ฉันอยู่สาขาผลไม้รวม
ตั้งกระทู้ใหม่
เทศกาลพบปะอาจารย์แนะแนวของเด็กม.ปลายปี3เกิดขึ้นอีกครั้งในปีนี้
ฉันที่ถูกเรียกว่า #dek62 รู้สึกเวียนหัวเต็มทีกับการเห็นประวัติส่วนตัวของตัวเอง
เกียรติบัตรสีจำเจแต่มีประโยชน์ และประกาศรับสมัครนักศึกษาของมหาลัยต่างๆ
มันช่วยไม่ได้ถ้าเรายังต้องการจะเรียนต่อถึงแม้ว่าในยุคสมัยนี้ตัวเอกของอนาคตไม่ได้ขึ้นอยู่กับการจบการศึกษาเพียงอย่างเดียว แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่ฉันจึงมาที่ห้องแนะแนวแว๊บไปห้องทะเบียนเป็นว่าเล่นเกือบทั้งอาทิตย์ก่อนเริ่มฤดูส่งพอร์ต
อยากเข้ารอบแรกแต่คำถามคือ เข้าคณะอะไรสาขาอะไรดีล่ะ มีสิ่งใดบนโลกที่เข้ากับฉันมากกว่าการนอนดู Netflix ที่บ้านหรือเปล่าคะพระเจ้า
เป็นคำถามที่ยากเหลือเกินมนุษย์ ฉันเดาว่าพระเจ้าก็คงเห็นพ้องต้องกันว่าการนอนโง่ๆบนเตียงดูเข้ากับฉันที่สุดแล้ว
ดังนั้นฉันเลยจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองและไม่รู้ว่าเป็นโชคชะตาหรือเพราะความบังเอิญ
เชิญพบ
ฉันเจอสิ่งนี้ในประกาศรับนักศึกษา
ฉันที่ถูกเรียกว่า #dek62 รู้สึกเวียนหัวเต็มทีกับการเห็นประวัติส่วนตัวของตัวเอง
เกียรติบัตรสีจำเจแต่มีประโยชน์ และประกาศรับสมัครนักศึกษาของมหาลัยต่างๆ
มันช่วยไม่ได้ถ้าเรายังต้องการจะเรียนต่อถึงแม้ว่าในยุคสมัยนี้ตัวเอกของอนาคตไม่ได้ขึ้นอยู่กับการจบการศึกษาเพียงอย่างเดียว แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็นอยู่ฉันจึงมาที่ห้องแนะแนวแว๊บไปห้องทะเบียนเป็นว่าเล่นเกือบทั้งอาทิตย์ก่อนเริ่มฤดูส่งพอร์ต
อยากเข้ารอบแรกแต่คำถามคือ เข้าคณะอะไรสาขาอะไรดีล่ะ มีสิ่งใดบนโลกที่เข้ากับฉันมากกว่าการนอนดู Netflix ที่บ้านหรือเปล่าคะพระเจ้า
เป็นคำถามที่ยากเหลือเกินมนุษย์ ฉันเดาว่าพระเจ้าก็คงเห็นพ้องต้องกันว่าการนอนโง่ๆบนเตียงดูเข้ากับฉันที่สุดแล้ว
ดังนั้นฉันเลยจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองและไม่รู้ว่าเป็นโชคชะตาหรือเพราะความบังเอิญ
เชิญพบ
ฉันเจอสิ่งนี้ในประกาศรับนักศึกษา
อ่านชื่อครั้งแรกหลายๆคนน่าจะคิดเหมือนกันว่า “ภาษาไทยปะวะ” ความสงสัยใคร่รู้ทำให้คนขี้เกียจลงทุนเสิร์ชหาข้อมูลด้วยความไวแสง
สาขานี้ชื่อแปลกชะมัดแถมยังมาโผล่อยู่ในคณะมนุษย์
การตั้งคำถามของฉันนำไปสู่การเป็นนิสิตของมหาวิทยาลัยมหาสารคามและเรียนคณะมนุษยศาสตร์ สาขา—อย่างที่ทุกคนเห็น
ใช่ค่ะ ภาษาเพื่อการสร้างสรรค์สื่อ ตัวย่อคือ LMC แต่ถ้าอยากเรียกพวกเราเป็นภาษาไทยแบบย่อให้เรียกว่า ‘เด็กสื่อ’
ฉันทำสรุปมาให้ดูคร่าวๆว่าเราต้องประสบพบเจอกับอะไรบ้างในการเรียนสาขานี้
พูดเลยว่าตอนสัมภาษณ์เหมือนวันรวมญาติดีๆนี่เอง คำถามของอาจารย์ไม่ได้ซับซ้อนมากแต่ก็ชวนให้คิดหนักก่อนตอบออกมา อยากให้ทุกคนมาลองกัน จังหวะที่ฉันกำลังตอบแทบไม่ได้พักก็มีเสียงอ.ท่านหนึ่งดังขึ้นว่า “พ่อจอดรถไว้ตรงไหน” จารคะ หนูไปไม่ถูก เป็นการสัมภาษณ์ที่คละด้วยเสียงหัวเราะซึ่งช่วยให้ฉันรอดพ้นจากความวิตกกังวลต่างๆ มันเป็นประสบการณ์ที่แปลกใหม่ที่สุดสำหรับฉันในตอนนั้น
สาขานี้เรียนทุกอย่างจริงๆนะเออ
ตอนแรกก็เหยียดยิ้มในใจแล้วคิดกับตัวเองว่า “หึ!จะแน่แค่ไหนกัน”
ปัจจุบัน ---- ได้โปรด ไว้ชีวิตนิสิต
ตอนนี้อยู่ปี1 ได้เขียนงานเยอะมากๆ
ได้คลุกอยู่กับทฤษฎีการสื่อสารที่ลึกลงไปเรื่อยๆ สุดยอดเลยค่ะ อย่างงงแต่ก็สนุกไม่หยอก
แถมยังได้วาดรูป เรียนประวัติศาสตร์ศิลปะ ทฤษฎีเกี่ยวกับศิลปะซึ่งฉันคิดว่าคงนำไปใช้ทำกราฟิกในอนาคต ปีแรกอาจจะแค่ปูพื้นฐานก่อน
ไม่อยากเชื่อเลยว่ามันคือการปูพื้นฐาน เป็นการปูพื้นฐานที่หนักหน่วงและท้าทายมาก
ฉันมีโอกาสได้เจอรุ่นพี่ปีสูงๆ พวกเขาพกกล้องไปไหนมาไหนด้วยตลอด มีการถ่ายเอ็มวี ทำบทสัมภาษณ์ เขียนเรื่องสั้นและฝึกงานเป็นเบื้องหลังให้กับสถานีโทรทัศน์มากมาย รุ่นพี่ของสาขาที่จบไปแล้วเป็นนักข่าวก็มี ต้องยอมรับความอิสระในการประกอบอาชีพหลังจากจบสาขานี้จริงๆเพราะพวกเราเรียนหลายด้านรวมกัน คุ้มยิ่งกว่าคุ้ม
ก่อนแน่ใจว่าจะเรียนสาขานี้ ฉันรู้สึกทำได้ในสิ่งที่เราชอบแต่ทำได้ไม่สุดซักทาง และสาขาภาษาเพื่อการสร้างสรรค์สื่อก็ตอบโจทย์ได้ดีที่สุด
ในระยะเวลา 4 ปีนี้ต่อจากนี้ไป ฝากตัวด้วยค่ะ
ใครที่บังเอิญผ่านมาอ่านบทความนี้ก็ขอฝาก*สาขาผลไม้รวมไว้ในอ้อมอกอ้อมใจทุกๆคนด้วยนะคะ
*สาขาผลไม้รวม = สาขาที่เรียนแล้วได้ลองครบทุกรสชาติ เรียนทุกอย่างจริงๆ
แสดงความคิดเห็น