จะมาเล่าเรื่องราวความรักของเด็กอายุ15ให้อ่านกันค่ะ ^^

เราจะเล่าเรื่องราวความรักของเราให้ฟัง

เราเป็นเด็กผู้หญิงอายุ15คนนึง ที่เคยแอบชอบเพื่อนตัวเอง แอบชอบรุ่นพี่ในโรงเรียน มันก็เป็นเรื่องปกติใช่มั้ยคะ 
แต่ของเรามันแปลกตรงที่ เรารู้ว่าเราชอบพี่เขาจริงๆจังๆวันที่เท่าไหร่ อาจจะดูเหมือนเราโรคจิตนะคะ55555 มาเริ่มกันเลย

เราเจอพี่คนนี้ครั้งแรก ตอน ม.1 ที่แถวตรวจเล็บหน้าโรงเรียนตอนเช้าค่ะ พี่เขาเป็นคนหน้าตาดีระดับนึงเลย 
เรากลัวว่าเราจะชอบพี่เขาค่ะ เราเลยพูดกับตัวเองว่า "ยังไงก็ตาม ฉันจะไม่ชอบคนที่หน้าตาเด็ดขาด!"

หลังจากนั้นก็มาเรียนปกติ ไม่เจอพี่เขาเลยค่ะ นานๆเจอทีนึง นานมากๆถึงจะเจอ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่เขาชื่ออะไร (บอกจะไม่ชอบแต่อยากรู้ชื่อ -.-)

ชีวิตตอนนั้นแฮปปี้นะคะ จนมีเพื่อนเราคนนึง ซึ่งเราสนิทมานานแล้วล่ะค่ะ เดินมาบอกเราว่า คุยกะพี่....อยู่(ขอไม่เอ่ยชื่อนะคะ)
ตอนนั้นเราใจแป่วเลยค่ะ ใจไปอยู่ตาตุ่มเลย แต่เราก็พยายามไม่คิดอะไรค่ะ เราไม่อยากชอบพี่เค้า 

วันงานโรงเรียน มีมือกีต้าคนนึง ซึ้งเป็นรุ่นพี่ในโรงเรียนนี่แหละค่ะ เขาน่ารักมาก เราเจอละเราชอบเลย ตกเย็นเราเลยแอดเหสพี่เขาไแค่ะ ละก็คุยกันได้ประมาน2อาทิต พี่เขาก็มีแฟน เราก็อึ้งๆนะคะ แต่ก็ยังชอบอยู่เรื่อยมา5555 ชอบประมาน8เดือนค่ะ เราทำใจได้ แต่ในเวลา8เดือน เวลาที่เราเจอพี่เขาที่โรงเรียน ไม่มีตอนไหนเลยนะคะ ที่ใจเราไม่สั่น ลืมบอกไปค่ะ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอพี่เขา ใจเราสั่นหนักมากกก(กอไก่ล้านตัวเลย) พอเราเลิกชอบพี่มือกีต้าได้เราก็ไม่ได้ชอบใครนะคะ พอมาช่วงขึ้น ม.3 เราไปสนิทกับเพื่อนผู้ชายคนนึงค่ะ เรียนอยู่ห้องเดียวกันนี่แหละ ด้วยความหน้าม่อของมัน เราก็หลงคารมมันไปประมาน 7 เดือนค่ะ มันจะชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเรา ทำตัวเหมือนแฟนกัน ถามตลอดเวลาไปนู่นไปนี่ ถ่ายรูปให้ดูตลอด จนเพื่อนๆบอกว่า เหมือนเราเป็นเมียหลวงแล้วเด็กๆมันที่คุยเป็นเมียน้อย55555 ช่วงประมานต้นเดือนมกราที่ผ่านมาค่ะ เราตัดใจหนักมาก 2อาทิตเราตัดขาดเลย ไม่ส่อง ไม่คุย เย็นชาใส่
แต่มันก็ยังตามเราอยู่นะคะ จนมันรู้ว่าเรามาชอบพี่คนนี้ มันเลยค่อยๆออกห่างไป แต่ตอนนี้ก็เป็นเพื่อนกันนะคะ ลืมบอกไปค่ะ ในระหว่าง7เดือนที่ชอบเพื่อนตัวเอง 
เจอพี่คนนี้หน้าห้องเรียนบ่อยมาก // หน้าห้องเรียนเราจะเป็นห้องน้ำชายค่ะ55555 และห้องเรียนเราติดกับโรงอาหาร ที่ดื่มน้ำก็เลยใกล้ๆ // เวลาเราเจอพี่เขา เราก็ยังใจสั่นเหมือนเดิมทุกครั้งนะคะ ถึงเราจะชอบคนอื่นก็ตาม 
จนวันนึงที่เราเลิกชอบเพื่อนได้ เราแน่ใจกับตัวเองแล้วว่าเราเลิกชอบได้ เรามีความสุขมากๆเลยค่ะ เหมือนหลุดออกจากห่วง 

เหตุการ์ณที่ทำให้เราชอบพี่คนนี้ เริ่มเลยนะคะ ><

เขาว่ากันว่าถ้าเราฝันถึงใครแสดงว่าเราคิดถึงเขา ใช่มั้ยคะ แต่เหตุการ์ณที่เราเจอ ก่อนจะนอน เราไม่ได้นึกถึงเขาเลยนี่สิคะ เราเครียดมาก เรานอนร้องไห้จนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ ตอนนั้นจำได้ว่าเราเครียดเรื่องเพื่อนค่ะ ละก็เรื่องที่บ้าน
เข้าใจอารมณ์มั้ยคะ เหมือนเรายืนอยู่ แล้วมีรถไฟชนเราทั้ง2ทางอะค่ะ คือมันมาแบบไม่ทันตั้งตัวจริงๆ เราร้องไห้จนหลับ แล้วเราฝันค่ะ เราฝันว่า เรากับพี่เขารักกันมาก เข้าใจกันทุกเรื่อง ผูกพันธ์กันมากๆ ในฝันนะคะ เราตื่นมาน้ำตาไหลอาบแก้มเลยค่ะ เราหยิบโทรศัพเรา พิมพ์หาชื่อพี่เขาอย่างเดียวเลยค่ะ 
จากที่เราจำชื่อเฟสพี่เขาไม่เคยได้เลยนะคะ ปกติเมื่อก่อนเวลาเราจะหาเฟสพี่เขา เราต้องถามเพื่อนก่อนตลอด5555 แต่นี่มือไปเองอัตโนมัติเลย เรากดแอดเฟสพี่เขาไป (ยังไม่มีเป็นเพื่อนกันนะคะ) วันที่เราฝัน ตื่นขึ้นมาเป็นวันเสาร์ที่ 17 มกราคม 2559 ค่ะ แล้วเราก็ชอบพี่เขาเรื่อยมาจนทุกวันนี้ 

เช้าวันจันทร์ที่ 19 มกราคม 2559
พี่เขารับวุฒิ รด. หน้าเวทีค่ะ เราดีใจมากๆ ดีใจมากจนน้ำตาไหลเลยค่ะ 555555 ใครจะหาว่าเราบ้าก็ได้นะคะ เราเป็นจริงๆในตอนนั้น แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่ โรงเรียนจะให้พี่ ม.6 ขายของหน้าโรงอาหารค่ะ ทำไปทำไมเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน5555 วันแรกเราไม่ได้ซื้อค่ะ เรายังไม่รู้ 
ว้นที่ 2 // 20/01/59
วันนั้นที่โรงเรียนฝนตกค่ะ และเราเป็นโรคหอบตั้งแต่เด็กๆ แต่ไม่ได้เป็นหนักมากนะคะ หอบจะขึ้นก็ตอนโดนฝนเท่านั้น ตอนพักกลางวัน เราก็ทานข้าวของเราปกตินะคะ เพื่อนเราเดินเข้ามาบอกที่โรงอาหารว่า "เห้ย พี่...เขาขายยำไส้กรอกอยู่อะ" แล้วเราก็อะไรไม่รู้ค่ะ เหมือนจิตหลุด ภาพตัด รู้สึกตัวอีกทีก็มาอยู่หน้าร้านพี่เขาแล้ว เราแบบ อ๊ากกก เขินมาก5555 เลยวิ่งกลับเข้าไปหาเพื่อนที่โรงอาหาร เพื่อนบอกเรียกเรากลับมาละเดียวออกไปพร้อมกันแต่เราไม่หยุดค่ะ55555 เพื่อนเรานี่ก็ชงอะไรให้นักหนาก็ไม่รู้555555 เราซื้อของร้านพี่เขาค่ะ แล้วเหมือนตังทอนของร้านไม่พอ พี่เขาเลยเอาตังจากกระเป๋าตัวเองทอนให้ เชื่อมั้ยคะ ว่าทุกวันนี้ เรายังเก็บเหรียญนั้นไว้อยู่เลย

ตอนนั้นเรามีปัญหากับเพื่อน เราโพสอะไรไป เราไม่คิดนะคะว่าคนอื่นจะมองเรายังไง แต่พอพี่เขาทักมา เราน้ำตาล่วงเลยค่ะ เรากลัว กลัวว่าพี่เขาจะมองเราเป็นคนไม่ดี แต่พอเราเล่าทุกอย่างให้พี่เขาฟัง พี่เขาคุยเป็นเพื่อน ปลอบใจเรา จนเราดีขึ้นมาก ขอบคุณนะคะพี่ ถ้าพี่ไม่ทักมาวันนั้น ตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าหนูจะทำอะไรลงไปอีก 


มันมีเหตุการอะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราชอบพี่เขามากขึ้นๆ มากขึ้นมากทุกวัน

ไม่รู้เพราะอะไรนะคะ ทำไมตลอดเวลา ม.1-ม.3 เวลาเราเจอพี่เขา ใจเราสั่นตลอดเลย ถ้าเกิดพี่อ่านนะ55555 ถ้าพี่จำได้ วันที่หนูเอาเค้กให้พี่ครั้งแรก หนูมือสั่นมาก 
จนเราถามพี่เราว่า ทำไมหนูเจอพี่เขาหนูถึงใจสั่นละ แต่กับคนอื่นที่เคยรู้สึก ถึงจะรู้สึกมากขนาดไหนก็ไม่เคยใจสั่น หรือรู้สึกแบบนี้เลย
ความรู้สึกแบบนี้ เกิดขึ้นกับพี่เขาคนแรก
คนแรกจริงๆนะคะ55555 เราเจอพี่เขาที่สวนสาธารณะ พี่เขาไปวิ่งออกกำลังกาย แต่เหมือนเราไม่อยากเจอเขานะคะ เรากลัวว่าเราจะรำคาญเรา หรือหาว่าเราตามตื้อจนมากเกินไป เราเป็นคนขี้เกรงใจค่ะ ปกติใครรู้สึกหรือคิดอะไรเราจะเดาออกนะคะ แต่กับพี่คนนี้เราเดาไม่เคยออกเลย

มันมีเรื่องราวมากมายจริงๆ เราพิมพ์ไม่หมดแน่ๆ
มันมีหลายอย่างที่เราทำไปแล้วเรามาคิดได้ทีหลังว่า ถ้าเป็นไปได้ ตอนนั้นเราจะไม่ทำแบบนี้ และก็ ทำไมตอนนั้นมีโอกาสทำ ทำไมไม่ทำ ตอนนี้เราทั้งดีใจแล้วก็เสียใจนะคะ 555555
พอมารู้ว่า พี่เขาจะต่อมหาลัยที่ ตจว.
เรานี่แบบ หืม555555 เศร้าเลย อยากทักไปหาพี่เขานะคะ แต่แบบ เห้อ555 ช่างเถอะ เราอยู่จุดของเราที่มองเห็นว่าเขามีความสุขก็พอใจแล้ว ทุกวัยนี้ยังกลัวนะคะ ถ้าใครมาทำให้พี่เสียใจ หนูจะช่วยพี่ยังไง หนูทำอะไรไม่ได้เลย