นิทานเรื่อง ความเห็นแก่ตัว ทำให้ คน ไม่เหลืออะไรเลย

นิทานเรื่อง ความเห็นแก่ตัว ทำให้ คน ไม่เหลืออะไรเลย
เกริ่นเรื่อง: ความสามัคคี เป็นความต้องการสูงสุดเสมอ ของบุคคลที่มีความคิด และ จิตใจดีงาม

ความสามัคคี เป็นความต้องการสูงสุดเสมอ
ของบุคคลที่มีความคิด และ จิตใจดีงาม

/จาก เกอเร่ นักอักษรศาสตร์ชาวเยอรมัน

กาลครั้งหนึ่ง... มีเมืองเล็กๆเมืองหนึ่ง

มีสินค้า คือ ไวน์องุ่น เป็นผลผลิตหลักประจำเมือง

วันหนึ่ง.. มีการจัดงานฉลองอันยิ่งใหญ่มโหฬาร

โดยหัวหน้าเมืองประกาศให้ทุกบ้าน มอบเหล้าองุ่น

ที่หมักบ่มเองจากบ้าน มาคนละขวด โดยให้นำมาเทรวมกัน

ไว้ในถังไม้โอ๊ก ขนาดใหญ่ของส่วนรวม เมื่อถึงเวลาเฉลิมฉลอง

จึงค่อยมาเปิดดื่มร่วมกัน ! ...

หญิงงกคนหนึ่ง รู้สึกเสียดายไวน์องุ่นของตัวเองมาก

เธอคิดว่า.. คนตั้งมากมายเทไวน์องุ่นลงไปแล้ว หากแอบเทน้ำ

สักขวดคงไม่มีใครจับได้ เธอจึงใช้ขวดเซรามิกกรอกน้ำเอาไว้

แล้วแกล้งทำเป็นเทไวน์องุ่นลงถังไม้โอ๊ก

และแล้ว งานเฉลิมฉลองก็ได้เริ่มขึ้น

ช่วงเวลาสำคัญก็มาถึง หัวหน้าเมืองเปิดถังไม้โอ๊กเพื่อแบ่งปัน

ไวน์องุ่นอันโอชาร่วมกับชาวเมือง และ เหล่านักท่องเที่ยว

ฝูงชนต่างโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น ...

หญิงคนนั้น.. ในใจคิดว่า ดีจัง

ตนเองไม่เสียไวน์องุ่นสักหยด แถมยังได้ดื่มของคนอื่นอีก

ช่างคุ้มค่าเหลือเกิน

แต่เมื่อหัวหน้าเมืองหมุนก๊อกของถังไม้โอ๊กให้เปิด

ทุกคนต่างเงียบกริบทันที.... เพราะว่าสิ่งที่ไหลออกมา

ไม่ใช่ไวน์องุ่นสีแดง ! แต่กลับเป็น น้ำใสๆ!

เห็นไหมคะ คำว่า.. แค่คนเดียวเอง ไม่เป็นอะไรหรอก

แล้วคำว่า ไม่เป็นไรหรอก ! ของคนอื่นๆอีกล่ะ

หลายๆคนรวมกัน มันยิ่งน่ากลัวเข้าไปใหญ่นะ

อย่าคิดว่า ทิ้งเศษขยะในใจชิ้นเดียวคงไม่เป็นไร !

หากไม่ทำความสะอาด ! เก็บกวาดให้เป็นกิจวัตร !

"กว่าจะรู้ตัว !" ภายในใจก็มัวหมองไปหมดแล้ว !

แล้วจะต้องเสียเเรงยิ่งกว่าเดิมด้วย ! สู้ !

ปัดกวาดชำระจิตใจ บ่อยๆดีกว่า

เพื่อ.. รักษาความเรียบง่าย และ สบายๆ

ให้คงอยู่ตลอดไป ! :)

Do it now,and do it everyday !!!! LOL

แฟนคลับ [7]