แค่เพื่อนหรือมากกว่านั้น
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องราวมันก็มีอยู่ว่า....เราเป็นเพื่อนกับคนที่เราแอบรักมาจะ3ปีแล้ว ปีแรกเราก็ยังไม่สนิทกันมาก แต่พอเริ่มเข้าปีที่2เค้าก็มาอยู่กับเรา ไปไหนก็ไปกัน ชอบช่วยเหลือเรา เวลาเรามีปัญหาเราก็จะปรึกษาเค้า เวลาเศร้าเค้าก็ทำให้เรายิ้มได้ มันน่าแปลกใจนะ ช่วงแรกๆที่สนิทกันก็ยังไม่เอะใจอะไร แต่ก็มีเพื่อนๆมาถามว่า เป็นอะไรกันแล้วเค้าก็จับมือเราเดินฝากกระเป๋าให้เราถือแต่ไม่ได้ตอบเพื่อนๆว่าเป็นอะไรกะเรา พอเข้าเทอม2เราก็ยังเป็นเพื่อนที่รู้ใจกันเหมือนเดิมแต่ความสนิทของเราเริ่มจืดจางลงเพราะเราบอกว่าเราแอบชอบรุ่นพี่ และก็เป็นรุ่นพี่ที่เค้าก็รู้จักและคุยกันทุกวัน ช่วงนั้นเค้าเงียบหายไปจากเราประมาณ1เดือน แต่พอเราบอกว่าพี่ที่เราแอบชอบอ่ะเค้าเป็นพวกไม่มองหญิง เพื่อนสนิทของเราก็เข้ามาปลอบเราอย่าโน้นอย่างนี้และก็ทำหน้าตาอมยิ้ม ตอนนั้นเราก็แปลกใจนะ แต่ที่จริงแล้วเราไม่ได้ชอบรุ่นพี่หรอกเราแค่อยากลองดูว่าเพื่อนเราคิดไรกะเรา และวันหนึ่งเราก็เดินคู่ไปกับเค้าตามปกติ และเค้าก็บอกว่า เห้ย หยุดแปปหนึ่ง และเค้าก็บอกกับเราว่า
เพื่อนสนิท : กูอยากเป็นมากกว่าเพื่อน-ว่ะ
เรา : เห้ย มั่วล้ะ และแฟน-ล้ะ
เพื่อนสนิท : กูเลิกไปหมดและ ให้โอกาสกูสักครั้งนะ
และเพื่อนของเราก็เดินมากอดเราและพยามยามจะหอมแก้มแต่เราผลักออก และเพื่อนในกลุ่มเดียวกันก็เดินมาชวนไปกินขนมและเราก็เดินไปด้วยกันแต่เค้าไม่พูดอะไรเลยเราก็เลยเดินไปกอดคอเค้าและก็พูดว่า เห้ย-เป็นไรเนี่ย และเราก็พยามยามทำให้เหมือนเดิมเราก็ไปแย่งไอติมที่เค้ากันและปากเราเปรอะเค้าก็เช็ดให้ เราก็รู้สึกว่า เค้าทำอย่างนี้เพราะว่ารู้สึกกับเราจริงๆหรือว่าทำเพราะแค่หวังอย่างอื่น เพราะเรารู้จักนิสัยเพื่อนคนนี้ดีว่าเค้ากะล่อนมาก แต่ตั้งแต่วันที่เค้าบอกว่า อยากเป็นมากกว่าเพื่อน เค้าก็ไม่ยุ่งหญิงที่ไหนเลยนะ และก็อยู่มาๆก่อนจะสอบปลายภาค วันนั้นเป็นวันงานโรงเรียนเราไปโรงเรียนตั้งแต่ตี4พอเสร็จงานเราเลยง่วง เค้าก็เดินเข้ามานั่งข้างๆ และเพื่อนๆก็ไปทำธุระส่วนตัว เหลือ เรา กับเพื่อนสนิทคนนั้น และก็เพื่อนในกลุ่มเดียวกัน แต่ทุกคนก็นอนหลับกันหมด เราก็เหนื่อยเราก็ล้มตัวนอนและเค้าก็มานอนข้างๆเรา เราก็เขยิบหนี แล้วเราเผลอหลับไปรู้สึกตัวอีกทีตอนเราตื่นตอนนั้นเค้ากอดเราอยู่ เรารู้สึกอบอุ่นอย่างแปลกๆ แต่เราก็เอามือเค้าออกเค้าตื่นและก็พูดว่าตื่นแล้วหรอเราก็บอกว่า -เห็นป่ะล่ะ และเค้าก็บอกว่าเออๆนอนต่อดิ้เราก็ลุกหนีไปนอนที่อื่นและก็นอนต่อ และพอสักพักนึงเค้าก็เอาผ้าห่มมาห่มให้และเค้าก็เข้ามาอยู่ในผ้าห่มและกระโดดขึ้นค่อมเรา เราก็พยามยามขัดขื่นแต่เค้าก็มาเลียที่หูเรา และก็มาจุปที่แก้มเรา และเพื่อนๆในกลุ่มก็ตื่น และก็เปิดผ้าและก็เห็นว่าเพื่อนสนิทของเราค่อมตัวเราอยู่และพวกเพื่อนมันก็แซว และเราก็ลุกขึ้นหยิบกะเป๋าและก็มารอรถกลับบ้าน และพอวันรุ่งขึ้นเค้าก็ทำตัวห่างเหิน เราก็ถามเค้าว่าเป็นเค้าบอกว่าอยากอยู่คนเดียว เราก็ถามเค้าว่า เมื่อก่อนไม่เคยพูดแบบนี้ทำไมวันนี้ถึงพูด เค้าก็เงียบและเดินหนีไป พอปิดเทอม เราก็ไปเที่ยวกันในหมู่เพื่อนพี่ที่สนิทกัน เค้าก็เดินมาและพูดว่า คิดถึงจังกอดหน่อย ด้วยความที่เราเป็นคนห้าวๆเราก็บอกไปว่า -เชี้ยจะมากงมากอดลูกเค้ามีพ่อมีแม่นะจ้ะ และเค้าก็บอกเออๆเดี๋ยวก็มีลูกเขยเพิ่มและเค้าก็ขำ เรากินน้ำเค้าก็บอกเราว่าขอกินน้ำหน่อยเราก็หยิบแก้วน้ำให้แต่เค้ากลับหยิบขวดน้ำเราไปดื่มแล้วเค้าก็นั่งอมยิ้ม เราก็แปลกใจ ตอนนั้นเราคิดเห้ย อยากจูบปากทางอ้อมหรือป่าวและก็เผลอยิ้ม และเราก็มานั่งและเราก็ล้มตัวนอน และเค้าก็เดินมายกหัวเราไปนอนบนตักเค้า และเราก็นอนเพราะเราไม่คิดว่าเค้าจะทำเหมือนเดิมกับเรา เค้าเอามือเข้ามาในเสื้อของเราซึ่งตอนนั้นเราใส่เสื้อสามตัวเค้าเอาเข้าในชั้นที่สองซึ่งเป็นเสื้อยืด และเค้าก็เอามือมาจับที่หน้าอกเรา เราก็สลัดออก และเราก็ลุกขึ้นเดินหนีไปนอนที่อื่นและเราก็หลับ เราคิดว่าตอนที่เราหลับเค้าน่าจะเดินมายกหัวเราไปนอนบนตักเค้าอีก และเราก็รู้สึกที่แก้มว่ามีอะไรมาโดนเราลืมตาขึ้นและก็เห็นแก้มของเราอยู่ตรงหน้าเราและเค้าก็จุปแก้มเราอยู่เราก็เผลอกไปจุปแก้มเค้าเค้าก็บอกว่าเห้ย-ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย เราก็บอกว่าตื่นทันเห็นคนบางคนกำลังฉวยโอกาสอ่ะ และเค้าก็เขินเราก็เขินเพราะเราก็จุปแก้มของเค้าไปเหมือนกัน พอตกเย็นเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านและเราก็บอกเค้าว่าเปิดเทอมเจอกันนะ และเค้าก็บอกว่าโอเค แม่เรามารับแต่เค้าไม่กล้าสบตาแม่เราสักเท่าไหร่เพราะเค้าโดนแม่เราด่าตอนที่เค้าโทรมาถี่ๆๆและแม่ก็รับสาย แต่ที่จริงแม่ก็แค่แกล้งๆเค้า เรื่องมันก็มีแค่นี้แหละ
แต่เราอยู่บ้านเราก็คิดถึงเค้าผิดปกติเลยแชทไปหาเพื่อนในกลุ่มเดียวกันว่า เราว่าเราชอบ.... เพื่อนเราก็บอกว่า-...แน่เลยเราก็ เห้ยไม่ใช่ล้ะ 55 แต่เราก็คิดถึงเพื่อนสนิทของเราทุกวัน รอยจุปที่แก้มเรายังรู้สึกได้ทุกวัน และเพื่อนสนิทของเราก็เข้ามาอ่านแชทที่เราคุยกับเพื่อนในกลุ่ม และเค้าก็ห่างเหินไป เราก็ไม่ได้คิดไรนะ แค่ไม่อยากให้เสียเพื่อน เราก็เลยบอกไปว่า เป็นเพื่อนกันน่ะดีที่สุดแล้ว เพราะยังไง “คำว่าเพื่อนยังไงก็ย่อมยาวนานกว่าคำว่าแฟน”แต่เราก็ยังคงคิดถึงเค้าเสมอ เราถามตัวเองอยู่ทุกวันว่าเพื่อนสนิทของเราคิดกับเราอย่างที่เราคิดกับเค้าหรือปล่าว
นกฟีนิกซ์
10 มิ.ย. 60 เวลา 18:08 น.
331
views
แสดงความคิดเห็น