++กระทู้ระบายอารมณ์++ เมื่อเกรดตกแม่ถึงกับเปลี่ยนไป... ยาวมากๆ
ตั้งกระทู้ใหม่
มันสุดเกินเด็กม.ปลายจะรับไหวจริงๆ
จขกท. ขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ
เราอยู่ม.4 เป็นช่วงที่กำลังปรับตัวขึ้นม.ปลาย ก็เรียนบ้างเล่นบ้างตามประสานักเรียนทั่วไปค่ะ
เทอมเเรกเกรดถือว่าดีมากค่ะ เปิดตัวด้วย 3.5 กว่าๆเลย
แต่พอเทอม2 วิชาที่เรียนเริ่มยากขึ้นมีทั้งสอบพูดแล้วก็รายงานเล่นนึงไม่ต่ำกว่า 10-15 หน้า บางวิชาก็ปาไปหลายเล่มเลยค่ะ บางวิชาก็จดบางวิชาก็พิมพ์ห้ามก๊อปบ้าง ก็ทำส่งเรื่อยๆ คือเราต้องไปซ้อมกีฬาด้วยเลยทำส่งช้าค่ะ
บางวิชาอาจารย์ก็ไม่รับเลย TT ไม่เคยคิดนะคะว่าจะโทษเพราะตัวเองต้องซ้อมกีฬา โทษตัวเองล้วนๆค่ะ ทำส่งช้า
เกรดเลยตกดิ่งไปที่ 2.7 กว่าๆ ซึ่งที่บ้านพ่อก็ไปค่อยเท่าไหร่ค่ะบอกมีขึ้นมีลง พ่อเข้าใจ แต่แม่เรานี้สิเป็นคนซีเรียสเรื่องเกรดมาก เราก็ทำใจไปบอกแม่ค่ะ เทอม2คือทุกคนเกรดตกหมดเพื่อนเราจาก3ขึ้นก็2เหมือนๆกับเราค่ะ
แต่หลังๆมานี้ แม่ชอบหยิบเรื่องเกรดมาพูดกับเราค่ะ ถึงจะหยอกๆแต่เราเสียใจค่ะ
เคยมีตอนไปกินข้าวกันค่ะ พ่อก็แซวแม่เรื่องทำผิดนู่นนี้ตามประสาพ่อเราค่ะ
เราก็ใช่ๆ ตามไปด้วยแล้วก็ขำขึ้นมา เหมือนแม่ไปพอใจค่ะ เลยพูดขึ้นว่า 'ได้เกรดแค่2.7 ทำมาพูด'
คือเราหยุดขำเลยค่ะ ออกจากโต๊ะเลย คือมันเจ็บมากจริงๆค่ะ
เราก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนั้นนะ :'((
ถ้าเรานั่งเล่นโทรศัพท์อยู่แล้ว พอแม่ใช้เราก็จ้าๆ แค่แปบเดียวเองนะคะ แม่ก็จะเริ่มบ่น
ทุกคนคงไม่ชอบไม่แม่บ่นอยู่เเล้ว ยิ่งตอนเราคุยกับเพื่อนเรื่องที่ขาดไม่ได้เลยจะชอบไหลค่ะ เราเป็นบ่อยมากๆ
เริ่มบ่นมากก็เริ่มจะอารมณ์ไม่ดีค่ะ ก็มีบางครั้งเราไม่เต็มใจทำงานบ้างเราก็จะลงกับสิ่งของ
เช่นล้างจานก็จะล้างแรงๆ ระบายอารมณืไปเรื่อยค่ะ ไม่อยากทะเลาะเพิ่ม เดี๋ยวเรื่องจะยาวกว่าเดิม
แม่ก็จะชอบเดินมาแล้วก็บอกทำไมต้องทำฟึดฟัด ทำไมเป็นคนแบบนี้!
จะเริ่มขึ้นเสียงใส่เราค่ะ แล้วเราไม่ชอบจริงๆที่สุดท้ายด่าเราว่า 'สั น ด า น'
คือสันดานมันต้องทำตลอดเป็นะไรที่ติดตัวเรามาตั้งแต่แรก แต่เราไม่ได้ทำตลอด
แล้วถ้าวันไหนเห็นเรานั่งเล่นคอมหรือโทรศัพท์เกิน3ชั่วโมง คือบ้างครั้งเราก็ติดซีรี่ย์ค่ะ
ตามสไตล์ผญ. ทั่วไปที่ปิดเทอมดูซีรี่ย์แก้เบื่อ ก็จะชอบมาว่าเราว่า ดูแต่คอมเล่นแต่โทรศัพท์ งี้ไงเกรดถึง2กว่าๆ
เรียนยังไงให้ได้2กว่า :'( คือคนได้2ก็มีทั่วไปค่ะ พ่อเราเข้าใจถึงกับบอกว่าติด0บ้างก็ดีสีสันชีวิต แต่เราไม่ติด0นะคะ
เเต่ได้เกรดน้อยเฉยๆ ตอนแรกแม่ก็โอเคค่ะ แต่ไม่รู้จู่ๆก็กลายเป็นแบบนี้
บ้างครั้งถ้าแม่คุยกับเรา เราก็ไม่อยากตอบค่ะ กลัวทะเลาะกันสุดท้ายก็โดนว่าเหมือนเดิม
เรากลุ้มใจมาก บางครั้งเผลอพาลไปใส่พ่อด้วย เกลียดตัวเองมาก
เราพยายามไม่อะไรจนทุกวันนี้ถ้าทะเลาะกันเราจะร้องไห้ประจำค่ะ ปวดหัวมากๆ
มันมีหลายเหตุการณ์มากเลยค่ะ เราถึงไม่รู้ต้องทำไงดี เรารู้สึกไม่ดีมากๆเลย
ทะเลาะบ่อยจนไม่อยากอยู่บ้าน รู้สึกอยู่ที่อื่นดีกว่าบ้าน TT
เคยลองพูดกับแม่ตรงๆแล้วเราก็ร้องไห้ต่อหน้าแม่ด้วย แม่ก็เหมือนจะร้องแต่ก็ด่าเราไปด้วย เราไม่อยากให้ท่านร้องไห้ค่ะ แต่เราไม่รู้ต้องทำไงแล้ว
#ขอพื้นที่ระบายนะคะ
ด่าได้แต่อย่าแรงนะคะ
เด็กแม่ไม่รัก
29 เม.ย. 59 เวลา 18:35 น.
2,309
views
1 ความคิดเห็น
"สู้ๆ ค่ะ"
พี่คงได้แต่พูดกับน้องได้เท่านั้น ในความคิดของพ่อแม่น้องเขาคงอยากเห็นน้องได้เกรดเฉลี่ยที่สูงๆ ถึงได้นั่งบ่นนั่งว่า น้องเองก็เป็นวัยรุ่น คงไม่ชอบให้ใครมาบ่นจู้จี้ตลอดเวลา อันนี้พี่เองก็เป็นค่ะ และจะพยายามปรับแก้พฤติกรรมกันต่อไป อีกอย่างหนึ่งนะคะ น้องรู้ไหม ใครว่าเกรดเฉลี่ย ไม่สำคัญ พี่ว่าไม่จริง เพราะเกรดเฉลี่ยช่วยชีวิตพี่ค่ะ ถ้าน้องตั้งใจอีกปีสองปีแล้วสอบเข้ามอรัฐชื่อดัง อย่าง จุฬาฯ, มธ., มหิดล, เกษตรฯ, มศว., ศิลปากร เป็นต้น ได้ พี่ว่าคุณแม่ของน้องคงจะไม่ห่วงอะไรในตัวของน้องเท่าไหร่แล้วล่ะค่ะ สู้ๆ นะคะ อุปสรรคมีไว้ให้สู้ ไม่ได้ให้มีไว้ถอยหนี
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?