แลกเปลี่ยนไม่ได้สวยตลอด Part 1 #แลกเปลี่ยน

ต้องขอโทษด้วยถ้าการเขียนมันแย่ ภาษาไทยไม่ใช่ภาษาแรกครับ 5555

"Not everything can be in your favor."

สวัสดีครับ ก่อนเริ่มเนี่ยผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ชื่อ ดาโกต้า (Dakota) ครับ ตอนนี้เป็นเด็กแลกเปลี่ยนอยู่ที่ประเทศเบลเยี่ยม ฝั่ง Flanders กับโครงการ (ขอไม่เอ่ยนาม 5555)

ผมมาอยู่ที่เบลเยี่มได้จบโปรแกรมแล้ว (เย้!!!!!!!) และอยากจะมาบอกน้องๆ เพื่อนๆ ที่สนใจที่จะไปในปีต่อๆไปว่ามันเป็นอย่างไรบ้าง มันไม่ใช่เรื่องที่ง่ายเลยซักนิด! แต่มันเป็นเรื่องยากที่สนุกมากๆ แย่มากๆ ปนๆกันไปอย่างบ้าบอ (นี่พูดเรื่องจริง มันบ้ามาก)

ผมมาขึ้นเครื่องไปลงที่ Brussels เมืองหลวงของประเทศที่เล็กๆอย่างเบลเยี่ยม ก่อนมาก็ได้ทำคนหลายๆคนแล้วที่ค่ายเตรียมตัวส่งนักเรียน ซึ่งทำให้การนั่งเครื่องบิน 7 ชม ดูไม่นานและไม่แย่เท่าไหร่ แต่พอไปถึงเบลเยี่ยมเราก็จะไปค่ายเลย ซึ่งระยะเวลาค่ายมันแล้วแต่ว่าเราไปประเทศไหน สำหรับผมก็ได้ไปค่ายสามวัน 

วันแรกๆของการได้อยู่ประเทศอุปถัมภ์

วันแรกก็ไปชิวเฉยๆ ไม่มีกิจกรมมอะไรเท่าไหร่ เขาปล่อยให้เราเดินเล่นแล้วไปทำความรู้จักกับคนอื่นที่จะมาอยู่ด้วยกัยเรา ซึ่งจะมีคนหลายประเทศมาก! จากทุกมุมโลกเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเอมริกาใต้ เอเซีย แอฟริกา ทุกคนจะอยากคุยกันมากๆ อยากทำความรู้จัก ตรงนี่ขอแนะนำให้ออกจากคนไทยไปแล้วไปคุยกับคนอื่นให้มากที่สุด เราได้คุยกันอยู่แล้วววว ไปหาเพื่อนต่างชาติมาาา! มันคุ้มมากกกก เพราะถึงแม้คนอื่นจะมาจากคนละที่จากเรา หรือมีวัฒนธรรมต่างจากเรา เขาก็จะเค้าใจเราตลอดเพราะเป็นเด็กแลกเปลี่ยนเหมือนกัน

ผมเนี่ยเป็นอเมริกัน (ที่แหลไทยได้) ซึ่งทำให้คนอื่นตื่นเต้นกับผมมาก ผมเลยได้เพื่อนเยอะและเร็วมาก แต่สำหรับคนอื่นเนี่ย อย่าไปอายภาษา คุยไป ผิดก็ผิด อย่างน้อยก็ได้คุยเหอะวะ! 5555 

พอวันที่สองของค่ายเนี่ยก็เริ่มมีกิจกรรม คนจะโดนแยกเป็นเขตตามที่อยู่ Host Family ซึ่งเรียกว่า Chapter (ไม่ต้องห่วงทุกเขตต้องมีคนไทยอย่างน้อยคนนึง เพราะคนไทยประชากรเยอะมากกับการมาแลกเปลี่ยน) ผมอยู่เมือง Oostmalle ซึ่งอยู่ในแชป KEM  กิจกรรมที่ทำก็แค่เป็นการทำความรู้จักกับคนรอบข้าง เกมทายชื่อ, ประเทศ, ฯลฯ 

ผมเนี่ย Host บอกทุกอย่าง... ผมเลยไม่ต้องถามอะไรเลย Host ผมก็พูดอังกฤษเก่งมาก ผมเลยเข้ากับเขาได้ง่ายหน่อย วันหลังๆจากนั้นครอบครัวเราก็จะไปทำเรื่องทุกๆอย่างกับเรา เช่น ไปสมัครเข้าโรงเรียน ไปทำบัตรประชาชน ไปเปิดบันชีธนาคาร ไปทำบัตรนั่งบัส ฯลฯ

พอโรงเรียนเปิดก็จะมีคนจากโครงการไปกับเราด้วยในวันแรก เพื่อไปอธิบายกัยครูและคนอื่นๆในห้องเรียนว่าเราคือใคร มาทำไม ช่วงนี้คนที่ รร เราจะทั้งงงและตื่นเต้นอยากรู้อยากเห็นเกี่ยวกับเรามาก แต่ถ้าไม่มีใครสนใจเราก็ไปอาศาเขียนชื่อเขาเป็นภาษาไทยให้ เขาสนใจเราแน่นอนทีนี้ (ได้ผลจริง ผมก็ทำแบบนี้ 555)

ช่วงแรกๆเราจะไม่ต้องทำงานโรงเรียนหรือสอบ แต่ช่วงหลังๆอาจจะต้องทำ แต่มันแล้วแต่ครูของแต่ละวิชา

 (เมืองเล็กๆแห่ง Oostmalle, รูปแรกที่ถ่ายที่โรงเรียน, บ้านแสนอบอุ่นของโฮส)

ช่วงแรกดี ช่วงหลังแย่

ช่วงแรกๆเลยเนี่ยชีวิตแลกเปลี่ยนผมมันสุดยอดมาก (ปารตี้ทุกเสาร์-อาทิตย์, เบียร์, เพื่อนเยอะ ) แต่พอช่วงหลังๆ (5 เดือนได้) มันก็ได้เริ่มแย่ถึงขนาดอยากกลับบ้านเลย (แต่ดีนะไม่บ่นว่าอยากกลับ เดี๋ยวโดนส่งกลับ 5555)

(ปารตี้, เพื่อนจากอิตาลี่, เพื่อนหลายชาติในรถไฟ, ปารตี้อีกอัน ช่วงแรกๆดีๆ)

ที่โรงเรียนผมมันไม่ค่อยมีนักเรียนที่พูดอังกฤษเก่งเท่าไหร่ เนื่องจากได้ไปอยู่ห้องม.4 (ทั้งๆที่ขอไปอยู่ม.5) แต่มีอยู่คนนึงเราจะไม่กล่าวนามของคนนี้แต่เอาเป็นว่าชื่อ นายเกื้อก ละกัน นายเกื้อกเนี่ยตีสนิทกับผมมาก เพราะว่าเขาชอบพูดอังกฤษแล้วจะบ่นอยู่ตลอดเลยว่าภาษาตัวเองเนี่ยแย่ที่สุดในโลก ผมก็ชอบเขามากเพราะเป็นคนที่ตลก สนุก และอายุพอๆกัน (มันซ้ำชั้น 55555) นายเกื้อกกับผมเนี่ยก็มักจะอยู่ด้วยกันที่โรงเรียนตลอด ในห้องก็นั่งข้างๆกัน และมันก็พยายามช่วยเรื่องภาษาผมเวลาผมขอให้เขาช่วย 

แต่ปัญหาของผมที่ห้องเรียนคือ ไม่มีใคร (นอกจากนายเกื้อก) ยอมช่วยผมเลยเวลาผมขอ (นายเกื้อกไม่สบายบ่อยมาาาาากกกกกกกก) และทุกคนมันจะหัวเราล้อเลียนผมเวลาผมพยายามพูดภาษาดัทช์ (อย่าเข้าใจผิดนะ ไม่ใช่หัวเราะเพราะมันน่ารัก หรือตลก แต่คือถึงผมพูดถูกก็ยังหัวเราะ) ผมถามตลอดว่าหัวเราะทำไม ผิดตรงไหน ก็ไม่มีใครเคยบอกเลย ไม่ช่วยแก้ให้ด้วย ได้แต่หัวเราะผมไปเรื่อยๆ ผมก็เลยไม่ค่อยได้คุยกับพวกคนร่วมห้องเป็นภาษาดัทช์เลย ผมคิดจะย้ายโรงเรียนหลายรอบมาก แต่ถ้าผมย้ายไป นายเกื้อก บอกว่าโรงเรียนจะเป็นที่ที่น่าเบื่อยิ่งกว่าการเรียนคณิต ผมเลยไม่อยากย้ายเพราะกลัวหาเพื่อนที่ดีๆไม่ได้ 5555

(ห้องเรียนตัวปัญหา.... ต้องขอเซนเซอร์นิดๆ 55555)

ในช่วงเวลาที่ห้องผมเรียนภาษาเยอรมันและฝรั่งเศส ผมก็ได้ไปเรียนวิชาอื่นๆกับห้องอื่นๆ แล้วห้องพวกนี้ก็เป็นห้องม.5 ม.6 พวกนี้ก็ช่วยผมตลอด ผมเลยเริ่มคิดอยากจะย้ายห้องมาอยู่ถาวรเอาซะเลย อย่างงี้ก็ยังอยู่โรงเรียนเดียวกับเพื่อนที่ดีๆ แต่แค่ย้ายห้อง แต่พอดีช่วงนั้นมันจะหยุดแล้ว ก็เลยไม่ได้ทำเรื่องขอไว้ 

จุดเริ่มของความแย่

พอถึงช่วงหยุดเดือนกุมภา (ผ่านวันแรกของการเรียนมาได้ เกือบ 6 เดือน) ผมก็ไปสวิสกับเพื่อนคนไทย พอผมไปถึงก็ได้ข้อความจากพวกผู้หญิงในห้องเรียนมาด่า 

(แปลมาจากภาษาดัทช์ปนอังกฤษ)

“ทำไมภาษาดัทช์นายมันแย่จัง อยู่มา 6 เดือนแล้วทำได้แค่นี้เองหรอ พูดก็แทบจะไม่ได้ สมองเล็กแน่เลย”

ผมตกใจมาก จนกระทั่งผมปิดโทรศัพท์ไปเลย เพราะไม่อยากเครียดตอนเที่ยวเพราะผมกลัวไม่สนุก แต่พอผมไปถึงโรงแรม มันก็มีเน็ตฟรี แล้วด้วยว่าผมเป็นวัยรุ่น เน็ตฟรีมีค่ามากกว่าทองคำ ผมเลยเปิดโทรศัพท์ขึ้นมา ตอนนั้นผมลืมเรื่องข้อความไปแล้ว แต่พอผมต่อเน็ตก็มีข้อความเป็นสิบเข้ามาทาง Facebook มาด่าผมอีก



(แปลมาจากภาษาดัทช์เป็นอังกฤษ)

“ทำไมไม่ตอบข้อความ เห็นภาษากูแล้วกลัวหรอ แปลไม่ออกหรออีโง่”

หน้าผมตอนนั้นนี่แบบ 

ผมงงมากๆ ไม่รู้ว่าไปทำอะไรเขา เลยถามกลับไปว่า

“ทำไมพูดอย่างนี้?”

เขาตอบกลับมาว่า 

“ก็เพราะมันจริง”

ผมเงิบ.... คือมาด่าผมทำไมมมมมม ทำไม่ได้ทำอะไรเลย ที่โรงเรียนหัวเราะผมเวลาผม
พยายามพูด พอไม่อยุ่โรงเรียนยังมาด่าบน Social กันอีก... อะไรกัน

(เงิบเหนียงออกเลย 5555)

เลยลบเพื่อนพวกนั้น (10 คนได้) ออกจากเฟสผมไป เพราะไม่อยากเห้นข้อความแบบนั้น เที่ยวอยู่ อยากมีความสุขเจ้าใจไหมมมมมมมม

ช่วงหลังจากนั้น 7 วันก็เงียบมากๆ เพราะไม่มีใครติดต่อผมได้นอกจากเพื่อนที่ไม่อยากด่า แล้วพอพวกนั้นด่าผ่านข้อความผมก็ตอบไม่ได้เพราะไม่ได้เติมเงินแล้วถ้าส่งข้อความข้ามแดนมันแพง 5555 (เที่ยวสวิสแพง ต้องเก็บตังงง)

(ต่อ: http://www.dek-d.com/board/view/3596919/)