นิทาน เรื่อง ขยะสังคม

ตั้งกระทู้ใหม่

สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราในเว็บเด็กดี

เราจะมาเล่านิทานเรื่องหนึ่งให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆอ่าน

นี่เป็นเหตุการณ์ที่แต่งขึ้น 

ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคล หรือสถานที่ใดๆ 

______________________________________________

นานมาแล้ว มีบ้านที่มีครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ ซึ่งประกอบไปด้วย พ่อแม่ที่ทำงานหนักมาก เพื่อนำเงินมาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้านและดูแลลูก

ทุกๆเย็นหลังจากที่พ่อและแม่กลับมาบ้าน พวกเขาจะมีขยะกลับมาด้วย พวกเขายื่นหรือบางครั้งก็โยน ขยะเหล่านั้นใส่ลูกน้อยของเขา

ลูกถามพวกเขาว่า มันคืออะไร ให้หนูทำไม? พร้อมจะส่งคืนให้พ่อแม่ แต่ยังไม่ทันถึงมือพ่อแม่

พ่อกับแม่ก็รำคาญ และตวาดใส่ลูกน้อยของเขาว่า

อย่ายื่นคืน มันหนัก 

ห้ามวางทิ้งกับพื้นด้วย มันเลอะบ้าน

ลูกเอง ก็รับมันไว้ อย่างไม่เข้าใจ

และเป็นเช่นนี้อยู่ทุกวัน จากถือ ปริมาณมันก็มากขึ้น จนต้องแบก เด็กน้อยต้องแบกขยะเหล่านั้น จนร่างน้อยๆ ของเขา รับไม่ไหว

แต่เด็กน้อยก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจาก ถือมันไว้ 

เพราะพ่อกับแม่ของเขาเคยบอกว่า ไม่ให้นำมาคืน ไม่ให้วางทิ้งกับพื้น และพ่อแม่ของเขา ไม่เคยสอนให้เขารู้จักกับ ถังขยะ

เด็กน้อยโตมาพร้อมกับขยะที่ต้องแบก 

มันทั้งเหม็น ทั้งสกปรก ผู้คนต่างไม่กล้าเข้าใกล้

ทุกคนที่พบหรือเห็นเขาทำขยะตกพื้น  แต่ก็ได้แต่พูดต่างๆนานา ว่าเด็กคนนี้แย่ พ่อแม่เลี้ยงดูอบรมสั่งสอนไม่ดี 

จนทุกวันนี้ ผู้คนเหล่านั้น นอกจากจะรังเกียจเขาแล้ว  ก็นำขยะของตน มาโยนใส่เด็กน้อย 

จนตัวเขา กลายเป็นถังขยะ ที่ไม่ว่าจะเคลื่อนที่ไปไหน ก็ไม่มีใครต้องการ 

______________________________________________

ถามถึงคนที่อ่านเรื่องนี้จบ คุณเข้าใจอะไรบ้าง ?

ขยะในเรื่องนี้ เปรียบเสมือนความคิด คำพูด และการกระทำ ค่านิยมแย่ ๆ ของคนในสังคม 

พ่อแม่ในเรื่องนี้ เปรียบเสมือน ครอบครัวที่ไม่มีศักยภาพในการเลี้ยงดูลูก ที่หลังจากเหนื่อยหรือเจอเรื่องแย่ๆ ในการทำงานหรือในสังคม ก็เอามาลงที่ลูก ด้วยการด่าหรือทุบตี 

เด็กในเรื่อง เปรียบเสมือน เด็กมีปัญหาในสังคม

เด็กมีปัญหา หรืออะไรก็แล้วแต่จะเรียกกัน

ซึ่งพวกเขาเหล่านี้ เคยเป็นผ้าขาวเหมือนเด็กคนอื่น แต่เขาโชคร้ายที่เขาไม่ได้รับความรักและการปลูกฝังที่ดี เพราะต้นทุนชีวิตแต่ละคนไม่เท่ากัน

เราไม่รู้หรอกว่าชีวิตเขาเจออะไรมาบ้าง ก่อนที่จะเป็นแบบนี้ เขาอาจอยากเป็นคนดี แต่เขาไม่รู้ว่าจะเป็นคนดีอย่างไร เหมือนที่เด็กน้อยไม่เคยรุ้จักถังขยะ และผู้คนบอกว่าเขาเป็นถังขยะ ก็เลยเข้าใจว่าตนคือถังขยะ 

ผู้คนในสังคมของเรื่องนี้ เปรียบเสมือน ผู้คนในสังคมที่เราเห็นทั่วไป ที่มักจะซ้ำเติมผู้อื่น 

ปฏิบัติกับผู้อื่นด้วยการมองจากภาพภายนอกที่เห็น

แล้วสร้างขยะเหล่านั้น มาโยนใส่คนอื่นบ้าง รับไว้บ้าง ทิ้งใส่ถังบ้าง ทิ้งที่พื้นบ้าง 

ตามจิตสำนึกแต่ละคน

คำถามอีกคำถามคือ 

ถ้าคุณมีขยะอยู่ในมือ คุณจะเอาขยะทิ้งที่เด็กคนนี้ หรือจะทิ้งลงถังขยะ (ที่เป็นถังขยะจริงๆ)

_/_/_/_/_/_/_/_/_/_/****^^^^^^****_/_/_/_/_/_/_/

ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน

นิทานเรื่องนี้ 

แชร์ได้ ไม่ต้องขอ ไม่ต้องใส่เครดิต 

ใครจะเอาไปทำการบ้านส่งคุณครู อย่าลืมเปลี่ยนคำพูดเป็นความเข้าใจของตัวเองก่อนส่ง จะได้ไม่ถูกหักคะแนนนะคะ

ใครจะเอาไปเอาไปดัดแปลง ไปแปล ไปแต่งเป็นการ์ตูนก็เชิญนำไปใช้ได้เลยยินดีมาก 

แต่กรุณาอย่าเปลี่ยนวัตถุประสงหลักหรือแกนของเรื่องนะคะ 

ขอบคุณอีกครั้งที่เข้ามาอ่าน

และขอบคุณอย่างยิ่งถ้าช่วยเผยแพร่ 

อยากเห็นสังคมที่การทำร้ายและซ้ำเติมกันลดลง

ให้กำลังใจและแบ่งปันสิ่งที่เป็นประโยชน์ให้มากขึ้น

______________________________________________