ความรักมันยิ่งกว่าในนิยาย(ชายรักชาย)
ตั้งกระทู้ใหม่
จาก จขกท. สามคนนี้เป็นคนที่รู้จักกันมาสักพักนึง
เเละก็ได้ร้วมงานต่างๆมาเเล้วหลายๆครั้ง
เริ่มกันเลยนะครับ
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อสองปีที่ผ่านมา
ผมชื่อ หมิงหมิง ครับ
ตอนนี้อายุ 17 ปี
ผมเป็นหนึ่งในสภานักเรียนของโรงเรียนครับ
สภานักเรียนของโรงเรียนของเรามีน้อยกว่าสภาชุดอื่นๆที่ผ่านมาทั้งหมด เรามีกันเเค่สิบกว่าคน
ผมเเอบชอบรุ่นพี่คนนึงในสภานักเรียนครับ
รุ่นพี่คนนี้ชื่อพี่ อั๋น ตอนนั้นพี่เขาอยู่ ม.5ครับ
เป็นเดือนโรงเรียน ส่วนผม ก็เป็นเดือนโรงเรียนเหมือนกันครับ ผมไม่ได้เเอบชอบพี่เค้าตอนที่อยู่ในสภาหรอกครับ ผมเเอบชอบพี่เค้าตอนที่ผมยังเรียนอยู่ ม.2 หลังจากนั้นเราก็มารู้จักกันตอนที่มาประกวดดาวเดือน หลังจากนั้นผมกับพี่อั๋นก็ได้ทำงานร่วมกันบ่อยๆ จนผมได้เข้ามาอยู่ในสภาของโรงเรียน
นั้นทำไห้ความสัมพันธ์ของผมกับพี่อั๋นเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมทุกๆวัน เเต่อาจจะเป็นผมคนเดียวก็ได้ที่คิดไปเอง ผมกับพี่อั๋นสนิทกันมากครับ จนพี่ๆในสภา
ชอบเเกล้งผมกับพี่อั๋นอยู่บ่อยๆ ว่าเราเป็นอะไรกัน
ผมอยากจะตอบไปนะครับว่าเราเป็นเเฟนกัน
เเต่มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับ เพราะผมไม่เคยบอกความรู้สึกเเบบนี้ไห้ใครได้ฟังเลย
จนมาถึงงานๆนึงที่ทางสภาจะต้องจัดค่าย
ในค่ายนั้นก็มีสภา กับนักเรียนบางคนที่มีเเววว่าจะเป็นคนที่มีความสามารถในโรงเรียน
ระหว่างที่เราอยู่ด้วยกันในค่ายมีรุ่นน้องคนนึง
ที่ตัวติดกับพี่อั๋นมากๆ น้องเค้าชื่อเเม็กครับอยู่ ม.2
น้องเเม็กก็เป็นอีกคนนะครับที่มีโอกาสจะได้เป็นเดือนคนต่อไป ระหว่างเข้าค่ายผมกับพี่อั๋นพูดกันน้อยมากเลยครับ เพราะคนที่พี่อั๋นพูดด้วยเยอะที่สุดคือน้องเเม็ก ตอนนั้นผมไม่คิดอะไรมากหรอกนะครับ
เเค่บางครั้งผมอยากเดินไปบอกทุกคนว่าพี่อั๋นเป็นเเฟนผม คืนสุดท้ายของการอยู่ในค่าย ทุกคนสามารถนำป้ายชื่อของตัวเองไปไห้ใครก็ได้ที่เราคิดว่าคนนั้นสำคัญกับเรามาก ตอนนั้นผมก็คิดไปเองนะครับว่าพี่อั๋นจะต้องเอาป้ายชื่อของตัวเองมาไห้ผม
เเต่ความเป็นจริงเเล้ว พี่อั๋นเอาป้ายชื่อของตัวเองไปไห้น้องเเม็กครับ ส่วนผมก็เอาป้ายชื่อของตัวเองไปไห้กับรุ่นพี่ในสภาอีกคนครับ เพราะอะไรหรอครับ
ที่ผมไม่เอาป้ายชื่อของตัวเองไปไห้พี่อั๋น เพราะตอนนั้นผมไม่มีความรู้สึกอะไรเเล้วหละครับผมรู้สึกเเค่ว่า
ผมอยากจะร้องไห้ออกมา เเต่มันก็ทำไม่ได้
หลังจากคืนนั้น ทุกๆวันเวลาอยู่ที่โรงเรียน ผมมักจะเห็นน้องเเม็กกับพี่อั๋น อยู่ด้วยกันตลอด
จากเมื่อก่อนที่มีคนจิ้นผมกับพี่อั๋นตอนนี้เปลี่ยนไปเเล้วครับ คำถาม ประโยค ที่เคยมีคนพูดกับผมเเละพี่อั๋นกลายเป็นน้องเเม็กเเทน
จนมาถึงวันนึงครับวันนั้นเป็นวันที่ผมได้ทำสิ่งที่ผมอยากจะทำมากที่สุด คือการบอกรักคนที่ผมชอบ
วันนั้นคือวันวาเลนไทน์ครับ ผมเดินเข้าไปบอกรักพี่อั๋นบอกความในใจทุกๆอย่างจนหมด
จนมาถึงคำถามที่ผมถามพี่อั๋นไป
หมิง: พี่อั๋นครับ พี่อั๋นจะรับรักผมได้ไหมครับ
พี่อั๋น: คือพี่ขอโทษนะ บางครั้งพี่มีความรู้สึกบางอย่างเวลาที่พี่อยู่กับน้อง เเต่ตอนนี้พี่มีคนที่พี่ชอบอยู่เเล้ว น้องเข้าใจพี่นะ
ตอนนั้นผมทำอะไรไม่ได้เเล้วครับได้เเค่เดินหันหลังกลับไปไปที่ไหนสักที่นึงที่ผมสามารถร้องไห้ได้ออกมาเต็มที่ ระหว่างนั้นผมเดินยังไงก็ไม่รู้ดันเดินไปเจอพี่อั๋นกับน้องเเม็กบอกรักกันอยู่ ความรู้สึกนี้คือเเบบ
มีเเต่เจ็บเเละก็เจ็บครับ
พักไว้เเค่นี้ก่อนนะครับ
เดี๋ยวจขกท. จะมาเขียนต่อ
Ming2908
2 ธ.ค. 60 เวลา 23:41 น.
842
views
9 ความคิดเห็น
รีบๆมาต่อนะ เป็นกำลังใจให้
ไม่เป็ฯไรน่ะคะสูๆ รีบมาต่อน่ะคะรออยู่ค่ะ.ยิ้ม
ขอถามหน่อยได้ไหมคะ พี่ยังรักพี่เขาอยู่หรือเปล่าคะ..
ต่อนะครับ
หลังจากวันนั้น ที่ผมเห็นพี่อั๋น บอกรักน้องเเม็ก
ผมก็ไม่เป็นตัวของตัวเองเลยครับ จากปกติผมเป็นคนที่ร่าเริง ตลก พูดเยอะ
กลับเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังมือ
เวลาพักเที่ยงปกติเเล้วผมจะไปชวนเพื่อนๆที่
ผมสนิทของเเต่ละห้องมานั้งกินข้าวด้วยกัน
ตั้งเเต่วันนั้นก็ไม่มีเรื่องอะไรเเบบนี้อีก
ผมพยายามเก็บตัว ไม่อยากเจอใครไม่อยากเห็นหน้าใคร
เเต่ผมก็ไม่สามารถทำได้ขนาดนั้นหรอกครับ เพราะผมอยู่ในสภานักเรียนเราก็มีหน้าที่ ที่ต้องทำไม่ว่าผมจะเศร้าเเค่ไหนเเต่หน้าที่ คือหน้าที่ครับ เเต่เวลาเสร็จงานเเล้ว
ผมจะหายไปเเบบไม่เห็นฝุ่นเลยครับ
เเต่มันก็ดีนะครับ ผมได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น มีเวลาอ่านหนังสือ เพราะตอนนั้นผมอยู่ ม.3
มีการสอบมากมาย ไม่รู้กี่อย่าง เต็มไปหมด
ซึ่งเเน่นอนครับม.3ทุกคนจะต้องมีการสอบเข้า
โรงเรียนบางคนอาจจะสอบเข้าโรงเรียนเดิม
บางคนอาจจะไปสอบโรงเรียนอื่น คนที่พึ่งอกหักมาเเบบผม เเน่นอนครับผมไปสอบ
โรงเรียนอื่น ผมไปสอบทั้งหมด 5โรงเรียน
สอบติดทั้งหมดเลยครับ ผมเลือกโรงเรียนที่ใกลไปจากโรงเรียนของผม
อยู่คนละภาคกันเลยครับ ผมมาเรียนโรงเรียนที่
ภาคเหนือ ผมย้ายมาอยู่หอคนเดียวครับ
เเต่การที่ผมย้ายมาเรียนที่นี่ ถือว่าผมคิดถูกมากเลยครับ โรงเรียนนี้ทำไห้ผมลืมเรื่องอะไรไปหลายอย่างเลย
มาเรียนที่นี้ผมมีเพื่อนไหม่ ทุกคนนิสัยดีมาก
อะไรๆรอบตัวเราดีเกือบหมดทุกอย่าง
วันเเรกที่มาโรงเรียนเราจะมีการปฐมนิเทศกัน
มีรุ่นพี่รุ่นน้องมาขอเฟสขอเบอร์กันหลายคน
เลยครับอาจจะเป็นเพราะผมเป็นคนบ้าๆบอๆ
รุ่นพี่ไห้ทำอะไรผมทำได้หมด
ตอนเย็นผมเดินกลับหอ(หอที่ผมนอนเป็นหอเเบบ
ห้องละ1คนนะครับ) มีรุ่นพี่ที่ขับรถผ่านไปผ่านมาหลายคนที่อาสาจะไปส่งที่หอเเต่ผมก็ปฏิเสธไปทุกคน (พึ่งเจอหน้ากันวันเเรกจะไปส่งเลยหรอครับ)
เเต่ไม่นานนักผมก็ได้ไปทำงานในสภาอีก
เเละผมก็ได้รู้จักกับรุ่นพี่คนนึงครับ
พี่เค้าชื่อ ไบร์ทครับ อยู่ ม.5(ตอนนั้นนะครับ)
คนนี้ถือว่าเป็นคู่ปรับกับสภาเลยครับ
เเต่ผมคิดว่าคงไม่ไช่เเค่สภาหรอกครับ
เพราะผมเจอพี่ไบร์ททุกวัน เจอกันที่ห้องระบบครับมีเรื่องเกือบทุกวัน ขนาดผมเองก็เคยเกือบจะมีเรื่องกับพี่ไบร์ทเลยเเต่กรรมอะไรของผมก็ไม่รู้ พี่รหัสของผมคือพี่ไบร์ทครับ
ตอนนั้นผมบ่นกับตัวเองเลยนะครับว่าชีวิตผม
จะต้องเจอเรื่องอะไรเเบบนี้
เเต่ ตอนเเรกผมคิดว่าการที่ผมเป็นน้องรหัสพี่ไบร์ท
ผมคงซวยเเน่ๆเเต่มันก็ซวยครับ ซวยเเค่ตอนเเรก
เพราะพี่รหัสน้องรหัสคู่ของผมเป็นคู่พิเศษเพราะผมเป็นสภาพี่ไบร์ทเป็นเด็กประจำห้องระบบ
คุณครูก็เลยไห้สภาอย่างผมมาดัดนิสัยพี่ไบร์ท
เเต่เวลาผ่านไป พี่ไบร์ทกับผมก็สนิทกันมากขึ้น
จนขนาดที่ว่ามีเด็กโรงเรียนอื่นมาเเซวผม
พี่ไบร์ทก็ไปมีเรื่องกับเค้าเพราะเเซวผม
(อะไรจะขนาดนั้น)
เเละพอ ม.4เทอม2 ผมกับไบร์ทก็คบกันครับ
ตอนนี้ผมกับพี่ไบร์ทก็เป็นทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง พี่รหัส น้องรหัส เเล้วก็ที่รัก
การที่ผมเลือกมาเรียนที่นี้ทำไห้ผมได้อะไรหลายๆ
อย่าง ไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์ เพื่อนที่ดี รุ่นพี่
รุ่นน้องที่ดี คุณครูที่ดี เเละก็มีเเฟนที่ดี
ครอบครัวที่ดูเเลผมมาอย่างดี
ขอบคุณเรื่องราวครั้งนั้นที่ทำไห้ผมได้เจอสิ่ง
ที่ดีเเบบนี้
ขอบคุณที่อ่านกันนะครับ
ถ้าอยากไห้ผมเล่าว่าผมกับพี่ไบร์ท
ใครจีบใครก่อนบอกได้นะ
คบกันได้ไงอ่ะ เม้ามอยค่ะลูก555
ต่อเลยๆ
อยากรู้ค่ะพี่ เล่าให้ฟังหน่อยค่ะ
วันนี้ผมจะมาต่อ เรื่ิองที่ผมคบกับพี่ไบร์ท
ได้ยังไงนะครับ
คือเรื่องนี้เกิดขึ้นตอนที่ผมมีเรื่องกับพี่ไบร์ท
วันนั่นพี่ไบร์ทมีเรื่ิองกับเด็กในโรงเรียน
ผมเข้าไปห้ามพี่ไบร์ทครับ ผมไห้เพื่อนผมพา
คนที่มีเรื่องกับพี่ไบร์ทออกไป ตอนนั่นมีผมกับ
พี่ไบร์ทเเค่สองคนครับ ผมเป็นคนที่ปากจัด
อยู่มากเลยครับ ผมก็เลยพูดกับพี่ไบร์ทไป
เเต่สิ่งที่ผมพูดไป ผมหวังดีครับ เพราะผมไม่
อยากเห็นคนที่ผมรู้จักต้องมาทำอะไรเเบบนี้
ผม: ทำตัวเเบบนี้ คิดว่าเก่งมากหรอ คิดว่ามัน
ดีหรือไง
พี่ไบร์ท: ยุ้งอะไรวะ
ผม:ก็ไม่อยากยุ้งหรอกนะ เเต่ไม่ชอบคนนิสัย
เเบบนี้
พี่ไบร์ท: คนเเบบกูมันเป็นยังไงวะ
ผม: เฮ้ย พูดดีๆ ดิ
พี่ไบร์ท: ทำไมกูจะพูดเเบบนี้
หลังจากที่ไบร์ทพูดจบ ผมโกรธมากครับ
เลยต่อยไปที่หน้าของพี่ไบร์ท
เเล้วผมก็เดินไปจากตรงนั้น
โรงเรียนเลิก ผมมานั้งคิดดูครับ ว่าทำไม
ตอนที่ผมต่อยพี่ไบร์ท ทำไมพี่ไบร์ทไม่ต่อย
ผมคืน ปกติเเล้ว พี่ไบร์ท เป็นคนที่ไม่ยอมคน
อื่นง่ายๆ พอผมมานั้งคิด ผมรู้สึกผิดมากครับ
ที่ทำเเบบนั้นไป
ตอนเช้า ไปโรงเรียน
ผมเดินไปหาพี่ไบร์ทที่ห้องครับ
ผม: พี่ผมขอคุยอะไรด้วยดิ
พี่ไบร์ท: มีไร
ผม:ไปคุยกันข้างนอก (ในห้องมีเพื่อนๆพี่ไบร์ทอยู่ด้วยครับ)
เเล้วผมก็ดึงเเขนพี่ไบร์ทออกมาจากห้อง
พี่ไบร์ท: -มีไร
ผม: คือ...เรื่ิองเมื่อวาน ผมขอโทษนะครับ
พี่ไบร์ท: หะ ขอโทษ
ผม: ผมยอมรับครับว่าผิด เเต่ผม...
พี่ไบร์ท: -เป็นคนเเบบไหนเนี่ย มาขอโทษ
คนที่พึ่งต่อยเค้าไป
ผม: พี่จะต่อยผมคืนก็ได้นะ
พี่ไบร์ท: ได้จริงดิ
ผม: อืม.....
ตอนนั่นผมยืนตัวเกร็งเลยครับ
พี่ไบร์ท: กูไม่ทำเเบบนั้นกับ-หรอก
ผม: อะไรเนี่ย บ้าหรือเปล่า
พี่ไบร์ท: พอๆกันกับ-นั่นเเหละ
ไปเรียนได้้เเล้วไป เดียว-จะโดนดุเอา
ไปดิ ไป ไป
ผม: ครับ
หลังจากวันนั่นผมกับพี่ไบร์ทก็สนิท
เเบบไม่รู้ตัวเลยครับว่าไปสนิทกันตอนไหน
จนผมมีความรู้สึกกับพี่ไบร์ทขึ้นมา ผมใจเต้นเเรงเวลาอยู่ใกล้พี่ไบร์ท บางครั้ง
ผมก็โกรธพี่ไบร์ทที่มีผู้หญิงมาคุยด้วย
เเต่พี่ไบร์ทกูดูเปลี่ยนไปเหมือนกันครับ
พี่ไบร์ทมารับมาส่งผมที่หอทุกวัน
เวลาซ้อนท้ายมอไซต์มาโรงเรียนพี่ไบร์ทจะ
ดึงมือผมไปกอดเอวพี่ไบร์ท เวลาลงจากรถ
พี่ไบร์ทจะถอดหมวกกันน็อกไห้ พี่ไบร์ท
ทำเเบบนี้ทุกวันครับ จนเพื่อนผมมันก็
มาบอกกับผมว่าตั่งเเต่เรียนที่นี้มาพี่ไบร์ทมี
เเฟนมาหลายคนเเล้วเเต่พี่ไบร์ทไม่เคยทำ
เเบบนี้กับใครเลย เเต่พี่ไบร์ทกลับทำเเบบนี้
กับคนที่ไม่ไช่เเฟน
ตอนนี้ผมหน้าเเดงมากครับ ยอมรับนะครับว่าเขิน เเต่ก็ทำตัวปกติ
ปิดเทอมหนึ่งสอบเสร็จวันสุดท้าย
เพื่อนพี่ไบร์ทมาชวนพี่ไบร์ทไปเที่ยวครับ
เเต่พี่ไบร์ทไม่ไป บอกว่าไม่ว่าง
เเต่พี่ไบร์ทมาถามผมว่า
พี่ไบร์ท: ว่างปะ
ผม:ว่างครับ
พี่: ไปดูหนังกัน
ผม: เออ...คือ...
พี่: ไปเหอะนะ กูไม่ทำไร-หรอก
พี่ไบร์ทหาเหตุผลต่างๆที่จะชวนผมไปดูหนัง
จนผมใจอ่อนยอมไป
พอเราดูหนังจบ พี่ไบร์ทก็บอกผมว่าคืนนี้
ไปนอนบ้านพี่ไบร์ทได้ไหม
ผมก็ตอบตกลงไปครับ เพราะตอนที่พี่ไบร์ทพูดมันดูเหมือนพี่ไบร์ท
มีเรื่องไม่สบายใจ บวกกับห้องผมเเอร์เสีย
พอไปถึงที่บ้านไม่มีใครอยู่ย้านเลยครับ
ผมก็เลยถามพี่ไบร์ทไปว่า
ผม: พี่อยู่คนเดียวหรอครับ
พี่: เปล่า เเต่พ่อเเม่พี่ไปต่างประเทศ
กลับมาอาทิตย์หน้า
พี่ไบร์ทพาผมเดินขึ้นไปห้องพี่ไบร์ทครับ
พี่ไบร์ทไห้ผมนั่งที่เตียงนอน
เเล้วพี่ไบร์ทนั่งข้างล้าง
พี่: พี่มีไรจะบอก
ผม:ครับ
พี่: พี่ชอบเรา ชอบมานานเเล้วด้วย
ชอบตั้งเเต่วันเเรกที่เจอกัน พี่ไม่ได้ชอบผู้ชาย
นะเเต่พี่ชอบเเค่เราคนเดียว เราจะโกรธพี่ก็
ได้นะ พี่ไม่ว่า เเต่พี่อยากรู้ว่า เราคิดยังไงกับพี่
ตอนนั้นผมไม่ได้ตอบพี่ไบร์ทไปนะครับ
เเต่ผมจุ๊บเเก้มพี่ไบร์ทไป
ผม: นี้เเหละคำตอบ
พี่ไบร์ท: ดีใจจังเลยเว้ย (ตะโกนลั้นบ้าน)
นั้นหลังจากนี้เราเป็นเเฟนกันเเล้วนะ
ผม:ครับ
หลังจากคืนนั่นพี่ไบร์ทดูเเลผมมาอย่างดีทุก
อย่างเลยครับมีคนมาจีบพี่ไบร์ท เเต่พี่ไบร์ท
ก็บอกทุกคนไปเลยครับว่าผมเป็นเเฟนพี่
ไบร์ท พี่ไบร์ทไม้อายเลยครับที่จะเดินจับมือผม
ไปไหน ไม่อายที่จะบอกใครว่าเราเป็นเเฟนกัน
ฟินนนนน มีอีกมั้ยยยย กรี้ดๆๆ
มีอีกครับ พรุ่งนี้ตอนค่ำ ผมจะเขียนลงครับ
ขอบคุณที่อ่านนะครับ
มาต่่อตามคำขอนะครับ
วันปีไม่ที่ผ่านมา ปีนี้ผมมีความสุขมากที่สุดเลย
29 ธ.ค. 2560
หลังจากเลิกเรียนของวันศุกร์ เป็นวันที่ผมต้องเดินทางกลับบ้าน
(ผมเป็นคนภาคกลางนะครับ)
เเต่ผมไม่ได้กลับมาเเค่คนเดียวนะครับ
ผมกลับบ้านมากับพี่ไบร์ท เเละก็พ่อเเม่พี่ไบรท์
คือครอบครัวของพี่ไบร์ทกับครอบครัวผมเค้ารู้
นะครับว่าผมกับพี่ไบร์ทเป็นเเฟนกันตั้งเเต่ ม.4
พอมาถึงที่บ้าน เเม่กัยพ่อของผมเข้ากันกับพ่อเเม่
ของพี่ไบร์ทดีมากเลยครับ เเม่ผมเเละเเม่พี่ไบร์ท
นั้งคุยกันตามประสาเเม่บ้าน ส่วนพ่อผมกับพ่อ
พี่ไบร์ทก็นั้งคุยกันเรื้องบ้านอะไรสักอย่างนี้เเหละ
ผมกับพี่ไบร์ทหลังจากกินข้าวเสร็จ ก็ขึ้นไปกินกันต่อบนห้อง ..... ไม่ไช้ครับ
พี่ไบร์ทนอนห้องผมครับ พ่อเเม่พี่ไบร์ทนอนอีกห้องนึง
พอไปถึงห้องผมก็ไล่ไห้พี่ไบร์ทไปอาบน้ำครับ
ผม: พี่ไบร์ทไปอาบน้ำก่อนเลยครับ
พี่: ไม่เอาอะ
ผม: นั้นผมไปอาบก่อน
พี่: ไม่เอา
ผม: อะไรของพี่เนี่ย
พี่: อาบด้วยกัน
ผม: ไม่เอา
พี่: สัญญาว่าจะไม่ทำอะไร
(สีหน้าตอนพูดเนี่ยไม่ได้ใสใสเหมือนกับคำพูดเลย)
ผม: หรอ
เเต่สุดท้ายผมก็ไล่พี่ไบร์ทไปอาบนำจนได้
30 ธ.ค. 2560
วันนี้ผมไปเที่ยวกับพี้ไบร์ทเเค่สองคนครับ
พ่อกับเเม่พากันไปซื้อของกินเตรียมไว้วันพรุ่งนี้
ผมชอบซื้อเสื้อผ้า เลยไปหาเสื้อผ้าที่สยาม
ตอนนั้นผมกับพี่ไบร์ทเดินจับมือกันตลอดไม่
ปล่อยเลยครับ เเละพี่ไบร์ทคือเเบบนางจะอ้อน
อย่างเดียว
เเต่ตอนที่ผมไปเลือกเสื้อผ้าอยู่ พี้ไบร์ทก็เดินดู
เสื้อผ้าอีกมุมนึง ผมได้ยินเสียงผู้ชายสองคน
คุยกันคือเเบบเหมือนประมาณว่าทะเลาะกัน
อยู่ข้างหลัง พอผมหันหลังกลับไปดู
เจอพี่อั๋นกับน้องเเม็กครับ พอพี่อั๋นเห็นผมก็ดูเหมือนว่าจะตกใจเเบบประมาณ
ว่ามาอยู่ตรงนี้ได้ไง
พี่อั๋น: เรามาทำอะไรที่นี้หรอ
ผม: มาเที่ยวครับ
พี่อั๋น: มาคนเดียวหรอ
ผม: เปล่าครับ พอดีมากับ
ผมพูดไม่ทันจบพี่ไบร์ทก็เดินมาพอดี
พี่: นี้ใครอะที่รัก
(พี่ไบร์ทรู้ครับว่าเป็นคนที่ผมชอบเมื่ิอนานมาเเล้ว)
ผม: รุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าครับ
พี่อั๋นครับนี้เเฟนผมครับ
(ตอนนั้นบอกเลยนะครับ เเบบไม่ได้เข้าข้างเเฟน
นะคือพี่ไบร์ทหล่อใสกว่าพี่อั๋นมาก คือเเบบถ้าพี่
อั๋นกับพี่ไบร์ยืนใกล้กันเนี่ยพี่ไบร์ทชนะขาด)
ผม: นั้นผมขอตัวก่อนนะครับ พอดีผมกับเเฟน
จะไปหาไรกิน ไปครับที่รัก
พี่: ครับที่รัก
หลังจากเดินออกมาจากร้าน พี่ไบร์ทนางก็เดินอ้อนผมมาตลอด เหมือนกับว้าอยากไห้ทุกคนรู้ว่าเราเป็นเเฟนกัน
เเค่เดินจับมือกันเนี่ย ก็รู้เเล้วครับ
31 ธ.ค. 2560
"วันนี้คือวันสุดท้ายของปี เเต่คน...คนนี้คือคนสุดท้ายของหัวใจ"
ประโยคนี้ เป็นประโยคที่ผมไม่เคยคิดเลยนะครับ
ว่าพี่ไบร์ทจะพูดกับผม ที่จริงเเล้วผมไม่เคยคิด
เลยนะครับว่าพี่ไบร์ทจะมาเป็นเเฟนผม คนหน้าตาดี ผิวขาว นักกีฬา โรงเรียนคนนี้
จะมาชอบเด็กที่เอาเเต่ใจ พูดมาก ร้องไห้บ่อย
เเบบผม ผมมีความสุขมากครับ
คืนนี้ผมกับพี่ไบร์ท ครอบครับของเราสองคน
ได้มาอยู่ด้วยกัน ได้มานั้งคุยกัน เข้าใจทัศนคติ
ความคิดของเเต่ละคนมากขึ้น
23:50
ผมดึงมือพี่ไบร์ทขึ้นไปบนดาดฟ้าของบ้าน
ผมพูดกับพี้ไบร์ทไปประโยคนึง
ผม: ไม่ว่าอณาคตผมกับพี่ไบร์ท
จะได้อยู่ด้วยกันอีกนานเเค่ไหนมันไม่สำคัญ
เเต่มันสำคัญตรงที่วันนี้เราสองคนเป็นอะไรกัน
เเค่นั้นพอ ขอบคุณที่มาชอบคนอย่างผมนะครับ
พี่: ครับ รักนะตัวเล็ก
เเล้วหลังจากนั้นอารมณ์มันพาไปครับ
ผมกับพี่ไบร์ทจูบกันโดยไม่รู้ว่าใครเริ่มก่อน
รู้ตัวอีกที ก็ได้ยินเสียงพลุดังขึ้นมา
จูบในคืนนั้นคือจูบเเรกของผม บอกตามตรงเลย
นะครับว่าตั้งเเต่เกิดมาผมไม่เคยโดนใครจูบเลย
อย่างมากก็เเค่หอมเเก้ม คนที่หอมก็ไม่ใช้ใคร
พ่อเเม่ ปู่อย่า ญาติสนิท ตอนเด็กๆ
โตมา ก็มีพี่ไบร์ทเเค่คนเดียว
ปีไหม่นี้ผมไม่ขออะไรมาก
ผมขอเเค่ไห้คนในครอบครัวผมเเละครอบครัว
พี่ไบร์ทอยู่กันเเบบนี้ไปอีกนาน
เเละก็ขอไห้คนที่ผมจะอยู่ด้วยในคืนสุดท้ายเเละ
วันไหม่ของปีทุกๆปี คือพี่ไบร์ท
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?