เราต้องห่างกับแฟนถึงสามปี...เราควรทำยังไงดี??
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะ ;w;
เรามีเรื่องกลุ้มมากๆเลยช่วงนี้
คือเราอยู่มอสามแล้ว ทีนี้พอมอสี่เราต้องแยกกับแฟนค่ะ T^T
คนละจังหวัดกันเลย จะเจอกันบ้างก็ไม่ได้เพราะแม่ไม่รู้ว่าเราคบกับเค้า
แล้วแม่เราก็ไม่ให้เราออกไปเที่ยวรึไปไหนคนเดียวเลยยยยย T[]T
ตอนนี้เราสัญญากับแฟนว่าเราจะรอกันและกัน อีกสามปี
พอเราขึ้นมหาลัยถึงค่อยบอกแม่ว่าเรามีแฟนแล้ว //ที่บ้านหวงเรามาก ไม่รู้ทำไม orz
เราก็เชื่อใจเค้านะคะ แต่เราก็กลัวมากเลยว่ารักเราจะไปไม่ไหว
เพราะมันห่างกันมากเลยอ่ะค่ะ โทรศัพท์ก็ต้องลับๆล่อๆคุยเอาตอนเที่ยงคืนนู่นนน
คือแฟนเราเค้ามี ผญ มาชอบเยอะพอสมควรอ่ะค่ะ ขนาดตอนนี้เราคอยคุมเค้าอยู่ยังมีคนชอบ
มาหาเค้าบ่อยๆ ทั้งมาพยายามนั่งใก้ลๆ หาเรื่องคุยด้วย ขอเบอร์ มันเป็นอะไรที่เราหวั่นมาก
เลย ;_;
มาหาเค้าบ่อยๆ ทั้งมาพยายามนั่งใก้ลๆ หาเรื่องคุยด้วย ขอเบอร์ มันเป็นอะไรที่เราหวั่นมาก
เลย ;_;
กลัวว่าเค้าจะไปมีคนอื่น รึเลิกกับเราเพราะใคร
ถ้าสมมติเราไม่อยู่ตรงนี้เค้าจะลืมเรารึเปล่า...เราควรจะทำยังไงดีคะ??
#ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ ;w;
#ไม่อยากจบมอสามเลยค่ะ อยากให้เวลาผ่านไปช้าๆเนิบๆ T_T
6 ความคิดเห็น
เหมือนเราเลยที่บ้านไม่รู้ว่าเราคบกัน ต้องย้ายร.ร ตอนนี้เราห่างกันมา4ปีแล้วจ้าแล้วเราก็ยังรออยู่เค้าก็เหมือนกัน แฟนเราก็มีคนมาชอบเยอะแต่เราเชื่อใจเค้านะ ถ้าเค้ารักเธอก็ไม่ต้องกลัวหรอกนะว่าจะมีคนอื่นเราเข้าใจความรู้สึกเธอนะ เราเองก็ต้องห่างเค้าตั้ง6ปีเลย ต้องนี้ก็ผ่านมา4ปีแล้วที่บ้านก็ไม่รู้กะว่าจะบอกต้องมหาลัยเหมือนกัน สู้ๆนะค่ะถ้ารักกันจริงต้องผ่านมันไปได้แน่ๆระหว่างนี้เธออาจเหงาหน่อยนะแต่เชื่อเราเถอะถ้าเธอผ่านมันไปได้มีต้องมีความสุขมากแน่ๆถ้าเธอยืนยันจะรอเค้าระหว่างทางก็ต้องมีท้อบ้างแต่อดทนหน่อยนะ :) ทนรอกันแค่3ปีเองเนอะให้เธอคิดว่าแค่นี้เอง3ปีเอง.. เป็นกำลังใจให้นะค่ะสู้ๆนะ
สำหรับเรานะ แค่ที่เราคิดนะ สิ่งสำคัญของคนที่อยู่ห่างไกลคือความเชื่อใจ ลองเชื่อใจกันจนถึงที่สุดสิค่ะ
ถ้ายิ่งระแวงก็จะยิ่งรุ่งริ่งนะค่ะ ขอโทษนะค่ะกับคำปรึกษาที่ไม่ค่อยช่วยอะไร
แต่เราก็เป็นคล้ายกันนะที่ว่าอยู่ห่างกันนะ
ไหนๆ ก็อยู่ในฐานะเดียวกันอวยพรให้สู้ๆนะ^^
ที่อยากให้ทำคือ...
ทำใจว่าเราสามารถเลิกกันได้ทุกเมื่อ
แล้วทำทุกวันให้ดีที่สุดค่ะ
ทำไปโดยอย่าลืมสำรวจตัวเองด้วยว่า เหนื่อยหรือยัง?
เพราะถ้าวันใดวันหนึ่งจะมีใครหมดแรงและล้มไปก่อนไม่ใช่เรื่องผิดค่ะ
ถ้าเขาล้ม เราอาจลองช่วยพยุงเขาดู แต่ถ้าสุดท้ายแล้ว การพยุงกลับเป็นการดันทุรังที่เหนื่อยเปล่า
เมื่อถึงตอนนั้นแล้ว พี่คิดว่าน้องจะรู้ด้วยตัวเองว่าอะไรเป็นทางออกที่ดีที่สุด
คนเราถ้าจะคู่กันแล้ว ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ยังคู่กันอยู่ดีค่ะ
อย่ายึดติดมาก ทำให้เต็มที่ที่สุดพอ
แต่ก่อนจะทำอะไร คิดถึงครอบครัวและตัวเองให้มากๆ ด้วยนะคะ
อย่าให้คนอื่นเป็นโลกทั้งใบของเราเลยนะ
การอยู่มันเดียวมันเศร้ามากนะค่ะ เราไม่ควรคิดเรื่องที่เราไม่อยากคิด -ขอให้สู้ๆนะค่ะ-
สู้ ๆ นะค่ะ สิ่งไหนที่จะเกิดขึ้นขอให้สู้ ๆ น๊าา
คนที่จะคู่กัน ห่างกันไกลแค่ไหนก็คู่กันอยู่ดีค่ะ
ส่วนแฟนตัวเธอถ้าเค้ามั่นคง เค้าไม่ไปไหนหรอกค่ะ
ผู้ชายขอให้ยอมรับไว้หน่อยนะค่ะ เรื่องผู้หญิงอื่นเค้าอาจมีบ้าง
แต่ถ้าใจเค้ามั่น เค้าก็จะเห็นผู้หญิงที่เค้าคบนั้น แค่เล่น ๆ ค่ะ
เราผ่านมาแล้วนะ อย่าเครียดค่ะ เค้ารักเราจิง ๆ ยังไงเค้าก็เลือกเราค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู้ ๆ ๆ ๆ
ตอนนี้ เราอยู่ต่างประเทศ ต้องห่างกับแฟนตั้ง 5 ปี
ต่างคนต่างไม่ค่อยมีเวลา และพ่อแม่เราก็ไม่ค่อยอยากให้คุยกับแฟนเราเท่าไร
แต่พ่อแม่ฝ่ายแฟนเค้าก็รักเราน่ะ พ่อแแม่แฟนก็โทรหาเราตลอด
แต่เราโทรกลับได้เพราะ พ่อเรายกเลิกโทรออกต่างประเทศทุกคนในบ้าน
และการที่เราจะไปเปิดโทรต่างประเทศนั้น เราต้องเสียตั้ง 800 หยวน
และอีกอย่างเฟสบุ๊คอยู่นี้เค้าก็ล็อก แฟนเราก็มีผู้หญิงมาชอบพอสมควร
มีแบบว่าวาเลนไทน์เอาดอกไม้มาให้ถึงบ้านเลยก็มี (อันนี้แม่ของแฟนเค้าโทรมาเล่าให้ฟัง)แต่พอแฟนเค้าโทรมาเค้าก็เล่าให้ฟังน่ะ
และทุกครั้งที่เค้าโทรเรา เค้าจะย้ำเสมอว่า เค้าจะรอเราเสมอออ!!
ไงก็สู้ สู้ น่ะค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?