รู้สึกว่าพ่อแม่บังคับมากเกินไป

พ่อแม่คุณเขาเป็นห่วงคุณนะ ลองทำความเข้าใจกันจะดีกว่าค่ะ สู้ๆ

เป็นการปลูกฝังที่ดีครับ แค่เราเหนื่อยที่อยู่ในกรอบ

แต่ถ้าเราอยากทำตัวแย่ๆเหมือนคนอื่นๆ ไม่ต้องมีคนสอนใช่ไหมครับ แล้วมันดีไหม

พ่อแม่คุณก็อายุมากแล้ว เกือบเท่ารุ่นตายายเราเลย คงเป็นค่านิยมของคนโบราณเนอะ คุณมีพี่น้องหรือเปล่า พ่อแม่บังคับลูกคนอื่นแบบคุณหรือเปล่าคะ?

มันเป็นช่องว่างระหว่างวัยที่เยอะมากแหละ

ความคิดของเรากับท่านคงต่างยุคกันมากๆ ถึงจะหวังดีแต่ก็ทำให้อึดอัดมาก ยังไงก็พยายามประนีประนอม มีอะไรหลบเลี่ยงให้ไม่ทะเลาะกันได้ก็พยายามๆนะครับ

อ่า เราก็ต้องปรับกันทั้ง 2 ฝ่าย ทั้งพ่อแม่ และเรา

ในมุมพ่อแม่ ทำไปก็เพราะเป็นห่วงเรา

ช่วงแรกๆพ่อกับแม่เราก็เป็นค่ะ แค่อาจจะไม่ขนาดนี้ ตอนแรกเราก็ขัดขืนนั่นแหล่ะค่ะ แต่สุดท้ายก็ต้องยอม เพราะยังไงซะเราอายุแค่นี้เรายังต้องพึ่งพาท่านอีกเยอะ ท่านก็คงคิดว่าเรายังเป็นเด็กอยู่ตลอดเวลานั้นแหล่ะค่ะ พ่อกับแม่เราบังคับนัยๆเพื่อให้เราไม่ได้ไปเที่ยว แต่เราว่ามันก็ดีนะคะเรากลายเป็นคนติดบ้านไปแล้ว55555 เราอาจจะปรับทัศนคติของท่านไม่ได้แต่เราปรับทัศนคติเราได้นะคะ ลองคิดใหม่ คิดบวกเยอะๆ ทุกสิ่งที่ท่านทำมันดีต่อตัวเราเองมากๆนะคะ อีกอย่างถ้าเรามัวแต่คิดว่าอึดอัด ตัวเราเองที่จะเป็นคนที่หงุดหงิดเอง มันเสียสุขภาพจิตเด้อ อย่าคิดมากๆนะคะ สู้ๆค่ะ

เรื่องแฟนกับเรื่องเที่ยวเราเห็นด้วยนะ ถ้าน้องมีแฟน คิดว่าแฟนจะปล่อยให้น้องเก็บความซิงไว้ได้หรอ ถ้าลองถามคนที่ผ่านวัยนี้มาแล้ว คือคิดเลยว่าย้อนกลับไปได้จะไม่มีแฟนดีกว่า ไม่งั้นเราก็ไม่ต้องเสียไป ไม่ต้องรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า เรื่องเที่ยวที่บ้านเราก็เป็นแบบนั้น ไม่ให้ไปไหนเลย อยู่แต่บ้าน ตอนวัยรุ่นก็จะรู้สึกแย่หน่อย แต่ไปนานๆ ก็จะชินไปเอง จนไม่อยากเที่ยวเลย อยู่บ้านสบายมากๆ ไม่ต้องสนมากหรอก เพื่อนอ่ะ เขาไม่ได้มาอยู่กับเราตลอดเวลา ไม่ได้ช่วยเหลือเราเวลาลำบาก แฟนรอทำงานค่อยหาก็ยังไม่สาย แถมคนที่ไม่เคยมีแฟนมาก่อนก็ดูมีค่า แต่ประสบการณ์อาจจะน้อย ต้องระวังเรื่องคบแฟนไว้บ้าง ส่วนเรื่องบังคับเรียนเราไม่เห็นด้วย ทนได้ก็ทนไปนะ เงียบไว้ดีสุดแล้ว รอวันที่เราโตก็ออกมาอยู่เองสิ ตอนนั้นล่ะอิสระที่รอคอย อยากทำไรทำเลย