มันกลับมาอยู่ในวังวนของ การไม่รู้เป้าหมายชีวิต อีกแล้วอ่ะ คือ ค้นหาตัวเองก็ไม่เจอ ท้อมาก ฮือ ฮือ ฮือ หมดไฟในอนาคต และการใช้ชีวิต

ไม่ใช่ทุกคนหรอก ที่จะมีเป้าหมาย

คนที่มีเป้าหมาย เหมือนลูกศรที่วิ่งเข้าหาเป้า เค้ารู้ว่าเป้าอยู่ตรงไหน แล้วก็ทุ่มเททุกอย่างเพื่อให้เข้าเป้าได้แม่นที่สุด แต่ข้อเสียคือ คนประเภทนี้จะยอมทิ้งโอกาสระหว่าง เพราะเป้าหมายสุดท้ายอย่างเดียว ถ้าไม่เข้าเป้า ก็ game over เลย

คนอีกพวก เหมือนเรือเปล่าๆลอยในลำน้ำ พวกนี้ไม่มีเป้าหมาย สุดแล้วแต่กระแสน้ำและโอกาสจะพาไป ข้อเสียคือคนพวกนี้ ไม่รู้จะบริหารทรัพยากรยังไง ไปทางไหน เพราะไม่รู้จะไปไหนตั้งแต่แรก แต่ข้อดีคือได้แวะระหว่างทาง เห็นโอกาสใหม่ๆมากมาย เพียงแต่ต้องมีเลือก+มีความสามารถพอจะไขว่คว้า ดังนั้นหากเราเป็นคนประเภทนี้ ให้ทำเรือเราให้ใหญ่เท่าที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อที่จะได้ไขว่คว้าและเก็บเกี่ยวโอกาสที่ผ่านเข้ามาให้ได้มากที่สุด

https://www.tobepharmacist.com/%e0%b9%80%e0%b8%a3%e0%b8%b7%e0%b9%88%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b9%80%e0%b8%a5%e0%b9%88%e0%b8%b2/%e0%b8%a2%e0%b8%b1%e0%b8%87%e0%b9%84%e0%b8%a1%e0%b9%88%e0%b8%a1%e0%b8%b5%e0%b9%80%e0%b8%9b%e0%b9%89%e0%b8%b2%e0%b8%ab%e0%b8%a1%e0%b8%b2%e0%b8%a2%e0%b9%80%e0%b8%a5%e0%b8%a2/

......

เมื่อก่อนเราก็ท้อและหมดไฟนะ แต่พอมานึกๆดูแล้วเราจะท้อไปทำไมเมื่อก่อนเราก็ไม่รู้ว่าเราชอบอะไรกันแน่

เราชอบวาดรูป แต่พอนานไปเราก็ไม่อยากวาด เราลองไปคิดว่าสิ่งที่เราชอบจริๆมันคืออะไรกันแน่

เมื่อเรารู้ว่าเราชอบในสิ่งนั้งและเราก็ทำมัน

คนที่คิดว่า "รู้สึกเป็นตัวถ่วงคนอื่น" จริงๆไม่ใช่หรอก *เราก็เคยคิดนะ

จริงๆเราทำตัวเองต่างหาก

สิ่งที่เราจะบอกก็คือรองคิดดูว่าตัวเองชอบอะไรมาตั้งแต่เด็กๆและยังชอบอยู่ หรือไม่รองเปิดใจถามคนในครอบครัวให้แนะนำแล้วไปรองคิดดูว่าเราชอบสิ่งนั้นไหม *ท้อได้แต่! ต้องลุกขึ้นมาสู้ต่อนะ

อย่าไปกดดันตัวเองมาก ใครๆก็เป็นเรื่องความลังเลความโลเล ไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรที่สุด อย่างหนึ่งให้ตระหนักว่าเราเลือกใหม่ได้เสมอ แม้นแต่คนที่อยู่วัยเกษียณแล้วถ้าเขาอยากเริ่มต้นใหม่ก็ทำได้ถ้าเขาพร้อมที่จะเริ่ม เรายังเด็กจะไปกลัวอะไรกับการเริ่มใหม่และการเปลี่ยนแปลง

คณะที่เราอยากเรียนดูไม่มีอนาคตเลยอะ ทำไงดี 555