เพื่อนสนิทโดนแย่ง ปล่อยให้อยู่คนเดียว
ตั้งกระทู้ใหม่
เรามีเพื่อนหนึ่งชื่อบี(นามสมมิต)บีเป็นเพื่อนกับเราตั้งแต่ ม.2 จนกระทั่งขึ้น ม4มา
ตอนแรกบีสนิทกับเรามากๆ. ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดค่ะ กินข้าวก็กินด้วยกัน
อยู่มาวันหนึ่ง มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อ ซี (นามสมมิต) ตอนแรกซีมาสนิทกับเรามาก จนบีน่าจะน้อยใจมากๆ เลยไม่พูดกับเราเลยค่ะ เรารู้สึกอึดอัดเลยไปเล่าให้ซีฟัง เพราะไว้ใจซีมาก ซีมีเพื่อนอีก2คนคือ ดีกับพี (นามสมมิต) ซีไปปรึษากับดีและพี ซีเลยวางแผนให้เราไปคุยกับบี โดยการที่ล่อให้ไปที่หลังโรงเรียน เรากับบีมาเจอกัน เราเลยขอโทษบี แต่บีก็เดินหนีทิ้งเราให้อยู่คนเดียว ถัดมาอีกวันบีกับซีก็คุยกันมากขึ้น
ตอนนั้นเราก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอค่ะ แต่เวลาเราจะคุยกับบี(ง้อ)ซีก็มักจะมาคุย เหมือนแบบว่าให้ไปไกลๆ นี้เพื่อนฉันอะไรประมาณนี้ ตอนกลางวันเรากำลังจะชวนซี กับบีไปกินข้าวแต่ซีบอกว่า" บีเราไปนั่งตรงนู้นกันสองคนดีกว่านะ" แล้วทิ้งให้เราอยู่คนเดียว เราเลยไปนั่งกับดีและพี ดีก็ถามว่า"ทำไมไม่นั่งกับบีและซีล่ะ โกรธอะไรกันหรือเปล่า เราก็บอกว่า"ป่าว เราหาสองคนนั้นไม่เจอ" ตอนกินข้าวเสร็จเรากำลังชวนบีไปซื้อขนมแต่ซีกลับจูงมือบีออกมาให้ห่างจากเรา เราเลยต้องไปซื้อคนเดียว เดินคนเดียวค่ะ ถัดมาอีกวันซีทะเลาะกับบี เรื่องอะไรก็ไม่รู้ซีมาคุยกับเรา เล่าให้ฟัง ว่าบีเอาแต่มองเราตลอด ดูมีความสุขเวลาเล่นกับเรามากกว่าเล่นกับบี เราเลยปลอบใจซี
"ฉันเคยโกรธกับบีด้วยหรอ" เราเลยนิ่งไปสักพัก แล้วเดินขึ้นห้องไป แล้วพีก็มาบอกว่า
"สอนการบ้านหน่อยสินะ นะ"เราก็สอนไป หลังเลิกเรียนเราเดินไปที่หลังโรงเรียนเราเห็นดีร้องไห้อยู่คนเดียวเราเลยถามว่าเป็นอะไร ดีก็บอกว่าพีเอาแต่คุยกับเรา ไม่เห็นหัวดีเลย ดีขอร้องให้เราออกห่างจากพี เราก็บอกว่า จะพยายาม เราก็จูงมือดีออกมา
ดีเลยระบายกับเรา ดีบอกว่า ไม่อยากมีแล้วเพื่อนแบบพี เราเลยปลอบใจดี วันถัดมา พีเดินจูงมือมากับดี เราก็ดีใจที่เพื่อนดีกัน แต่แล้วความทุกข์ก็กลับมาอีกครั้ง เนื่องจากบีลบ เฟส ไลน์ ไอจี ของเราหมดเลย รูปที่เคยเอาลงเฟสลบหมดเลย ไม่เหลือแม้แต่รูปเดียว เราเลยแปลกใจว่าบีลบทำไมไหม วันถัดมาเรารวบรวมความกล้าไปพูดกับบีว่าลบเพื่อนทำไม บีก็บอกว่าไม่ได้ลบ เพราะเมื่อวานซีเอาโทรศัพท์บีไป เราเลยไปคุยกับซีว่า มันเกิดอะไรขึ้น ซีก็บอกว่า อยากให้เราอยู่ห่างบี จะได้มีเพื่อน ตอนนั้นเราโกรธมากๆ เราพูดไม่ออก เรากลับบ้านมาร้องไห้ เราสับสน เราเสียใจ เราโกรธ เพื่อนที่ไหนเค้าทำกัน เราเลยเริ่มเก็บตัว กลายคนไร้ตัวตน ไม่ใครเห็นเห็นหัว ทำอะไรก็ผิด กลายเป็นพูดน้อย จนดีกับพีมาคุยกับเรา เราก็บอกว่า เราสบายดี วันถัดมา เราเปิดเฟสบี เราเห็นบีโพสต์รูปบีกับซีตลอด ทุกวัน เราเสียใจมากๆ มากจนเราอึดอัด
เราอยากมีเพื่อน สุดท้ายก็ต้องอยู่คนเดียว หลังเลิกเรียนเราทำเวรเราเป็นเวรกับซี เราบอกว่าเราอยู่ให้ห้องนะ แต่ซีกลับปิดประตูแล้วล็อคขังเราไว้เราโชคดีที่เก็บกุญแจสำรองไว้เราเลยไปคุยซี ซีก็บอกว่า เราโง่ โง่มาก ซีอยากมีเพื่อนแต่ไม่มีใครคบเพราะนิสัยขี้โมโห เลยได้แต่แย่งเพื่อนของคนอื่น เราเลยเครียดหนักมาก ไม่คิดไม่ฝันว่าเพื่อนจะทำเเบบนี้กับเราได้ลงคอ เราเสียใจมาก วันถัดมาเรานั่งอยู่โต๊ะคนเดียว ไม่พูดกับใคร เพื่อนถามก็ไม่ตอบ เราเลยอยู่คนเดียวมาตลอดๆจนจะจบม.4
#เครียดมากค่ะ
คนไร้ตัวตน
6 ก.พ. 59 เวลา 12:14 น.
210
views
แสดงความคิดเห็น