การเตรียมตัว & ประสบการณ์สอบเข้าโครงการช้างเผือก อักษรฯ จุฬาฯ ปี 63

-พาร์ทเรียงความ- (6 หน้า) แต่ละเรื่องเขียนประมาณ 30 บรรทัด

1.ลายสือไทย มรดกวัฒนธรรมของชาติไทย

2.ให้บทความมาแล้วให้แสดงความคิดเห็น และตั้งชื่อเรื่องให้เหมาะสม

เหรียญมีสองด้านฉันใด มนุษย์ก็มีด้านมืดและด้านสว่างฉันนั้น

โดย ชัยฤทธิ์ ยนเปี่ยม

ในวงสนทนาเราพูดคุยในสิ่งที่สวยงาม บ้างก็ปรับทุกข์แลกเปลี่ยนความเห็นเรื่องงาน ชีวิต การท่องเที่ยว ถ่ายทอดประสบการณ์จากคนรุ่นหนึ่งสู่รุ่นหนึ่ง หรือระหว่างเพื่อนฝูงกันเอง

หลังการพูดคุยกันอย่างฉันมิตร การได้เปิดอกระบายปัญหา อย่างน้อยช่วยให้ความเครียดลดน้อยลงไปบ้าง

เมื่อมนุษย์อยู่ในสังคมหนึ่ง พึงต้องปฏิบัติในสิ่งที่เป็นกฎเกณฑ์ดีงามของสังคมนั้นๆ แต่ยามที่ปลีกวิเวกมาอยู่คนเดียว สลัดพันธนาการจากสายตารอบตัว เราก็มักแปลงตัวเป็นเด็กทำตัวขบขัน แลบลิ้นปลิ้นตาใส่กระจก ตะโกนร้องเพลงลั่นห้อง

เพราะเราอยู่คนเดียว เราจึงกล้าทำอะไรบ้าๆ บอๆ โดยไม่อายผู้คน แต่การอยู่ร่วมกับสังคม จำต้องวางตัวให้น่าเคารพ เป็นที่นับถือ หากเป็นธรรมชาติของคนนั้นก็เป็นเรื่องปกติ สำหรับคนที่ไม่ใช่ตัวตน อาจต้อง “เสแสร้ง” ให้ดูดี น่ายกย่อง

ภาพลักษณ์ เป็นสิ่งสำคัญ ไม่เฉพาะมนุษย์ องค์กรธุรกิจ ยังต้องมีสถาบันคอยตกแต่งเสริมบุคลิก ด้วยราคาหลักสูตรหลักสิบล้านร้อยล้าน ใครสร้างความประทับใจก็ได้ใจไปกว่าครึ่ง

ปัจจุบัน งานโฆษณาหลายชิ้น ไม่เน้นเนื้อหาสินค้า ขอแค่สร้างความประทับใจให้ผู้ชมก็เพียงพอสำหรับการจดจำในสินค้านั้น

คงเพราะเราๆ ท่านๆ ต่างอยากเห็นสิ่งสวยงาม รับรู้เรื่องราวแต่ความสุข มากกว่าความทุกข์ที่ฟังแล้วหดหู่

กระนั้น ในโลกที่แก่งแย่งกัน ยังมีพื้นที่ความดีเล็กๆ ให้เห็น เมื่อมีผู้เสียสละ มีจิตสำนึกสาธารณะ จำนวนไม่น้อยดั้นด้นช่วยคนยากไร้ให้มีสุข

การแบ่งปันความสุขในโลกที่ผู้คนต่าง “เห็นแก่ตัว” สะกดคำว่าน้ำใจไม่ถูก จึงเป็นสิ่งที่ควรเพาะรักษาให้งอกงาม

ถ้ามนุษย์ส่วนใหญ่เป็นคนดี โลกใบนี้ก็คงสงบสุขไม่น้อย

แต่นั่นเป็นเพียงสิ่งสมมติ ทุกสังคมถึงได้มีกฎเกณฑ์ กติกาออกมากำกับให้มีหลักยึด มีบทลงโทษสำหรับคนไม่ดี ที่ฝ่าฝืน

มนุษย์ต่างมีสีดำมืดอยู่ในตัว ไม่มีใครเป็นผ้าขาวบริสุทธิ์ผุดผ่องด้วยความดี ทุกคนต่างมีอดีตที่หลงผิดตามแต่ประสบการณ์ บ้างก็มีจุดดำ บ้างก็สีเทา บ้างก็ลายม้าลาย อยู่ที่ว่าใครจะปกปิดตัวตนได้มากกว่ากัน

หลายคนมีชื่อเสียง เป็นดารา ผู้นำสังคม ผู้นำในประเทศ กระทั่ง ญาติมิตร หรือเป็นหัวหน้าเรา ที่สร้างชื่อระบือไกล ทว่าเมื่อประวัติด้านมืดของเขาถูกแฉออกมา แม้จะเพียงเล็กน้อย ก็มีพลานุภาพพอที่จะทำลายคนคนนั้นลงในพริบตา ทั้งที่ด้านมืดนั้นเป็นเพียงอดีต และไม่ได้ทำให้ใครเดือดร้อน

แม้เราจะหลงแบบหัวปักหัวปำ และจำนนกับความจริงเป็นคนสุดท้าย แต่เราก็พร้อมที่จะหลงรักเขาต่อไปโดยไม่สิ้นศรัทธา

เพราะเราอยากจดจำอยู่กับความรู้สึกที่ดีงามต่อไป

เราจึงไม่อยากเปลี่ยนเป็นอย่างอื่น และไม่เชื่อว่า “เขา” คนนั้นจะมีอดีตหรือด้านมืดอย่างนั้น

แต่มนุษย์ก็คือ มนุษย์ที่มีรัก โลภ โกรธ หลง ท่ามกลางกิเลสตัณหายั่วยวนอยู่รอบตัว โอกาสที่จะหลงทาง หรือเต็มใจให้หลง ย่อมเกิดขึ้นได้ทุกขณะ ถ้าจิตใจไม่แกร่งพอที่จะต้านไม่ให้อำนาจดิบในร่างกายเอาชนะสำนึกแห่งศีลธรรม

คนที่ร่ำเรียนมาสูง จบดอกเตอร์รู้ผิดชอบชั่วดี ถ้าใช้ในทางบวกก็เป็นคนฉลาดรู้ และได้รับการยกย่อง

ถ้าไม่ใช้ความรู้ในด้านสว่าง แต่มาใช้กับด้านมืด ก็ไม่ต่างกับ “ฉลาดแกมโกง”

หลายคนบอก “เอาน่า...ฉันรู้ว่า ฉันทำอะไรอยู่ ถูกหรือผิด ไม่ต้องห่วง” แต่น่าแปลกใจทำไมคนที่ประกาศดังๆ ว่า “ฉัน รู้” กลับทำสิ่งผิดอยู่นั่น

หมายความว่า ความรู้ไม่ได้สอนให้เป็นคนดี หรือเห็นแก่ประโยชน์สังคม หรืออาจเพราะการศึกษา-ความรู้ กับคำว่าศีลธรรม นับวันจะเป็นเส้นขนานในโลกที่มีแต่แก่งแย่งเอาเปรียบ?

กิเลส-ตัณหา มันเหมือนปีศาจ มีอานุภาพทำลายล้างรุนแรง ขนาดนักบวชหลายพรรษา ที่มีศีลเคร่งครัดคอยกำกับ ยังต้องจิตแกว่งเพราะข่มด้านมืดในตัวไม่ลง

“คนดี” รอบตัวเรา จึงผสมผสานกันไป ดีแท้กับดีเทียม ที่สร้างภาพลวงพรางน่ากลัว

แต่มีอีกหลายคนที่อยากจะสารภาพดังๆ ให้รู้ไปเลยว่า “ฉันเคยทำไม่ดีมาก่อน” “ฉันเคยมีรอยตำหนิในชีวิต” เคยโกหก เคยโกงเวลา เคยโกงข้อสอบ เคยเจ้าชู้ เคยติดยา เคยขโมยของตอนเด็ก ฯลฯ

ถ้าโพล่งตรงๆ ให้รู้กำพืดก่อนมาคบค้าสมาคม จะมีใครกล้ามายุ่งกับเราไหม

ในสังคมที่ต้องปั้นหน้าเข้าหากัน ถ้าเราเผยตัวตนให้เห็นก่อนเพื่อความบริสุทธิ์ใจ กล้าที่จะบอกความจริงว่า ทำอะไรไม่ดีมาบ้าง คนอื่นจะได้ไม่ต้องมาคาดหวังกับภาพความดีที่เห็น เขาผู้นั้นก็อาจเป็นคนแปลกแยกที่ไม่มีใครอยากคบด้วย

เพราะเราชอบคนหล่อ สวย รวย ดูดี มีเสน่ห์ มีชื่อเสียง และจะไม่ยอมรับความจริงง่ายๆ ที่ขัดกับความรู้สึก เราจะไม่เชื่อว่า “เขา” เคยทำผิด ทั้งที่ชีวิตทุกคนต่างเคยทำพลาด หลงผิดโดยไม่ตั้งใจ

กระทั่ง พ่อแม่บางคนก็ยังไม่รู้จักลูกตัวเองดี มารู้อีกที ก็ตกเป็นข่าวว่าติดยา หนีไปเป็นเด็กสก๊อย เข้าร่วมขบวนการก่อการร้าย ฯลฯ

เผื่อใจกับความมืดของเขาไว้บ้าง เหมือนที่เราเคยทำผิดแต่ไม่มีใครเห็น

(ขอบคุณบทความจากโพสต์ทูเดย์ เขียนโดย คุณชัยฤทธิ์ ยนเปี่ยม ค่ะ)

จบไปแล้วนะคะกับส่วนของข้อสอบที่เราพอจะจำได้บ้าง อย่างบทความ จริงๆเราจำไม่ได้ทั้งหมด แต่ก็อาศัยจำจากคำที่เราพอจะจำได้ แล้วนำมาค้นหาอีกทีนึง หวังว่าจะเป็นประโยชน์ให้กับน้องๆนะคะ

ระหว่างรอถึงวันประกาศผลผู้มีสิทธิ์สัมภาษณ์ เราเป็นสายธรรมะหน่อยๆ สวดมนต์ทุกวันเลยค่ะ ให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์เป็นที่พึ่งทางจิตใจของเรา ก็ลุ้นมากเหมือนกันว่าจะผ่านมั้ย 55555 สำหรับเราแล้วข้อสอบนี้ก็ถือว่ายากพอตัวเลย แล้วก็เพื่อนๆแต่ละคนที่มาสอบก็เก่งๆกันทั้งนั้น แต่ก็ทำเต็มที่แล้วแหละเนอะ

ต่อมาถึงวันที่รอคอยวันประกาศผลผู้มีสิทธิ์สัมภาษณ์ เราเป็น 1 ในผู้ที่ผ่านข้อเขียน และมีสิทธิ์ได้สัมภาษณ์ต่อค่ะ เย้! ดีใจมากๆจริงๆ อย่างกับสอบติดแล้วเลย 55555 ปีนี้จะไม่ได้สัมภาษณ์ที่คณะนะคะ ของเราสัมภาษณ์ทางออนไลน์ค่ะ ก็ก่อนวันสัมจริง จะมีทดลองระบบบ้างเล็กน้อย เพื่อป้องกันความผิดพลาดค่ะ

พอถึงวันสัมภาษณ์ ต้องบอกเลยว่าตื่นเต้นมากจริงๆค่ะ ตื่นเช้ามากๆ ทั้งที่เราได้คิวสัมคนสุดท้าย 555555 ก็อาจารย์ทุกคนน่ารักมากๆเลยค่ะ ตอนแรกเราก็เกร็งๆหน่อย แต่อาจารย์ก็พยายามทำให้เราผ่อนคลายให้มากที่สุด แนะนำว่าให้เป็นตัวของตัวเองนะคะ ทำให้เต็มที่เหมือนกัน ขั้นตอนสุดท้ายแล้ว อีกนิดก็ใกล้จะสำเร็จแล้วค่ะ :) สำหรับการสัมภาษณ์นะคะ อาจารย์ก็ถามทั่วๆไปเลย แนะนำตัวเอง ทำไมถึงอยากเข้าเอกไทย มีความสามารถพิเศษอะไรบ้าง ประมาณนี้ค่ะ

ส่วนที่ตัดคะแนนจริงๆ คือ เกณฑ์ที่ทางคณะแจ้งให้เราก่อนวันสัมนั่นเองค่ะ มีทั้งหมด 4 หัวข้อ

1.คำถามเชิงวิชาการ [60]

2.ความสามารถพิเศษทางภาษาและวรรณคดีไทย และแฟ้มผลงาน (portfolio) [20]

3.ทัศนคติต่อการเรียนด้านภาษาและวรรณคดีไทย [10]

4.การใช้ภาษาไทย [10]

ที่เราวงเล็บไว้ด้านหลังคือค่าน้ำหนักของคะแนนนะคะ จะเห็นได้ว่าส่วนที่มีน้ำหนักเยอะ ได้แก่ หัวข้อที่ 1 และ 2 เราก็ต้องเต็มที่กับส่วนนี้มากกว่าส่วนอื่นนิดนึง แต่ไม่ใช่ว่าส่วนอื่นไม่สำคัญนะคะ ทุกหัวข้อสำคัญหมด เพราะ อาจารย์สามารถนำมาใช้คิดคะแนนได้ทั้งนั้นค่ะ ส่วนเกณฑ์ผ่านคือร้อยละ 60 ทุกหัวข้อเลย

คำถามเชิงวิชาการที่เราได้ จะแบ่งเป็น 2 พาร์ท คือด้านหลักภาษาไทย และด้านวรรณคดีไทย ส่วนนี้จริงๆแล้วต้องจับฉลากเลือกนะคะ แต่ว่าเราได้คิวสัมคนสุดท้าย คำถามก็เหลือชุดเดียวพอดี ไม่ต้องจับฉลากเลือกค่ะ55555 เราจำคำถามคร่าวๆได้ประมาณนี้นะคะ

1.คำถามด้านหลักภาษาไทย: คำยืมคืออะไร สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้อย่างไร

2.คำถามด้านวรรณคดีไทย: มีคนกล่าวว่า ตัวละครในวรรณคดีสะท้อนให้เห็นถึงการริดรอนสิทธิของสตรี เห็นด้วยหรือไม่เห็นด้วย พร้อมยกตัวอย่างประกอบ

จบไปแล้วนะคะกับการเตรียมตัวแล้วก็ประสบการณ์สอบเข้าโครงการนี้ของเรา หวังว่าจะเป็นประโยชน์กับทุกๆคนที่อยากสอบเข้าโครงการนี้นะคะ เราในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการนี้ เศวตไอยรา ๒๘ ก็อยากเชิญชวนทุกๆคนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเอกไทยนะคะ ถึงเราจะยังไม่เคยได้สัมผัสการเรียนกับทางภาควิชาโดยตรง แต่เราสัมผัสได้ถึงความรัก และความอบอุ่นของอาจารย์และรุ่นพี่ทุกคนที่มอบให้เรามาค่ะ เราสามารถพูดได้เต็มปากเลยว่า ไม่เสียใจจริงๆที่เลือกสมัครโครงการนี้ แล้วก็รู้สึกดีใจมากๆที่ได้รับโอกาสดีๆจากอาจารย์ประจำภาควิชาภาษาไทยทุกๆท่าน ให้เราได้มาเป็นส่วนหนึ่งของที่แห่งนี้ ขอบคุณพี่เอิงที่ให้คำแนะนำต่างๆกับเรา ทำให้เรารู้สึกสนุกทุกครั้งที่ได้ฟังเรื่องราวชีวิตในเอกไทย และเราก็หวังว่าจะได้สัมผัสความรู้สึกนั้น เหมือนที่รุ่นพี่เคยได้สัมผัสเช่นกันค่ะ ขอบคุณทุกๆคนที่เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จในครั้งนี้ด้วยน้าา สู้ๆนะคะน้องๆว่าที่เศวตไอยราทุกคน ความฝันของน้องๆไม่เกินเอื้อมแน่นอนค่ะ แล้วมาเป็นครอบครัวเอกไทย อักษรฯ จุฬาฯ ด้วยกันนะคะ :) ️