ฝากนิยายค่ะ ท้อใจไม่ค่อยมีคนเม้นต์เลย

ผมก็เป็นครับ เริ่มไม่มีคนเมนต์ ยอดติดตามลดลง การกดหัวใจก็ลดลง จนผมท้อมากไม่มีกำลังใจในการแต่งเลย

ก็ลงหลายๆที่สิ เด็กดีมีแต่คนแต่งเยอะกว่าคนอ่าน

ก็ไม่ต้องสนใจคอมเม้นสิคะ แต่งของเราต่อไปค่ะ เดี๋ยวมันก็มาเองแหละ

ถ้าท้อใจจนเขียนไม่จบ สู้ฮึดเขียนให้จบแล้วแล้วเปิดขายติดเหรียญ ทำอีบุ๊คขายดีกว่า

คนเมนต์ให้แค่ชื่นใจ แต่คนที่เปย์ให้สิรักจริง

เป็นเราไม่เมนต์ไม่เป็นไรค่ะ เปย์เราก็พอ #สายพูดน้อยต่อยหนัก

ฮึดเอาอย่างนักเขียนบางท่านในนี้สิคะ เขียนนิยายเดือนละเรื่องจนเปิดขาย รายได้รวมๆปีที่แล้วก็อู้ฟู่ให้หน้าชื่นตาบานอยู่

สำหรับเราได้ค่ากาแฟสตาร์บัคส์สักแก้วยังดีกว่าม้วนเสื้อกลับบ้านไปพร้อมกับความท้อแท้ค่ะ

เราว่ามันอยู่ที่จังหวะด้วยค่ะ ช่วงนี้คนอ่านไม่ค่อยตามอ่านนิยายออนไลน์หรือเปล่า เขาอาจจะตามเล่มกันมากกว่า เมื่อก่อนเราก็ตามอ่านออนไลน์ แต่เดี๋ยวนี้มาเก็บเล่มแทน เลยไม่ค่อยเข้ามาอ่าน แต่ยังแอบส่องหานิยายน่าอ่านอยู่ตลอดเวลา เราก็เป็นทั้งนักอ่านและนักเขียนเลยค่า เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะคะ ถ้าไม่ถอดใจและพัฒนาฝีมือต่อไปเรื่อยๆ เราคิดว่ามันยังพอมีโอกาสและความหวังเสมอ หากเราชอบที่จะเขียน ก็เขียนเถอะค่ะ อย่าไปคิดอะไรเลยดีกว่า ไม่งั้นมันกดดันตัวเองเปล่าๆ และทางที่ดี ควรเขียนให้เยอะๆ ก่อน แล้วค่อยนำมาลง ไม่งั้นมีโอกาสที่คุณจะเขวได้ เพราะไร้คอมเมนต์และหมดกำลังใจที่จะเขียนไปเลย เราเองก็ชอบเป็นบ่อย แต่ต้องฮึดสู้ใหม่ตลอด ไม่งั้นไม่รอดเขียนจนถึงวันนี้ 555555

นิยายดีๆ ไม่จำเป็นต้องดังหรือมีเมนต์เยอะนะคะ มันอยู่ที่มุมมองและรสนิยมคนอ่านอีกเหมือนกัน สู้ๆ ค่า

ทำไมต้องให้ความสำคัญกับคอมเมนท์ด้วยครับ ผมไม่เข้าใจ

ถ้าคุณต้องการตอนละซัก10คอมเมนท์ ถึงจะพอใจ แล้วถ้าเกิดว่า10คอมเมนท์นั้นมีแต่ด่าอย่างเดียว คุณยังจะต้องการคอมเมนท์อยู่อีกมั้ย

ถ้าหากคุณต้องการคอมเมนท์ชมเชยอย่างเดียว ผมว่าการกดให้กำลังใจและยอดวิวทั้งหมดที่มี มันก็ตีความได้แล้วว่า สนุกดีว่ะ ทำมาอีก กูจะตามอ่านเอง

ก็นี่ไง สิ่งที่คุณต้องการ

อย่าลืมเป้าหมายที่แท้จริงของการแต่งนิยายของคุณด้วยนะคะ ว่าเราทำเพราะการเขียนนิยายเป็นความสุขของเราหรือเราแค่อยากได้คอมเม้นจากคนอ่าน เป็นกำลังใจให้นะคะ