ไม่ใช่นะ! ไม่ชอบมากขนาดนั้นสะหน่อย.. จริ๊งงง #ช่วยด้วยคะ หลงรักตัวละครในเกม!
ตั้งกระทู้ใหม่
กดกึก!
ได้คุยเเล้ว เเต่แบบทิกเก็ตหมด! พระเจ้าไม่นะจะได้คุยเเล้วเเท้ๆ มาหมดอะไรอตอนนี้เนี่ย! [ทิกเก็ตคือตั๋วใช้อ่านเนื้อเรื่องในเเต่ละวันจะได้5ใบ]
เราร้อนรนมากจะเติมพ้อยเเต่ไม่มีเงินสักบาท ทรมาณร้อนรนอยากคุยอยากเจอมาก! คิดถึงแบบสุดๆ ไม่เป็นไรเรารอ.. วันรุ่งขึ้นเเหกขี้ตาตื่นมาเลย 6โมงเช้า!เอาละ มาคุยกัน!!
.....
.....
"กรี๊ดดดดดด!!!" เราร้อนลั่นเมื่อได้คุย หน้าเรารู้สึกร้อนๆที่เเก้มเลย อะไรกันคำพูดแบบนั้น พระเจ้า เขิน!เขิน ชิปxายวายวอด ! >/////////<
..
เท่านั้นเเหละ พอหมด ทิกเก็ต เราก็อยากเจอตลอด คิดถึงมาก คิดถึงอยากเจออีกอยากเล่นอีกอยากคุยอีก เราก็รู้ตัวเเละว่า รัก เเต่เราอยากจะใช้คำว่า คลั่ง มากกว่า
เเต่ถ้าเล่นจบรูทคนนี้เเล้วจีบคนอื่นเราไม่รู้สึกเหมือนกันเลย ไม่เขินไม่คลั่งไม่อยากเล่น อยากจะเล่นเเค่คนนี้ คือเราเป็นอะไร??
เราแอบเเคปหน้าจอไว้เเล้วตั้ง วอลเปเปอร์เลยจ้า!! เปิดดมาเจอก็พอใจเเล้ว พอปรนเปรอความอยากได้เล็กน้อย เราอยากเจอมากเลย เเล้วสักพักก็แอบเศ้ราใจ เราจะไปหาคนแบบนี้ได้ที่ไหน..
เเล้วล่าสุดวันนี้ เราดันไปเลือกคำตอบพลาดทำให้เกทความรักลดลง เราเเบบ เฮือก! อะไรกัน ทำไมละ เราอินไปกับบทมาก.. จนแบบตาร้อน [จะร้องไห้อะไรไม่ใช่โกรธหรืออิจฉา -0-]
ตอนนี้เราหายดีเเล้ว กลับมาเป็นปกติเเล้ว อัพนิยายเหมือนเดิม เเต่อาจจะเพลาลงเพราะใกล้สอบเเต่ว่า.. "ยังไม่หายอาการอยากเจอสักที" เราก็ไปเจอคนเยอะๆ ได้พูดคุย ได้อัพนิยายคิดพล้อตเรื่องใหม่ๆ เราไม่เหงาเเล้วนะ เเต่ทำไมยังไม่หาย
เราก็แอบรู้สึกเจ็บปวดเวลาคิดว่า 'คนแบบนี้ไม่มีจริงหรอก' เเต่เราก็ไม่ได้ลบเกมหรืออะไร คนอื่นบอกให้ลบทิ้งเเล้วหันไปม่อผู้ชายสะ เราทำไม่ได้ ทำใจไม่ได้
เราเป็นโรคทางจิตหรือเปล่า.. ?
อ่อ.. ใช่เราเคยเป็นแบบนี้ตอนเด็ก ตอนนั้นติดการ์ตูน หลงรักตัวละครในการ์ตูน [ไม่ใช่ตัวเอก] ติดมาจนอยากจะเเต่งงานด้วย ด้วยความเป็นเด็กจึงทำได้เเค่รอดูทางทีวี เพราะเด็กเกินไม่มีโทรศัพ เรามานั่งหน้าทีวีตามเวลาตลอดเพื่อรอดูคนรัก เราดีใจที่ได้ เเต่พอการ์ตูนจบลงเราร้องไห้ ร้องไห้หนักมาก จนขึ้น ป. ใหม่ ใช่ ประถม ช่วงประถม..
ตอนนี้มัธยมปลายล่ะจะมา เป็นอะไรอีกเนี่ย!! .. ว่าไปเเล้วคิดถึงอีกเเล้วสิ โอ้ยยย ปวดใจเหลือเกินนน
เราไปเที่ยวกับเพื่อน เพื่อนเราก็เล่นประมาณว่าเล่นเป็นเพื่อนกัน มันดันเลือกจีบคนเดียวกับเรา เราเเบบ หึงเว้ย หึงชิปxาย เราโกรธมันจนมันลบเกมเเล้วมาง้อเราอ่ะ เรารู้ว่าเรางี่เง่าเเต่มันหวง มันหึง ..
อาการหนักมาก เราควรจะทำยังไงมันดราม่าพอกับ หลงรักเพื่อนใจจินตนาการที่เราไปอ่านมาเลย เราอยากหายเเต่เราไม่อยากให้เขาหายไปเหมือนกัน..
เกมอะไรหน่ะหรอ?? วังIkemem ซินเดอร์เรล่าเเห่งหวงราตรี
เเต่มั่นใจว่าเราคงจะต้องยอมรับคำว่า รัก สะเเล้วละ ..
#ใครเคยเป็นเเล้วหายมาบอกเรามั่งสิ TT
#ทรมาณกับความรัก
Zinn Zozin
27 ธ.ค. 58 เวลา 12:51 น.
3,069
views
1 ความคิดเห็น
มันก็เป็นแค่อารมณ์หลงน่ะครับ เป็นปกติของผู้หญิงวัยนี้ พวกเธอบางส่วนมักชอบคลั่งไคล้กับสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ และก็จะหายไปเองในเวลาต่อมา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?