ทำยังไงถึงจะเป็นคนใจดีใจเย็นกับเด็กคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
1.เราใจดีแต่กับเฉพาะเด็กดีแต่ดุมากๆกับเด็กดื้อทั้งๆที่เราควรจะใจดีกับเด็กทุกคน...คือปกติแล้วเด็กที่เรามักคลุกคลีอยู่ด้วยช่วยเลี้ยงเป็นประจำเนี่ยเป็นเด็กนิสัยดีมากๆ เป็นพวกลูกญาติฝ่ายแม่ ไม่ก็ลูกของเพื่อนๆแม่นี่แหละเด็กพวกนี้มาจากบ้านฐานะดี พ่อแม่นิสัยดีสอนลูกมาดีไม่เป็นspoiled kidกันเลยสักคน มารยาทงาม เรียนโรงเรียนนานาชาติ ฉลาดมาก รู้จักคิดถึงใจคนอื่น รู้เรื่องแทบทุกอย่าง บางทีพูดจาแบบรู้จักคิดมากกว่าผู้ใหญ่อีก ละเอียดอ่อน คำหยาบไม่มี จิตใจดี so preciousอะไรแนวนี้ค่ะ อย่างมากก็งอแงเอาแต่ใจหน่อย แต่ก็คุยรู้เรื่องเดี๋ยวก็เข้าใจ หรือบางคนก็เซนซิทีฟร้องไห้ง่ายกับเรื่องเล็กๆ แต่ถ้าปลอบดีๆน้องก็จะเข้าใจและหยุดร้อง บางคนก็จะเป็นเด็กช่างตำหนิ มาแนวเห็นคนอื่นมารยาทไม่ดีหรือทำอะไรไม่ถูก พูดภาษาอังกฤษสำเนียงผิด น้องก็จะเข้าไปตำหนิทันทีแบบไม่สนว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ แม่ตัวเองน้องเขาก็กล้าตำหนิค่ะ555 อันนี้ก็จะน่าหมั่นนิดนึงแต่ก็คุยง่าย เราที่คุ้นเคยกับการดูแลเด็กนางฟ้าเทวดาแบบนี้ก็เคยคิดว่าเลี้ยงเด็กมันง่ายมากๆ
จนกระทั่งเริ่มตระหนักในตัวเองได้ตอนไปเจอลูกญาติฝ่ายพ่อที่ไม่ได้เจอกันมาหลายปีแล้วตอนไปเที่ยวนี่แหละ...ญาติฝ่ายพ่อเราก็จะเป็นคนคนต่างจังหวัด จังหวัดเล็กๆความเจริญไม่สูงด้วย สังคมก็จะเถื่อนๆหน่อย (ไม่ได้เหยียดนะ แต่เมื่อก่อนเคยไปนอนค้างเยี่ยมญาติหลายที่นั่นอาทิตย์แล้วเจอว่าคนแถวนั้นจะเป็นคนหยาบๆติดเถื่อนกันจริงๆ มารยาทและความละเอียดอ่อนหรือการคิดถึงใจคนอื่นก็จะไม่ค่อยมี ใครเซนซิทีฟไปนี่จะโดนสังคมตำหนิเอาการ อย่างเช่นเรานี่เคยโดนแก๊งผู้ชายขับรถไล่กวดเพื่อปะแป้งใส่ช่วงสงกรานต์ เราหนีเข้าร้านสะดวกซื้อก็ยังจะตามเข้ามา น่ากลัวมากๆ แต่คนอื่นเขาว่าเราใจเสาะเกินไปที่กลัว บ้านญาติคนนึงที่เลี้ยงไก่ไว้กินก็หยิบมีดสับหัวไก่ต่อหน้าเด็กเลย คนพี่ชินชาแล้วไม่เป็นไร แต่คนน้องร้องไห้แล้วโดนดุ โรงเรียนแถวนั้นก็จะเป็นแนว...แบบโรงเรียนบ้านนอกส่วนมากอ่ะ ไม่ใช่ว่าอ่อนวิชาการนะ...แต่พวกครูจะออกโหดๆกับเด็กไปหน่อย พวกแม่ค้าแถวบ้านนี่ก็แบบ...แม่ค้าปากตลาดอ่ะ เคยมีลูกแม่ค้าสี่ห้าคนวิ่งตามเรามาเพื่อด่าเราว่า_ิแ_ด ที่นี้พวกเด็กๆลูกญาติจะนิสัยเป็นยังไงก็คงรู้ๆกันอยู่เนอะ^^' ที่เห็นได้ชัดเลยนี่ก็คือเวลาคุยกันทีสวนสัตว์มาเต็ม)
...ทีนี้พอเราต้องมาอยู่กับเด็กแบบนี้ เราถึงได้รู้ว่าตัวเองเป็นพวก'ผู้ใหญ่เยอะสิ่ง' น้องๆทำอะไรมันก็ขัดหูขัดตาเราไปหมด พูดคุยกันเอะอะมะเทิ่งส่งเสียงดัง บางทีอยุ่ที่แคบๆแล้วคนอื่นก็จะคุยกันเหมือนกัน แต่เสียงน้องๆคุยกลบเสียงคนอื่นหมด การพูดการจา คำที่ใช้ หรือหัวข้อที่พูดกันก็จะไม่น่ารักใสๆเหมือนพวกเด็กๆนางฟ้าญาติฝ่ายแม่เรา แล้วก็จะไม่ค่อยมีมารยาท สารพัดสัตว์มาแน่ๆไม่ต้องห่วง ชอบพูดหรือทำอะไรที่มันล้ำเส้นล่วงเกินคนอื่นตลอด โดยเฉพาะคำพูดนี่คือปากจะเสียมากๆ แล้วเราทำอะไรไว้ก็ชอบมาละเลง ไม่มีเกรงใจกัน ตลอดทริปเที่ยวรวมญาติกับญาติฝั่งพ่อคราวนั้นเราเลยฉุนขาดจนไปด่าเด็กว่าไร้มารยาทอยู่สองทีเพราะเรื่องเล็กๆเช่นคุยเสียงดัง โดนเด็กวิจารณ์หน้าตา จัดของแล้วเด็กมารื้อเล่น แล้วก็ไม่พอใจทุกการกระทำของเด็กๆอยู่ในใจแทบจะตลอดเวลา
...ซึ่งพอเรามาคิดๆดูทีหลังแล้วเราว่าเราด่าเด็กแรงเกินไป โกรธมากเกินไป น้ำเสียงที่ใช้ก็ไม่ดีเลย คือจะให้เด็กทุกคนเป็นเด็กดีเทวดานางฟ้าแบบลูกญาติฝั่งแม่มันก็คงเป็นไปไม่ได้ ควรจะเข้าใจว่าเด็กแต่ละคนเกิดมาไม่เท่ากัน
หลายๆเรื่องก็ควรจะเข้าใจว่าเขายังเป็นเด็ก ควรจะยอมๆให้มากกว่าจะไปคิดตัดสินว่าเด็กไม่ดีแล้วไปพูดหรือทำอะไรที่มันทำร้ายเด็ก มีอยู่อีกครั้งนึงตอนเราโดนเด็กลูกแม่ค้าตามด่าว่าอิแ_ด แล้วด่าเพื่อนเราว่าเป็นคนบ้าตอนไปเที่ยว(ที่โดนด่านี่ไม่ใช่อะไร คือเรากะเพื่อนชอบแต่งตัวจัดเต็ม รองเท้าส้นสูง แต่งหน้า กำลังเที่ยววันหยุดไง) พอไล่เด็กไม่ไปมากๆเข้า เพื่อนเรามันเลยจับตัวเด็กไปยันใส่กำแพงแล้วขู่เด็กให้พาเพื่อนๆทุกคนกลับไปหาแม่ซะ ไม่งั้นโดนต่อยแน่...เราก็ควรจะห้ามเพื่อนเราที่ใช้ความรุนแรงกับเด็ก แต่เรากลับไม่ห้าม แล้วฉวยโอกาสนั้นโกหกเด็กว่าเพิ่งกลับจากงานกีฬาสีเลยแต่งตัวเยอะ(สีอะไรไม่รู้เสื้อกางเกงพาสเทลสายรุ้งฟรุ้งฟริ้งเชียว555) น้องช่วยกลับไปเถอะนะคะ มันเสียมารยาทมากๆเลย ไม่งั้นพี่ๆจะแจ้งตำรวจนะคะ ในใจก็แอบไปด่าเด็กว่ามาจากครอบครัวยากจนพ่อแม่ไม่สั่งสอนอีกต่างหาก
...แล้วอันที่จริง กับเด็กกลุ่มนางฟ้าเทวดา มันก็มีบางคนที่ไม่นางฟ้าเทวดามากหรอกนะ เช่นบางคนก็จะปากร้ายแบบซื่อๆหน่อย เช่น 'พี่อายุขนาดนี้แล้วเหรอ แบบนี้ก็แก่แล้วเป็นป้าน่ะสิ'แล้วก็จะมีเด็กอีกคนรีบมาเตือนทันทีว่า'พูดแบบนั้นไม่ได้นะ เสียมารยาท' หรือเด็กบางคนก็จะมีวิจารณ์หน้าตาเราบ้าง(แต่คำที่ใช้มันก็จะน่ารักๆไม่หยาบคายแสบคันแบบลูกญาติฝั่งพ่อเราหรอก) หรือเด็กเป๊ะที่ชอบตำหนิคนอื่น บางทีนอกจจากจะตำหนิแล้วเขาก็จะพูดจาดูถูกคนอื่นด้วย เพื่อนน้องบางคนโดนดูถูกแล้วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟเลยก็มี ต้องไปช่วยไกล่เกลี่ยให้ แต่บางทีพอเราโดนน้องตำหนิแล้วดูถูกซะเอง เช่นมีอยู่ครั้งนึงเราอ่านคำภาษาอังกฤษผิดก็โดนน้องหัวเราะแบบหัวเราะเยอะ พูดแก้ให้ แล้วพูดว่าเราเป็นคนแก่แล้วแต่ไร้การศึกษา น้องๆคนอื่นก็ขำตาม(เราเจอแบบนี้ก็อึ้งๆพอสมควร นี่เด็กเดี๋ยวนี้เป็นแบบนี้กันเหรอ เราไม่กล้าดุด้วยเพราะเดี๋ยวเด็กจะเข้าใจผิดว่าเราอิจฉาเลยทำเป็นดุเขาซะเปล่าๆ)
...คือเราเป็นผู้ใหญ่แล้วเนี่ย เราก็ไม่ควรจะไปเก็บมาเป็นอารมณ์ให้รู้สึกโกรธเด็ก หรือคิดมากเพราะเรื่องพวกนี้ใช่มั้ยล่ะ ควรจะเข้าใจ ควรจะใจเย็นไม่โกรธ ไม่ควรนึกอยากตบเกรียนเด็ก ไม่นึกอยากทำร้ายเด็ก หรือนึกอยากเอาชนะเด็ก(บางทีเราคิดว่าเราพยายามเอาชนะเด็กมากกว่าพยายามสั่งสอนจริงๆ ทำเป็นไปบอกว่าเขาจะพูดแบบนี้กับคนอื่นไม่ได้นะ ไม่ดีเลย ทั้งๆที่จริงๆแล้วก็แค่เจ็บใจที่โดนเด็กตำหนิ หรือบางทีก็เหมือนแถๆว่าคำภาษาอังกฤษคำนี้ออกเสียงแบบนี้ได้เหมือนกัน ซึ่งมันก็ได้แหละ แต่จริงๆแล้วมีคนที่อ่านแบบนั้นน้อย น้องไม่ได้จำเป็นต้องรู้เลย)
เราว่าที่ผ่านมาที่เราเหมือนจะดูแลเด็กได้ดีก็เพราะว่าเด็กที่เราเจอส่วนมากมีแต่เด็กดีแทบทั้งนั้นเลยอยู่กันมาได้ ไม่ใช่เพราะว่าเราเป็นผู้ใหญ่ที่ดีเลย เวลาเราโดนเด็กนิสัยไม่ดีหน่อยหยาบคายใส่ เราก็โกรธทุกที แล้วบางทีก็ทนไม่ได้จนดุเด็ก...แถมยังชอบไปอิจฉาคนที่เก่งกว่าเราจนไม่เคยโดนเด็กตำหนิด้วย
ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป เรากลัวว่าสักวันเราจะโกรธเด็กมากเกินเหตุจนทำเรื่องไม่ดีกับเด็ก เช่น ดุด่าเด็กรุนแรงเกินไป หรือตีเด็ก หรือพยายามต่อล้อต่อเถียงเอาชนะเด็กเกินเหตุ ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่ควรทำเลย
เราควรจะทำยังไงดี ขอคำแนะนำค่ะ
อยากเป็นนางฟ้าใจดี
27 ก.ย. 60 เวลา 21:42 น.
612
views
แสดงความคิดเห็น