แชร์ประสบการณ์ไปสถานสงเคราะห์เด็ก
ตั้งกระทู้ใหม่
เด็กในสถานสงเคราะห์ที่นี่มีแต่ผู้หญิง ทั้งหมดมีตั้งแต่อนุบาลยังมหาลัย บุคลากรเล่าว่าน้องๆมาจากหลายจังหวัด บางคนถูกส่งมาตั้งแต่แบเบาะ บางคนครอบครัวยากจน จึงส่งลูกมากฝากไว้เพราะจะได้เรียนและกินอิ่ม ศาสนาติดตัวน้องๆมาด้วย ฉันจึงเห็นเด็กหลายคนคลุมผมแบบมุสลิม
แวบแรกที่เห็นน้องๆ คือใบหน้าปนเศร้า เด็กบางคนร้องไห้ตั้งแต่พวกเราเข้าไป เขาไม่ตอบคำถามของเรา เอาแต่ร้องไห้ ฉันเดาว่าน้องๆคงนึกถึงครอบครัว ทำไมพ่อแม่เราไม่แคร์ แต่คนไม่รู้จักกลับแคร์เรามากกว่า ฉันเดาและสงสารจับใจ
ตอนบอกให้เติมอาหารได้ เด็กๆวิ่งกรูมารับอาหารจากพวกเรา แม่ฉันพูดออกมาว่า การมาสถานสงเคราะห์น่าปลื้มใจกว่าการทำบุญบางอย่างที่เราทำบ่อยๆเสียอีก เพราะเราได้สร้างความสุขให้คนอื่น แบบที่มองเห็นได้ในทันที
เด็กๆที่นี่ได้รับเงินไปโรงเรียน วันละ 20-30-40 บาทตามอายุ และถ้าเรียนในช่วงอายุตามเกณฑ์ พวกเขาจะออกไปเรียนข้างนอกสถานสงเคราะห์ คำถามในใจฉันคือ ถ้าเขาเห็นภาพครอบครัวคนอื่น พ่อมารับ แม่มาส่ง เขาจะรู้สึกยังไง และความรู้สึกเหล่านั้นจะทับถมทุกวันๆหรือไม่
ก่อนกลับ เรารอให้รถมารับ เด็กประถมคนหนึ่งอ้าแขนให้แม่ฉันกอด แม่ฉันกอดแล้วเรียกฉันให้กอดน้องด้วย ฉันกอดแน่นที่สุดแล้วเขย่าตัวน้องเพื่อให้กำลังใจและทำให้สนุก ยังมีเด็กอีกคนนั่งแถวนั้น ฉันจึงเดินไปกอดด้วย เด็กอีกคนหนึ่งที่ถูกกอด เบือนหน้าหนีไปซับน้ำตา เรื่องเล็กน้อยในชีวิตเรา ที่เราขอจากพ่อแม่ หรือญาติๆได้เป็นปกตินั้น แต่สำหรับเด็กคนหนึ่งเขาโหยหาอย่างมาก
เรื่องหนึ่งที่สรุปได้คือ 1.น้องๆควรมี save sex เพราะการเลี้ยงเด็กไม่ใช่เรื่องง่าย การยกเด็กให้สถานสงเคราะห์ ทำให้กินอิ่มแต่ท้อง ส่วนใจหิวโหยนั้นเป็นบาปอย่างแรง 2.ถึงยากจนอย่างไร แค่จดหมายสักฉบับก็ทดแทนความเหงาได้แล้ว ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ เราจะรู้สึกว่าชีวิตมีหลักให้ยึด ก็คือความอบอุ่นทางครอบครัวนั้นเอง
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
me.daisy
22 ก.ย. 62 เวลา 14:09 น.
1,041
views
1 ความคิดเห็น
ขอสอบถามหน่อยได้มั้ยคะ ว่าสถานสงเคราะห์ที่ไหน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?