แนะนำการสวดมนต์ที่ถูกต้องและคำแนะนำเกี่ยวกับเรื่องต่างๆเกี่ยวกับธรรมมะ

ชอบอ่านค่ะ

จะรอคอยต่อไปค่ะ ^____^

แต่ตอนนี้เดี๋ยวเพิ่มคำถาม ถาม-ตอบก่อนนะครับ

เพิ่มคำถาม-ตอบ เกี่ยวกับอะไร? หรือที่ไหน?คะ

คุณกล่าวถึงในกระทู้นี้หรือเปล่าเอ่ย หากใช่ก็ลงๆมาเลยนะคะ รอๆอ่านอยู่กันค่ะ ^___^

ใช่ครับหมายถึงกระทู้นี้ครับ ขอโทษที่ไม่ชัดเจนครับ เดี๋ยวจะมาลงเรื่อยๆครับ

ดีใจจังคับ ปรกติมีแต่คนมาโกดผมที่ผมเหนทางธรรมไม่ตรงกะเค้า ไม่ค่อยเจอคนยินดีกะผม ผมก็ยินดีมากและดีใจมากเหมือนกันคับ^^

สวัสดีค่ะ

" ปรกติมีแต่คนมาโกดผมที่ผมเหนทางธรรมไม่ตรงกะเค้า"...ที่เขาโกรธเพราะเขาไม่มีธรรมะ หรือไม่รู้จักธรรมะนั้นเอง เข้าใจแบบนั้นค่ะ

เพราะหากเขารู้นะคะ เขาจะไม่โกรธคุณได้เลยค่ะ เพราะในความเป็นจริง...ความหมายของธรรมะ...หรือ คือการที่เราต้องเคารพได้ถึงความแตกต่างซึ่งมีอยู่จริง...ให้ได้นั้นเองค่ะ

ความแตกต่างเป็นแก่นสารที่แท้จริงบนโลกนี้...หรือ คือ ธรรมะ(ธรรมะคือกฎแห่งธรรมชาติ)

ธรรมะ คือปรัชญา...คือ การบอกเล่า...ชี้แนะ(ซึ่งถูกค้นพบโดยศาสดา...)เพื่อให้เห็นได้ถึงความแตกต่างที่มีอยู่จริง...

...ธรรมะ คือ สัจธรรม(สัจธรรม คือมีอยู่จริง) นั้นเองค่ะ

เมื่อเขาไม่รู้เขาก็เกิดอาการโกรธเป็นธรรมดาของผู้ที่ไม่รู้สิคะ คุณเป็นผู้ที่รู้ก็ต้องให้อภัย และปรานีช่วยชี้แนะให้เขาด้วยก็น่าจะดีค่ะ

"ไม่ค่อยเจอคนยินดีกะผม^^"....จริงแล้วมีอยู่เยอะเช่นกันค่ะ คุณลองสังเกตุและต้องให้เวลากับเขาทั้งหลายหน่อยนะคะ

"ผมก็ยินดีมากและดีใจมากเหมือนกันคับ"...ขอให้คุณเป็นสุขในทุกๆวันค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

ขอบคุณคับบบ ผมไม่ค่อยเจอจริงๆนะเพื่อนที่สนใจเรื่องพวกนี้แค่พูดก็ส่ายหน้าแล้ว ^^

ตามมาด้วยเหรอครับ55 แต่จริงครับบางเรื่องที่เราเขียนไปบางอันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว แต่ส่วนมากที่เขียนเป็นสิ่งที่เราอ่านมาหรือเคยเจอมาครับ แต่จะบอกว่าเรื่องที่บอกว่าไม่ค่อยมีคนเห็นด้วยหรือใส่ใจพวกเค้าอาจจะคิดว่า เป็นสิ่งที่มีแต่คนแก่ๆทำกันมั้งครับ แล้วก็สุดท้ายนี้ อายุเราต่างกันมากครับ55 แต่ก็คงเป็นเพื่อนกันได้

ไม่มากเท่าไหร่น้า ผมมหาลัยเอง

ผมก็ว่าจะตามมาหลอกหลอนเล็กๆอะครับ 555

เราเพิ่งม.4อ่ะ 55 ห่าง3-4คิดว่า

นั่นแหละนิดเดียวเอง 555

5555 อ่าเคร

สวัสดีค่ะ

"เป็นสิ่งที่มีแต่คนแก่ๆทำกันมั้งครับ แล้วก็สุดท้ายนี้ อายุเราต่างกันมากครับ55 แต่ก็คงเป็นเพื่อนกันได้"...

แล้วดิฉันซึ่งมีอายุหลายพันปี สมาชิกคนหนึ่งในกระทู้นี้นะคะ เราจะเป็นเพื่อนกันได้หรือเปล่าเอ่ย55555 (ล้อเล่นนะค๊าาาา)

ความเป็นเพื่อนเป็นมิตรนั้นไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นได้หรอกนะคะเจ้าของกระทู้ หากคุณมีความศรัทธาที่จะเป็นมิตรต่อกันค่ะ

คหที่4-5 ค่ะ

แต่จะบอกว่าเรื่องที่บอกว่าไม่ค่อยมีคนเห็นด้วยหรือใส่ใจพวกเค้าอาจจะคิดว่า เป็นสิ่งที่มีแต่คนแก่ๆทำกันมั้งครับ

ขออนุญาตแลกเปลี่ยนมุมมองซึ่งเป็นเหตุที่บังเกิดขึ้นได้นอกเหนือจากที่คุณพบเจอมานะคะ

ตรงที่ว่าคนแก่เท่านั้นที่จะสามารถปฎบัติ หรือรู้จักธรรมะ หรือเข้าใจในธรรมะได้นั้น เขาทั้งหลายซึ่งคิดแบบนั้นเพราะเขาอาจจะคิดไปเองละมังคะ

มีเด็กๆมากมายที่มีใจรัก ฝักใฝ่ ที่จะศึกษาธรรมะค่ะ

ยกตัวอย่างเจ้าของเม้นต์นี้เมื่อรู้ความ เข้าใจในคำซึ่งมีความหมายต่างๆจากการบอกเล่าอธิบายของทุกคนในบ้านได้ ก็รู้สึกรักและหลงใหลในปรัชญา...ดังกล่าวนี้แล้วค่ะ

และเมื่ออายุ4-5ขวบก็ติดสวดมนต์ทำสมาธิแล้ว(ติดจริงนะคะ ไม่ทำรู้สึกแปลกๆและเวิ้งว้างต้องทำเพื่อเติมเต็มความรู้สึกนั้นแปลกมากเลย อาจจะเพราะว่าทำแล้วรู้สึกสงบ เป็นสุข จิตสำนึกนั้นชอบความสุขเป็นธรรมชาตินะ จิตจึงอยากที่จะตักตวงคงเป็นเพราะแบบนั้นนะ5555)

เมื่ออายุ 12 13 14 15 ปี อ่านออก เขียนได้ ก็รู้สึกว่าเข้าใจในคำสั่งสอนได้แบบเต็มอิ่มแล้ว...รู้สึกราวกับว่าเพียงศรัทธา เพียงเชื่อ และปฎิบัติตามก็เป็นสุขได้แล้วค่ะ

ความรู้สึกที่ว่าสุขซึ่งเกิดขึ้นได้...ในที่นี้คือความรู้สึกว่างเปล่า เบาสบายในความรู้สึกของตนและไม่มีเหตุใดๆรอบกายที่จะสามารถเป็นปัจจัยให้เกิดความทุกข์ทรมานได้อีกต่อไป...แม้ว่าเราจะตกอยู่ในเหตุการณ์ที่เลวร้ายเพียงใดก็ตามค่ะ

(ในหนึ่งเหตุการณ์ ซึ่งจำได้เพื่อนๆผู้ชายวัยรุ่นเลือดร้อนเมาแล้วนะทะเลาะกันตีหัวกันเลือดกระจาย เลือดนะกระเด็นไปราดหน้าหนังสือที่อ่านอยู่ในมือนะคะแดงฉาน ก็เพียงเช็ดๆและอ่านต่อได้เลยด้วย555 ทั้งที่ก่อนที่เขาจะฟาดหัวกันด้วยขวดเบียร์นั้นนะคะเขาทะเลาะกันดังๆมากๆนานพอสมควรเลยด้วยเรานะที่นั่งอยู่ใกล้ๆมากๆ แต่ความวุ่นวายนั้นไม่สามารถทำลายสมาธิเราลงได้เลย...สมาธิวิเศษมากๆ555 แต่ในที่สุดนำเพื่อนส่งโรงพยาบาลเย็บหัวทั้งหมดนี้นะคะ สติที่มีสมาธิเป็นตัวบงการจริงด้วยสิ คือไม่ว่าจะตกอยู่ในเหตุการ์เช่นไรสติที่มีสมาธินั้นจะสามารถนำพาความสงบมาสู่เราได้จริงด้วยมหัศจรรย์แท้)

ข้างบนนั้นเหตุเกิดเมื่อโตพอสมควรแล้วนะคะ

กลับมาเล่าต่อ...เมื่อ อายุ13 14 15 16 ขึ้นไปก็บังเกิดจิตที่มีความประสงค์ที่จะใฝ่ธรรมแบบเต็มตัว(เต็มตัว...ในที่นี้คือทั้งจิตใจนั้นรักศรัทธาที่จะศึกษา ใฝ่ธรรมะและมันก็เกิดขึ้นหรือเป็นของมันเอง คือจิตใจนั้นเกิดเป็นพลังที่จะศึกษาค้นคว้า...คำสั่งสอน...เพื่อเข้าใจให้ได้ในอีกระดับหนึ่ง...

เพื่อเข้าใจในอีกระดับหนึ่ง...นั้นคือในระดับที่ต้องการที่จะรู้สึกให้ได้ว่า...จะไม่ติด จะไม่หลง...อีกต่อไป

คือรู้สึกราวกับว่าอาการติดหรือหลงใหลนั้นแท้จริงคือความตัน ตื้น คับ แคบ ทำให้รู้สึกเกิดเป็นความอึดอัด และทรมานอย่างแท้จริง คือความรู้สึกทุกข์นั้นเองค่ะ

ในที่สุด...จิตมันก็ต้องการอิสระจากความทุกข์ทรมานนั้น ซึ่งเป็นธรรมชาติที่แท้จริงของจิตที่บริสุทธิ์(เข้าใจแบบนั้นด้วยค่ะ) จิตที่บริสุทธิ์มันต้องการความดี ความสุข ความสงบ ความเข้าใจ รู้แจ้ง (เข้าใจแบบนั้นด้วยค่ะ)

ในที่สุด...ทั้งหมดนี้ก็บังเกิดเป็นความเชื่อ ความศรัทธาขึ้นมา...ที่เป็นแบบนั้นเพราะจิตมันรู้ได้ว่า...เมื่อเชื่อและศรัทธาในสัจธรรมคำสั่งสอนแล้ว...จะทำให้เห็น รู้ เข้าใจ ในกฎซึ่งเป็นธรรมชาติบนโลกนี้ในภพนี้ได้...ตราบใดที่เรามีชีวิตอยู่

และนั้นเราจะเรียกว่า...ความสุข...หรือวิธีการเสพสุขที่เราพึงจะทำได้กับครั้งหนึ่งในชีวิตก็น่าจะได้นะคะ เข้าใจแบบนั้นค่ะ

เจ้าของเม้นต์นี้...รักที่จะเชื่อ ศรัทธา ปฎิบัติธรรมตั้งแต่เข้าใจได้ถึงคำบอกเล่า...ของบุพการีค่ะ เพราะฉนั้นเหตุที่ว่าหลายๆคนรู้สึกว่า...ต้องเป็นคนแก่ จึงจะ...ต้องการที่จะเรียนรู้หรือศึกษาธรรมะนั้นเป็นอะไรที่บอกได้ราวกับว่า...หลายๆคนน่าจะไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับการเกิดขึ้นได้...ของผู้ที่มีศรัทธาในศาสนาพุทธแต่ประการใดนั้นเองค่ะ

อยากจะบอกคุณว่าแท้จริงเด็กๆ หรือวัยรุ่นหลายๆคนเขาทั้งหลายสนใจศึกษาใฝ่ธรรมะนั้นก็มีอยู่ค่ะ เพียงแต่ว่าเขาเหล่านี้อาจจะมีอยู่เป็นส่วนน้อยหากจะคำนวนจากเปรอเซ็นต์ของประชากรของโลกในวันนี้...เป็นเหตุให้เราไม่เห็นได้ชัดเจน

สาเหตุที่เป็นแบบนั้นมาจากตรงที่ว่า...มาวันนี้เขาส่วนใหญ่หลงใหลและติดที่จะใช้เวลา ใช้ชีวิต...อยู่กับระบบดิจิตอล...คือ หน้าจอโทรศัพท์ของเขาทั้งหลายนั้นเองค่ะ

ซึ่งขณะนี้สิ่งเหล่านี้ได้เกิดเป็นวัฒนธรรม ซึ่งหลายๆคนติดวัฒนธรรม ดังกล่าวนี้ นั้นเอง หลายคนจึงเข้าใจหรือมีมุมมองที่ว่าต้องเป็นคนแก่ที่จะสามารถใฝ่ธรรมะ เพราะเขามองจากมุมมองของคนส่วนใหญ่ หรือจากอาการของเขาทั้งหลายนั้นเองค่ะ

แต่...ในความจริง...คนแก่ผู้ซึ่งอ่อนแอ...มากมายในวันนี้...ก็มีส่วนเป็นจำนวณเป็นเปรอร์เซ็นต์มากมายที่ติดจอโทรศัพท์และติดสิ่งที่ล่อลวงจากในโทรศัพท์ของเขานั้นก็มีอยู่มากมายด้วยเช่นกันนะคะ ทั้งนี้ก็เป็นความจริงด้วยค่ะ

เจ้าของเม้นต์นี้เข้าใจว่า...ความรู้สึกที่ว่า...เขาทั้งหลายรักที่จะใฝ่ความรู้สึก...เช่นใด...ในโลกนี้ในวันนี้นะคะคงขึ้นอยู่ที่กรรมเวรมากกว่า...เพราะมาวันนี้หลายๆคนตกอยู่ในความทุกข์ทรมานจากหลายๆด้าน...ทั้งผู้ที่ค้นคว้าเพื่อผลิตสิ่งที่จะมาเป็นสื่อ...เพื่อนำความทุกข์ทรมานมาสู่ชีวิตในรูปแบบต่างๆนั้นก็มีอยู่มากมาย

และหลายคนก็หลงเชื่อว่านั้นคือความสุข...และเขาทั้งหลายก็ไหลตามและหลงเสพเข้าไป...เหตุการณ์ดังกล่าวนี้มาวันนี้เกิดเป็นวัฒนธรรมไปเสียแล้ว

หรือผู้ที่ใฝ่ความสงบที่แท้จริงคือการที่จะยึดมั่นที่จะเชื่อหรือศรัทธา...

หรือเคารพยึดมั่นในความสุขที่แท้จริงที่พึงจะหาได้...นั้นก็มีอยู่ เพียงแต่อาจจะน้อยลงทุกๆทีเท่านั้นเองค่ะ

และก็เชื่อว่า...อาการที่ว่าเชื่อหรือไม่เชื่อ ศรัทธาหรือไม่ศรัทธานี้...นะคะสามารถเกิดขึ้นได้ในคนทุกวัยซึ่งแตกต่างกันไปด้วยค่ะ

และโดยส่วนตัวนะคะ...ก็เคยสงสัยเช่นกันค่ะว่า...ความที่คนเรานะใช้ชีวิต...ในรูปแบบต่างๆในวัยที่แตกต่างกัน...เพื่อที่จะนำพาให้ตัวตนของเขาเองเกิดเป็นวาระ...ของการดำรงไปในรูปแบบต่างๆในหนึ่งชีวิตบนโลกนี้...มีแบ็คกราวน์มาจากอะไร???กันแน่นะ

มาวันนี้เข้าใจได้แล้วค่ะ...เข้าใจว่า...ที่ทุกๆคนมีวาระที่แตกต่างกันไปนั้น...สาเหตุเพราะมีกรรม..เป็นตัวบงการ...ตามที่มีไว้ในคำสั่งสอน...ของพุทธ นั้นเองค่ะ (เป็นความเข้าใจหรือเป็นความเชื่อส่วนบุคคลนะคะ)

ทั้งหมดนี้...เป็นมุมมองที่มีต่อการเกิดขึ้นและเป็นไปกับการใช้ชีวิตของผู้คนในยุคสมัยนี้ หรือวันนี้บนโลกนี้ค่ะ(หรือน่าจะเป็นแบบนี้...ในทุกยุคทุกสมัยตราบที่มีคนค่ะ คนคือผู้มีกรรมเป็นแดนเกิดซึ่งแตกต่างกันไปด้วย)

อาจจะเป็นมุมมองที่แตกต่าง...แลกเปลี่ยนกันนะคะเจ้าของกระทู้ (แลกเปลี่ยนยาวๆเลยด้วยค่ะ)

"แต่จริงครับบางเรื่องที่เราเขียนไปบางอันเป็นความคิดเห็นส่วนตัว แต่ส่วนมากที่เขียนเป็นสิ่งที่เราอ่านมาหรือเคยเจอมาครับ"....5555 แม้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว...ก็สามารถเห็นเป็นธรรมได้หากความคิดนั้นอยู่บนพื้นฐานของธรรมะค่ะ

และในความเป็นจริง...การสืบสานธรรม หรือธรรมะต่อๆกันมาจากรุ่นต่อรุ่นนั้นเกิดขึ้นได้จากการบอกเล่า แนะนำ อบรม ชี้แนะ ด้วยความเชื่อ ความศรัทธา...จาก หรือของผู้ที่มีอยู่ หรือผู้ที่เห็น รู้ ประสบหรือพบเจอมาด้วยตัวของเขาเอง...

เช่นความจริงที่มีอยู่ว่า...พระศาสดา...คือพระพุทธเจ้า ท่านก็พบเจอด้วยตัวของท่านเอง ดังมีคำที่จารึกไว้ว่า...ท่านตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง ไงคะ คือความจริง

หากจะไม่มีการสานต่อ...ของผู้ที่มีอยู่...ทุกอย่าง อย่าว่าแต่ธรรมะเลย ทุกอย่างก็จะจบลง หรือดับไป...เป็นธรรมชาติอีกด้วยค่ะ

เพราะฉนั้นหากคุณมีธรรมะอยู่ก็นำมาลง...ให้เห็นเป็นธรรม หรือธรรมะในบอร์ด...ธรรมะและศาสนานี้นะคะ เด็กๆได้มีโอกาสเห็น และเขาทั้งหลายได้อ่าน ได้เรียนรู้ ได้ผ่านตา...ในสิ่งที่เป็นธรรม หรือธรรมะต่อๆไปด้วยค่ะ

เจ้าของเม้นต์นี้ก็ยังรออ่าน...อยู่ด้วยเช่นกันค่ะ

เป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

ยาวมากครับ:) มีเหตุมีผลมาก และก็จริงทุกอย่างที่คุณพูดมานะครับ

สวัสดีค่ะเจ้าของกระทู้

ขอบคุณค่ะ

และ ก็ยาวๆจริงๆด้วยเนาะ555

รอคอย...ที่คุณจะนำมาลงให้อ่านต่อด้วยนะคะ