ทำไมชีวิตแย่จัง
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ1ปีที่ผ่านมา.
วันนี้แม่ของฉันไปลงสมัครเรียนผู้ช่วยพยาบาล ฉันรู้สึกดีใจที่แม่ของฉันจะไม่เป็น
เวลา1ปีเต็มๆ แต่ไม่เป็นอย่างที่คิด. ฉันโดนทำร้ายด้วยไม้เรียวขนาด0.5เซนท์ ของน้า
โดนด่าทุกวันจนถึงวันที่. 30. กันยายน2559
ส่วนวันนี้วันทีา14มกราคม2560
เป็นวันเด็กเเละวันเกิดเเม่ของฉัน. แม่ของฉันจะพาฉันไปเที่ยวที่กาจนา ซึ่งจะมีการจัดงานวันเด็ก แต่แม่ของฉันดันเปลี่ยนใจกะทันหัน
ไม่ไปเสียแล้วในขณะที่ฉันกำลังนั่งอยู่บนรถแม่ของฉันก็รุกขึ้นและเดินเข้าไปในบ้านจากนั้นฉันจึงเดินเข้าไปในห้องนอนและล็อกประตูหน้าต่างและฉันก็ได้ยินเสียงตะโกนออกมาว่า''-อยู่ในนั้นให้ตลอดน่ะเขากินอะไรกัน-ก็ไม่ต้องกิน" ดีแค่ไหนที่ฉันไม่ตะโกนออกไปว่า. แล้วก็นอนข้างนอกไปแล้วกันในขณะที่ฉันพิมพ์อยู่นี่ก็ได้ยินดสียงหนึ่งพูดขึ้นมาว่าไม่ไปงานกันแล้วหรอนั้นคิอเสียงน้าของฉันเอง
แม่ของฉันจึงตอบกลับมาว่ากูขี้เกียจไปแล้วนั้นคือคำพูดที่ฉันไม่อยากได้ยินจากปากคนที่เป็นแม่.
#เด็กมีปัญหา
3 ความคิดเห็น
อ่านไม่รู้เรื่องค่ะ ไม่รู้เราปัญญาไม่ถึง หรือภาษาจขกทอ่านยากไม่รู้
อย่าไปคาดหวังเลยค่ะว่าแม่ต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้
เพราะแต่ละคนก็ถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกัน หรือ
บางทีนิสัยเขาก็เป็นแบบนั้นแบบช่วยไม่ได้
ที่สำคัญคือใจจขกท. ยิ่งโกรธมันจะยิ่งทุกข์
ถ้าอยู่ใกล้แล้วไม่สบายใจ ก็หาทางอยู่ห่างๆ
ถ้าคิดถึงแล้วไม่สบายใจ ก็อย่านึกถึงให้บ่อย
หลีกเลี่ยงประทะ อยู่กับคนที่สบายใจจะอยู่ด้วยดีกว่านะ
สู้ๆนะคะ แป๊บๆเดี๋ยวมันก็ผ่านไปค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?