แนะนำน้องที่อยากสอบเข้ามัณฑนศิลป์

เราคือคนที่ตั้งใจจะสอบเข้ามากๆเราอยากเป็นมัณฑนากร พวกออกแบบห้อง  เราเริ่มจากหาข้อมูลในเด็กดีนี่แหละ เพราะ การเข้ามันโหดมาก แต่แม่สนับสนุนเต็มที่ ทั้งเราและแม่ไม่มีข้อมูลอะไรเลย เพื่อนแม่แนะนำที่ติวนึงให้ ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องเปิดมานาน แม่พาเราไปดูสถานที่จริง ส่วนตัวไม่ชอบเพราะทางเข้าแคบ เป็นบ้าน เราเลยขอแม่ว่าไม่เอาที่นี่ แม่ก็ตามใจเราเพราะเราคือคนมาเรียน แม่ก็ไปหามาอีก ที่นี่คือที่ที่เราเรียน ที่นี่อยู่ริมถนน เป็นที่เรียนที่มีสนามหญ้า ชื่อ ATTENTION ชื่อเดิมคือ บ้านศิลป์ตึกพี่ปอนด์ (เราเพิ่งรู้ว่าเค้าเปิดมานานแล้ว) ตอนแรกแม่เราโทรไปคุย แม่บอกว่าพี่ปอนด์เจ้าของเป็นคนคุยเอง แม่ชอบมาก อธิบายละเอียด เลยนัดกันไปคุยที่จริง เจอกันครั้งแรกพี่ปอนด์อธิบายละเอียดจริง ละเอียดแบบเราไม่ต้องถามแล้ว แม่ตัดสินใจสมัครเรียนให้เลย ตอนแรกที่เรียนมันก็ยากนะ แต่พี่ที่สอนเค้าเต็มที่มาก สอนตั้งแต่เหลาดินสอจริงๆ ทุกคนดูเก่งมาก ที่นี่สอนแบบใครมาเริ่มตอนไหนก็เรียนตามสเตปนะ และ ไม่ต้องแข่งกับเพื่อน อันนี้ชอบมาก ระหว่างเรียนพี่ติวก็ชวนคุยเรื่องอื่นๆทำให้ผ่อนคลายมากๆ เรียนๆไปเริ่มสนิทกับเพื่อน มาที่นี่ไม่ต้องกลัวไม่มีเพื่อน พี่ๆเค้าจัดการให้ทุกคนมีเพื่อนแบบมาจากไหนก็เป็นเพื่อนกันได้ สุดท้ายคือสนิทกันทุกคน เรียนๆเล่นๆ มารู้ตัวอีกทีประกาศโจทย์พอร์ต อันนี้คือเครียดมาก กอดคอกันเครียด เพราะ โจทย์ยากมากๆกว่าจะผ่านวันส่งพอร์ตได้เสียน้ำตาไปเยอะแต่มีเพื่อน มีพี่ๆ คอยผลักคอยดัน จนวันนั้นก็มาถึง วันที่ประกาศว่ามีชื่อให้ไปสัมภาษณ์ มันคุ้มเหนื่อยมาก ร้องไห้แบบตาบวม พอมีชื่อก็ต้องซ้อมทุกอย่าง ไม่ได้อยู่เฉยๆ พอวันไปสัมภาษณ์ จะบอกว่าที่ซ้อมไปตรงหมดเลย ลดความตื่นเต้นได้พอสมควร วันประกาศผลสอบมีชื่อ คนแรกที่นึกถึงคือพี่ปอนด์ โทรไปหาพี่ปอนด์ กรี้ดดีใจกันสุดตัว จะบอกว่า เรียนสายนี้ต้องขยัน อดทน มีวินัยมันจะมีช่วงท้อ มีช่วงเบื่อแต่ถ้าที่ติวดี พี่ดี เพื่อนดีมันจะช่วยกันให้ผ่านไปได้สบายมากๆ

อยากบอกน้องๆรุ่นต่อๆไปว่า ถ้าจะมาสายนี้เลือกที่ติวดีๆมีโอกาสติดไปกว่าครึ่ง อย่าเน้นแค่ใกล้บ้าน ให้ไปลองดูเองว่าชอบบรรยากาศมั้ย ชอบฟิวคนสอนมั้ย เพราะเราต้องอยู่ที่นั่นเหมือนบ้านหลังที่2 จะบอกว่าอยู่ที่นี่ไม่มีคำว่าอด เดินกินกันทั้งวัน ทั้งน้ำ ทั้งขนม พี่เค้าจะหาข้าวมาให้กิน เรียกว่ากินดีอยู่ดีกว่าที่บ้านอีก

มาเป็นกำลังใจให้น้องๆทุกคนนะ