เราเข้ากันไม่ได้..

สวัสดีค่ะ

จากที่อ่านตามที่คุณเล่ามานี้นะคะ

"คือเราคบกับแฟนเราก็พอจะนานอยู่ ตอนแรกเราสองคนก็รักกันดี จนนานเข้าๆเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป จากที่ดีกับเรามาตลอด จนตอนนี้เขาก็เริ่มเข้ากับเราไม่ได้ทั้ง นิสัย คำพูด อาการ อารมณ์ เรารู้สึกว่ามันเปลี่ยนไปหมด"...แสดงว่าคุณถูกเขาหลอกลวง หรือใส่หน้ากากตั้งแต่แรกค่ะ

จริงแล้วคนเราตามธรรมดานะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ก็จริง...นะคะ แต่นี้แม้กระทั่ง...คุณพยายามอย่างเต็มที่..."เราทะเลาะกันบ่อยขึ้นเพราะเรื่องไม่เป็นเรื่อง เราก็เคยคิดนะว่า

"ถ้าเราปรับเขาไม่ได้เราก็ต้องปรับที่ตัวเอง" แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ผล เพราะเราก็ไม่สามารถทำอย่างที่เขาทำได้"...

ดูจะเป็นหลักฐานได้ชัดเจนว่า...คนที่คนเชื่อว่าคุณรู้จักเขาในวันนั้น...คุณเข้าใจผิดไปนะคะ...หรือคุณถูกหลอกนั้นเองค่ะ

เพราะคนเรานะหากรักกันจะไม่ทิ้งให้อีกคนต้องเจ็บปวดอยู่เพียงลำพังได้อย่างแน่นอน หรือๆไม่ปล่อยให้อีกคนพยายามอยู่ข้างเดียว นั้นเป็นเรื่องจริงนะคะ

"เราไม่ไหวกับนิสัยแบบนั้นแล้ว เรารู้สึกว่าเราเหนื่อย เราท้อ เราผิดหวัง บางเรื่องที่ควรจะทำแต่เขาก็ไม่ได้ทำ เหมือนเราต้องดูเเลเขาตลอด มันขัดกับนิสัยเรามาก

หรือว่าเราหวังอะไรมากจนเกินไป??"...เขาคงเป็นแบบนั้นโดยปรกตินิสัย หรือโดยอุปนิสัยค่ะ

คุณไม่หวังมากเกินไปแต่อย่างใดนะคะ ที่คุณหวังนี้...เป็นธรรมดาที่คนรักกันต้องการความเข้าใจซึ่งกันและกันค่ะ ซึ่งแท้จริงเขาน่าที่จะหันหน้าเข้าหา...หรือหันหน้ากลับมาดู หรือใส่ใจความรู้สึก ความต้องการของคุณบ้างว่าคุณรู้สึก หรือต้องการอะไร...นะ

"หรือเราควรทำอย่างไรกับเขาหรือกับตัวเอง??"...หากคุณพยายามอย่างเต็มที่แล้วนะคะ คุณก็ได้พยายามสุดความสามารถแล้วนี่คะ ทั้งเพื่อตัวคุณเองและเพื่อเขา คุณทำเต็มที่จริงหรือไม่...หรือยัง คะ...? หากคุณทำแล้ว คุณคงไม่สามารถทำได้มากกว่านี้ค่ะ

เพราะว่าเขาคงเป็นของเขาเช่นนี้ หรือที่เป็นเช่นที่เขาเป็นนั้นเป็นธรรมชาติของเขาค่ะ

"หรือเราควรทำอะไร ใครรู้ช่วยบอกทีเราควรจะทำไงดี"...ตามที่คุณเล่ามานี้นะคะ คุณก็ได้ทำดีที่สุดแล้วนี่คะ แต่เขาก็ไม่ดีขึ้น...ลองๆคิดนะคะว่าคุณจะสามารถทำอะไรได้มากกว่านี้...คุณมีพลัง และกำลังใจพอหรือไม่คุณต้องถามตัวคุณเองก่อนใครๆนะคะในเคสนี้

"เราไม่อยากเสียคนนี้ไป"...ในเคสของคุณนี้นะคะ...ความที่ไม่อยากเสียไป...ดูจะมีีคุณเท่านั้นที่ต้องการข้างเดียวนะคะ ตามคำบอกเล่าในเหตุการณ์ของคุณค่ะ

เพราะในความเป็นจริงนะคะ คนรักกัน หรือคู่รักนั้นหากที่จะครองคู่กันได้ตลอดไปคนทั้งสองต้องใส่จิตใส่ใจ ห่วงใย ใฝ่ดูแลทั้งความคิดการกระทำต่างๆเพื่อที่จะได้มาซึ่ง...กำลังใจ ความรู้สึกรัก ความรู้สึกเสน่หา หรือความรู้สึกที่ว่าจะทำอย่างไร หรือด้วยวิธีไหน ซึ่ง...เขาและเธอสองคนจะรักและกลมเกลียว หรือมีเวลาที่ดีๆด้วยกันได้...ในทุกวันค่ะ

หากไม่แล้ว...หรือหากมีเพียงเหตุเป็นเช่นเคสของคุณนี้นะคะ...อัตรายมากที่ความรักจะร้าวรานแตกร้าว หรืออาจจะสิ้นสุดลงในที่สุดเป็นธรรมดาค่ะ คุณก็รู้นี่คะว่าไม่มีใครทนทรมานได้ตลอดไป...คุณรู้อยู่แก่ใจนี่คะ

หากแต่คุณทำดีที่สุดแล้ว...แม้ทุกอย่างต้องจบลง...นั้นก็เป็นเรื่องธรรมดานะคะเจ้าของกระทู้ เพราะบางครั้งความสุดวิสัยก็สามารถเกิดขึ้นได้ค่ะ

แต่ก็หวังว่าทุกอย่างจะดีขึ้นนะคะ

ไม่มีใครรู้ความสัมพันธ์ของคุณดีมากกว่าคุณและแฟน ความสัมพันธ์มันเป็นเรื่องลึกซึ้ง มีส่วนผสมหลายอย่าง

ถ้าเราเป็นคุณ เราก็จะพูดกับแฟนไปอย่างที่คุณเขียนระบายมาข้างบนนั่นล่ะค่ะ แล้วดูซิว่าเขาจะว่ายังไง

พูดคุยกันคือ พูดคุยด้วยเหตุและผล อธิบายความชอบไม่ชอบ และความต้องการของคุณให้เขาฟังไปตรงๆ ส่วนเขาจะว่ายังไงก็สุดแล้วแต่เขา หากเขาไม่สามารถให้ในสิ่งที่คุณต้องการได้ แต่รับปากจะปรับตัว จะพบคุณครึ่งทาง อะไรอย่างนี้... อันนี้ก็แล้วแต่คุณว่าจะให้โอกาสเขาไหม

PS) การพูดคุยสื่อสาร เป็นสิ่งที่สำคัญมากๆในความสัมพันธ์ ดังนั้นสื่อสารกับคนรักเถอะค่ะ ก่อนทุกอย่างจะแย่ลงกว่านี้...เอาใจช่วยค่ะ :)