(พูดคุยเรื่องการเรียน)คิดว่าเด็กมหาลัยที่เรียนจบยุคโควิดจะมาเรียนตรีใหม่เยอะขึ้นไหมครับ?

ไม่คุยด้วยหรอก

เรื่ิิองการเรียนต่อปริญญาตรี​ใบทีี่สองจริงๆ​ ไม่ได้มาเริ่มชาวงโควิทนะครับ​ มีมานานแล้วและมีอยู่ทุกมหาวิทยาลัยที่จะมีคนจบปริญญาตรีมาสมัครเรียนแพทย์​ ทันตแพทย์​ เภสัช​ สัตวแพทย์​ เพราะถือว่าเป็นคณะในฝันของหลายๆคน​ ซึ่งในอดีตจะแระกาศรับแยก​จากรอบปกติ​ แต่ที่มาบูมช่วงนี้​ เพราะหลายมหาวิทยาลัยมีการประกาศรับสมัครตามรอบ​ TCAS.เช่น​ แพทย์ศิริราช​ เป็นต้น​ ทำให้คนที่ไม่ได้สนใจเรื่องนี้ให้ความสนใจมากขึ้น

ถ้าไม่ติดเรื่องเงิน ลุยเลยค่ะ ทุกคนควรมีชีวิตอย่างที่ตัวเองต้องการโดยไม่กระทบใคร

มีใครจบสัตวศาสตร์หรือสัตวบาลแล้วจะไปสอบสัตวแพทย์ไหมคะ

ไม่เรียนคนนึงอะ แค่นี้ก็เสียเวลาชีวิตมากไปแหละ ถ้าไม่จะย้ายสายอาชีพจริงๆ (ตอนนั้น) ไม่เรียนใหม่หรอก พอที ออกไปใช้ชีวิตเหอะ

ขอตอบในมุมมองคนอายุเยอะแล้ว ตัวเองได้เรียนและจบก่อนช่วงมีโควิดนับว่าโชคดีจริงๆค่ะ แล้วก็จริงๆ ตัวเองก็มีความคิดมาตลอดว่าอยากเรียนต่อ แต่เรียนคณะเดิม ต่างมอมาก เพราะว่ารู้สึกความรู้ที่ได้รับจากตอนเรียนมันน้อยเกินไปจนใช้ทำงานไม่ได้ แต่เพราะด้วยวัย+เงิน (ปัจจัยเรื่องเงินคือเป็นตัวแปรมากค่ะ ว่าจะทำได้หรือไม่ได้ เรียกว่าเป็นปัจจัยหลักๆเลยก็ได้) ชีวิตเราไม่ได้มีกำลังทรัพย์ที่เพียบพร้อมเหมือนคนอื่นๆ เรียนจบมาก็ต้องรีบหางานเพื่อหาเงินประทังชีวิต บวกกับพอทำงานแล้วมันเหนื่อยสุดๆ แค่เงินที่ต้องใช้ในชีวิตประจำวัน กับค่าครองชีพที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ บอกเลยว่าลำบากมากค่ะ พอจะเก็บตังค์ได้สักก้อนสองก้อน ก็มีปัญหาอื่นๆเข้ามา แล้วถ้าจะไปเสียเวลาเรียนใหม่ ก็ไม่รู้ว่าจะไปสมัครงานที่ไหนรับอีก เพราะอายุเริ่มเยอะแล้ว พอเจอสถานการณ์โควิดแบบนี้ ก็กลัวหลายๆบริษัทจะไม่กล้าเลือกโปรไฟล์เราในเรทราคาที่เราควรได้รับ ก็จะกลายเป็นโดนกดไม่คุ้มไปอีก เครียดจริงๆค่ะ ใครบอกว่าโตแล้วจะผ่อนคลายลง บอกเลยว่ามันก็ได้แค่แปบๆช่วงที่ยังว่างงาน แล้วก็ช่วงมีวันหยุดยาวเท่านั้น

แต่ทุกวันก็ยังแอบมองค่าเรียนป.โทอยู่ด้วยนะคะ ก็ลองคำนวณตลอด พร้อมเมื่อไหร่ก็อาจจะไปเรียนค่ะ อยากน้อยป.โทก็น่าจะยังไหวกว่าลงป.ตรีใหม่ เพราะยังพอทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ค่ะ เหนื่อยนิดหน่อย แต่น่าจะเป็นทางเลือกสำหรับคนไม่อยากลาออกจากงาน และไม่มีงบชิลมากด้วยค่ะ

ป.ล.นี่แค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ ไม่ได้แปลว่าจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดให้ จขท ต้องลองให้น้องไปสัมผัสชีวิต ดูความน่าจะเป็น และโอกาสด้วยตัวเองดูค่ะ ไม่มีใครให้คำตอบดีที่สุดได้นอกจากตัวเองจริงๆค่ะ ถือว่าเป็นแนวทางจากคนแก่คนนึงก็พอนะคะ อิอิ