที่ประทับใจที่สุด คือ ฐานนี้มีผ้าผืนใหญ่ผืนหนึ่ง ตรงกลางมีคำว่า "ฝัน" อยู่ มีคนมาเขียนไว้เเล้วมากมาย พี่คิง เป็นพี่ที่มีคำคมมาพูดให้กำลังใจเสมอ พูดกับน้องๆว่า "ขอให้น้องๆ เขียนความฝันลงไปในผ้าผืนนี้ เเล้วมันจะเป็นคำสัญญาที่น้องๆให้กับพวกพี่ว่า น้องๆจะทำความฝันเหล่านี้ให้สำเร็จ" โอ้ยยยยยยยย ซึ้งงงงงงงงง คำพูดพี่หล่อจัง55555
พอจบละครของทุกกลุ่มเเล้ว ระหว่างรอประกาศผล บรรยากาศในห้องประชุมมีเสียงคุยกันเเบบดังมาก จนทุกคนได้ยินเสียงพี่คิงประกาศขอให้พี่สตาฟทุกคนมายืนหน้าห้อง ตอนนั้นจำได้ว่าเสียงคุยเริ่มเบาลงเรื่อยๆ จบพี่คนเเรกออกมาพูดความรู้สึกที่มีต่อค่ายเเละน้องๆ เสียงคุยก็เงียบลง พี่ๆหลายคนที่ออกมาพูดความรู้สึกถึงกับร้องให้ เพราะว่าพี่ๆ มาที่นี่เป็นปีที่สองเเล้ว เราไม่เจอกันมาปีนึง เเต่น้องๆจำพี่ได้ พี่หลายคนที่มาค่ายนี้เมื่อปีที่เเล้ว เเค่ก้าวขามาในห้องประชุม บังไม่ทันเเนะนำตัว น้องก็ตะโกนชื่อพี่ๆออกมาด้วยความดีใจ "มันเป็นความประทับใจมากนะ ที่น้องๆจำพี่ได้" ทุกคนในที่นั้นปรบมือค่ะ น้องบางคนถึงกับร้องให้
เพราะซึ้งจริงๆ ไม่คิดว่าพี่จะรักพวกเราขนาดนี้ อีกใจนึงก็ไม่อยากให้ค่ายนี้จบลง ......
.
.
.
.
.
เมื่อพี่คนสุดท้ายพูกจบลง พี่อาซ่ง ประธานค่ายเพาะฝันได้ออกมาตรงกลางหน้าห้อง เเล้วขอให้น้องๆหลับตา พวกเราก็งงๆเเต่ก็หลับตากัน สิ่งเเรกที่ได้ยินคือ "TU BOOM" พร้อม เท่านั้นเเหละขนลุกเลยค่ะ5555 พี่ๆ สตาฟทุกคนบูมค่ะ โอโห้ สุดยอดมาก ขลังสุดๆ หลังจากบูม พี่ๆก็ประกาศผลละครกัน ปรากฏว่าสกิลการพากย์นรกคงไม่ได้ผล5555 หมึกกล้วยไม่ติด 1ใน 3 เเต่พี่ๆทุกคน พี่เจมส์ พี่ภพ พี่อาซ่ง พี่เฟริน ทุกคนดีใจอ่ะ บอกว่าพวกเราเล่นดีมาก ไม่ชนะไม่เป็นไรพี่ๆสนุกมากจริงๆ
เห้ย เเบบบ ได้ฟิลคำว่า ชนะใจตัวเองจริงๆอ่ะ พี่คือเเบบไม่หัวร้อนที่น้องเเพ้ เเต่กลับให้กำลังใจน้อง นี่เเหละ พี่ค่ายจริงๆต้องได้เบบนี้สิ!!!!!!
เเต่!!!!!!!!!!
ไหนเมื่อวานพี่พูดเหมือนมีอะไรจะเซอร์ไพร์ม.6 นะ พี่มีอะไรกันนะ เเปปเดียว ไม่รู้พี่ผู้ชายหายกันไปไหน เเปปนึง พี่คิงออกมาบอกว่า เซอร์ไพร์ ม6 มาเเล้ว เป็นละครเรื่อง "สุภาพบุรุษสมุทรปราการ" เเล้วคือมันฮามาก พลิกล็อกมาก 55555 สร้างความสุขเป็นความทรงจำก่อนจบค่ายมากจริงๆ พอละครจบ พี่ๆก็เเจกของรางวัลให้คนที่ชนะละครกัน เเล้วก็ปล่อยกลับบ้าน เเต่กลุ่ม ม.6 มีทีท่าอิดออดไม่ยอมกลับบ้านกัน พี่คิงเลยถามว่า อยากอยู่ต่อไหม ม.6 เสียงเดียวกันเลยทันที "อยู่ค่ะ" โอเค ม.6อยู่ต่อได้ เฮ้!!!!!!!เสียงดีงระบบซาวด์เเทบพัง5555 เเต่ เอะ อยู่ทำไรอ่ะ พี่เก็บของหมดเเล้วนี่ เเต่พี่คิงเดินไปบอกพี่เบ้นท์(มือกลองผู้ไม่เคยโกงใคร เอกดนตรีไทย จากสถาบัณฑิตพัฒนศิลป์) ให้เอากลองชุดไว้ก่อน ชึ่งพี่เบ้นท์เป็นอะไรที่ตีกลองชุดมันส์มาก ตีเมื่อไหร่มีเต้นเมื่อนั้น5555 ว่าเเต่ พี่คิงพี่กู้ดพี่เบ้นท์จะทำไรกันนะ
.
.
.
คำตอบคือ เต้นค่ะ!!!!!!!!! มันส์มาก ปลดปล่อย5555 เพลงรถไฟไม่ใช่รถเจ็กงี้ ฮิปโป เเจว รถตุ้กๆ 30 ยังเเจ๋ว
พายเรือ นกกระยาง มัดหมี่ ในชีวิตไม่คิดเลยว่าเพลงกีฬาสีที่ รร มันจะมันส์ขนาดนี้ พอเต้นกันจนหมดเเรงทั้งพี่ทั้งน้องเเล้ว พี่คิงถามว่า "รู้ไหมทำไมพี่ถึงให้พวกเราเต้น" คำตอบคือของพี่คิงคือ "เพราะพี่อยากให้พวกเราสนุก มหาลัยพวกเราก็จะต้องเต้น เเต่มันจะไม่ใช่เเบบนี้เเล้ว" พี่คิงกล่าว พี่กู้ดหายเหนื่อยเเล้วจึงพูดว่า" เชื่อไหม เมื่อคืนพี่ประชุมกันถึง ตี 4 พี่อยากให้พวกเราสนุก อยากให้เเปลกจากปีที่เเล้ว พี่ไม่อยากให้ค่ายนี้เป้นหนังม้วนเดิมที่กลับมาฉายที่เดิม" วันเเรกที่พวกพี่มา ชึ่ง จขกท เเละคนอื่นได้มานั่งรอในห้องประชุมนานพอสมควร เเต่สิ่งที่เราเห็น คือ พี่ๆมีข้าวติดมือมาเเค่คนละกล่อง กินด้วยความหิวเเละรีบร้อน เพราะกลัวน้องรอนาน พี่ๆไม่ได้พักจากการเดินทาง มาถึง กินข้าวเเล้วมาหาน้องเลย ตอนมาฟังพี่กู้ดเล่า ยิ่งทำให้เราพูดขอบคุณในใจเป้นหลายร้อยครั้ง เท่านั้นยังไม่พอ เสื้อที่เอามาเเจก ก็เงินพี่ๆเขา ไม่ได้ใช่เรื่องง่าย เเถมพี่ๆ บอกว่า ใครติดมหาลัย ให้ไปบอก เค้าจะทำเสื้อส่งมาให้(เสื้อ55 ตัว ราคา 10000บาท) นั่นเเปลว่า พี่ๆต้องเก็บเงิน เพื่อชื้อของเป็นรางวัลให้น้องๆ วันที่ติดมหาลัย
พี่ๆ ค่ะ ขอคุณมากที่ทำให้เด็กๆอย่างเราได้มีโอกาสเจอคนดีๆอย่างพวกพี่ ต่อให้พี่ไม่มีของให้ เเต่หนูสัญญา วันเเรกที่หนูติดมหาลัย หนูจะบอกพวกพี่ๆเป้นคนเเรกเลยค่ะ
.
.
.
.
ทิ้งท้ายกระทู้ด้วยคำคมที่ได้จากค่ายค่ะ
"นก ไม่เคยกลัวกิ่งไม้หัก มันไมาได้วางใจในกิ่งไม้ เเตมันวางใจในปีกของตัวเอง"
พี่เเบงค์กล่าวไว้
"ขอให้น้องเห้นเเก่ตัวเรื่องนึง คือความฝัน ไม่ได้ต้องได้!!!!!!"
พี่คิงกล่าวไว้
"เราพูดมา 2 ปีเเล้ว คุณจะไม่ติดมหาลัยได้อย่างไร"
พี่กู้ดกล่าวไว้
"ติดที่ไหนก็เเล้วเเต ขอให้ติดเเล้วจบออกมา สังคมยอมรับว่า จบมาจากสถาบันนี้ก็เอาดีได้"
พี่คิงกล่าวไว้
"เวลาเราล้ม เรามีเเขน มีขา พยุงตัวเองขึ้นมาได้ ล้มกี่ครั้งเราก้ลุกขึ้นได้เสมอ เเต่กับคนที่เขาไม่มีเเขนขา เขามีเเค่ #ศรัทธา ที่เชื่อว่าเขาต้องตั้งตัวเองให้ต้านเเรงโน้มถ่วงโลกได้ วันไหน ที่เราล้มลง จงมีศรัทธาที่เชื่อว่าเราทำได้ วันใดเรารู้สึกขาดเเขน ขาดขจนเราคิดว่าทำไม่ได เเต่เราลืมคิดไปว่า เราลองใช้หัวของเราดนพื้นเเล้วหรือยัง ลองทำทุกทางเเล้วหรือยัง"
พี่คิงได้กล่าวไว้
#ขอบคุณพี่ๆทุกคนพี่คิงพี่กู้ดพี่เเบงค์พี่เบ้นท์พี่เฟินพี่เจมส์พี่อาซ่งพี่ภพพี่พลพี่เบสพี่เกรียงเเละพี่พี่สตาฟเเละผู้มีส่าวเก่ยวข้องที่ไม่ได้เอยถึงทุกคน
#รัก เคารพ คิดถึง เเละระลึกถึงเสมอ
#ทีมหม่อมย่า สุภาพบุรุษสมุทรปราการ
#คำพุ
รักเเละคิดถึงพี่ๆทุกคนเสมอ
นางสาวบุญรักษา พวงเกตุมงคล (หยกเฟย) ม.6/1
หมึกกล้วย 2559
โรงเรียนเทศบาล 1 (เยี่ยมเกษสุวรรณ)
ความทรงจำที่ดที่สดในชีวิต
น้องค่ายผู้มีความฝัน
26 ก.ย. 59 เวลา 16:54 น.
1,991
views
2 ความคิดเห็น
อ่านแล้วน้ำตาคลอเลยค่ะ ซึ้งมากๆ ขอบคุณนะค้ะที่มาแบ่งปันประสบการ์ณดีดีให้
ดีใจมากค่ะที่มีคนชอบกระทู้ด้วย5555 เป็นการบอกต่อประสบการณ์ดีๆค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?