ฝึกสอนแล้วรู้ตัวว่าไม่ชอบ
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นนักศึกษาฝึกสอน ปี 5 แล้วได้ลองทำการฝึกสอนไปแล้ว 2 อาทิตย์แล้วรู้เเล้วว่าไม่ชอบ อึดอัด ไม่อยากทำ เราเริ่มจะรู้สึกตัวว่าคุมอารมร์ไม่ค่อยอยู่เเล้วเมื่อเจอเด็กที่ดื้อๆ และเราเริ่มรู้ตัวช้าด้วย มารู้ตัวอีกทีก็ปี 4 แล้ว เนื่องจากโควิดได้เรียนออนไลน์ อยู่บ้านเลยมีเวลาอยู่กับตัวเองเยอะขึ้น และได้ลองทำอะไรหลายๆอย่าง แล้วทำให้ว่าเราชอบทำอะไรจริงๆ
เราควรอยู่ยังนี้จนจบ ด้วยความรู้สึกแบบนี้
หรือจะออกทำที่เราชอบ
ตอนนี้เราตัดสินใจไม่ถูก กลืนไม่เข้า คายไม่ออก ทางบ้านก็ให้คำตอบไม่ได้
Yuire
29 พ.ค. 65 เวลา 09:31 น.
4,675
views
14 ความคิดเห็น
มันมาจนจะสุดทางแล้ว เรียกว่ามาไกลจนการถอยมันไม่คุ้มแล้วค่ะ ดังนั้นไปให้จบ จบแล้วจะไปทำอะไรมันก็เรื่องของคุณ ลองพยายามอีกสักหน่อย ปรึกษาครูพี่เลี้ยงเยอะๆ เด็กดื้อจริงๆ หรือ? หรือเค้าเป็นเด็กปกติตามวัยแต่เราอคติและจัดการผิดวิธีเองกันแน่ เราไม่ได้ว่าคุณนะ แต่วิธีดารรับมือ เด็กที่ดื้อ มีพฤติกรรมผิดปกติ กับเด็กปกติตามวัยมันต่างกันนะ เราคิดว่าครูพี่เลี้ยงคุณน่าจะช่วยคุณได้ ไปคุยกับเค้าเยอะๆ ขอให้โชคดี
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
ส่วนตัว มองว่า จะจบแล้ว ไปให้สุดค่ะ
แต่ตอนนี้เปิดเทอมจริงๆแล้ว ถ้าคุณไปสอน แล้วอารมณ์รุนแรงใส่เด็ก คุณดาวน์ คุณควบคุมอารมณ์ไม่ได้ หมายถึงพฤติกรรมที่แสดงออกมานะคะ ไม่ใช่แค่ความรู้สึกอึดอัด ความรู้สึกมันเก็บได้ มันอดทนได้ แต่ ถ้ามันเกิดพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมออกแล้ว แบบสติหลุด และควบคุมไม่ได้ ให้หยุด แล้วออกมาเลยค่ะ
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
นั่นคือสิ่งทึ่ต้องเลือกเอง แต่สิ่งหนึ่งที่บอกได้จากประสบการณ์ชีวิตก็คือ เมื่อคุณอายุมากขึ้นจะมีแนวโน้มที่มีความใจเย็นในการแก้ปัญหาได้ดีกว่าตอนคุณอายุช่วงนี้ซึ่งจัดว่ายังเป็นวัยรุ่นช่วงปลาย อายุช่วงนี้โดยทั่วไปจะยังคงค่อนข้างรุนแรง ชอบไม่ชอบมักจะตัดสินหันหลังทันที ขาดความรอบคอบ อันนี้ที่กล้าพูดเพราะเคยเป็นมากับตัวเองเหมือนกัน แต่พอผ่านเวลามาหลายปี ลองมองย้อนกลับไป จะเห็นว่าตัวเราช่วงนั้นแก้ปัญหาได้ไม่ดีจริง ๆ มองไปมองมามันอยู่ที่วุฒิภาวะทางอารมณ์นั่นเอง ตัวคุณตอนนี้ต่อให้อ่านข้อความนี้ก็อาจจะยังไม่เข้าใจ เหมือนที่เขาบอกกันว่าคนที่อยู่ในสนามบางทีจะไม่เห็นภาพได้ดีกว่าคนที่อยู่นอกสนาม
แน่นอนว่าตอนนี้สิ่งที่คุณควรทำอย่างแรกคือเรียนให้จบ ส่วนจะทำอะไรต่อควรกลับไปสงบจิตสงบใจหาที่เงียบๆแล้วสำรวจตัวเองอีกที อย่าลืมคิดว่าการที่เราเรียนมาถึงตอนนี้คือการลงทุนมามาก ถ้าไปเริ่มอาชีพใหม่เส้นทางใหม่ นั่นคือคุณอาจต้องเริ่มจากศูนย์อีกครั้ง
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
เรียนให้จบก่อนครับ แล้วค่อยไปหางานอื่นที่ไม่ใช่ครู
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
เราสติแตกเลยตอนออกฝึกสอน
เทอมแรก ร้องไห้น้ำตาหมดเป็นถังๆขนาดว่าพี่เลี้ยงใจดี เด็กไม่ดื้อ(แต่ไม่สนใจ)
จะหนีไปอย่างอื่นด้วยซ้ำ ดูดวงเต็มไปหมด
เอาเรื่องไประบายกับอ.ภาค โชคดีเขารับฟัง
สุดท้ายเรากัดฟันสู้ต่อ เหตุผลคือเพราะพี่เลี้ยงเราใจดีมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
คือไม่เอาไรกะเราเลย ขอแค่ไปลามาไหว้ สอนทุกคาบ
พอเทอมสอง ฟ้ากับเหวเลย พี่เลี้ยงโคตรดุ พูดจาห้วนๆ เรากลัวมากกกกกกกกกกกกกกก
สรุปก็คือเราเรียนจบนะเพื่อเอาปริญญา แต่ไม่ขอกลับไปเป็นครูในโรงเรียนอีกเลย
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
ตอนเราฝึกสอน เทอมแรกดีมากกก สนุก ไม่พูดถึง นร นะ เรื่อง นร สำหรับเรามันมีธรรมชาติของเขา ขะดื้อจะไม่สนใจ ช่างเขา เราไม่รู้อนาคต แค่เราเอาชั้นเรียนอยู่ก็พอ คาดการณ์ไปว่า ถ้าเจอดื้อจะจัดการยังไง เตรียมวิธีไปแก้ลำไว้หลายๆวิธี มันเตรียมตัวได้ เด็กไม่ฟังก็ช่างเขา เรามีหน้าที่ให้คะแนนอยู่นะ คะแนนอยู่ในมือเรา 555555 แต่สิ่งที่ผกผันความรู้สึกเรามาก คือ ครูพี่เลี้ยงค่ะ เทอมแรก ครูดี ครูน่ารัก เข้มงวด แต่ใจดีนะ อธิบาย คอยช่วย แต่พอเทอมสอง ครูพี่เลี้ยง ปล่อยมากกก ปล่อยจนต้องว่าปล่อยปละละเลย ทั้งเรา ทั้งคลาส ปล่อยให้เราสอนคนเดียวเลยนะ มาดูแค่บางวันจริงๆ กับวันที่อาจารย์เรามาประเมิน เรางงมาก เรายังจัดการคลาสได้นะ แต่มันเหมือน เราทำไปแบบแค่โชคดีอะ เด็กอยู่ในคลาสเราได้ แต่เราไม่รู้เลยว่า ที่เราสอนไปมันคือดีจริงไหม ครูพี่เลี้ยงไม่ฟีดแบ็กเราเลย เราอึดอัดมาก ถามครูเขา ก็ถามกลับว่า เธอคิดว่ายังไงล่ะ ครูจะประเมินตามจริงนะ เขาก็ติ๊กๆๆๆๆ ลงกระดาษมา มีทั้งดีและไม่ดี โดยที่เราไม่รู้ว่า ดีคือแค่ไหน ส่วนไม่ดี แย่ยังไง ต้องแก้ยังไง เขาให้เราคิดเอง ค่ะ ถ้าคิดเองออกได้ จะยังเป็น ครูฝึกสอน ไหมคะ เราทำดีที่สุดของเราแล้ว เราต้องการฟีดแบ็ก แต่เขาไม่ให้เรา แต่ประเมินเราแย่ เราทั้งโกรธ ทั้งงง ที่เขาอิกนอร์เราขั้นสุด แล้วเราก็ไม่รู้จะเอาตัวเองไปเทียบกับใคร เพราะทั้งเทอมนั้น เราฝึกสอนอยู่คนเดียว ในชั้นปีนั้น กับครูพี่เลี้ยงคนนั้น ดาวน์มากกก ดาสน์เพราะไม่รู้จะแก้ไขยังไง แต่คือก็เดผ่กก็ยังคุมได้นะ คือคลาสไม่ได้ล่มอะไร แต่เราแค่เหมือนสอนไปแบบ เออ ตูทำดียังวะ ดีพอรึยัง สรุปไปร้องไห้กับอาจารย์ที่ปรึกษามหาลัยของเราแทน ครูพี่เลี้ยงไม่สนใจหนูเลยค่ะ แง 555555
คือ นึกออกไหม เราไม่ได้ต้องการครูพี่เลี้ยงที่สติ๊กทุกอย่าง หรือบอกเราทุกอย่างนะ จะดุก็โอเค แต่ไม่ใช่โยนมาแค่ว่า เธอคิดยังไงล่ะ แล้วพอเราตอบ เขาก็แค่อืมๆ แล้วเขียนคำตำหนิลงกระดาษอะ แล้วทางแก้ไขอะ หรือแนะนำวิธีที่ดีที่ควรกว่าอยู่ไหนนนนนนนนนนนนนน ฮัลโหล โกรธ
ครูพี่เลี้ยงที่ดี เป็นลาภอันประเสริฐ เพื่อนเราอีกคน มารู้สึกว่า ครูไม่ใช่ทางเลย ดาวน์มากๆ โวยวาย ร้องไห้ทุกวันอาทิตย์ตลอดที่ฝึกสอน เพราะรู้ว่าวันจันทร์ไปสอน แต่ครูพี่เลี้ยงเชียร์อัปมากกกกกก เพื่อนผ่านทั้งสองเทอมมาได้ เพราะครูพี่เลี้ยงให้คำปรึกษาเลยค่ะ วันสุดท้าย เขาแทบจะไปกราบครูพี่เลี้ยง ตอนนี้เพื่อนไม่ได้เป็นครูแล้ว ไม่เลือกงานครูอะนะ แต่ยังไปหาครูพี่เลี้ยงของเขาอยู่เลย
เราก็ไม่ได้เป็นครู 55555555555
สรุปว่า ไม่ได้เกี่ยวกับ จขกท แต่เราอยากเล่าค่ะ บางทีอาจจะทำให้ จขกท เห็นบางมุมก็ได้ แบบว่า ทางรอดของคนที่ไม่ชอบฝึกสอนมันก็มีอยู่ และทำให้เรียนจบได้อะ เอาจริง มันฝืนได้ค่ะ ร้องไห้ก็ได้ แต่สอนก็คือสอน อย่าไปลงกับนักเรียน ไปลงกับครูของเราได้ค่ะ 55555
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
คิดแค่ฝึกสอนให้จบก่อนค่ะ เรื่องงานจบแล้วเปลี่ยนสายได้ ตอนนี้ก็ ทำใจฮึบๆ ก่อนเจอเด็ก วันว่างหาอะไรที่ชอบเอาใจตัวเองค่ะ กินขนมดูหนังฟังเพลงแป๊ปๆ ก็ฝึกสอนจบแล้วค่ะ
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
ถ้าไม่ไหวแล้วจริงๆ ก็ทำเรื่องย้ายเอกไปอยู่ศิลปศาสตร์บัณฑิตครับ แล้วยอมเสียเวลาเพิ่มอาจจะครึ่งปี - 2ปี เก็บวิชาที่ต้องเรียนเพิ่ม ออกมาเรียนจบได้ใบเหมือนกัน ไม่เข้าใจคนที่บอกให้อดทน ไม่รู้เหรอว่ามันย้ายเอกได้ คิดได้แค่ว่าต้องซิ่วนับ0 รึไง
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
จบครูแล้วไม่ได้แปลว่าจะต้องเป็นครูอย่างเดียวนะคะ ยังมีงานอื่นๆที่ต้องการคนจบครูอีกเยอะแยะเลย
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
สวัสดีครับคุณ จขกท.
ผมคนนึงก็เป็นนักศึกษาฝึกสอนปี 5 เหมือนกัน เคยเกิดความรู้สึกแบบนี้ แต่ก่อนหน้าที่ผมจะได้ฝึกสอนผมได้ทำงานในระหว่างเรียนด้วยซึ่งไม่ตรงกับสายอาชีพครูเลย แน่นอนว่าที่บ้านก็ไม่ได้ซัพพอร์ตกับการทำงานอาชีพเสริมหรอกครับ เขาอยากให้โฟกัสกับการเรียนมากกว่า แต่ผมเลือกทำสิ่งที่ชอบเอง แล้วก็ท้อ + หนักกายหนักใจทั้ง 2 งานเลย (ฮา) แต่ก็สุขทุกข์ปนเปกันไปครับ ส่วนเรื่องการฝึกสอน ผมพยายามมองว่ามันเป็นเรื่องที่เราต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับมัน และอยู่กับมันให้ได้ครับ
จากนี้จะเป็นพ้อยต์ที่ผมจะสื่อความจากสิ่งที่ผมเองก็กำลังเผชิญ + คำแนะนำนะครับ
1. อะไรที่ชอบก็ทำได้ตั้งแต่เรายังเรียนไม่จบได้นะครับ ชอบ..เราก็ทำเลย ถ้าเป็นแรงใจที่ทำให้คุณ จขกท ผ่านในจุดของการฝึกสอนได้
ปล. แต่ทุกครั้งที่มีการเปลี่ยนแปลง ตอนแรกมันจะไม่เข้าที่เข้าทาง ดังนั้นต้องใจเย็นๆ และค่อยๆ ทำไปครับ
2. แนะนำว่าอย่าเพิ่งออกตอนนี้ครับ ตอนนี้กำลังจะเข้าเส้นชัยแล้ว หลังเรียนจบคุณค่อยตัดสินใจว่าจะเดินสายครู หรือไปทำสิ่งที่คุณชอบแบบเต็มตัว
ปล . หากคิดดีแล้วว่าไม่ใช่จริงๆ การอดทนคือคำตอบครับ มันอาจจะหนักในเรื่องความรู้สึกก็จริง แต่ลองคิดผลลัพธ์ที่ตามมาครับ ถ้าออกตอนนี้เหมือนเรากลับไปที่ 0 แต่ถ้าเรากัดฟันอีกหน่อย อย่างน้อยมีตั๋วครู ในยามลำบาก และบาดเจ็บจากสิ่งที่ชอบครับ
ยังไงก็หวังว่าจะช่วยประกอบการตัดสินใจนะครับ
วันนี้เราอาจรู้สึกท้อแท้ มองยังไม่เห็นทาง แต่ผมอยากให้คุณลองเดินออกจากเซฟโซน ทำสิ่งที่ไม่ชอบ เพื่อสิ่งที่ชอบดูครับ :)
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาเลือก!!
เวลาของการเลือกวิชาชีพได้ผ่านมาแล้ว
และเราก็ได้เลือกแล้ว
ดีหรือไม่ดี..เหมาะหรือไม่เหมาะ
เราไม่อาจตัดสินได้ในตอนนี้
ในเมื่อเรายังไม่รู้เลยว่ารสชาติของการทำงานจริงมันเป็นอย่างไง
เราต้องเรียนให้จบแล้วทำงานดูก่อน..
จึงจะประเมินได้ว่าสิ่งที่เราเลือกนั้น..
ใช่กับเราหรือไม่..
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
สวัสดีค่ะ ในฐานะที่เรียนครูเหมือนกัน บรรจุครูมาได้ไม่กี่เดือน อยากให้คำแนะนำ คือหนีไปจ้าาาาาา เราเข้าใจว่าคนที่ไม่ชอบนั่นคือไ่ม่ชอบจริงๆ การมีชีวิตอยู่โดยที่ต้องฝืนทำสิ่งที่ไม่ชอบนั่นเป็นชีวิตที่ไม่คุ้มค่าแก่การเกิดมาเลย แต่ ณ ตอนนี้คือมันสายเกินไปที่จะถอนตัวค่ะ ฝืนเรียนให้จบ หางานทำไปพลางๆ เพราะถ้าเรียนจบปุ๊บ คุณอยู่บ้านให้พ่อแม่เลี้ยงเพื่อรองาน คุณจะโดนว่า และบังคับให้สอบราชการแน่นอน เนื่องจากคุณต้องพึ่งพาเขาและทำตามคำสั่งของคนที่เลี้ยงดูค่ะ (ถ้าอยากมีชีวิตของตัวเอง ต้องรีบหางานทำ หาเงินเอง พึ่งพาตนเองให้ไวที่สุด) หรืออีกคนแนะนำหนึ่ง คือ การไปออแพร์(เราอยากไปมาก แต่บรรจุก่อนเลยเสียโอกาสไป) การเป็นออแพร์มันอยู่กับเด็กเลี้ยงเด็กก็จริง แต่มันต่างจากระบบโรงเรียน ที่มีขั้นตอนที่มากกว่า ยังไงลองศึกษาเพิ่มเติมดูนะคะ เป็นกำลังใจให้ สิ่งที่สำคัญที่สุด คือ การพึ่งพาตนเองได้ จะไม่มีใครมีอิทธิพลต่อชีวิตเราได้ค่ะ
ออแปคือ
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
"ขอบคุณนะ ที่มาตอบกระทู้ให้เรานะ"
ก็เรียนให้จบได้วุฒิมาก่อนค่ะ แล้วค่อยหาอบรมวิชาชีพอื่นที่เราทำแล้วมันโอเค ลองหาอาชีพอื่น ๆ ที่เข้ากับนิสัยเจ้าของกระทู้ หรือความชอบของเจ้าของกระทู้จ้า แต่จะบอกแค่ว่าไม่ว่าคุณจะทำอะไรที่ไหน ทุกที่ก็มีปัญหาค่ะ สู้ ๆ นะคะ
เราเรียนจบแล้ววววว ตอนนั้น เราไม่ได้อยากมารร.นี้ (รร.ที่อยากไปโดนเเย่งไป และมาโดยกึ่งๆบังคับ ) เลยทำให้รู้สึกว่าตรงนี้ไม่ใช่ที่ของเรา ทำให้รู้ตามหัวข้อกระทู้เลย เลยตัดสินใจ ดรอป ปีต่อมาได้โรงเรียนที่อยากมาแล้ว และเป็นการตัดสินใจที่ถูก
ครูพี่เลี้ยง นักเรียน ครูคู่ที่ปรึกษา ครูในสายชั้น ดีกับเรามากๆ เราจะส่งตัวกลับ 6 มีนานี้ รู้ใจหายมากเลย สุดท้ายเรายังเป็นครูจริงๆ ได้เพื่อนใหม่หลายคนด้วย รู้สึกคุ้มมากเป็นช่วงชีวิตที่ดีสุดๆ
เพิ่มเติมเรื่อง รร.โดนเเย่ง เรื่องนี้ทำไมต้องทำขนาดนั้น ถ้าเราไม่ได้เพราะตัวเราเองไม่เป็นอะไรเลย เรายอมรับได้ แต่ เหตุการณ์มันเกิดจากการรวมหัวกัน เพื่อเเตะเราออก เพราะ ก่อนเลือก รร. อาจารย์ให้ส่งเกรด มันเลยเช็คได้ ถ้ามัน มา 4 มันแย่งเราแน่ๆ และได้ไปกับเพื่อนมัน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?