เรียนไม่เก่งแต่อยากเป็น หมอได้ไหม

คำตอบก็ยังเหมือนเดิมครับ ถ้าพยายามแล้วยังคะแนนไม่ดี ก็แสดงว่ายังพยายามไม่พอเท่านั้นแหละ พยายามแล้วยังไม่สำเร็จงั้นก็ลองพยายามเพึ่มสัก 10 เท่าดู ถ้ายังไม่สำเร็จอีกก็เพึ่มเป็น 20 เท่า ถ้ายังไม่สำเร็จอีกก็เพึ่มอีก 30 เท่าแค่นั้นแหละ ผมยกตัวอย่างรุ่นพี่คนหนึ่งที่ตอน ม4 เป็นคนที่เรียนห่วยมากสอบตกหลายวิชาพอขึ้นม5 มาเขาเรึ่มอยากเปลี่ยนตัวเองเลยเอาแบบฝึกหัดพื้นฐานตั้งแต่ ม4 ทั้งหมดมานั่งทำดูนั่งทำแบบนี้ทุกวันไม่เว้นแม้แต่วันหยุด สุดท้ายคะแนนสูงสุดในห้อง คนที่เคยได้คะแนนดีกว่ายังอึ้ง

ความสามารถคนเป็นสิ่งที่ดูถูกไม่ได้จริงๆ เราว่าถ้าจะเป็นก็เป็นไปได้นะ ถ้ายังรู้สึกว่าพยายามแล้วคะแนนยังน้อย(อาจในสายตาของจขกท หรือเมื่อเทียบกับคนอื่นๆ) ก็ต้องปรับปรุงการฝึกใหม่ เพราะคนที่เรียนเก่งบางทีอาจจะไม่ใช่ตะปี้ตะปันอ่านๆๆๆ แต่คือคนที่จับแนวทางการเรียนได้ ตอนอ่านส่วนไหนต้องท่อง ก็ท่องได้เป๊ะ จำข้อยกเว้น ข้อเด่นได้ ส่วนที่เข้าใจก็สามารถอธิบายทางเดินตั้งแต่นับหนึ่งยันเส้นชัยได้ จำคอนเซ็ปได้ เช่น ระบบไหลเวียนเลือด ส่วนที่ต้องจำ > มีหัวใจ ปอด เส้นเลือดใหญ่ ส่วน ที่ต้องเข้าใจ ห้องขวาบนรับเลือดดำ > หัวใจขวาห้องล่าง > ปอด ผ่านถนนใหญ่ที่ชื่อ pulmonary artery > กลับหัวใจเป็นเลือดดี > ทางเส้นเลือด pulmonary vein > หัวใจซ้ายบน > หัวใจซ้ายล่าง > สูบฉีดเลือดไปเลี้ยงร่างกาย

ความจำบางทีก็ขึ้นกับพันธุกรรม แต่บางครั้งก็อยู่ที่การฝีกจำ แต่การสร้างความเข้าใจแตกต่างกันในแต่ละบุคคล ประเมินตัวเองได้เมื่อน้องอ่านหนังสือ น้องชอบเก็บความรู้แบบไหน เลคเชอร์น้องเป็นแบบไหน

การที่จะรู้ว่าน้องเข้าใจได้ถูกต้องไหม คือความรู้นั้นน้องต้องต่อยอดได้ เพราะโจทย์จะไม่ให้มาตรงๆเหมือนข้อสอบจำ ซึ่งยิ่งนานไปข้อสอบจะเน้นความเข้าใจ พี่ว่าตรงนี้สำคัญมาก

และน้องสามารถสอนคนอื่นๆได้ ไม่ใช่ท่องเป๊ะ หรือน้องลองตั้งคำถามดู ถ้าน้องยังตอบไม่ได้ หรือน้องลองสอนคนอื่น แล้วพอเขาถามน้องยังตอบไม่ได้ แปลว่าน้องยังไม่เข้าใจหรือเข้าใจยังไม่หมด

หรืออีกข้อ คือ ลองทบทวนดูค่ะว่าน้องมีพฤติกรรมการเรียนยังไง เห็นได้ชัดจากเลคเชอร์ แล้วลองปรับดู หนังสืออ่านเพิ่มม.ปลายมีเยอะมาก ข้อสอบก็เยอะ มีให้น้องประเมินแน่ๆว่าการฝึกของน้องมาถูกทางรึป่าว

อย่างพี่เนี่ยเจอข้อมูลก็จะชอบจำมากกว่าเข้าใจ ตอนมัธยมพอถูๆไถๆ แต่พอขึ้นมหาลัย แค่จำไม่พอค่ะ เพราะเราต้องใช้ทำงาน "จริงๆ"

โชคดีที่เพื่อนในกลุ่มพี่เป็นระดับท็อปของสาขา แล้วเพื่อนใจดีติวให้ เพื่อนพี่เด่นเรื่องความเข้าใจมาก (ความจำก็ดีเช่นกัน55555) พี่เลยใช้พฤติกรรมที่ชอบจำของพี่ในการจดจำการเรียนของเพื่อนแล้วปรับใช้ ก็ทำให้รู้ว่าบางทีทำไมอ่านหนังสือไปแล้วยังได้น้อย ไม่ใช่ไม่เก่งนะคะ แต่ไม่ถูกทาง

การสอบเข้าหมอมีคนเขียนไว้เยอะมากๆ น้องลองอ่านแล้วปรับให้เข้ากับพฤติกรรมน้องดู พี่เป็นกำลังใจให้นะ

ม.4 ยังมีเวลาอีก 1-2 ปี ท้อได้ ล้มได้ แต่อยากให้ลุกขึ้นสู้^^

หรือถ้าจะถอย ก็ ถอยไป "ตั้งหลัก"

ความฝันจะไม่ทิ้งเรา ถ้าเราไม่ทิ้งความฝันนะ :)