จริงๆแล้วเราก็เป็นคนดีเหมือนกันนะ หรือแค่หลอกตัวเอง ?
ตั้งกระทู้ใหม่
เราขอใช้นามสมมุติว่า 'เมย์' นะคะ
เรามีปัญหาอย่างมากกับระบบความคิดของตัวเองน่ะค่ะ
คือบางครั้งเวลาเราเห็นคนอื่นเดือดร้อน
เรารู้สึกสงสาร อยากเข้าไปช่วยเขา
พอเราได้รับคำขอบคุณมาเราก็รู้สึกดี
แต่คือ...
พ่อแม่เราชอบบอกว่าเรานิสัยเสีย เป็นคนแย่ๆ
ครูที่โรงเรียนเราก็บอกว่าแย่ ทำตัวแบบนี้สังคมไม่ต้องการหรอก
เขาบอกว่า
จริงๆแล้วที่เราทำดีแล้วรู้สึกดีอ่ะ
มันเป็นเพราะว่าเราถูกบอกมาตั้งแต่เด็กๆว่าอย่างนั้น
เราเลยคิดว่าการทำดีมันจะทำให้รู้สึกดี
ทั้งที่จริงๆแล้วมันไม่ได้รู้สึกอะไรหรอก
(สรุปคือ...ที่รู้สึกอ่ะเรามโนไปเอง)
เรารู้ตัวนะว่าเราไม่ใช่คนดี
แต่เราก็สงสัยอ่ะ
คือเราทำดีแล้วเรารู้สึกดีจริงๆนะ
แต่ในเมื่อเราเป็นคนเลว
แล้วเราจะรู้สึกดีกับการทำความดีได้ไงอ่ะ?
จริงๆแล้วเราแค่มโนเหรอคะ?
หรือนี่คือการเข้าข้างตัวเองว่าจริงๆแล้วเราก็เป็นคนดีแต่ในความเป็นจริงไม่ใช่อย่างนั้น?
เรากำลังหลอกตัวเองอยู่รึเปล่าคะ
อยากได้แบบฝึกหัดทดสอบจิตใจตัวเองแบบที่ทำให้เรารู้ว่าจริงๆแล้วเราเป็นคนดีหรือเลวกันแน่ อะไรแบบนี้น่ะค่ะ ใครมีแปะคอมเมนต์ให้เราหน่อยได้ไหมคะ
ขอบคุณค่ะ
ปล.อยากได้หมวดหมู่ปัญหาทางจิตบ้างอ่ะ T^T
4 ความคิดเห็น
คำถามเดียวครับ "มันจำเป็นต้องคิดด้วยเหรอว่าตัวเองเป็นคนดีหรือคนเลว?"
คิดค่ะ
ถ้าเรารู้ว่าเราดีหรือเลว
เราก็จะรู้ว่าเราควรคบเพื่อนแบบไหน
ควรดีคบกับคนดี
คนเลวก็คบกับคนเลว มันจะเข้าคู่กันมากกว่า
คิดแล้วได้อะไร? คนดีจำเป็นต้องอยู่แต่ับคนดีและคนเลวจำเป็นต้องอยู่แต่กับคนเลวหเหรอ? แล้วอะไรคือเลวอะไรคือดี? ใครเป็นคนตัดสินดีเลว? และใช้อะไรมาตัดสิน?
ไม่มีใครคนไหน เป็นคนดีตั้งแต่
แรกเกิดหรอก พอถึงวัยอนุบาล
บ่างคนก็เผลอเหยียบมด ตบยุง
ตามแม่ ตามยาย ผู้ไม่กระทำ
ในสิงที่ไม่ดี คือ ผู้บริสุทธ์ หรือ
เรียกว่าเพศพรหมจรรย์มาจน
ถึงปัจจุบัน บ่างคนก็นำคำนี้ มา
ใช้เปรียบเทียบ คนไม่กระทำ
บงบอกไม่ได้ว่าเป็นคนดี คนไม่
ดี แต่การกระทำบงบอกได้ชัด
เจน
คนทุกคนจะมีทั้งความดีและความชั่วปะปนกันค่ะ ไม่มีใครดีอย่างเดียวหรือชั่วอย่างเดียว ประเด็นคือต่อให้อยากดีมากขนาดไหนก็เป็นไปไม่ได้ เพราะเราจะมีความรู้สึกโกรธ หรืออยากได้แม้ไม่ควรได้อยู่ดี แต่ว่าถ้าปล่อยตัวตามความอยากหรือความโกรธไปเรื่อยๆ เราจะกลายเป็นคนไม่ดี คนไม่ดีนั้น ใครๆก็เกลียด เราอาจวัดเสียงสะท้อนของการกระทำของตัวเองผ่านคำพูดของคนอื่นได้บ้าง เพราะสิ่งดีๆที่เราคิด เราก็ไม่ได้พูดออกไป เพราะฉะนั้นแม้คิดดี ก็ต้องพูดและทำดีด้วยค่ะ
นอกจากนี้ถ้าเราไม่เห็นด้วยกับความคิดชั่วๆของตัวเองบ่อยๆ เราจะพัฒนาจิตใจขึ้นเป็นคนดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ ถ้าสรุปไม่ได้ว่าตัวเองดีหรือแย่ ก็พัฒนาตัวเองจนกว่าจะยอมรับตัวเองให้ได้นะคะว่าเราดีได้ขนาดไหน
แล้วใครเป็นคนกำหนดเหลาะครับว่าสิ่งใหนเรียกความดี สิงใหนเรียกเลวร้าย ผมว่า คนที่ว่าคนไม่ดีเขาก็เอามุมมองความคิดตัวเองตัดสินทั้งนั้น
ความจริง คือ ดีชั่วไม่มีหลอกครับ มีที่เราควรยึดถือเคารพ เรียกว่า สิทธิพื้นฐานความเป็นมนุษย์ นะระครับ เพราะสิทธิเหล่านี้ได้ประมวลขึ้นมา จากการกลั่นกรองความต้องการขั้นพื้นฐานของมนุษย์ หากระเมิด ยอมไม่เกิดความสงบสุขแท้จริง
และที่สำคัญ มนุษย์นะมันเป็นสิ่งมีชีวิตเลวร้ายมาตั้งแต่ต้นกันทุกคนอยู่แล้ว เพราะมนุษย์ทุกคนมี
โทษะ อัตรา โมหะ โลภะ ตันหา ราคะ และเฉื่อยชา เป็นธรรมชาติ ครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?