Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

มีเรื่องขอคำปลึกษาอ่ะค่ะ

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
พี่ๆ ค่ะ อยากถามหน่อยค่ะ ขอสักคนให้คำปรึกษาอ่ะค่ะ มันทรมานมากๆ อยากระบาย  มากๆเลยค่ะ อยากได้คำปรึกาาอ่ะค่ะ เรื่องราวที่เราพิมพ์ทั้งหมด  เป็นความอัดอั้นตันใจตลอดเวลา2ปีน่ะค่ะ อยากจะปลึกษา เราโดนแกล้งมาตลอดด ตั้งแต่ป4ป5จนตอนนี้ปิดเทอมจะเปิดเรียนล้ะ  เราโดนล้อว่าเตี้ย อันนี้เรายอมรับ ตอนนี้ เราสูง130เองอ่ะ มันเป็นเพราะพันธุ์กรรมด้วย  โรคประจำตัวเราด้วย  ใครอยากรูัมาถมในคอมเม้นได้น่ะค่ะ บอกเลยว่าเป็นโรค หายากในกูลเกิ้ลไม่มีบอกน่ะค่ะ  เป็นโรคเฉพาะจริงๆ เราโดนเพื่อนผู้ชายแกล้ง  ล้อ  ทำร้ายร่างกาย  แต่เราไม่กล้าบอกแม่ เราไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ เราบอกแม่แค่ว่าเราโดนแกล้ง  ไม่แค่บอกจริงๆจังๆ เราไปบัดบัด เรื่องอารมรื โกรธ  เราเป็นสมาธฺสั้น ตอนนี้รักษาอยู่กินยา เราคิดว่าอาการดีขึ้นเรา ทั้งสมาธิสั้น  ความโกรธ  ตัวเล็ก แต่แอยู่อย่างเดียว คือ การโดนแกล้ง มันทำให้เราไม่อยากไปรร เราไม่อยากโดนแกล้ง  เราร้องให้บ่อส  เราร้องไห้เขาสนุกกัน  เราเกลียดเขาแต่ทำอะไรไม่ได้  เรากังวลแต่พอได้ระบายออกมาก้ดีขึ้นมามาก   อีกไม่นานก็จะเปิดเทอมแล้ว  เราไม่อยากเจอหน้าเขา  เวลาเราโกณธเราทำเหมือนในละครคือถามตัวเองว่าอารมณ์สีอะไร ถ้าโกรธ จะนับ1-10 แต่เเค่1-5ก็โอเคแล้ว  เราชอบละครเรื่องวัยแสบสาปหรกขาดโครงการ2และ1มาก โครงการ1เราไปย้อนดูเอา ดูไม่ทัน เพลงมันตรงกับเราเกือทุกเพลง โดยเฉพาะเพลง เหงา เพลงนี้ตรงมากกก เพราะไม่มีใครเข้าใจเราเลย แม่แต่แม่ เราเอง พ่อเราเสียแล้ว ถ้าพ่อคงจะเข้าใจเรา  อาจเป็นเพราะเราไม่เคยบอกความในใจกับแม่ไป   เราอยากจะถามว่า ทำอย่างไร ใหเลิกโกรธ เกลียดเขาเสีย ไม่อยากแค้นใครแลและอยากถามว่า ทำอย่างไรให้เขาเลิกแกล้งเราเสียที  บอกหน่อยน่ะค่ะ

แสดงความคิดเห็น

1 ความคิดเห็น

Mr.Jack2008 14 พ.ค. 62 เวลา 18:20 น. 1

แนะนำว่า เลิกทำตัวเองเหมือนในละคร และนิยายห่าเหวอะไรก้ตามที่น้องชอบ แล้วอยู่กับตัวเองให้มาก รู้ักตัวเอง ไม่ใช่มัวแต่คิดว่านี่คือโลกการ์ตูนหรือละคร เปิดใจและยอมรับสิ่งรอบตัว ปรับตัวให้เข้ากับสังคม แต่จำไว้ว่าไม่ว่าน้องจะทำดียังไงก้ตามก็มีคนเกลียดเราอยู่ดี แต่อยากใช้จุดนี้รักษาคนที่ยังรักเราคือ พ่อแม่ ครอบครัว และ ตัวเองไว้ ให้ตัวเองอยู่รอดและมีความสุขต่อไปแม้ชีวิตอาจจะล่มจม หรือมีปมขนาดไหน จำไว้เสมอว่า ไม่ว่าจะต่ำตมแค่ไหนก็ยังมีตัวน้องเองและครอบครัวอยู่ข้างๆเสมอ และไอเรื่องโรคนี่ก็พยายามอย่าไปใส่ใจไรมาก คิดซะว่าเป้นเรื่องปกติใช้ชีวิตประจำวันให้ปกติ ใช้ให้คุ้มกับที่เกิดมา ขนาดพี่เป็นโรคซึมเศร้ากับมะเร็งระยะแรกพี่ยังไม่เห็นเป็นไรเลยพี่ก็ดำเนินชีวิตได้ปกติ

1