Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

สาส์นจากคนที่เคยถูกเพื่อนแบน

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
สาส์นจากคนที่เคยถูกเพื่อนแบน

                เราเป็นคนหนึ่งที่เคยถูกเพื่อนแบน ก่อนอื่นเราขอเล่าเรื่องของเราให้ฟังก่อนนะคะ

                ขอแทนตัวเองว่าเอนะคะ

                ขอบอกก่อนว่าโรงเรียนที่เราอยู่เนี่ย ต้องอยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่ ม.1 ยัน ม.3 หลายคนคงจะคิดว่าเป็นทางที่สามารถสร้างความกลมเกลียวแน่นแฟ้นได้ดีที่สุด หารู้ไม่ว่านั่นน่ะเป็นขุมนรกแท้ๆเลย  

                ตอน ม.1 เพิ่งมาใหม่กัน ปรับตัวกันอยู่ ก็ไม่ได้เกิดเรื่องอะไร

                ตอนที่เราขึ้น ม.2 มาได้สักพักนั่นล่ะ หายนะบังเกิด

                วันหนึ่งตอนที่เราไปเข้าแถวที่สนาม เห็นเพื่อนคนหนึ่งมองมาที่เราแล้วตะโกนว่า “ยี้!” เราก็งงว่ามันเป็นอะไรของมัน แล้วเพื่อนอีกคนหนึ่งท่าทางสะดีดสะดิ้งก็เดินมาเข้าแถวเหมือนกัน พอมาใกล้ๆเราก็ตะโกนว่า “ยี้” แล้วกระโดดหนีไป คนอื่นๆมองมาที่เราแล้วก็ซุบซิบกัน (สงสัยมากว่าพวกนั้นเป็นอะไรกัน)

                พอเข้าแถวเสร็จ อาจารย์ก็ปล่อยแถว เนื่อด้วยโรงเรียนแคบและนักเรียนเยอะมาก ทำให้ต้องเดินเบียดกัน ด้วยความที่เราตัวเล็กและเตี้ยทำให้ตัวเองโดนเบียดไปโดนเพื่อนข้างๆ เขาก็ดึงตัวหนี ทำสีหน้ารังเกียจ แล้วก็เอามือปัดตรงที่ถูกเราแรงๆ พอเข้าไปนั่งในห้องเรียน เพื่อแถวหลังก็นินทาเราอย่างสนุกปาก

                วันถ่ายรูปลงหนังสือรุ่น รุ่นพี่ก็มาจัดแถวเรา แล้วเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่อยู่ข้างหน้าเรา ก็นินทาเราให้เพื่อนอีกคนฟังว่า “เมื่อวานเราไปห้างมา เจอเอนั่งกินMKอยู่ เราทักมันมันก็ไม่คุยกับเรา หยิ่งว่ะ” (อ้าว! ทักตอนไหนวะ ในร้านก็มีแต่โต๊ะเรา กับอาม่าแก่ๆกลุ่มหนึ่ง แล้วก็ พ่อแม่ที่พาเด็กเล็กๆมา ไปทักนอกร้านหรอคงได้ยินหรอก ขนาดเพื่อนสนิทยังเป็นขนาดนี้เลย?)

                ตอนนั้นความรู้สึกคือแบบ เพื่อนในห้องเป็นอะไรกัน รังเกียจเรากันขนาดนั้นเลย เราเคยไปทำอะไรให้นักหนา หลังจากนั้นเราก็เริ่มสืบ จนรู้ว่าเราคบกับเพื่อนที่ถูกแบน(ขอแทนชื่อว่าบี) (อ้าว! เราผิด? มีตรรกะแบบนี้ด้วยหรอ) เวลาบีเห็นใครทำอะไรผิดก็เตือนดีๆ เวลาสงสัยบทเรียนก็ยกมือถามอาจารย์ แต่เพื่อนในห้องกลับบอกว่าบีขี้- (อ้าว! บีผิด? ใช้อะไรตัดสินกัน ทีพวกคุณเธอชอบเข้าไปยุ่งกับเรื่องของคนอื่นยังไม่มีใครพูดแบบนี้ซักคำ Question Mark ล้านตัว) เราก็เลยโดนแบนอีกคน

                เวลามีงานกลุ่มเรากับบีก็กลายเป็นเศษเหลือของห้อง ครูก็รู้แต่ไม่สนใจ เราก็เลยประชดทำเดี่ยวแม่ง ครูก็ไม่ว่าด้วย ดีเนอะ(ประชด) เวลาพรีเซนต์งานเพื่อนก็หัวเราะ เวลาเดินผ่านเพื่อนก็นินทา เวลาทำอะไรเพื่อนก็มอง (อ้าว! นี่เราทำอะไรไม่ได้เลยใช่ป่ะ)
                แต่ก็ยังดีที่เรายังมีเพื่อนสนิทผู้ชายคนหนึ่ง(สนิทมาก)อยู่เคียงข้างมาตลอด ทำให้เราไม่รู้สึกเป็นปมด้อย แต่นานๆเข้าเขาก็เดินออกไป ไม่มาคุยกับเราอีกเลย ด้วยเหตุผลเพียงเพราะ ทนกระแสต่อต้านเราไม่ไหว กลัวจะถูกแบน (เออดีเนอะ เพื่อนสนิทเป็นแบบนี้นี่เอง) แถมเป็นคนเดียวที่บล็อคเฟสเราอีก คนอื่นไม่บล็อคเพราะ จะส่องดูว่าเราทำอะไรบ้าง มีภาพอะไรให้ขุด

                เราเป็นคนคิดมาก มากถึงมากที่สุด เจออะไรก็เก็บเอาไปคิด เก็บกดมาก จนมันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ไม่อยากไปโรงเรียน อยากลาออก อยากไปให้พ้นจากที่นี่ จนกระทั่งอยากตาย เราก็เลยไปร้องไห้ให้แม่ฟัง แม่ปลอบเรา บอกเราว่ามันคงเป็นเวรเป็นกรรมของเรา บอกให้เราอดทน อีกไม่นานก็จะจบ ม.3 แล้ว แต่มันไม่ใช่ง่ายๆเลยที่จะอดทนนานถึงเกือบ 2 ปี หลังจากนั้นเราก็แอบไปร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ

                ช่วงใกล้สอบเราเป็นคนแจกตารางสอบ เพื่อนผู้หญิงข้างหลังที่ชอบเม้าท์เราประจำก็ซุบซิบกันว่า “เราไม่ได้ตารางสอบเลย เอแม่งแจกแต่พวกผู้ชาย” (อ้าว! เราก็แจกทั่วถึงแล้วนี่ แล้วพวกผู้ชายก็นั่งแต่หน้าๆ ผิดอีกแล้ว? พวกคุณเธอนั่งข้างหลังเองไม่ใช่หรอ ไม่พอก็มาบอกกันดีๆดิ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าต้องแจกข้างหลังก่อน ช่างแม่งกูไม่สน)

                พอปิดเทอมที่บ้านก็อยู่กับพ่อ แม่ก็ไปทำงาน ส่วนพ่อก็ครูแต่ในครัวทั้งวัน ทำให้เรามีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น เวลาไม่มีอะไรทำก็อ่านนิยาย เล่นโทรศัพท์ ทำทุกวัน จนกลายเป็นคนเก็บตัว แทบจะไม่เคยได้พูดเลยตลอดระยะเวลาที่อยู่บ้าน

                เปิดเทอม 2 มาคิดว่าเพื่อนมันคงจะลืมๆกันไปแล้ว เรามาโรงเรียนแต่เช้า เอากระเป๋ามาวางที่โต๊ะเรียนข้างหน้าห้อง แล้วลงไปกินข้าว ขึ้นมาอีกทีก็เกือบแปดโมง โต๊ะทุกตัวเกือบเต็มเหลือแต่ที่หลังๆ พอเราเดินมาที่โต๊ะตัวเดิม อ้าว! ไม่ใช่กระเป๋าเรา เราหากระเป๋าแล้วเอาไปวางโต๊ะที่ว่างข้างหลัง ข้างๆเราเป็นเด็กผู้ชายค่อนข้างเงียบไม่ค่อยสุงสิงกับใคร เออค่อยสบายใจหน่อย

                 ตอนพักเที่ยงเรากินข้าวเร็วก็ขึ้นมาที่ห้องก่อน เสียบหูฟังทำการบ้าน เพื่อนคนอื่นขึ้นมาเห็นเราก็นินทาเราอีกแล้ว เราก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แต่ที่จริงอ่ะได้ยินทุกคำพูด (“ช่างแม่ง มันไม่ได้หาข้าวหาน้ำให้เรากินนี่ จะไปสนใจทำไม” เออ ความคิดนี้ได้ผลชะงัด)

                เปิดเทอมมา วันๆแทบจะไม่ได้คุยอะไรเลยเหมือนตอนปิดเทอม จนคราวนี้นี่ไม่คุยกับใครจริงๆ คนอื่นก็เลยเห็นว่าเราหยิ่ง แล้วก็แบนเราหนักขึ้น (แล้วไง ช่างแม่ง ก็เป็นคนไม่พูดมากเหมือนใครบางคนนี่) สุดท้ายเรากลายเป็นคนเย็นชาไปเลย

                เมื่อขึ้น ม.3 เราก็แทบจะไม่แคร์อะไรรอบตัวเลย สิ่งที่เข้ามาทั้งหลายแหล่มันก็มีผลกับเราน้อยลง เพราะเรื่องมันเข้ามาทุกวันจนเหนื่อย ไม่อยากจะรับรู้อะไรแล้ว แล้วจากนั้นสวิตซ์ก็ปิดลง จนไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว กลายเป็นคนแข็งกระด้างไปเลย พอจบ ม.3 เท่านั้นแหละก็รู้สึกว่าเป็นไทแล้ว ภาวนาว่าม.ปลายอย่ามาเจออะไรแบบนี้อีกเลย

                พอขึ้นม.ปลาย สิ่งที่เราหวังก็เป็นจริง เราไม่เจอเพื่อนแบบนั้นแล้วค่ะ ชีวิตเแฮปปี้ขึ้นมากเลยค่ะ ทุกคนในห้องเข้ากัน เวลามีงานห้องหรือกีฬาสีก็ช่วยกันทำ กลมเกลียวกันดี

 -----------------------------------------------------------------------------------

                อยากจะบอกทุกคนที่เคยแบนคนอื่นเลยนะคะ ถึงคุณจะสนุกที่ได้แบนคนอื่น แต่คนที่ถูกแบนเขาไม่สนุกเหมือนคุณ

แสดงความคิดเห็น

>

15 ความคิดเห็น

หยั่มมา 25 ต.ค. 60 เวลา 22:33 น. 1

โอยยย เข้าใจฟีลนี้เลยค่ะ เราโดนแบนด้วยเหตุผลที่โคตรไร้สาระเลย เพราะเราไม่ยอมทำการบ้านให้เพื่อน แล้วมันกลุ่มใหญ่ไง เลยเอาเราไปนินทาเสียๆหายๆ จนทั้งห้องแบนเรา(ไอเลววววว!!)

อยากย้ายออกเต็มทีเเล้ว เบื่อ!!

0
puichan 26 ต.ค. 60 เวลา 00:12 น. 2

นี่ไม่เคยโดนแบนหรอกแต่เข้ามาอ่านๆ5555

แต่เราเคยโดนแกล้งมากกว่า รู้สึกม.ต้นหนักกว่าม.ปลาย ม.ปลายมีบ้างเราเป็นเด็กห้องท้ายเรียนไม่เก่งหรอก เคยมีผญคนนึงสวยๆแหล่ะ เรามองก็ยังชอบนะเออสวยจริง แต่วันแรกคือแบบอยู่ๆเดินมาชนอ่ะ มากสุดแกล้งเราใช้เรางี้ไม่ก็นินทาให้เพื่อนๆกลุ่มมันฟังกัน

0

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

ถูกลบโดยเจ้าของความเห็น

ชูเฟิง 27 ต.ค. 60 เวลา 01:21 น. 4

งง มันจะบ้าแบนไรหนักหนา ถ้าเจอกับตัวเองคงชกหน้ามันทุกคน งี่เง่าจริงๆคนแบบนี้มีเยอะด้วยหรอนี่

0
Doggy_C 27 ต.ค. 60 เวลา 12:24 น. 6

จริงๆเท่าที่เราอ่านเรา ถ้าเราโดนแบบเธอ เราก็ไม่โอเคนะ เข้าใจความรู้สึกนะ รร ที่เราอยู่ตอนนี้ก็ต้องอยู่สามปีเหมือนกันแล้วเราก็เป็นหนึ่งคนที่ร่วมแบนเพื่อนสนิทเราคนนึงด้วย รู้สึกเลวนะ เอาตรงๆยอมรับว่าตัวเองอ่ะเลว แต่ว่าถ้าไปดูสิ่งที่เค้าทำกะเรานะ ตอนช่วงใกล้สอบเราต้องนั่งทำงานกลุ่มกับเพื่อนสนิทอีกคน แล้วคนที่โดนแบนอ่ะ นั่งโต้ะถัดไปแล้วก็ไม่รู้นะว่าเค้ารู้ป่ะ แต่คือนั่งสองโต๊ะติดกัน เก้าอี้แม่งหันหลังชนกันอ่ะ แล้วเค้านั่งอ่าน นส อ่ะ ทั้งๆที่คนที่นั่งทำงานกลุ่มอยู่อ่ะ ไม่ได้อ่านที แล้ววันต่อมาเค้าก็แบบมาหาเราบอก แก สอนเราหน่อยดิ เราไม่เข้าใจเลย แล้วเราคิดในใจ กุยังไม่อ่านเลยเอดรอกกก กุจะไปเข้าใจได้ไง มันก็ฉุนหน่อยๆ แล้วแบบวันๆไม่ทำไรไง ส่อง ผช อ่อย ผชอ่ะ ก็แบบถ้า-ไม่อ่าน นส แล้ว-จะเก่งได้ไง เราเชื่อว่า คนเก่งสร้างได้จากความขยันเล่า อือ ยังไงก้ดีใจด้วยนะค่ะ ที่หลุดจากหลุมนรกได้สักที ไม่มีใครอยากใช้คำว่า คนแปลกหน้ากับเพื่อนสนิทหรอกค่ะ ไม่ทำหรอกค่ะ ถ้าไม่สุดทนจริงๆ จริงๆเรื่องอีกเย้อออะะะะะมว้วก ขอบคุนคร่าา

0
mvovvnvvay 30 ต.ค. 60 เวลา 13:22 น. 9

ไม่รู้จะตอบอะไรดี เเต่เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่เคยโดนเเบน ไม่เคยเเบนใครเเต่เข้าใจได้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ดีเลย สู้ๆ

0
ออนซอน 30 ต.ค. 60 เวลา 13:28 น. 10

เลิศค่ะ โนวสนโนวแคร์ ปล่อยพวกมันเป็นบ้ากันไปค่ะ ชื่นชมความสตรองของเจ้าของกระทู้ค่ะ

0
ThaiLanDZ 1 พ.ย. 60 เวลา 01:56 น. 11

ก็ไม่เข้าใจพวกนี้เหมือนกันทำไหมถึงต้องแบน เราว่าคุณได้เปลี่ยนสังคมที่ไม่เหมาะกับคุณไปอยู่กับใช่แล้วละ

0
TP_Blink 2 พ.ย. 60 เวลา 20:06 น. 12

เราก็โดนนะ ตอนเทอมที่แล้วคือขนาดพ่อแม่เราด่าขนาดไหนเรายังไม่ขนาดนี้เลยนะ นี่แบบละเพื่อนเป็นสก๊อยอะทำตัวแรงๆ พูดตรงๆแบบบางอย่างก็ไม่จริงละด่าเราเกือบทั้งห้องตอนนั้นคือเราเป็นโรคซึมเศร้าไปเลยด้วยซ้ำ โทรไปหาจิตแพทย์ออนไลน์เพราะวันนั้นไม่อยากไปโรงเรียน กลัวไปหมด นี่เราหนักกว่าคนโพสอีกเรื่องโดนระรานอะนี่ถึงขนาดตัดแขนตัดขาในการใช้ชีวิตในการเรียนเราเลยนะ ทั้งเอาของในกระเป๋าเราไปซ่อน สมุด ใบงาน บลาๆๆๆ แต่เพราะเราเข้มแข็งหรอถึงไม่ค่อยร้องปกติเซ้นซิทีฟกับบางเรื่อง เราก็ไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่อะ ตอนนี้ก็อยู่ม.3เทอม2ละจะจบแล้วละคือเปิดเทอมมาก็โดนน้อยหน่อย แต่ช่วงปิดเทอมเราก็หายโรคซึมเศร้าไปได้มากเหมือนกัน มันทรมารมากๆเลยทำไรไม่มีความสุขแต่ก็นะคนที่ด่าเราก็ไม่รู้ว่าจะมีไรดีกว่าเรา เพราะนางสูบบุหรี่ แว๊น กิน เหล้า เรามากสุดก็สปายแค่นี้ขวดกว่าๆนานๆครั้งด้วย ละบางทีนางชวนกินโปรด้วยนะเม็ดเขียวเหลืองอะ555

ละเคยด่าเราว่าติ่งเกาหลีไร้สาระคือเราไม่ได้ห้ามเค้าด่านะแต่ก็ทัศนคติเค้าแหละ เราก็ไม่เถียงเพราะถึงจะหวีดเกาหลี แต่นั่นคือจุดที่ทำให้เราอยู่คนเดียวได้เลย อ้าวเพื่อนเกลียดกู (ไม่แคร์แค่กูเปิดฟิคอ่านละฟินคนเดียว) ถ้าอยากรู้ไรอีกก็ถามได้เนาะเรื่องจริงๆนี่แค่0.5/10ของเนื้อเรื่องที่เกิดทั้งหมดด้วยซ้ำ

1
TP_Blink 2 พ.ย. 60 เวลา 20:11 น. 12-1

บางอย่างเวลานางชวนไปทำไรเราก็แกล้งตอบไปแบบว่าจะไปนะแต่ไม่สุงสิงไม่ไรด้วยนางก็คิดเราจะไปจริงก็ด่าเรากันใหญ่ว่าหน้าด้านจ้าทั้งๆที่เราไม่ว่างด้วยซ้ำแค่ลองตอบดู5555มันก็ตลกดีนะ5555 ตอนนี้เราก็ทำตัวนิ่งๆไปก่อนพอปิดเทอมจบเมื่อไหร่เหาะ จะโพสลงเลยหละเปิดวอร์ผ่านเฟสเลย55555 นี่ขนาดเพื่อนทักมาด่านะไม่เปิดอ่านด้วยอะเราลบแมสเซนเจอร์ไป อยากทักไรทักมาเหาะไม่ว่างตอบสิงแต่ทวิต กับจอยละดา5555

0
KuNg MoYoEn 2 พ.ย. 60 เวลา 20:23 น. 13

เจ้าของกระทู้เหมือนเอาเรื่องเรามาเขียนเลยค่ะ(ขออนุญาติจับมือ) เราเองตอนม.2ที่ได้เลื่อนมาห้องนี้คือเป็นมิตรกับทุกคนเลย ใครขอให้ทำอะไรก็พยายามช่วยมาตลอด ก็เหมือนทุกคนจะสนิทและโอเคกับเรานะคะ พอขึ้นม.3เท่านั้นแหล่ะ หายนะมาเยือนค่ะ คือเพื่อนกลุ่มใหญ่ในห้องไม่ค่อยชอบเพื่อนสนิทเราคนนึงค่ะ ก็ด่าๆ(ทั้งๆที่เพื่อนเราไม่ได้ทำอะไรให้) เราเลยพาลโดนเกลียดด้วยค่ะ ตอนนี้เราเลยไม่ค่อยคุยกับใครในห้องเลย มีแค่เพื่อนผู้ชายสองคนที่คุยเล่นกับเราอย่างจริงใจและช่วยเหลือมาตลอด ตอนเข้าห้องนี้มาใหม่ๆเราก็เคยมีเพื่อนสนิทผช.คนนึงแบบเจ้าของกระทู้ค่ะ(ไม่ใช่สองคนเมื่อกี้)แต่พอเราถูกแบน เขาตีตัวออกห่าง ถามอะไรก็ไม่ตอบ ทั้งๆที่เมื่อก่อนชอบมาคุยกับเรา แต่ตอนนี้เลิกคบเรา เพราะกลัวถูกแบนไปด้วย ตอนนี้ทนมาได้ 1 เทอมแล้ว เหลืออีก 1 เทอมค่ะ

•ขอบคุณประสบการณ์ของเจ้าของกนะทู้นะคะที่ทำให้เราเข้มแข็งและสู้ต่อไป^_^ •

0
DON'T WORRY 2 พ.ย. 60 เวลา 20:32 น. 14

เตอนประถมเราก็เปนค่ะ555. เเต่เหมือนด้วยความเปนคนอ่อน(เหมือนตอนเด็กเราไม่ค่อยเต็มไงไม่รู้)เลยเเบบใครมาสู้กลับหมด อีกอย่างช่วงนั้นเพื่อนสนิทเราย้ายไปยุอยู่อีกห้อง เวลามีใครนินทาเราก้จะทำเป็นไม่เเคร์อะไร จากตอนเเรกเราโดนเเค่นินทา กลายเป็นตอนหลังเราโดนถีบ+ปีนจะเข้ามาในห้องน้ำOmg. เเล้วกลุ่มที่เเบนเราเป็นกลุ่มใหญ่ของห้อง เเถมครูในสายก้พากันไม่ชอบเราด้วย เเบบบุคลิกเราเเนวเกเรอ่ะ+พวกกลุ่มใหญ่สนิทกับครูมาก อารมณ์ประมาณเพื่อนคนอื่นเเล้วก็เพื่อนสนิทเราไม่มีใครกล้าช่วย55. เเต่เราก็เข้าใจนะ ไม่อยากให้เพื่อนสนิทมาเจออะไรทุเทฝฝรศอย่างงี้เหมือนกัน เราร้องไห้ไม่อยากไปเรียนเลยย คิดเเต่จะย้ายรร. เบื่อๆๆๆ. เเต่เรื่องก้จบมาได้เพราะตอนมัธยมเราสอบเข้ารร.อื่นเเล้วอีกพวกกลุ่มใหญ่มันสอบไม่ติด55//สะใจ ถถถถ

0