บทเรียนของการแอบรักเพื่อน
ตั้งกระทู้ใหม่
เวลาแอบชอบใครนี่มันยากที่จะเก็บความรู้สึกจริงๆ เป็นเหมือนกันมั้ย ยิ่งเวลาที่เราอยู่ใกล้เขา เรียนด้วยกัน ทำงานกลุ่มด้วยกัน มันยิ่งทำให้เรารู้สึกอยากจะออกจากตรงนั้น เพราะกลัวความสัมพันธ์จะเปลี่ยนไป แต่จะทำไงได้ถ้าเรารู้สึกไปแล้ว อย่างประโยคนึงที่เขาเคยบอกไว้ "ใครรู้สึกก่อนคนนั้นเป็นคนแพ้"
เรื่องมันมีอยู่ว่าแอบชอบเพื่อนอยู่คนนึง เขาเป็นคนนิสัยดีน่ารัก เฟรนลี่ รู้จักกันมานานแล้วแต่คิดว่าเขาคงไม่ได้ชอบเราหรอกเพราะ เซ้นเราไม่เคยบอกเลย แล้วเขาก็ดูเฉยมากกก แต่สุดท้ายเวลาผ่านไปความจริงมันก็คือความจริง เขามีแฟนแล้ว (เราเป็นแค่เพื่อนก็คงทำได้แค่ยินดี)
แต่เรื่องนี้มันก็ให้บทเรียนเราได้หลายอย่างนะ ถ้าเราชอบใครสักคนอ่ะ แค่เห็นเขามีความสุขแคนั้นเราก็ดีใจแล้ว ไม่จำเป็นต้องให้เขามาเป็นของเรา เพราะฉะนั้นตอนแรกก็จะเจ็บหน่อย แต่พอนานๆ เข้าเราจะโอเค แล้วภูมิคุ้มกันของเราก็จะยิ่งแข็งแรงขึ้นเอง
1 ความคิดเห็น
ตอนนี้เราก็เป็นค่ะ โดนเพื่อนล้อกันจนเราคิดจริง แต่มันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว หน้าตาเรากับคนที่มันชอบก็ต่างกันสุดๆ เค้าน่ารัก ส่วนเราก็พื้นบ้านมาก พยายามบอกตัวเองรอบที่ล้านให้เลิกหวั่นไหวกับสิ่งที่มันทำกับเราทุกอย่าง แต่ก็ทำไม่ได้ ก็เลยบอกตัวเองว่า เป็นแบบนี้มันดีอยู่แล้ว ได้ใกล้ชิดกับมันในฐานะเพื่อนก็ดีแล้ว มองมันจากตรงนี้ก็ดีแล้ว มีความสุขอยู่แล้ว จิ๊ดๆเวลาเห็นมันพูดถึงคนที่ชอบแต่ก็ต้องนิ่งไว้ ไม่ต้องพูดอะไรคงจะดีที่สุด ทั้งสุขทั้งเศร้าปนๆกันไปค่ะ
เข้าใจดีเลย เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?