แม่ชอบพูดเข้าข้างตัวเอง

ยังไม่หมดค่ะ...

มีครั้งนึง ที่แม่เอานาฬิกาไปให้คนแปลกหน้าที่เขาบอกว่ามีคนสนใจจะซือต่อ แต่คนจะซื้อมาไม่ได้ต้องเอาไปให้เขาดูว่ามีตำหนิมั้ย แล้วเขาเอาไปเลยโดยไม่จ่ายเงิน(โจรนี่เอง) ซึ่งเราบอกแม่ไปตั้งแต่แรกแล้วว่าคนๆนี้ไว้ใจไม่ได้ ดูมีพิรุธ แต่แม่ก็ไม่ฟัง หาว่าเราจะแอบเอาไปขายเอง (ok อยากทำอะไรก็ทำ) พอรู้ตัวว่าโดนหลอก ก็มาโทษเราหาว่าเราไม่ยอมเตือน เพราะเราทุกอย่าง จนเราทะเลาะกับแม่ ว่าแม่ไม่ฟังเราเอง แม่ก็ตะคอกใส่เราตลอด"มี*เป็นแค่ลูก มีสิทธิ์อะไรมาเถียงgu มีสิทธิ์หรอ!! guรู้ดีพอ! guถูกเสมอ!!"

อืม...คนเป็นลูกนี่ไม่มีสิทธิ์มีความคิดเป็นของตัวเองเลยหรอคะ?

เดี๋ยวให้วิธีเจรจากับคุณแม่เลยละกันนะครับรอเวลาที่ท่านว่างๆนะครับหาน้ำให้ท่านดื่มและพูดกับแม่ดีๆว่าแม่หนูมีเรื่องจะคุยด้วยและก็บอกแม่ว่าอยากให้หนูทำอะไรบ้างบอกหนูหน่อยค่ะทีนี้นะครับปล่อยให้เขาพูดเต็มที่ครับอย่าเถียงหรือพูดแทรกเด็ดขาดนะครับให้เขาพูดเต็มที่เป็นไปได้อยากให้ยิ้มพยักหน้าตอบรับนะครับจนกระทั่งท่านพูดเสร็จให้บอกแม่ว่าทีนี้ขอหนูพูดบ้างนะและพูดสิ่งที่อยู่ในใจและก็พูดเต็มที่เลยครับถ้าท่านพูดแทรกก็ให้ฟังแล้วค่อยๆอธิบายทีละอย่างอย่าใส่อารมณ์นะครับค่อยๆพูดย้ำว่าต้องทำเวลาท่านว่างนะครับและอารมณ์กำลังดีนะครับไม่งั้นท่านก็จะปฏิเสธและก็หนักกว่าเดิมอีกค่อยๆอธิบายและบอกเป็นอย่างว่าอยากเรียนที่นั่นอยากเรียนคณะนั้นเพราะอะไรเป็นความฝันอย่างนู้นอย่างนี่ทำให้เชื่อใจและบอกท่านว่าบางทีหนูก็อยากแสดงความคิดเห็นบ้างเพราะหนูเป็นห่วง(เช่นเรื่องขายนาฬิกา)ค่อยบอกเขาเวลาจะพูดอะไรอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องที่จะพูดแต่ให้พูดให้อารมณ์ท่านดีขึ้นและค่อยๆอธิบายคือถ้าอารมณ์เหมาะสมท่านก็จะเปิดใจฟังมากยิ่งขึ้นอย่าใส่อารมณ์เพราะมันจะยิ่งโมโหยิ่งน่าหงุดหงิดแล้วก็จะไม่ค่อยสำเร็จในการเจรจาสักเท่าไหร่ลองไปทำดูก่อนนะครับผลเป็นไงมาบอกด้วยนะครับจะได้ช่วยเหลือเพิ่มเติม ^_^