Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

##อยากขอโทษคนที่เราทำให้เสียใจ เข้ามาอ่านเป็นกำลังใจให้เราด้วยนะ##

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นผู้ชาย ชื่อไอซ์ อยู่ปี1
เรื่องของเรามีอยู่ว่า เราคบกับรุ่นน้องคนนึงซึ่งรู้จักกันผ่านเว็บเด็กดีบอร์ดนิยายคนหนึ่ง เขาเป็นคนหน้าตาธรรมดาไม่ได้สวยหรือเพอร์เฟค แต่เขาเป็นคนน่ารักที่คอยเอาใจใส่คนอื่นอยู่เสมอ เวลาในกลุ่มมีปัญหาหรือกลุ่มเงียบน้องจะออกหน้าแก้ไขสร้างความคึกคักอยู่ตลอดไม่เคยเบื่อ เป็นคนใจดีมากๆ

เราก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วยเลยมีโอกาสได้คุยกันจนตกลงคบกัน แรกๆเราเริ่มจากเป็นที่ปรึกษาให้กันและกัน น้องเป็นคนอ่อนไหวร้องไห้เก่ง แต่กลับเข้มแข็งในบางมุม สำหรับเราน้องเป็นแฟนคนที่2 แต่สำหรับน้องเคยผ่านประสบการณ์ความรักมามากกว่าเรา ทำให้มุมมองที่มีนั่นต่างกันนิดหน่อย แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาเราก็คบกันมาเรื่อยๆ

จนกระทั่งเราย้ายมหาลัยมาอยู่ในกรุงเทพ ช่วงเทอมแรกตารางเรียนเราค่อนข้างหลวมทำให้เรามีโอกาสไปหาน้องรับเขาจากโรงเรียนไปส่งหน้าที่ทำงานแม่อยู่บ่อยๆ แต่พอเข้าเทอม2ตารางเรียนเราแน่นขึ้นเราไปหาน้องได้แค่วันเดียวใน1สัปดาห์ ทำให้เราเจอกันน้อยลง เวลาเรียนเราเยอะขึ้น จากที่เคยคอลกันบ่อยมากกลับน้อยลงเรื่อยๆ เป็นเวลาปีกว่าที่คุยกันมาก็ถึงจุดเปลี่ยนที่ไม่อาจให้อภัยได้ของเรา

เราเป็นคนที่อยากทำกิจกรรมมากๆ เราชอบงาน อะไรที่ไม่เคยทำอะไรที่อยากทำเราทำหมด งานของคณะงานของมหาลัยงานสังสรรค์กับเพื่อน เราแบ่งเวลาไม่ดี เราทะเลาะกับน้องบ่อยขึ้น จนเรากลายเป็นคนที่ไม่ให้ความสำคัญกับคนใกล้ตัวเราไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เราคิดว่าเขาอยู่ตรงนั้นกลับไปยังไงก็เจอแต่เรากลับเห็นเพื่อนเห็นอย่างอื่นสำคัญว่านานๆครั้ง เป็นแบบนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีกระยะเวลานึง เขาเคยขอเลิกเราไปหลายครั้ง แต่ความผูกพันทำให้ทั้งเราทั้งเขาไม่ไปไหน จนกระทั่งเดือนก่อน หลังจากผ่านช่วงเวลาที่เราแทบจะเมินเขามานานเขาก็ขอเลิกเราไป แต่ครั้งนี้ทั้งเราทั้งเขาก็ไม่ได้ตามกันกลับมา เราเริ่มรู้สึกตัวช้าๆหลังออกงานน้อยลง เรานอนไม่หลับเพราะกลางคืนไม่ได้คอลกับเขา เราออกจากห้องทุกคืนเพราะไม่มีเขาตามกลับ เราไม่ได้เที่ยวผู้หญิงหรือทำอะไรเสียหาย เราแค่พยายามหาอะไรทำให้ตัวเองไม่ว่างหลังกลับห้องมาจะได้เหนื่อยแล้วนอนหลับ เราเป็นแบบนี้ทุกวันจนเริ่มนอนไม่หลับแม้จะเหนื่อยมากก็ตาม เราเคยคิดจะหาคนคุยเพื่อจะลืม แต่เราก็ลืมไม่ได้ เราเริ่มรู้ตัวว่าทั้งใจเราอยู่กับเขามาโดยตลอด เราให้ความสำคัญเขาแค่ชั่วครั้งชั่วคราวแต่กลับกันเขากลับรอเรา ร้องไห้วันที่เราทำงาน นั่งรอเราวันที่เราไปที่อื่น เรารู้ตัวแล้วจึงทักกลับไปหาเขา...

แต่วันนี้เขาเฉยชาใส่เรา เขาบอกไม่ต้องการเราแล้ว แต่การกระทำหลายๆอย่างของเขาทำให้เราเชื่อว่าเพราะผูกพันกันมากถึงต้องยิ่งพยายามลืม เรารู้ตัวดีว่าเขากลัวที่จะกลับมา กลัวเราจะทำให้เขาต้องเจ็บซ้ำๆหลังจากให้โอกาสเรามานับครั้งไม่ถ้วน 

สิ่งที่เราอยากจะบอกคือเรารู้ตัวแล้วว่าเขาคือสิ่งสำคัญ สิ่งสำคัญที่เราต้องใส่ใจไม่ใช่เมินเฉย คนสำคัญที่ต้องดูแลไม่ใช่ปล่อยวาง เรานึกถึงตัวเราคนเดิมที่เคยเจอเขาครั้งแรกเปรียบเทียบตัวเราที่เป็นก่อนหน้านี้ มันแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง เรารู้ถึงตรงนี้แล้ว เราพร้อมที่จะทำให้เขายิ้มอีกครั้ง พร้อมจะดูแลเขาให้มากกว่าที่เคยเป็น พร้อมจะใส่ใจเขาในฐานะคนที่เราเลือกให้เป็นคู่ชีวิตของเรา ถึงแม้ตอนนี้เขาจะเฉยชาและพยายามตัดเราทิ้ง แต่เราจะขอพยายามต่อไปแม้ระหว่างนั้นจะเหนื่อยหรือเจ็บขนาดไหน เราจะถือว่าได้แบกรับสิ่งที่เราเคยทำให้เขาต้องเสียใจมาก่อน และยังหวังว่าสักวันนึงเขาจะมองกลับมาหาเรา

คลิปนี้เป็นคลิปที่เราทำส่งให้เขา เป็นคลิปเพลงเพี้ยนๆจากคนที่ร้องเพลงไม่เป็นกับความในใจที่อยากจะสื่อถึงเขา

ตอนแรกเราอายจนเกือบทะเลาะกับเพื่อนเพราะกลัวเพื่อนล้อ แต่ตอนนี้เราแน่ใจแล้วว่าจะขอเก็บมันไว้ให้อยู่ต่อไป เป็นสิ่งที่แสดงว่าเราพยายามเต็มที่เพื่อคนๆนึง ใครจะเห็นก็ไม่เป็นไรเพราะมันไม่ใช่สิ่งน่าอายหรือเสียหายอะไรเลย


สุดท้ายนี้อยากจะฝากถึงคนที่กำลังมีความรักทุกคน ว่าจงคิดถึงคนที่อยู่ข้างๆให้ดี ทำให้เขารู้สึกว่าโชคดีที่เลือกเรา อย่ารู้สึกตัวช้าแล้วเป็นแบบเรา ใจเราให้ใครไปแล้วบางครั้งมันเอาคืนไม่ได้ เป็นกำลังใจให้คนที่กำลังมีความรักทุกๆคนขอให้ความรักยืนยาวนะ


คอมเม้นแสดงความเห็น ให้กำลังใจ หรือจะติ จะด่าเราก็ได้ เราล็อคอินโพสเพราะเราไม่กลัวสิ่งที่เราเคยทำพลาด เราพร้อมรับทุกอย่างที่เราเป็นคนเริ่ม และเรากล้าที่จะรอเขาแม้เขาจะไม่หันกลับมามองเราก็ตาม

แสดงความคิดเห็น

6 ความคิดเห็น

Zero 22 เม.ย. 61 เวลา 17:47 น. 5-1

อย่างน้อยเขาก็ฉลาดพอที่รู้ว่าผิดแล้วต้องแก้ไข

0
focussjhy 7 พ.ค. 61 เวลา 21:18 น. 6

ใจของคนคนนึงมันพังไปแล้วอะ มาขอโทษตอนนี้มันก็ไม่ได้กลับมาเหมือนเดิมหรอก

2

ความคิดเห็นนี้ถูกลบ

มีข้อความหยาบคาย ใช้ภาษาไม่เหมาะสม