ขี้เกียจอ่านจะพัฒนาชีวิตได้หรือไม่นะ

ตั้งกระทู้ใหม่

เด็กๆบางคนก็รักการอ่าน บางคนก็ขี้เกียจอ่าน ขี้เกียจไปถึงการฟัง   เชื่อว่าคนเชี่ยวชาญด้านความรู้สาขาต่างๆ และปรัชญาดำเนินชีวิตที่มีหลักการและวิธีในการพัฒนาชีวิตอย่างเป็นลำดับขั้นตอนที่ยอดเยี่ยมที่สุด เป็นอะไรที่ดีอยู่แล้ว

แต่กับบางคนที่ดื้อหัวรั้นอย่างเราเนี่ย ค่อนข้างอ่านแล้วงงกับคำบางคำที่เป็นทางการ อ่านแล้วมีอาการสามหาว ถึง สิบหาว(พูดเล่นขำๆนะไม่ได้ว่าตัวเอง) คนอื่นเป็นมั้ยเนาะ.. . 

.

.

ประสบการณ์เริ่มต้นตอนที่เราฝึกฝนตนเอง ลองผิดลองถูก เราไม่รู้ว่าเราแปลกจากคนอื่นหรือเปล่าตรงที่ เวลาสนใจเรื่องอะไรก็เลือกเอาความรู้ประเภทนั้นมาดู เราไม่ได้อ่านหนังสือจนจบใน1 เล่ม เลือกอ่านห้อข้อที่ชอบก่อนเพราะขี้เบื่อ ขี้เกียจ อยากรู้อยากเห็นแค่ไหนก็เจาะเอาแค่นั้น เข้าใจประเด็นไหนก็ลองฝึกทำประเด็นนั้นๆ

.

.

ไม่ว่าจะดูคลิปวิดิโอหรือเปิดฟังออดิโอ้บุ๊ค หรือแม้แต่ฟังเพลง บางครั้งเปิดดูยังไม่จบ ก็เปลี่ยนไปดูอย่างอื่นซะแล้ว

ไม่ทุกเรื่องเสมอไปหรอกนะ เพราะตอนที่ดูซี่รีย์พระพุทธเจ้าเราดูทีละตอนจนจบเรื่องจากนั้นก็วนมาดูซ้ำในบางตอนที่ยังสงสัยจนกว่าจะพอใจ

.

.

เราเข้าใจว่าเรื่องนี้น่าจะเป็นเรื่องปกติของคนที่เพิ่งเริ่มเรียนรู้อะไรใหม่ อาจยังมองหาสิ่งที่ใช่ไม่เจอ  ไม่รู้นะอาจจะผิดสำหรับบางคน แต่เราว่าสิ่งที่ทำก็ช่วยเปลี่ยนแปลงเราได้มาก  มีสมาธิมากขึ้น  แก้ปัญหาได้หลายเรื่อง  เราว่านะยิ่งสะสมทีละนิดหน่อย นานวันก็มากขึ้นจนเราชิน หายขี้เกียจไปเองหันมาตั้งใจมากขึ้น

.

เรียนรู้จะมากจะน้อยก็ดีกว่าไม่เริ่มนะ เพราะเป้าหมายที่เราตั้งไว้ของแต่ละคนก็เพื่อพึ่งพาตนเองได้ทั้งปัจจุบันและอนาคตถ้าไม่คิดเริ่มจุดแรก จุดต่อไปก็ไม่มีผลสำเร็จตามเป้าหมาย

.

เราอยากแบ่งปันเผื่อยังมีใครที่ลังเลไม่แน่ใจในตัวเองว่าคิดถูกมั้ย ทำถูกมั้ย อย่างน้อยก็ยังมีเราคนนึงล่ะที่เริ่มทำแบบแปลกๆ(555 คิดเอง)